-
1 peculiar
[pɪ'kjuːlɪə(r)]adj* * *[pi'kju:ljə]1) (strange; odd: peculiar behaviour.) osobliwy2) (belonging to one person, place or thing in particular and to no other: customs peculiar to France.) specyficzny•- peculiarly -
2 curious
['kjuərɪəs]adj( interested) ciekawy, zaciekawiony; ( nosy) ciekawski; strange, unusual dziwny* * *['kjuəriəs]1) (strange; odd: a curious habit.) dziwny, osobliwy2) (anxious or interested (to learn): I'm curious (to find out) whether he passed his exams.) ciekawy•- curiosity -
3 incongruous
[ɪn'kɔŋgruəs]adjsituation, figure osobliwy, absurdalny; remark, act niestosowny, nie na miejscu post* * *[iŋ'koŋɡruəs](unsuitable or out of place; odd: Boots would look incongruous with an evening dress.) niestosowny- incongruousness -
4 quaint
[kweɪnt]adjoryginalny, ciekawy ( najczęściej także staromodny)* * *[kweint](pleasantly odd or strange, especially because of being old-fashioned: quaint customs.) osobliwy- quaintly- quaintness -
5 uncanny
[ʌn'kænɪ]adjresemblance, silence niesamowity; knack osobliwy* * *(strange or mysterious: She looks so like her sister that it's quite uncanny.) niesamowity -
6 irregular singular point
nieregularny punkt osobliwyEnglish-Polish dictionary for engineers > irregular singular point
-
7 isolated singularity
punkt osobliwy odosobnionyEnglish-Polish dictionary for engineers > isolated singularity
-
8 regular singular point
regularny punkt osobliwyEnglish-Polish dictionary for engineers > regular singular point
-
9 singular distribution
rozkład osobliwyEnglish-Polish dictionary for engineers > singular distribution
-
10 singular point of an analytic function
punkt osobliwy funkcji analitycznejEnglish-Polish dictionary for engineers > singular point of an analytic function
См. также в других словарях:
osobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, osobliwywi, osobliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} często z odcieniem dezaprobaty: inny niż reszta, zwracający uwagę; szczególny, niezwykły, odmienny, dziwny, dziwaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osobliwy widok. Osobliwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobliwy — osobliwywi, osobliwywszy «zwracający uwagę, nie taki jak inni; szczególny, wyjątkowy, nadzwyczajny, niezwykły, zadziwiający; dziwaczny» Zachowywać się w osobliwy sposób. Nosić osobliwe kapelusze. Nie ma w tym nic osobliwego. Wieczór był osobliwy … Słownik języka polskiego
ОСОБЛИВЫЙ — ОСОБЛИВЫЙ. Слово особливый литературно книжного происхождения. Оно заимствовано русским языком из языка польского в начале XVIII в. Позднее из польского же языка слово osobliwy перешло в чешский философский язык. Так, В. Кипарский отмечает в… … История слов
cudacki — cudackiccy «właściwy cudakowi; dziwaczny, ekscentryczny, osobliwy, śmieszny; cudaczny» Cudacki strój. Cudackie maniery, zachowanie się … Słownik języka polskiego
cudaczny — cudacznyni, cudacznyniejszy «dziwaczny, śmieszny, ekscentryczny, osobliwy; cudacki» Cudaczny kapelusz. Cudaczne nazwisko. Opowiadać cudaczne historie … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
dziwaczny — dziwacznyni, dziwacznyniejszy «zwracający uwagę swoją osobliwością, nietypowością; śmieszny, cudaczny, osobliwy» Dziwaczne myśli, pogłoski, pretensje. Dziwaczny kapelusz, wygląd, strój … Słownik języka polskiego
egzotyczny — egzotycznyni, egzotycznyniejszy 1. «właściwy krajom o całkowicie odmiennym klimacie i cywilizacji, zwłaszcza krajom podzwrotnikowym, pochodzący z tych krajów; cudzoziemski, obcy, zamorski» Egzotyczna roślinność. Egzotyczne kraje, ludy, zwierzęta … Słownik języka polskiego
ewenement — m IV, D. u, Ms. ewenementncie; lm M. y książk. «niezwykłe zdarzenie, osobliwy wypadek; sensacja» Czyjś utwór uchodzi za ewenement artystyczny, literacki. Jego ożenek stał się ewenementem w rodzinie. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kuriozalny — kuriozalnyni «niezwykły, osobliwy, dziwaczny» Kuriozalny pomysł. Cena wydawała się kuriozalna … Słownik języka polskiego
oryginalny — oryginalnyni, oryginalnyniejszy 1. «samoistny, swoisty, nie będący naśladownictwem lub przeróbką; nie fałszowany, autentyczny» Oryginalny dokument. Oryginalna twórczość. Oryginalna pisownia. 2. «tworzący samodzielnie, nie opierający się na… … Słownik języka polskiego