-
1 oswoić
глаг.• осваивать• освоить• прикормить• приручать• приручить• приучить• укротить• укрощать* * *oswo|ić\oswoićjony сов. 1. z kim-czym приучить к кому-чему, сделать привычным что;oczy nie \oswoićjone z ciemnością глаза, не привыкшие к темноте; \oswoić z myślą приучить к мысли;
2. (zitńerzę) приручить+1. przyzwyczaić 2. obłaskawić
* * *oswojony сов.oczy nie oswojone z ciemnością — глаза́, не привы́кшие к темноте́
oswoić z myślą — приучи́ть к мы́сли
2) ( zwierzę) приручи́тьSyn:przyzwyczaić 1), obłaskawić 2) -
2 oswoić się
сов.oswoić się się z hałasem — привы́кнуть к шу́му
oswoić się się z nową terminologią — осво́иться с но́вой терминоло́гией
2) ( o zwierzętach) приручи́тьсяSyn: -
3 oswoić\ się
сов. 1. z kim-czym освоиться, свыкнуться с кем-чем; привыкнуть к кому-чему;\oswoić\ się się z hałasem привыкнуть к шуму; \oswoić\ się się z nową terminologią освоиться с новой терминологией;
2. (о zwierzętach) приручиться+1. przyzwyczaić się, przywyknąć 2. obłaskawić się
-
4 oswoić wzrok
приучить зрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oswoić wzrok
-
5 obłaskawić
глаг.• приручить* * *obłaskawi|ć\obłaskawićony сов. 1. приручить;2. перен. задобрить, расположить в свою пользу+1. oswoić 2. pozyskać
* * *obłaskawiony сов.1) приручи́ть2) перен. задо́брить, расположи́ть в свою́ по́льзуSyn: -
6 oswajać
глаг.• осваивать• приручать• приручить• приучать• укротить• укрощать* * *oswaja|ć\oswajaćny несов. 1. z kim-czym приучать к кому-чему; делать привычным что;2. приручать; ср. oswoić+1. przyzwyczajać 2. obłaskawiać
* * *oswajany несов.2) прируча́ть; ср. oswoićSyn:przyzwyczajać 1), obłaskawiać 2) -
7 obłaskawić się
-
8 oswajać się
-
9 otrzaskać się
-
10 przyzwyczaić
глаг.• привыкать• приучать• приучить* * *przyzwyczaję, przyzwyczaj, przyzwyczajony сов. do czegoосво́ить с чем; приучи́ть к чемуSyn: -
11 przyzwyczaić się
-
12 użyć
глаг.• использовать• пользоваться• потреблять• применить• применять• употреблять* * *воспользоваться, использовать, употребить, применитьzżyć się, przywyknąć, oswoić się ужиться* * *uży|ć\użyćty сов. употребить; использовать; применить;\użyć siły, przemocy применить силу, насилие;
\użyć do czegoś, na coś использовать для чего-л.;\użyć kogoś za pośrednika прибегнуть к чьему-л. посредничеству;● \użyć życia (świata) насладиться жизнью, пожить в своё удовольствие
* * *użyty сов.употреби́ть; испо́льзовать; примени́тьużyć siły, przemocy — примени́ть си́лу, наси́лие
użyć do czegoś, na coś — испо́льзовать для чего́-л.
- użyć świataużyć kogoś za pośrednika — прибе́гнуть к чьему́-л. посре́дничеству
-
13 obłaskawić\ się
сов. приручиться -
14 oswajać\ się
несов. 1. z kim-czym осваиваться, свыкаться с кем-чем; привыкать к кому-чему;2. приручаться; ср. oswoić się+1. przyzwyczajać się, przywykać 2. obłaskawiać się
-
15 otrzaskać\ się
сов. разг. освоиться, свыкнуться+oswoić się, obeznać się
-
16 przyzwyczai6
przyzwycza|i6\przyzwyczai6ję, \przyzwyczai6j, \przyzwyczai6jony сов. do czego освоить с чем; приучить к чему+przyuczyć, wdrożyć, oswoić
-
17 przyzwyczaić\ się
сов. do kogo-czego привыкнуть к кому-чему; освоиться с чем+przywyknąć, oswoić się
См. также в других словарях:
oswoić — → oswajać … Słownik języka polskiego
oswajać się – oswoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać się do czegoś; zaczynać uznawać coś za zwyczajne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chory oswajał się powoli z myślą o operacji. Musisz się szybko oswoić z nową sytuacją. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oswajać — ndk I, oswajaćam, oswajaćasz, oswajaćają, oswajaćaj, oswajaćał, oswajaćany oswoić dk VIa, oswoję, oswajaćisz, oswój, oswajaćił, oswojony 1. «przyzwyczajać do kogoś, do czegoś, zaznajamiać, zapoznawać z czymś» Oswoić czytelników z nowym kierunkiem … Słownik języka polskiego
pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
oswajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oswajaćam, oswajaća, oswajaćają, oswajaćany {{/stl 8}}– oswoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oswoję, oswoi, oswój, oswojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać kogoś do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
obyć się — dk, obędę się, obędziesz się, obędą się, obądź się, obył się obywać się ndk I, obyć sięam się, obyć sięasz się, obyć sięają się, obyć sięaj się, obyć sięał się 1. «dać sobie radę, poradzić sobie bez kogoś lub czegoś, nie użyć czegoś, nie… … Słownik języka polskiego
ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… … Słownik języka polskiego
oswojenie — ↨ oswojenie się n I rzecz. od oswoić (się) … Słownik języka polskiego
otrzaskać się — dk I, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięasz się, otrzaskać sięają się, otrzaskać sięaj się, otrzaskać sięał się pot. «obeznać, zaznajomić, oswoić się z czymś, przyzwyczaić się do czegoś» Otrzaskać się z trudnościami, przeciwnościami … Słownik języka polskiego