-
1 ostento
ostento, āre, āvi, ātum - tr. - tendre, présenter, montrer, faire voir ostensiblement, faire parade de, faire étalage de.* * *ostento, āre, āvi, ātum - tr. - tendre, présenter, montrer, faire voir ostensiblement, faire parade de, faire étalage de.* * *Ostento, ostentas, ostentare, Frequentatiuum ab Ostentum supino formatum. Tacit. Monstrer souvent.\Ostentare iugulum pro capite alterius. Cic. S'offrir à mourir pour la vie d'autruy.\Periculum ostentare capitis. Cic. Menacer de faire mourir.\Spem ostentare. Cic. Liu. Bailler esperance, Mettre en esperance.\Ostentare. Terent. Monstrer quelque chose par vaine gloire, Ostenter, Vanter. -
2 ostento
ostento ostento, avi, atum, are подставлять, протягивать -
3 ostento
ostento ostento, avi, atum, are хвастать, выставлять напоказ -
4 ostento
-
5 ostento
ostento, āvī, ātum, āre (Intens. v. ostendo), entgegenhalten, hinhalten, darbieten, I) eig.: A) im allg.: alci iugula sua pro capite alcis, Cic. – als etwas zu Erwartendes, alterā manu panem, Plaut. aul. 195. – B) insbes., den Blicken entgegenhalten, -darbieten, zeigen, a) übh.: passum capillum, Caes.: Germanici liberos, Suet. – dah. als milit. t. t., um den Feind zu schrecken usw., Truppen zeigen, equitatum omnibus locis iniciendi terroris causā ostentare coeperunt, Caes. – b) prahlend zeigen, cicatrices suas, Ter.: equum armaque capta, Liv. – II) übtr.: A) im allg., vorhalten, vor Augen halten (als etwas zu Erwartendes), in Aussicht stellen, versprechen, agrum, Cic.: praemia, Sall.: sociis spem pro re, Liv.: ostentabatur in spem Pomptinus ager, Liv.: largitio aliqua promulgata quae verbis ostentari potest, revera fieri nisi exhausto aerario nullo pacto potest, Cic.: cum unius filii recuperandi spes esset ostentata, Cic.: occasio mihi ostentata, Ter.: spes se quaedam mihi ostentabat fore, ut etc., Cic.: nova iura Cappadociae ostentata magis quam mansura, mehr zum Schein gegeben als für die Dauer, Tac. – B) insbes.: 1) prahlend zur Schau tragen, a) mit etwas prahlen, -sich großtun, auf etw. sich viel wissen, memoriam, Cornif. rhet.: prudentiam, Cic.: u. so se, viel Aufhebens von sich machen, prahlen, großtun, Cic. u.a.: se inani simulatione, Caes.: studium ostentandi, Vielwisserei, Gell. – b) (prahlend) sich auf jmd. od. etwas berufen, alqm, Caes.: u. so aetatis honorem, Caes. – 2) drohend zeigen, mit etw. drohen, -bedrohen, caedem, Cic.: bellum, Plin. ep. – 3) als Muster vorhalten, desine Tydiden vultuque et murmure nobis ostentare meum (meinen Freund), Ov. met. 13, 350 sq. – 4) zeigen, an den Tag legen, offenbaren, a) übh.: quasi aequitatem integram, Suet.: longe lateque principem, den Fürsten zeigen, offenbaren (v. Eigenschaften), Plin. pan. – refl. se, sich zeigen (seinen Eigenschaften nach), in aliis rebus, Cic.: huic te ostentes oportet, dieser (Nachwelt) mußt du dich (in deiner ganzen Größe) zeigen, Cic. – se comem et magnificum, Tac. – b) durch Schrift od. Wort zeigen, darlegen, zu erkennen geben, mit folg. Acc. u. Infin., cotidiano sermone quaedam frequentius et notabiliter usurpasse eum, litterae ipsius autographae ostentant (bezeugen), Suet. Aug. 87, 1: et simul ostentavi tibi me istis esse familiarem, Cic. ep. 9, 6, 2. – m. folg. indir. Fragesatz, ostentans, quanta eos in posterum a plebe Romana maneret invidia, Suet. Caes. 14, 1. – 5) etw. zeigen = auf etw. hinweisen, auf etw. schließen lassen, von etw. zeugen, vires (Macht) autem veteres earum urbium hodieque magnitudo ostentat moenium, Vell. 1, 4, 2: numnam caelatus in manu dextra scyphus, caelo dolitus, artem ostentat Mentoris? Varro sat. Men. 7. – / Parag. Infin. ostentarier, Plaut. most. 287.
-
6 ostento
ostento, āvī, ātum, āre (Intens. v. ostendo), entgegenhalten, hinhalten, darbieten, I) eig.: A) im allg.: alci iugula sua pro capite alcis, Cic. – als etwas zu Erwartendes, alterā manu panem, Plaut. aul. 195. – B) insbes., den Blicken entgegenhalten, -darbieten, zeigen, a) übh.: passum capillum, Caes.: Germanici liberos, Suet. – dah. als milit. t. t., um den Feind zu schrecken usw., Truppen zeigen, equitatum omnibus locis iniciendi terroris causā ostentare coeperunt, Caes. – b) prahlend zeigen, cicatrices suas, Ter.: equum armaque capta, Liv. – II) übtr.: A) im allg., vorhalten, vor Augen halten (als etwas zu Erwartendes), in Aussicht stellen, versprechen, agrum, Cic.: praemia, Sall.: sociis spem pro re, Liv.: ostentabatur in spem Pomptinus ager, Liv.: largitio aliqua promulgata quae verbis ostentari potest, revera fieri nisi exhausto aerario nullo pacto potest, Cic.: cum unius filii recuperandi spes esset ostentata, Cic.: occasio mihi ostentata, Ter.: spes se quaedam mihi ostentabat fore, ut etc., Cic.: nova iura Cappadociae ostentata magis quam mansura, mehr zum Schein gegeben als für die Dauer, Tac. – B) insbes.: 1) prahlend zur Schau tragen, a) mit etwas prahlen, -sich großtun, auf etw. sich viel wissen, memoriam, Cornif. rhet.: prudentiam, Cic.: u. so se, viel Aufhebens von sich machen, prahlen, großtun, Cic. u.a.: se inani simula-————tione, Caes.: studium ostentandi, Vielwisserei, Gell. – b) (prahlend) sich auf jmd. od. etwas berufen, alqm, Caes.: u. so aetatis honorem, Caes. – 2) drohend zeigen, mit etw. drohen, -bedrohen, caedem, Cic.: bellum, Plin. ep. – 3) als Muster vorhalten, desine Tydiden vultuque et murmure nobis ostentare meum (meinen Freund), Ov. met. 13, 350 sq. – 4) zeigen, an den Tag legen, offenbaren, a) übh.: quasi aequitatem integram, Suet.: longe lateque principem, den Fürsten zeigen, offenbaren (v. Eigenschaften), Plin. pan. – refl. se, sich zeigen (seinen Eigenschaften nach), in aliis rebus, Cic.: huic te ostentes oportet, dieser (Nachwelt) mußt du dich (in deiner ganzen Größe) zeigen, Cic. – se comem et magnificum, Tac. – b) durch Schrift od. Wort zeigen, darlegen, zu erkennen geben, mit folg. Acc. u. Infin., cotidiano sermone quaedam frequentius et notabiliter usurpasse eum, litterae ipsius autographae ostentant (bezeugen), Suet. Aug. 87, 1: et simul ostentavi tibi me istis esse familiarem, Cic. ep. 9, 6, 2. – m. folg. indir. Fragesatz, ostentans, quanta eos in posterum a plebe Romana maneret invidia, Suet. Caes. 14, 1. – 5) etw. zeigen = auf etw. hinweisen, auf etw. schließen lassen, von etw. zeugen, vires (Macht) autem veteres earum urbium hodieque magnitudo ostentat moenium, Vell. 1, 4, 2: numnam caelatus in manu dextra scyphus, caelo dolitus, artem ostentat Mentoris? Varro————sat. Men. 7. – ⇒ Parag. Infin. ostentarier, Plaut. most. 287. -
7 ostentō
ostentō āvī, ātus, āre, freq. [ostendo], to present to view, show, exhibit: cicatricīs suas, T.: iugula sua pro meo capite Clodio, offer: campos nitentīs, V.: passum capillum, Cs.—To show off, exhibit, display, parade, make a display of, boast, vaunt: virtutem, S.: inani simulatione sese, Cs.: quid me ostentem?: eum ipsum aliis, S.: se in aliis rebus, exhibit themselves.—To hold up (as an example): Tydiden nobis, O.—To hold out, offer, proffer, promise: (largitio) verbis ostentari potest: praemia, S.—To hold out, threaten, menace: caedem, servitutem: minas, L.—To show, signify, disclose: tibi me istis esse familiarem.* * *ostentare, ostentavi, ostentatus Vshow, display; point out, declare; disclose, hold out (prospect) -
8 ostento
ostento, āvi, ātum ( inf. pass. ostentarier, Plaut. Most. 1, 3, 129), 1, v. freq. a. [ostendo], to present to view, to show, exhibit (class.).I.In gen.:II.alicui jugula sua pro capite alicujus,
to present, offer, Cic. Att. 1, 16, 4:aliquem,
Verg. A. 12, 479:campos nitentes,
id. ib. 6, 678:Sidonias opes,
id. ib. 4, 75:passum capillum,
Caes. B. G. 7, 48:liberos,
Suet. Aug. 34: quo res sapsa loco sese ostentat, Enn. ap. Fest. p. 325 Müll. (Ann. v. 372 Vahl.).—In partic.A.To show off with vanity or boastfulness, to display, make a display of, boast of, vaunt:B.amorem tibi meum,
Cic. Fam. 10, 3, 4:quid me ostentem,
why should I make a display of myself? id. ib. 1, 4, 3:et prae se ferre,
id. Att. 2, 23, 3:memoriae ostentandae causā,
Auct. Her. 2, 30, 47: clientelas, Dolabell. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:triumphos suos,
Sall. J. 31, 10:eum ipsum aliis,
id. ib. 49, 4:se in aliis rebus,
to exhibit themselves, Cic. Cael. 28, 67:Ambiorigem ostentant fidei faciundae causā,
Caes. B. G. 5, 41.—To hold out or up as an example:C.desine Tydiden vultuque et murmure nobis Ostentare,
Ov. M. 13, 350.—To hold out for the purpose of offering or giving; to proffer, promise:D.alterā manu fert lapidem, panem ostentat alterā,
Plaut. Aul. 2, 2, 18:agrum,
Cic. Agr. 2, 28, 78:praemia,
Sall. J. 66, 1; 89, 1; cf.:praemia modo, modo formidinem,
id. ib. 23, 1:praedam,
id. ib. 68, 3.—To hold out in a threatening manner; to threaten, menace:E.caedem, servitutem,
Cic. Fam. 4, 14, 1:periculum capitis,
id. Clu. 8, 25:minas,
Liv. 2, 42.—To show by speech or signs; to indicate, point out, signify, reveal, disclose:(largitio) verbis ostentari potest, re verā fieri, nisi exhausto aerario, nullo pacto potest,
Cic. Agr. 2, 4, 18:tibi me istis esse familiarem,
id. Fam. 9, 6, 2:principem,
to reveal, Plin. Pan. 4, 7.—With rel.-clause: ostentans, quanta eos... invidia maneret showing, declaring, Suet. Caes. 14. -
9 ostento
ostento, 1, show, display, H. 6:11.* -
10 ostento
-
11 ostento
āvī, ātum, āre [intens. к ostendo ]1) протягивать ( manu panem Pl); подставлять ( alicui jugula sua C)2) покалывать ( liberes suos Su); указывать в качестве примера ( aliquem Cs)3) (хвастливо) выставлять напоказ, хвастаться (o. prudentiam C; o. cicatrīces suas Ter)4) предлагать, сулить, обещать (praemia Sl; agrum C)nova jura Cappadociae ostentata magis, quam mansura T — новые права были даны Каппадокии более для вида, чем всерьёз5) угрожать, выдвигать в виде угрозы (o. bellum PJ; caedem C),6) обнаруживать, проявлять (aequitatem Su; omnem disciplinam Ap); свидетельствовать, служить доказательствомmagnitudo moenium vires veteres earum urbium ostentat VP — величина стен указывает на древнее могущество этих городов -
12 ostento
m.portent, prodigy.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: ostentar.* * *= glitz, dazz.Nota: Informal de dazzle.Ex. The author suggests that 'unmasking' technology - looking beyond its glitz and power - should begin with an honest assessment of 3 essential components: librarians' attitudes, users' attitudes, and librarians' values.Ex. The article 'Glitz, biz, and dazz' encourages closer cooperation within the library profession and linkage to allied fields in business, industry and politics.* * *= glitz, dazz.Nota: Informal de dazzle.Ex: The author suggests that 'unmasking' technology - looking beyond its glitz and power - should begin with an honest assessment of 3 essential components: librarians' attitudes, users' attitudes, and librarians' values.
Ex: The article 'Glitz, biz, and dazz' encourages closer cooperation within the library profession and linkage to allied fields in business, industry and politics. -
13 ostento
m• nestvůrnost -
14 ostento
-
15 ostento
, ostentavi, ostentatum, ostentare 1протягивать, подставлять; выставлять напоказ, хвастать; показывать, предлагать, обещать -
16 ostentum
ostentum, ī, n. (ostendo), das Anzeichen, das Wunderzeichen, das man auf die Zukunft deutet (vgl. Cic. de nat. deor. 2, 7), deorum ostenta, Suet.: ostentorum mira, Aur. Vict.: ostentorum ac fulgurum denuntiationes, Val. Max.: ostenta et praedictiones, Suet.: gravissimum ostentum, Cic.: caelestia ostenta, Iustin.: triste ost., Iustin.: multa admoneri ostentis, Cic.: cunctanti ostentum tale factum est, Suet.: ostentis praecipue moveri, Suet.: nuntiare gravissimum ostentum ordini, Cic.: magnorum periculorum metus ex ostentis portenditur, Cic.: ostentum illud Augusti potentiam portendisse, Suet.: altero ostento periculum a custodibus domino portendi, Suet.: procurare ostentum, Phaedr., familiare ostentum, Liv.: ostento terreri, Suet.: nec pro ostento ducendum, si pecudi cor defuisset, Suet. – übtr.: a) ein Wunder, Wunderding, ostenti prorsus genus (eine Art von W.), si in tanto populo parricidium sileri potuit, Iustin. 10, 1, 6: scis Appium censorem hic ostenta facere, hier gewaltigen Spuk macht, Cael. in Cic. ep. 8, 14, 4. – b) ein Ungeheuer, ein Scheusal, verebar, ne velut monstrum ostentumque me obtruncatum vulturiis pabulum redderent, Apul. met. 10, 17: in moral. Hinsicht, Vatinius inter foedissima eius aulae ostenta fuit, Tac. ann. 15, 34.
-
17 ostentum
ostentum, ī, n. (ostendo), das Anzeichen, das Wunderzeichen, das man auf die Zukunft deutet (vgl. Cic. de nat. deor. 2, 7), deorum ostenta, Suet.: ostentorum mira, Aur. Vict.: ostentorum ac fulgurum denuntiationes, Val. Max.: ostenta et praedictiones, Suet.: gravissimum ostentum, Cic.: caelestia ostenta, Iustin.: triste ost., Iustin.: multa admoneri ostentis, Cic.: cunctanti ostentum tale factum est, Suet.: ostentis praecipue moveri, Suet.: nuntiare gravissimum ostentum ordini, Cic.: magnorum periculorum metus ex ostentis portenditur, Cic.: ostentum illud Augusti potentiam portendisse, Suet.: altero ostento periculum a custodibus domino portendi, Suet.: procurare ostentum, Phaedr., familiare ostentum, Liv.: ostento terreri, Suet.: nec pro ostento ducendum, si pecudi cor defuisset, Suet. – übtr.: a) ein Wunder, Wunderding, ostenti prorsus genus (eine Art von W.), si in tanto populo parricidium sileri potuit, Iustin. 10, 1, 6: scis Appium censorem hic ostenta facere, hier gewaltigen Spuk macht, Cael. in Cic. ep. 8, 14, 4. – b) ein Ungeheuer, ein Scheusal, verebar, ne velut monstrum ostentumque me obtruncatum vulturiis pabulum redderent, Apul. met. 10, 17: in moral. Hinsicht, Vatinius inter foedissima eius aulae ostenta fuit, Tac. ann. 15, 34.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ostentum
-
18 ostentum
ostentum, i, n. [st2]1 [-] prodige. [st2]2 [-] merveille, chose incroyable. - si ostenti simile natum factumve quippiam, Cic. Div. 2: s'il naît ou s'il se produit quelque chose qui s'apparente à un prodige. - pro ostento ducere, Suet.: considérer comme un prodige. - scis Appium ostenta facere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 4: tu sais qu'Appius fait merveille (fait des choses incroyables).* * *ostentum, i, n. [st2]1 [-] prodige. [st2]2 [-] merveille, chose incroyable. - si ostenti simile natum factumve quippiam, Cic. Div. 2: s'il naît ou s'il se produit quelque chose qui s'apparente à un prodige. - pro ostento ducere, Suet.: considérer comme un prodige. - scis Appium ostenta facere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 4: tu sais qu'Appius fait merveille (fait des choses incroyables).* * *Ostentum, ostenti. Plin. Toute chose qui advient contre son cours naturel, Un monstre.\Ostenta. Plin. Choses demonstrantes et signifiantes quelque chose advenir. -
19 ostentaneus
-
20 ostentatio
ostentātio, ōnis f. [ ostento ]1) показывание ( aliquid armorum ostentatione compescere PJ); демонстрация ( virium T)ostentationis causā Cs — в целях демонстрации, для вида2) похвальба, важничание (o. scientiae Cs)3) выказывание, проявление ( saevitiae L)4) притворство, видимость ( doloris Sen)veritate, non ostentatione C — на самом деле, а не притворно5) заверение, обещание, посул (ostentationes nunc in discrimen adductae C)
См. также в других словарях:
ostento — (Del lat. ostentum). m. Apariencia que denota prodigio de la naturaleza o cosa milagrosa o monstruosa … Diccionario de la lengua española
ostento — ► sustantivo masculino Maravilla de la naturaleza o cosa milagrosa o monstruosa. SINÓNIMO prodigio * * * ostento (del lat. «ostentum») m. *Maravilla o monstruosidad. * * * ostento. (Del lat. ostentum). m. Apariencia que denota prodigio de la… … Enciclopedia Universal
ostento — o·stèn·to s.m. OB evento prodigioso o mirabile {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIV sec. ETIMO: dal lat. ostĕntu(m), der. di ostendĕre mostrare … Dizionario italiano
Casa de Portocarrero — Títulos Señorío de Moguer (1333) Marquesado de Villanueva del Fresno (1530) Fundador Mart … Wikipedia Español
Allsherjargoði — era un oficio en la Mancomunidad Islandesa, ostentado por un goði que tenía autoridad política, espiritual y judicial sobre el goðorð de los descendientes de Ingólfur Arnarson, el primer escandinavo que se asentó en Islandia. El papel del… … Wikipedia Español
Alfonso de Aragón y Foix — Para otros usos de este término, véase Alfonso de Aragón. Alfonso de Aragón y Foix Conde de Ribagorza Conde de Ribagorza 1361 5 de marzo de 1412 Predecesor … Wikipedia Español
Alfonso de Pardo y Manuel de Villena — XIV Marqués de Rafal Nacimiento 18 de febrero de 1876 Madrid Fallecimiento 21 de junio de 1955 Madrid Predecesor María Isabel Manuel de Villena y Álvarez de las Asturias … Wikipedia Español
Ayerbe — Saltar a navegación, búsqueda Ayerbe Bandera … Wikipedia Español
Michelle Bachelet — Jeria Michelle Bachelet Jeria. Presidenta de la República de Chile … Wikipedia Español
Derbi español — Saltar a navegación, búsqueda El derbi español, más conocido como El Clásico, es el partido de fútbol que disputan el Real Madrid y el FC Barcelona y es la rivalidad más antigua e importante del fútbol español. Actualmente es uno de los… … Wikipedia Español
Beltrán Alfonso Osorio y Díez de Rivera — Saltar a navegación, búsqueda Beltrán Alfonso Osorio y Díez de Rivera, Martos, Figueroa, Heredia, Muro, Arizcún y Torres (Madrid, 15 de diciembre de 1918 Madrid, 18 de febrero de 1994), aristócrata español que ocupó el cargo de Jefe de la Casa de … Wikipedia Español