półkolisty

См. также в других словарях:

• półkolisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający kształt lub przekrój w kształcie półkola; półokrągły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Półkolisty otwór w murze. Półkoliste sklepienie. Półkolisty zakręt rzeki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• półkolisty — «mający kształt połowy obwodu koła, mający przekrój w kształcie połowy powierzchni koła; półokrągły» Półkoliste okno, sklepienie. Półkolista ścieżka …   Słownik języka polskiego

• kwinta — ż IV, CMs. kwintancie; lm D. kwint 1. muz. «interwał prosty, w którym wyższy dźwięk jest w stosunku do niższego piątym stopniem w podstawowym szeregu dźwięków» ◊ pot. Spuścić nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się» 2. sport. «w… …   Słownik języka polskiego

• muszla — ż I, DCMs. muszlali; lm D. muszlali (muszlaszel) 1. «konchiolinowo wapienny szkielet zewnętrzny mięczaków wytwarzany przez nabłonek fałdu skóry; u ślimaków na ogół spiralnie skręcona koncha, u małży składa się z dwóch połówek, u głowonogów… …   Słownik języka polskiego

• paraboliczny — 1. «mający charakter paraboli, przypowieści; alegoryczny» Opowiadania, utwory paraboliczne. 2. «mający kształt paraboli; przypominający parabolę, półkolisty» Paraboliczny łuk mostu. Pociski leciały po linii parabolicznej …   Słownik języka polskiego

• podkowa — ż IV, CMs. podkowawie; lm D. podkowaków 1. «żelazna sztabka półkoliście wygięta, przybijana do kopyta końskiego podkowiakami w celu zabezpieczenia go przed zdzieraniem» Przybić koniowi podkowę. 2. «przedmiot mający kształt półkola, prostokąta… …   Słownik języka polskiego

• podkowiasty — «mający kształt podkowy; półkolisty, półokrągły» Podkowiasty łuk, magnes …   Słownik języka polskiego

• półkolistość — ż V, DCMs. półkolistośćści, blm rzecz. od półkolisty Łagodna półkolistość. Półkolistość drogi, zakrętu …   Słownik języka polskiego

• wachlarzowaty — «przypominający kształtem wachlarz; rozkładający się jak wachlarz; półkolisty» Wachlarzowate liście. Wachlarzowaty ogon pawia …   Słownik języka polskiego

• wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… …   Słownik języka polskiego

• zakole — n I; lm D. zakoleli «półkolisty zakręt czegoś, np. drogi, koryta rzecznego; łuk» Zakole drogi. Samochód podjechał łagodnym zakolem …   Słownik języka polskiego