-
1 πέος
pénis -
2 νεῦρον
νεῦρον, τό, Sehne, Flechse; – 1) am menschlichen u. thierischen Leibe, Muskel- u. Knochenbänder, von denen die Spannkraft u. Stärke des Leibes abhängt, bei sp. Medic. νεῦρον συνδετικόν; Hom. nur einmal in dieser Bdtg, ἔγχεος αἰχμῇ νεῦρα διεσχίσϑη, Il. 16, 316, von den Sehnen unten am Fuß; ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα vrbdt Plat. Phaed. 80 d; vgl. 98 c und Tim. 82 c, κατὰ φύσιν γὰρ σάρκες καὶ νεῦρα ἐξ αἵματος γίγνεται, öfter; χαλᾶν καὶ ξυντείνειν, nachlassen u. anspannen, Phaed. 98 d; Hippocr., Arist. u. Folgde. Bei Philoxen. (Ath. I, 6 a) ist es für penis gebraucht, wie das lat. nervus. – 2) auch die Fasern, die bei der Pflanze die Sehnen des thierischen Körpers vertreten, Plat. Polit. 280 c. – 3) eine aus Thiersehnen gemachte Schnur, Seil, Sehne, z. B. die Pfeilspitze am Schaft zu befestigen, ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας, Il. 4, 151; und so erklären Einige auch 4, 122, ἕλκε δ' ὁμοῦ γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα βόεια, wo es aber, = dem folgdn νευρὴν μὲν μαζῷ πέλασεν, die Bogensehne ist, in welcher Bdtg sonst Hom. nur die andere Form νευρή gebraucht, welche zu vergleichen. Man brauchte dergleichen Sehnen auch zum Nähen von Lederwerk, δέρματα συῤῥάπτειν νεύρῳ βοός, Hes. O. 546 (vgl. νευροῤῥάφος); u. zu Schleudern, Xen. An. 3, 4, 17; zu diesen und anderen Zwecken νεῦρα εἰργασμένα, Pol. 7, 56, 3. – 4) wie bei uns Nerv, wird es auch übertr. für Spannkraft, Stärke gebraucht u. bezeichnet Alles, was einer Sache Nachdruck giebt, wie Plat. Rep. III, 411 b sagt ἕως ἂν ἐκτέμῃ τὸν ϑυμὸν ὥςπερ νεῦρα ἐκ τῆς ψυχῆς; Aesch. 3, 166 verbnidet ὑποτέτμηται τὰ νεῠρα τῶν πραγμάτων mit ἀατνετμήκασί τινες τὰ κλήματα τοῠ δήμου; Bion bei D. L. 4, 48 nennt den Reichthum νεῦρα πραγμάτων (vgl. auch ἐκνευρίζω). So auch Dem. 19, 283: οὐδέν ἐστ' ὄφελος πόλεως, ἥτις μὴ νεῦρα ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας ἔχει; u. Plut. ἡ κάϑαρσις αὐτοῠ (τοῦ οἴνου) ἐκτέμνει τὰ νεῦρα καὶ τὴν ϑερμότητα κατασβέννυσιν, Symp. 6, 7, 1. Auch ν. τῆς τραγῳδίας, Ar. Ran. 861 u. B. A. 64, 26; νεῦρα τῶν πράξεων, Crant. bei S. Emp. adv. eth. 53. – 59 erst nach Arist. entspricht es dem jetzigen Gebrauche des Wortes Nerven u. bezeichnet die vom Gehirn auslaufenden Empfindungswerkzeuge. – 6) die aus Thiersehnen gemachten Saiten, auch Darmsaiten, Sp., wie Luc. D. Mar. 1, 4, ἐνάψας τὰ νεῦρα.
-
3 βαλανος
(βᾰ) ἥ1) желудь Hom., Hes., Arst.2) финик Her., Xen.3) дуб(βάλανοι κατὰ βάθος πεφυτευμέναι Polyb.)
4) болт, затычка, задвижка(στυρακίῳ ἀκοντίου ἀντὴ βαλάνου χρῆσθαι Thuc.; τέν βάλανον ἐς τὸν μοχλὸν ἐμβάλλειν Arph.)
5) ( в ожерелье) шпенек, стержень(ἥ β. ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ τρήματος Arph.)
6) анат. glans penis Arst.7) зоол. морской желудь ( ракообразное из отряда усоногих Balanus tubicinella) Arst. -
4 καυλος
ὅ1) стебель(σιλφίου Arph.; κράμβης Arst.)
2) стержень(πτεροῦ Plat., Arst.)
3) древко, преимущ. верхний конец древка4) рукоять(κοπίδος Plut.)
ἀμφὴ καυλὸν φάσγανον ἐρραίσθη Hom. — меч сломался у рукояти5) анат. шейка(τῆς κύστεως Arst.)
6) radix penis Arst.7) ( у насекомых) яйцеклад(ὅ πρὸς τῇ κέρκῳ κ. Arst.)
-
5 μυρρινον
-
6 ολίσβοις
-
7 ὀλίσβοις
-
8 ολίσβοισι
-
9 ὀλίσβοισι
-
10 ολίσβοισιν
-
11 ὀλίσβοισιν
-
12 ολίσβους
-
13 ὀλίσβους
-
14 ολίσβω
-
15 ὀλίσβῳ
-
16 περιφίμωσις
περιφίμωσιςdisorder of the penis in which the prepuce cannot be drawn forward: fem nom sg -
17 όλισβοι
-
18 ὄλισβοι
-
19 όλισβον
-
20 ὄλισβον
См. также в других словарях:
pénis — pénis … Dictionnaire des rimes
pénis — [ penis ] n. m. • 1618; lat. penis, d ab. « queue des quadrupèdes » ♦ Anat. Organe de la miction et de la copulation, chez l homme. ⇒ membre (viril), verge; fam. ou arg. biroute, bite, braquemart, pine, quéquette, 1. queue, robinet, 2. zizi, zob … Encyclopédie Universelle
Penis — des Menschen Als Penis ( Aussprache?/ … Deutsch Wikipedia
penis — PÉNIS, penisuri, s.n. (anat.) Organ masculin de copulaţie şi micţiune. – Din fr. pénis, lat. penis. Trimis de cata, 27.03.2009. Sursa: DEX 98 PÉNIS s. (anat.) membru, (livr.) falus, (înv. şi pop … Dicționar Român
Penis — Sm erw. fremd. Erkennbar fremd (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. pēnis Schwanz, männliches Glied . Ebenso nndl. penis, ne. penis, nfrz. pénis, nschw. penis, nnorw. penis. Das lateinische Wort aus ig. * pes nis, entsprechend zu ai. pásas ,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
penis — 1670s, perhaps from Fr. pénis or directly from L. penis penis, earlier tail (Cf. Eng. tail in both senses, the sexual one slang), from PIE *pes /*pesos penis (Cf. Skt. pasas , Gk. peos, posthe penis, probably also O.E. fæsl progeny, offspring,… … Etymology dictionary
Penis — Penis, primäres Begattungsorgan verschiedener Wirbelloser (z.B. Plattwürmer, Egel, Schnecken, Insekten), vieler Reptilien und der Säuger. Der paarige Hemip. der Schlangen und Eidechsen besteht aus Kloakentaschen, die eine Spermienrinne bilden.… … Deutsch wörterbuch der biologie
pênis — s. m. 2 núm. [Anatomia] Órgão sexual masculino. = FALO, PENE ‣ Etimologia: latim penis, is, cauda ♦ Grafia em Portugal: pénis … Dicionário da Língua Portuguesa
pénis — s. m. 2 núm. [Anatomia] Órgão sexual masculino. = FALO, PENE ‣ Etimologia: latim penis, is, cauda ♦ Grafia no Brasil: pênis … Dicionário da Língua Portuguesa
penis — [pē′nis] n. pl. penises or penes [pē′nēz΄] [L, tail, penis < IE base * pes > Sans pásas , Gr peos, OE fæsl, penis] the male organ of sexual intercourse: in mammals it is also the organ through which urine is ejected penile [pē′nīl΄, pē′nil] … English World dictionary
Penis — Pe nis (p[=e] n[i^]s), n. [L.] (Anat.) The erectile external sexual organ of males, used in copulation, and in mammals, also for urination. [1913 Webster +PJC] … The Collaborative International Dictionary of English