-
1 oswoić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oswoić
-
2 oswoić
глаг.• осваивать• освоить• прикормить• приручать• приручить• приучить• укротить• укрощать* * *oswo|ić\oswoićjony сов. 1. z kim-czym приучить к кому-чему, сделать привычным что;oczy nie \oswoićjone z ciemnością глаза, не привыкшие к темноте; \oswoić z myślą приучить к мысли;
2. (zitńerzę) приручить+1. przyzwyczaić 2. obłaskawić
* * *oswojony сов.oczy nie oswojone z ciemnością — глаза́, не привы́кшие к темноте́
oswoić z myślą — приучи́ть к мы́сли
2) ( zwierzę) приручи́тьSyn:przyzwyczaić 1), obłaskawić 2) -
3 oswoić
-
4 oswoić
-
5 oswoić
1. apprivoiser2. dompter3. familiariser4. inapprivoisable5. priver -
6 oswoić
vt pf→ oswajać -
7 oswoić
ceansa -
8 oswoić
[освоічь]v.dk -
9 oswoić
1. привчити;2. приручити -
10 oswoić
paamuin -
11 oswoić
ekdi; eldek -
12 oswoić
1) εξημερώνω2) τιθασεύω -
13 oswoić się
сов.oswoić się się z hałasem — привы́кнуть к шу́му
oswoić się się z nową terminologią — осво́иться с но́вой терминоло́гией
2) ( o zwierzętach) приручи́тьсяSyn: -
14 oswoić\ się
сов. 1. z kim-czym освоиться, свыкнуться с кем-чем; привыкнуть к кому-чему;\oswoić\ się się z hałasem привыкнуть к шуму; \oswoić\ się się z nową terminologią освоиться с новой терминологией;
2. (о zwierzętach) приручиться+1. przyzwyczaić się, przywyknąć 2. obłaskawić się
-
15 oswoić się
[освоічь шіĕ]v.dk -
16 oswoić wzrok
приучить зрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oswoić wzrok
-
17 oswoić się
1. приручитися;2. освоїтися; звикнути -
18 inapprivoisable
oswoić -
19 oswajać
impf ⇒ oswoić* * *( zwierzę) to tame, to domesticate* * *ipf.oswoić pf. -ój1. (= przyzwyczajać) accustom, habituate ( kogoś do czegoś sb to sth) acquaint ( kogoś do czegoś sb with sth).2. ( o zwierzętach) domesticate, tame.ipf.oswoić się pf.1. (= przyzwyczajać się) grow l. get accustomed, get used ( z czymś to sth); get acquainted ( z czymś with sth).2. ( o zwierzętach) become tamed l. domesticated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oswajać
-
20 osw|oić
pf — osw|ajać impf Ⅰ vt 1. (przyzwyczaić) to accustom, to adapt (z czymś to sth)- wojna oswoiła ludzi z widokiem zburzonych miast the war accustomed people to the sight of ruined cities- oswoił oczy z ciemnością his eyes adjusted a. adapted to the dark2. (zaznajomić) to become familiar (z czymś with sth)- starał się oswoić rodziców z komputerami i Internetem he tried to familiarize his parents with computers and the Internet3. (obłaskawiać) to tame [lwa]; to domesticate [lisa, ptaka] Ⅱ oswoić się — oswajać się 1. (przyzwyczaić się) to accustom oneself (z czymś to sth); [wzrok] to get used, to adjust (z czymś to sth); (zapoznać się) to familiarize oneself (z czymś with sth)- długo nie mogła się oswoić ze swoim nowym domem for a long time she couldn’t get used to her new home- jego oczy powoli oswajały się ze światłem his eyes slowly adjusted to the light- musisz oswoić się z tym zagadnieniem you must familiarize yourself with the issue2. (obłaskawić się) [lew] to become a. grow tame; [ptak] to become domesticatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osw|oić
См. также в других словарях:
oswoić — → oswajać … Słownik języka polskiego
oswajać się – oswoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać się do czegoś; zaczynać uznawać coś za zwyczajne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chory oswajał się powoli z myślą o operacji. Musisz się szybko oswoić z nową sytuacją. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oswajać — ndk I, oswajaćam, oswajaćasz, oswajaćają, oswajaćaj, oswajaćał, oswajaćany oswoić dk VIa, oswoję, oswajaćisz, oswój, oswajaćił, oswojony 1. «przyzwyczajać do kogoś, do czegoś, zaznajamiać, zapoznawać z czymś» Oswoić czytelników z nowym kierunkiem … Słownik języka polskiego
pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
oswajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oswajaćam, oswajaća, oswajaćają, oswajaćany {{/stl 8}}– oswoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oswoję, oswoi, oswój, oswojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać kogoś do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
obyć się — dk, obędę się, obędziesz się, obędą się, obądź się, obył się obywać się ndk I, obyć sięam się, obyć sięasz się, obyć sięają się, obyć sięaj się, obyć sięał się 1. «dać sobie radę, poradzić sobie bez kogoś lub czegoś, nie użyć czegoś, nie… … Słownik języka polskiego
ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… … Słownik języka polskiego
oswojenie — ↨ oswojenie się n I rzecz. od oswoić (się) … Słownik języka polskiego
otrzaskać się — dk I, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięasz się, otrzaskać sięają się, otrzaskać sięaj się, otrzaskać sięał się pot. «obeznać, zaznajomić, oswoić się z czymś, przyzwyczaić się do czegoś» Otrzaskać się z trudnościami, przeciwnościami … Słownik języka polskiego