płynny

См. также в других словарях:

• płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… …   Słownik języka polskiego

• ciekły — «mający właściwości cieczy; dający się przelewać, mogący ciec; cieknący, płynny» Ciekły smar, olej. Stan ciekły jakiejś substancji …   Słownik języka polskiego

• flit — m IV, D. u, Ms. flicie, blm «środek owadobójczy, zwykle płynny» Tępić robactwo flitem. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• gazol — m I, D. u, blm chem. «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie propan i butan, otrzymywana z gazu ziemnego mokrego lub z gazów rafineryjnych, używana do ogrzewania w gospodarstwie domowym i w przemyśle; gaz płynny» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• heraklitejski — «będący w duchu filozofii Heraklita z Efezu; płynny, zmienny, pozostający w ciągłym ruchu» Heraklitejska zmienność …   Słownik języka polskiego

• krupiec — m II, D. krupiecpca, blm pszcz. «miód skrystalizowany o konsystencji mniej lub bardziej stałej i barwie nieco jaśniejszej niż miód płynny; dziarnina» …   Słownik języka polskiego

• lepkość — ż V, DCMs. lepkośćści, blm 1. «właściwość lepienia się, klejenia» Lepkość miodu. 2. fiz. «tarcie wewnętrzne, opór stawiany przez ośrodek płynny podczas ruchu jednych jego warstw względem drugich» …   Słownik języka polskiego

• miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

• mikstura — ż IV, CMs. miksturaurze; lm D. miksturaur 1. rzad. «płynny lek sporządzony z kilku składników» Zażyć jakąś miksturę. 2. muz. «w organach: głos pomocniczy złożony (mieszany), dodający barwy dźwiękowi zasadniczemu, wydawany przez kilka piszczałek… …   Słownik języka polskiego