-
1 panicula
pānicula, ae, f. (Demin. v. pana, Nbf. v. panus), I) = panus no. I (w. s.), Aldh. de laud. virg. 15: panucula geschr., Paul. ex Fest. 220, 16, u. panucla, Non. 149, 22. – II) an den Gewächsen, der Büschel, die Rispe, die Klunker, Plin. 16, 49 u.a.: bes. der Blüten- u. Samenbüschel, der Kolben, an den Rohr- u. Schilfarten, die zum Dachdecken gebraucht wurden, Plin. 8, 117 u.a. – III) eine Art Geschwulst, Scrib. Larg. 82. Ps. Apul. herb. 13. Plin. Val. 3, 27 u. 4, 8.
-
2 panicula
pānicula, ae, f. (Demin. v. pana, Nbf. v. panus), I) = panus no. I (w. s.), Aldh. de laud. virg. 15: panucula geschr., Paul. ex Fest. 220, 16, u. panucla, Non. 149, 22. – II) an den Gewächsen, der Büschel, die Rispe, die Klunker, Plin. 16, 49 u.a.: bes. der Blüten- u. Samenbüschel, der Kolben, an den Rohr- u. Schilfarten, die zum Dachdecken gebraucht wurden, Plin. 8, 117 u.a. – III) eine Art Geschwulst, Scrib. Larg. 82. Ps. Apul. herb. 13. Plin. Val. 3, 27 u. 4, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > panicula
-
3 panicula
{Deutsch:} Rispe (f){Русский:} метёлка (ж) -
4 paniculus
pāniculus, ī, m. (Demin. v. panus), I) ein Rohrbüschel (vgl. panicula no. II), pan. tectorius, ein R. auf dem Dache, Plaut. mil. 18. – II) eine Art Geschwulst, Plin. Val. 4. fol. 314 (b), 26 (wo jetzt panniculus).
-
5 tenax
tenāx, ācis (teneo), festhaltend od. fest zu halten fähig, haltend, I) eig.: A) im allg.: forceps, Verg.: dens (v. Anker), Verg.: vinculum, Verg.: complexus, Ov.: hedera, Ov.: lappa, Ov.: m. Genet., herba asperitate etiam vestium tenaci, Plin.: cutis tenacior capilli, Plin. – subst., tenaces, haltende Dinge, zB. Bänder, Stiele am Obste, Pallad. – B) insbes.: a) Empfangenes, Erworbenes (bes. Vermögen, Geld) festhaltend, zurückhaltend, karg, zähe, geizig, pater parcus et tenax, Cic.: tenaxne pater est eius? Ph. Immo edepol pertinax (erzkarg). Plaut.: da cupidum, avidum, tenacem; iam tibi eum liberalem dabo, Liv. – m. Genet., quaesiti tenax, Ov.: tenaciores auri et argenti, Suet. – m. in u. Abl., in largiendo tenax, Lact. de mort. pers. 46, 12. – poet. v. der Unterwelt, regnum, Sen. poët.: umbrae, Sen. poët. – b) die Kräfte = sich schonend, eos restrictos et tenaces fuisse, Cic. – c) neutral, was in seinen Teilen fest zusammenhält, zähe, fest, dicht, loca limosa tenacia gravi caeno, Tac.: tenacissimum sabulum, Curt.: glaebis tenacissimum solum, Plin.: gramen, dicht, elastisch, Hor.: maltha, res omnium tenacissima, Plin.: panicula... glutino tenacior, Plin.: cerae, festklebend, festhaltend, Verg.: passu stare tenaci, Ov.: pondere tenacior navis, Liv. – II) übtr.: A) im allg., festhaltend, behaltenb, bewahrend, memoria non tenax, Augustin.: memoria tenacior et labida (vergeßliches), Chalcid. Tim.: memoria tenacissima, Quint.: m. Genet., sui iuris, Colum.: tenacissimi sumus eorum, quae rudibus annis percipimus, Colum.: quo tenaciores armorum essent, zu behalten suchten, Suet. – neutral = fest, innig, longa tenaxque fides, Ov. am. 2, 6, 14. – B) insbes., v. Charakter, a) im guten Sinne = an etw. festhaltend, in etw. fest, beharrlich, m. Genet., tenax propositi, Hor. u. Ov.: boni exempli, Sen.: iustitiae, Iuven.: iusti, Eutr.: veri, Pers.: amicitiarum, Vell.: animus parum tenax recti, Sen.: constantia bene iudicati tenax, Sen.: memoria benefaciendi tenacissima, Plin. ep. – b) im üblen Sinne = störrisch, starr, hartnäckig, equus, Liv.: ira, Ov.: morbi, Suet.: fata, Ov.: equus contra sua vincula tenax, Ov.: Ol. Edepol ne tu, si equos (= equus) esses, esses indomabilis. Lys. Quo argumento? Ol. Nimis tenax es, Plaut. Cas. 812.
-
6 paniculus
pāniculus, ī, m. (Demin. v. panus), I) ein Rohrbüschel (vgl. panicula no. II), pan. tectorius, ein R. auf dem Dache, Plaut. mil. 18. – II) eine Art Geschwulst, Plin. Val. 4. fol. 314 (b), 26 (wo jetzt panniculus).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > paniculus
-
7 panucula
pānucula (pānucla), s. panicula no. I.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > panucula
-
8 tenax
tenāx, ācis (teneo), festhaltend od. fest zu halten fähig, haltend, I) eig.: A) im allg.: forceps, Verg.: dens (v. Anker), Verg.: vinculum, Verg.: complexus, Ov.: hedera, Ov.: lappa, Ov.: m. Genet., herba asperitate etiam vestium tenaci, Plin.: cutis tenacior capilli, Plin. – subst., tenaces, haltende Dinge, zB. Bänder, Stiele am Obste, Pallad. – B) insbes.: a) Empfangenes, Erworbenes (bes. Vermögen, Geld) festhaltend, zurückhaltend, karg, zähe, geizig, pater parcus et tenax, Cic.: tenaxne pater est eius? Ph. Immo edepol pertinax (erzkarg). Plaut.: da cupidum, avidum, tenacem; iam tibi eum liberalem dabo, Liv. – m. Genet., quaesiti tenax, Ov.: tenaciores auri et argenti, Suet. – m. in u. Abl., in largiendo tenax, Lact. de mort. pers. 46, 12. – poet. v. der Unterwelt, regnum, Sen. poët.: umbrae, Sen. poët. – b) die Kräfte = sich schonend, eos restrictos et tenaces fuisse, Cic. – c) neutral, was in seinen Teilen fest zusammenhält, zähe, fest, dicht, loca limosa tenacia gravi caeno, Tac.: tenacissimum sabulum, Curt.: glaebis tenacissimum solum, Plin.: gramen, dicht, elastisch, Hor.: maltha, res omnium tenacissima, Plin.: panicula... glutino tenacior, Plin.: cerae, festklebend, festhaltend, Verg.: passu stare tenaci, Ov.: pondere tenacior navis, Liv. – II) übtr.: A) im allg., festhaltend, behaltenb, bewahrend, memoria non tenax, Augustin.: memoria tenaci-————or et labida (vergeßliches), Chalcid. Tim.: memoria tenacissima, Quint.: m. Genet., sui iuris, Colum.: tenacissimi sumus eorum, quae rudibus annis percipimus, Colum.: quo tenaciores armorum essent, zu behalten suchten, Suet. – neutral = fest, innig, longa tenaxque fides, Ov. am. 2, 6, 14. – B) insbes., v. Charakter, a) im guten Sinne = an etw. festhaltend, in etw. fest, beharrlich, m. Genet., tenax propositi, Hor. u. Ov.: boni exempli, Sen.: iustitiae, Iuven.: iusti, Eutr.: veri, Pers.: amicitiarum, Vell.: animus parum tenax recti, Sen.: constantia bene iudicati tenax, Sen.: memoria benefaciendi tenacissima, Plin. ep. – b) im üblen Sinne = störrisch, starr, hartnäckig, equus, Liv.: ira, Ov.: morbi, Suet.: fata, Ov.: equus contra sua vincula tenax, Ov.: Ol. Edepol ne tu, si equos (= equus) esses, esses indomabilis. Lys. Quo argumento? Ol. Nimis tenax es, Plaut. Cas. 812.
См. также в других словарях:
Panícula — Saltar a navegación, búsqueda Infrutescencia temprana de vid, que es una panícula, un racimo de racimos La Panícula es una inflorescencia racemosa compuesta de racimos que van decreciendo de tamaño hacia el ápice. En otras palabras, un racimo… … Wikipedia Español
paniculă — PANÍCULĂ s.f. v. panicul. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 PANÍCULĂ s.f. v. panicul. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
panícula — sustantivo femenino 1. Área: botánica Conjunto de ramas, flores o frutos que nacen de un mismo eje y se disponen en forma piramidal: una panícula de maíz. Sinónimo: panocha, panoja … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
panícula — (Del lat. panĭcula). f. Bot. Panoja o espiga de flores … Diccionario de la lengua española
Panicŭla — (lat.), Rispe, s. Blütenstand, S. 93 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
panícula — s. f. 1. [Botânica] Inflorescência, em cacho ou em espiga. 2. [Veterinária] Pterígio cuja prega chega a cobrir toda a córnea do olho … Dicionário da Língua Portuguesa
Panícula — ► sustantivo femenino BOTÁNICA Inflorescencia formada por un eje con ramas, de las que nacen flores o frutos. SINÓNIMO panoja * * * panícula (del lat. «panicŭla») f. Bot. *Inflorescencia o infrutescencia de forma de racimo o de racimo de racimos; … Enciclopedia Universal
panícula — {{#}}{{LM P28891}}{{〓}} {{SynP29587}} {{[}}panícula{{]}} ‹pa·ní·cu·la› {{《}}▍ s.f.{{》}} Conjunto de flores que nacen de un mismo eje y forman una espiga de aspecto piramidal. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín panicula. {{#}}{{LM… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
panícula — Panículo Inflorescencia compuesta, racemosa, en la que los ramitos van decreciendo de la base al ápice, tomando aspecto piramidal … Diccionario ecologico
panícula — pa|ní|cu|la Mot Esdrúixol Nom femení … Diccionari Català-Català
Метёлка — (panicula) сложное соцветие, на главной оси которого на разной высоте развиваются боковые ветви, в свою очередь ветвящиеся и несущие цветки или небольшие соцветия (колоски у злаков, корзинки у сложноцветных и т.д.). Ветви могут быть… … Большая советская энциклопедия