Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pārĕo

  • 41 pareo

    m.

    Il nuovo dizionario italiano-russo > pareo

  • 42 pareo

    1),ii (ivi), itum, ire
    пропадать, исчезать
    2),ui,itum,ere
    повиноваться, слушаться

    Latin-Russian dictionary > pareo

  • 43 pareo

    , parui, paritum, parere 2
      подчиняться, показываться, повиноваться; являться

    Dictionary Latin-Russian new > pareo

  • 44 paréo

    nm.
    1. avratpo‘sh, lungi (taitiliklarda)
    2. plajda kiyiladigan shunga o‘xshash yubka.

    Dictionnaire Français-Ouzbek > paréo

  • 45 com-pāreō (conp-)

        com-pāreō (conp-) uī, —, ēre,    to be evident, appear, be plain, be visible: vestigia, quibus exitūs eorum compareant: ut a naturā incohata compareant, may be seen.—To be present, be at hand, exist: signa et dona omnia: quorum exigua pars comparet, remains, L.: non comparens pars, not found, O.

    Latin-English dictionary > com-pāreō (conp-)

  • 46 parreo

    pārĕo ( parrĕo), ŭi, pārĭtum, 2, v. n. [ intr. form of paro, to make ready; părio, to bring forth; hence, to be ready, at hand], to come forth, appear, be visible, show one's self; to be present or at hand.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic. or Cæs.): immolanti jocinera replicata paruerunt,

    Suet. Aug. 95:

    quoties paruit Hermogenes,

    Mart. 12, 29, 18:

    haec (fenestra) videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret,

    Stat. S. 2, 2, 76:

    quae si parent simul,

    Quint. 1, 12, 4:

    caeli cui sidera parent,

    are open, intelligible, Verg. A. 10, 176; cf. Suet. Calig. 8.—So freq. in eccl. Lat.:

    parebit signum filii hominis in caelo,

    Vulg. Matt. 24, 30.— Impers.:

    paret = videtur: si paret eum dare oportere,

    Gai. Inst. 3, 91; 4, 4; 34 al.—
    II.
    In partic.
    A.
    To appear (as a servant) at a person's commands, to attend, wait upon (very rare, for the usual apparere):

    magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vice,

    Gell. 10, 3, 19:

    ad memoriam,

    Spart. Pesc. 7.—
    2.
    Transf.
    a.
    To obey, be obedient to; to submit to, comply with (the class. signif. of the word;

    syn.: oboedio, obsequor, obtempero): parere, obedire,

    Fest. p. 221 Müll.: animadverte ac dicto pare, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 299 Vahl.):

    hic parebit et oboediet praecepto illi veteri,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    oboedire et parere alicujus voluntati,

    id. N. D. 1, 8, 19:

    non ut pareret et dicto audiens esset huic ordini, etc.,

    id. Phil. 7, 1, 2:

    (noster populus) in bello sic paret, ut regi,

    id. Rep. 1, 40, 163:

    legibus,

    id. Off. 2, 11, 40:

    religionibus,

    id. N. D. 2, 3, 8:

    imperio,

    Caes. B. G. 5, 2:

    populo patiente atque parente,

    Cic. Rep. 2, 36, 61:

    alicujus imperiis,

    Juv. 14, 331.— Impers. pass.:

    dicto paretur,

    Liv. 9, 32:

    remissius imperanti melius paretur,

    Sen. Clem. 1, 24, 1:

    ut arbitri sententiae pareatur,

    Dig. 4, 8, 23:

    si paritum fuerit condicioni,

    ib. 40, 4, 12.— Poet., with respective acc.:

    non adeo parebimus omnia matri,

    Stat. Ach. 1, 660. —Of inanim. and abstr. subjects:

    lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates,

    Tib. 1, 9, 9; cf. Ov. M. 8, 472; Quint. 11, 3, 65.—
    b.
    To be subject to, dependent on; to be subservient to:

    nulla fuit civitas, quin Caesari pareret,

    Caes. B. C. 3, 81:

    oppidum, quod regi paret,

    Plin. 6, 28, 32, § 145:

    negat se ei parere posse qui se feminam malit esse, quam virum,

    Just. 1, 3, 3:

    quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent,

    Sall. C. 2, 7; Hor. S. 2, 3, 96.—
    c.
    To submit to, comply with, indulge, gratify, yield to:

    necessitati,

    Cic. Or. 60, 202:

    et tempori et voluntati,

    id. Vatin. 1, 2:

    cupiditatibus,

    id. Fin. 1, 16, 53:

    dolori et iracundiae,

    id. Att. 2, 21, 4:

    extremo furori,

    Val. Fl. 7, 154.—
    d.
    To yield to one's promises or representations, to fulfil, accomplish them; to satisfy, give, pay:

    promissis,

    Ov. F. 5, 504:

    pensionibus,

    Dig. 19, 2, 54: usuris, Cod. 4, 26, 8.— —
    B.
    Impers.: paret, it is clear, evident, manifest (class.):

    quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat. A quo? at paret,

    Cic. Mil. 6, 15.—Esp. in the formula si paret, if it appear, if it be proved, Cic. Rosc. Com. 4, 11; id. Verr 2, 2, 12, § 31; cf.:

    si paret adversum edictum fecisse,

    id. ib. 2, 3, 28, § 69; 2, 3, 22, § 55; Fest. p. 233 Müll.:

    paritum est,

    Dig. 31, 1, 67; ib. 6, 1, 5; Petr. 137; cf. II. 2. a. supra.—Hence, pārens, entis, P. a., obedient:

    parentiores exercitus,

    Cic. Off. 1, 22, 76 (al. paratiores).—
    II.
    Subst.: pārens, entis, comm., a subject:

    parentes abunde habemus,

    Sall. J. 102, 7:

    vi quidem regere patriam aut parentes quamquam possis, etc.,

    id. ib. 3, 2:

    ex voluntate parentium occupare principatum,

    Vell. 2, 108; and so Tac. A. 1, 59, acc. to Bötticher (but parentes, in this passage, signifies parents; cf. Kritz on Sall. C. 6, 5).

    Lewis & Short latin dictionary > parreo

  • 47 parens

    I 1. pārēns, entis
    part. praes. к pareo
    2. adj.
    послушный, покорный ( asellus H); дисциплинированный ( exercitus C),
    II pārēns, entis m. [ pareo ] (преим. pl.) III parēns, entis (gen. pl. um или ium) m., f. [ pario ]
    1)
    terra p. Vмать-земля
    p. Idaea OCybele
    p. Tegeaea или p. Euandri OCarmenta
    б) pl. родители ( parentes cum liberis Cs) или деды, предки ( Sicilia parentibus nostris erepta L)
    2) родоначальник, основатель ( philosophiae C)
    3) метрополия (Sidon Thebarum Boeotiarum p. PM)
    p. lyrae HMercurius

    Латинско-русский словарь > parens

  • 48 appareo

    ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum Vorschein kommen, sichtbar werden od. sein, zu sehen sein, erscheinen, sich zeigen, I) im allg.: A) eig. (Ggstz. latēre, latitare, occultum esse), si appareret, Plaut.: ille bonus vir nusquam apparet, Ter.: in terris non apparuit (v. Romulus), Lampr.: quod nec hostis usquam apparebat, Liv.: anguis nusquam apparuit, Arnob.: equus mecum demersus rursus apparuit, Cic.: in qua relicta pertica postridie non apparet propter herbam, Varr.: facite sonitus ungularum appareat, laßt der Hufe Klang ertönen, Plaut.: m. Dat. pers., anguis ille, qui Sullae apparuit immolanti, Cic.: u. app. alci in somnis, Vulg. Matth. 1, 20 u. 2, 13. – u. so von der Anwesenheit vor Gericht, in his (subselliis) me apparere (erscheinen) nollem, Cic. – u. vom Erscheinen, Sichtbarwerden des Tageslichtes, der Gestirne, Kometen, queis numquam dies apparuit, Tibull.: Canopus paucis diebus paulisper apparet, Plin.: cum stella crinita in caelo apparuisset, Suet.: m. adjekt. Prädik., numquam maior arcus dimidio circulo apparet, Sen. – dah. apparēns, sichtbar (Ggstz. latens), Ov. u. Quint. – B) übtr.: 1) sichtbar sein = als geschehen, vorhanden, wahr an jmd. oder etw. sich zeigen, sich kundtun od. -geben, sich darstellen, ersichtlich sein, in die Augen springen, sich bewähren, fac sis promissa appareant, Ter.: ratio apparet, ist als richtig befunden, Plaut.: apparet id etiam caeco, Liv.: opus apparet, ist (als fertig) ersichtlich, Cato: non apparere labores nostros, Hor.: ut videam, ubi rhetoris tanta merces appareat, wo der dem Rhetor (für seinen Unterricht) gezahlte so hohe Lohn (d.i. die von ihm für so hohen Lohn gelernte Redekunst) sich bewähren würde, Cic.: in angustiis amici apparent (bewähren sich), Petr. – 2) res apparet, u. gew. apparet m. folg. Acc. u. Infin. od. indirekt. Fragesatz ( mit qualis, quantus, quid, utrum... an, bl. an), die Sache od. es ist augenscheinlich, -offenbar, -klar, es leuchtet ein, erhellt, Komik., Cic. u.a.: in causa non fuisse feritatem eo apparet, quod (daß) etc., Sen. ad Helv. 8, 1 (7, 8). – m. Dat. pers., Nep. Ages, 6, 1; Eum. 10, 3; Paus. 1, 1. – mit Nom. u. Infin. ( wie δηλός εστι), membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendi data esse appareant, Cic. de fin. 3, 23 (u. so Sen. prov. 5, 1. Suet. Ner. 1, 2). – m. adjekt. Prädikat., rebus angustis animosus atque fortis appare, Hor. carm. 2, 10, 21: paulatim et ipsa (rhetorica) utilis honestaque apparuit, Suet. rhet. 1. – II) insbes., einem Höheren, Vorgesetzten, Gebieter als Diener erscheinen, d.i. zu Gebote-, zu Befehl stehen, ihm dienen, auch übh. sich nach seinem Willen richten, a) übh., postquam tibi appareo atque aeditumor in templo tuo, Pompon. com. fr.: hae (Dirae) Iovis ad solium saevique in limine regis apparent, Verg.: divorumque iras (sacerdotes) providonto iisque apparento, sich nach ihm (dem Zorn) richten, Cic. – b) einer röm. Magistratsperson als Diener, bes. als öffentlicher Schreiber, Liktor dienen, aufwarten, zu Gebote stehen (vgl. Drak. Liv. 9, 46, 2), lictor, qui apparebat, Claud. Quadr. fr. bei Gell. 2, 2, 13: m. Dat. pers., consulibus, aedilibus, Liv.: od. m. Dat. rei, bei der usw., quaestioni, Cic.: auch übtr., von Eumenes, als Geheimschreiber dienen, septem annos Philippo, Nep. Eum. 13, 1. – / appareas = apparebis, Vulg. 4. Esdr. 11, 45.

    lateinisch-deutsches > appareo

  • 49 parens

    [st1]1 [-] părens, entis, m. f. [pario]: - [abcl][b]a - le père, la mère. - [abcl]b - père, mère (des animaux). - [abcl]c - grand-père, grand-mère, aïeul. - [abcl]d - père, inventeur, auteur, fondateur; au fig. souche. - [abcl]e - père (titre honorifique). - [abcl]f - parent, proche.[/b]    - gén. plur. - um; qqf. -ium.    - parens tuus, Torquate, consul, Cic.: Torquatus, ton père, qui était consul.    - per speciem honorandae parentis, Liv. 8, 22: sous prétexte d'honorer sa mère.    - quo nos cumque feret melior fortuna parente, ibimus, Hor. O. 1, 7, 25: où que nous mène la Fortune plus clémente que mon père, nous irons.    - parens Idaea deum, Virg. En. 10, 252: Ida, mère des dieux.    - au plur. parentes: - [abcl]a - le père et la mère, les parents. - [abcl]b - les proches. - [abcl]c - les ascendants, les aïeux, les ancêtres. [st1]2 [-] pārens, entis: part. présent de pareo; qui obéit, obéissant.    - pārentes, ĭum: les sujets, les peuples soumis.    - parentes abunde habemus, Sall. J. 102, 7: nous avons des sujets en grand nombre.
    * * *
    [st1]1 [-] părens, entis, m. f. [pario]: - [abcl][b]a - le père, la mère. - [abcl]b - père, mère (des animaux). - [abcl]c - grand-père, grand-mère, aïeul. - [abcl]d - père, inventeur, auteur, fondateur; au fig. souche. - [abcl]e - père (titre honorifique). - [abcl]f - parent, proche.[/b]    - gén. plur. - um; qqf. -ium.    - parens tuus, Torquate, consul, Cic.: Torquatus, ton père, qui était consul.    - per speciem honorandae parentis, Liv. 8, 22: sous prétexte d'honorer sa mère.    - quo nos cumque feret melior fortuna parente, ibimus, Hor. O. 1, 7, 25: où que nous mène la Fortune plus clémente que mon père, nous irons.    - parens Idaea deum, Virg. En. 10, 252: Ida, mère des dieux.    - au plur. parentes: - [abcl]a - le père et la mère, les parents. - [abcl]b - les proches. - [abcl]c - les ascendants, les aïeux, les ancêtres. [st1]2 [-] pārens, entis: part. présent de pareo; qui obéit, obéissant.    - pārentes, ĭum: les sujets, les peuples soumis.    - parentes abunde habemus, Sall. J. 102, 7: nous avons des sujets en grand nombre.
    * * *
    I.
        Parens, parentis, priore correpta, com. gen. a Pario fit. Paulus. Le pere ou la mere.
    \
        Parentes. Caius. Pere et mere, et autres personnes en montant en ligne directe jusques au bisayeul de nostre bisayeul.
    \
        Rigidus parens. Ouid. Severe, Rude.
    \
        Facere parentem pulchra prole. Virg. Faire un homme pere, Luy enfanter de beaulx enfants.
    \
        Parens cunctorum, terra. Pli. La mere et nourrice de touts.
    \
        Parens eloquentiae. Colum. Le pere d'eloquence.
    \
        Lyrae parens, Mercurius. Horat. Inventeur de, etc.
    \
        Parens vrbis, Romulus. Liu. Le premier fondateur de Rome.
    II.
        Parens, Particip. siue Nomen ex participio. Cic. Parentiores habuerunt exercitus. Plus obeissants.

    Dictionarium latinogallicum > parens

  • 50 appareo

    ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum Vorschein kommen, sichtbar werden od. sein, zu sehen sein, erscheinen, sich zeigen, I) im allg.: A) eig. (Ggstz. latēre, latitare, occultum esse), si appareret, Plaut.: ille bonus vir nusquam apparet, Ter.: in terris non apparuit (v. Romulus), Lampr.: quod nec hostis usquam apparebat, Liv.: anguis nusquam apparuit, Arnob.: equus mecum demersus rursus apparuit, Cic.: in qua relicta pertica postridie non apparet propter herbam, Varr.: facite sonitus ungularum appareat, laßt der Hufe Klang ertönen, Plaut.: m. Dat. pers., anguis ille, qui Sullae apparuit immolanti, Cic.: u. app. alci in somnis, Vulg. Matth. 1, 20 u. 2, 13. – u. so von der Anwesenheit vor Gericht, in his (subselliis) me apparere (erscheinen) nollem, Cic. – u. vom Erscheinen, Sichtbarwerden des Tageslichtes, der Gestirne, Kometen, queis numquam dies apparuit, Tibull.: Canopus paucis diebus paulisper apparet, Plin.: cum stella crinita in caelo apparuisset, Suet.: m. adjekt. Prädik., numquam maior arcus dimidio circulo apparet, Sen. – dah. apparēns, sichtbar (Ggstz. latens), Ov. u. Quint. – B) übtr.: 1) sichtbar sein = als geschehen, vorhanden, wahr an jmd. oder etw. sich zeigen, sich kundtun od. -geben, sich darstellen, ersichtlich sein, in die Augen springen, sich bewähren, fac sis promissa appareant, Ter.: ratio apparet,
    ————
    ist als richtig befunden, Plaut.: apparet id etiam caeco, Liv.: opus apparet, ist (als fertig) ersichtlich, Cato: non apparere labores nostros, Hor.: ut videam, ubi rhetoris tanta merces appareat, wo der dem Rhetor (für seinen Unterricht) gezahlte so hohe Lohn (d.i. die von ihm für so hohen Lohn gelernte Redekunst) sich bewähren würde, Cic.: in angustiis amici apparent (bewähren sich), Petr. – 2) res apparet, u. gew. apparet m. folg. Acc. u. Infin. od. indirekt. Fragesatz ( mit qualis, quantus, quid, utrum... an, bl. an), die Sache od. es ist augenscheinlich, -offenbar, -klar, es leuchtet ein, erhellt, Komik., Cic. u.a.: in causa non fuisse feritatem eo apparet, quod (daß) etc., Sen. ad Helv. 8, 1 (7, 8). – m. Dat. pers., Nep. Ages, 6, 1; Eum. 10, 3; Paus. 1, 1. – mit Nom. u. Infin. ( wie δηλός εστι), membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendi data esse appareant, Cic. de fin. 3, 23 (u. so Sen. prov. 5, 1. Suet. Ner. 1, 2). – m. adjekt. Prädikat., rebus angustis animosus atque fortis appare, Hor. carm. 2, 10, 21: paulatim et ipsa (rhetorica) utilis honestaque apparuit, Suet. rhet. 1. – II) insbes., einem Höheren, Vorgesetzten, Gebieter als Diener erscheinen, d.i. zu Gebote-, zu Befehl stehen, ihm dienen, auch übh. sich nach seinem Willen richten, a) übh., postquam tibi appareo atque aeditumor in templo tuo, Pompon. com. fr.: hae (Dirae) Iovis ad solium saevique in limine regis apparent,
    ————
    Verg.: divorumque iras (sacerdotes) providonto iisque apparento, sich nach ihm (dem Zorn) richten, Cic. – b) einer röm. Magistratsperson als Diener, bes. als öffentlicher Schreiber, Liktor dienen, aufwarten, zu Gebote stehen (vgl. Drak. Liv. 9, 46, 2), lictor, qui apparebat, Claud. Quadr. fr. bei Gell. 2, 2, 13: m. Dat. pers., consulibus, aedilibus, Liv.: od. m. Dat. rei, bei der usw., quaestioni, Cic.: auch übtr., von Eumenes, als Geheimschreiber dienen, septem annos Philippo, Nep. Eum. 13, 1. – appareas = apparebis, Vulg. 4. Esdr. 11, 45.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > appareo

  • 51 πεπαρεῖν

    Grammatical information: v.
    Meaning: `to demonstrate, to show', after H. = ἐνδεῖξαι, σημῆναι (Pi. P. 2, 57; v. l. πεπορεῖν) with πεπαρεύσιμον εὔφραστον, σαφές H. (cf. Arbenz 103).
    Other forms: redupl. aor. inf.
    Origin: IE [Indo-European]X [probably] [789] * par- `show', be visible'
    Etymology: Since long considered as causative to the also isolated Lat. pāreō `appear, be visible'; s. W.-Hofmann s. v. (with Vaniček and Prellwitz). By Ernout-Meillet doubted because of the unexplained ā in pāreō. -- Floyr, AJPj 92(1971)676-9 demonstrated that the word contains the root *prh3- of πορεῖν, with - παρ- \< *-pr̥h₃-. I withdrew the theory of `laryngeal metathesis' in Bammesberger, Die Laryngaltheorie 1988, 75 (as is shown in ἁλίσκομαι with Ϝαλ- \< *wl̥h₃-).
    Page in Frisk: 2,508

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πεπαρεῖν

  • 52 appareo

    ap-pāreo, pāruī, (pāritum), ēre
    1) являться, показываться ( alicui)
    rem contra speculum ponas, apparet imago Lcr — если против зеркала поместить какой-л. предмет, то покажется (его) отражение
    3) явствовать, быть ясным, очевидным ( apparet id etiam caeco L)
    ut apparet Pt (вводно) — очевидно, ясное дело
    id quo studiosius absconditur, eo magis apparet C — чем тщательнее это скрывается, тем яснее обнаруживается
    in angustiis amici apparent погов. Pt — друзья распознаются в беде; чаще impers. ясно, видно, оказывается
    apparet, hostem victum iri L — очевидно, что враг будет побеждён
    4) проявлять себя, быть
    5) находиться в подчинении, состоять (при ком-л.), находиться в распоряжении, быть к услугам, служить

    Латинско-русский словарь > appareo

  • 53 compareo

    com-pāreo, uī, —. ēre
    1) появляться, показываться Pl, C etc.
    2) присутствовать, иметься, быть налицо
    ornamenta, quorum perexigua pars comparet C — украшения (произведения искусства), от которых осталась лишь ничтожная часть
    3) проявляться, быть заметным (in iis libris multa industria comparet Nep)
    ut, quae imperes, compareant Pl — (я стараюсь), чтобы все твои приказания были исполнены

    Латинско-русский словарь > compareo

  • 54 dispareo

    dis-pāreo, ui, —, ēre

    Латинско-русский словарь > dispareo

  • 55 gula

    ae f.
    1) глотка, горло Pl, Ter, PM etc.
    gulam frangere laqueo Sl — удавить, задушить
    2) перен. позыв к еде, аппетит ( irritamenta gulae Sl); обжорство, прожорливость (explere gulam alicujus Su; homo sordidae gulae Su)
    gulae pārens (part. praes. к pareo) H — чревоугодник, обжора

    Латинско-русский словарь > gula

  • 56 parentia

    pārentia, ae f. [ pareo ]
    послушание, повиновение Eccl

    Латинско-русский словарь > parentia

  • 57 parere

    I pārēre inf. к pareo II parere inf. к pario I

    Латинско-русский словарь > parere

  • 58 paritor

    pāritor, ōris m. [ pareo ]
    служитель или телохранитель AV

    Латинско-русский словарь > paritor

  • 59 apparens

    appārēns, s. ap-pāreo.

    lateinisch-deutsches > apparens

  • 60 compareo

    com-pāreo, pāruī, ēre, zum Vorschein kommen, sichtbar werden, sich sehen lassen, erscheinen, sich einstellen, sich einfinden, a) übh., bes. mit non od. nusquam = unsichtbar werden (vgl. Rönsch Itala p. 349 sq. u. Georges Jahrb. f. Phil. 123, 511), qui modo nusquam comparebas, nunc cum compares peris, Plaut.: cum subito sole obscurato non comparuisset (Romulus), Cic.: u. so (Romulus) cum ad Caprae paludem exercitum lustraret, nusquam comparuit, Aur. Vict.: cum (Romulus) ortā subito tempestate non comparuisset, Eutr.: socii Diomedis quia nusquam subito comparuerunt, Augustin.: nec tamen ulla comparebat avis, Lucr.: repente comparuit incolumis, Suet. – m. in u. Abl., non comparere in caelo Saturni sidus et Martis cum plurimum diebus centum septuaginta, Plin. – b) insbes.: α) sich noch vorfinden, noch vorhanden sein, signa et dona comparere omnia, Cic.: si quid non compareret, vindicaret, Liv.: non comparens pars, der nicht mehr vorhandene, der fehlende, Ov. – β) der sinnlichen u. geistigen Beobachtung klar hervortreten, sich deutlich herausstellen od. zeigen, völlig sichtbar werden od. sein, quae ita a natura deformata sunt, ut tamen a natura inchoata compareant, Cic. – m. in u. Abl., in Thucydide orbem modo orationis desidero, ornamenta comparent, Cic.: in quibus (libris) multa industria et diligentia comparet, nulla doctrina, Nep.

    lateinisch-deutsches > compareo

См. также в других словарях:

  • paréo — paréo …   Dictionnaire des rimes

  • pareo — Bendroji  informacija Kirčiuota forma: pãreo Rūšis: naujai skolintos šaknies žodis Kalbos dalis: daiktavardis Kilmė: taitiečių, anglų k. perraša: pareo. Pateikta: 2014 09 17. Reikšmė ir vartosena Apibrėžtis: paplūdimio skara, dažniausiai… …   Lietuvių kalbos naujažodžių duomenynas

  • Paréo — Pareo Jeune fille de Rimatara, en Polynésie française, portant un pareo (1887) …   Wikipédia en Français

  • Pareo — Saltar a navegación, búsqueda El pareo es una palabra de origen tahitiano que se refiere a una tela con que las mujeres envuelven el cuerpo, generalmente, sobre el traje de baño. Fue utilizada originalmente para referir solamente a las faldas de… …   Wikipedia Español

  • paréo — [ pareo ] n. m. • 1880; parou 1774; mot tahitien 1 ♦ Pagne tahitien. 2 ♦ Vêtement de plage fait d un morceau de tissu que l on drape autour du corps. ● paréo nom masculin (mot tahitien) Vêtement tahitien qui se porte noué au dessus de la poitrine …   Encyclopédie Universelle

  • páreo — s. m. 1. Corrida a cavalo ou a pé, em que dois ou mais indivíduos partem a par, para ganhar um prêmio o primeiro que chegar à meta. 2. Prêmio dessa corrida. 3. Emulação, disputa. 4. Peça de tecido que se enrola à volta da cintura ou do tronco e… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • pareo — pàreo m DEFINICIJA žarg. veliko, pamučno platno koje žene nose omotano oko tijela kao haljinu; popularna ženska odjeća za plaže ETIMOLOGIJA amer.engl. ← egz. (tahićanski) pareu …   Hrvatski jezični portal

  • pareo — sustantivo masculino 1. Pañuelo femenino de gran tamaño que se enrolla alrededor del cuerpo o a partir de la cintura …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • pareo — [pä′rā o͞o΄] n. 1. PAREU 2. in the West, the pareu or a similar garment worn by women …   English World dictionary

  • Pareo — Jeune fille de Rimatara, en Polynésie française, portant un pareo (1887) …   Wikipédia en Français

  • Pareo — The pāreu or pareo (see below) is the Tahitian word for wraparound skirt. Originally it was used only to refer to women s skirts, as men wore a loincloth, called a maro . Nowadays the term is applied to any piece of cloth worn wrapped around the… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»