Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

osculum

  • 1 osculum

    oscŭlum ( auscŭlum, Plaut. Am. 2, 2, 84; osclum, id. Truc. 1, 2, 8), i, n. dim. [1. os], a little mouth, pretty mouth, sweet mouth (cf.: labium, labellum).
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    videt oscula, quae, etc.,

    Ov. M. 1, 499; 10, 344: delibare, to touch, i. e. to kiss, Verg. A. 12, 434; id. G. 2, 523; Mart. 11, 92, 7; Suet. Aug. 94; Petr. 126; App. M. 3, p. 137, 41.—
    II.
    Transf., a kiss (freq. and class.;

    syn.: basium, suavium): utinam continuo ad osculum Atticae possim currere,

    Cic. Att. 12, 1, 1:

    oggerere,

    to give, Plaut. Truc. 1, 2, 8:

    alicui ferre,

    id. Ep. 4, 2, 4;

    Cic. Fragm. ap. Non.: capere,

    to take, Ov. 11, 13, 120:

    figere,

    to imprint, Verg. A. 1, 687:

    carpere,

    Ov. H. 11, 117:

    sumere,

    id. ib. 13, 141:

    eripere,

    Tib. 2, 5, 91:

    jacere,

    Tac. H. 1, 36:

    accipere et dare,

    Ov. H. 15, 132:

    detorquere ad oscula Cervicem,

    Hor. C. 2, 12, 25:

    rapere,

    to snatch, steal, Val. Fl. 1, 264:

    breve,

    a brief, hasty kiss, Tac. Agr. 4: osculi jus, the right of kissing between relatives of both sexes, Suet. Claud. 26:

    in osculo sancto,

    Vulg. Rom, 16, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > osculum

  • 2 ōsculum

        ōsculum ī, n    [1 os], a little mouth, pretty mouth, sweet mouth: videt oscula, quae, etc., O.: delibare, kiss, V.— A kiss: Atticae: Multa rapies oscula, O.: figere, imprint, V.: detorquere ad oscula Cervicem, H.: breve, hurried kiss, Ta.
    * * *
    kiss; mouth; lips; orifice; mouthpiece (of a pipe)

    Latin-English dictionary > ōsculum

  • 3 osclum

    oscŭlum ( auscŭlum, Plaut. Am. 2, 2, 84; osclum, id. Truc. 1, 2, 8), i, n. dim. [1. os], a little mouth, pretty mouth, sweet mouth (cf.: labium, labellum).
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    videt oscula, quae, etc.,

    Ov. M. 1, 499; 10, 344: delibare, to touch, i. e. to kiss, Verg. A. 12, 434; id. G. 2, 523; Mart. 11, 92, 7; Suet. Aug. 94; Petr. 126; App. M. 3, p. 137, 41.—
    II.
    Transf., a kiss (freq. and class.;

    syn.: basium, suavium): utinam continuo ad osculum Atticae possim currere,

    Cic. Att. 12, 1, 1:

    oggerere,

    to give, Plaut. Truc. 1, 2, 8:

    alicui ferre,

    id. Ep. 4, 2, 4;

    Cic. Fragm. ap. Non.: capere,

    to take, Ov. 11, 13, 120:

    figere,

    to imprint, Verg. A. 1, 687:

    carpere,

    Ov. H. 11, 117:

    sumere,

    id. ib. 13, 141:

    eripere,

    Tib. 2, 5, 91:

    jacere,

    Tac. H. 1, 36:

    accipere et dare,

    Ov. H. 15, 132:

    detorquere ad oscula Cervicem,

    Hor. C. 2, 12, 25:

    rapere,

    to snatch, steal, Val. Fl. 1, 264:

    breve,

    a brief, hasty kiss, Tac. Agr. 4: osculi jus, the right of kissing between relatives of both sexes, Suet. Claud. 26:

    in osculo sancto,

    Vulg. Rom, 16, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > osclum

  • 4 suavium

    suāvĭum ( sāvĭum), ii, n. [id.].
    I.
    A mouth puckered up to be kissed (anteclass. and very rare; syn. osculum): dum semihiulco savio meo puellum savior, Poët. ap. Gell. 19, 11, 4; Plaut. Mil. 2, 1, 16; cf. id. As. 4, 1, 53; App M. 3, p. 135, 35.—
    II.
    Transf., a kiss, a love-kiss, philêma (mostly ante-class.; esp. freq. in Plaut.; syn.: osculum, basium; cf.: sciendum osculum religionis esse, savium voluptatis;

    quamvis quidam osculum filiis dari, uxori basium, scorto savium dicant,

    Serv. Verg. A. 1, 260):

    qui tuae non des amicae suavium,

    Plaut. Truc. 2, 4, 5; id. As. 5, 2, 41:

    da savium priusquam abis,

    id. ib. 5, 2, 91:

    savium posco,

    id. Cas. 5, 2, 14:

    saliendo sese exercebant magis quam scorto aut saviis,

    id. Bacch. 3, 3, 25:

    savia suavia,

    App. M. 6, p. 176, 15 et saep.:

    Atticae... quoniam hilarula est, meis verbis suavium des,

    Cic. Att. 16, 11, 8.—As a term of endearment:

    meus ocellus, meum labellum, mea salus, meum savium,

    Plaut. Poen. 1, 2, 153; 1, 2, 170; 1, 2, 175;

    1, 2, 178: mea salus, meum savium,

    Ter. Eun. 3, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > suavium

  • 5 ōsculor

        ōsculor ātus, ārī, dep.    [osculum], to kiss: mitto osculari, T.: filium.—To embrace, value, prize: inimicum meum.
    * * *
    osculari, osculatus sum V DEP
    kiss; exchange kisses

    Latin-English dictionary > ōsculor

  • 6 ausculari

    auscŭlāri and auscŭlum, v. osculor and osculum.

    Lewis & Short latin dictionary > ausculari

  • 7 ausculor

    oscŭlor, ātus, 1 (old form auscŭ-lor, Plaut. As. 5, 2, 42; id. Merc. 3, 3, 14; old inf. oscularier; v. infra), v. dep. [osculum], to kiss (class.).
    I.
    Lit.: compellando blanditer, ausculando. Plaut. As. 1, 3, 69:

    eam vidisse cum alieno oscularier,

    kissing each other, id. Mil. 2, 2, 88:

    osculari atque amplexari inter se,

    id. ib. 5, 1, 40:

    ille autem me complexus atque osculans flere prohibebat,

    Cic. Rep. 6, 14, 14:

    eum complexus, osculatusque dimisit,

    id. Att. 16, 5, 2:

    simulacrum,

    id. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    osculetur me osculo oris sui,

    Vulg. Cant. 1, 1. —
    II.
    Transf., to make much of, to value, prize:

    inimicum meum sic amplexabantur, sic osculabantur,

    Cic. Fam. 1, 9, 10:

    scientiam juris tamquam filiolam,

    id. Mur. 10, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > ausculor

  • 8 ausculum

    auscŭlāri and auscŭlum, v. osculor and osculum.

    Lewis & Short latin dictionary > ausculum

  • 9 basiatio

    bāsĭātĭo, ōnis, f [basio], a kissing; meton (abstr pro concr.), a kiss (rare; cf. osculum), *Cat. 7, 1; Mart. 7, 95, 17; 2, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > basiatio

  • 10 collabello

    col-lăbello ( conl-), āre, 1, v. a., to form by bringing the lips together: osculum, Laber. ap. Non. p. 90, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > collabello

  • 11 conlabello

    col-lăbello ( conl-), āre, 1, v. a., to form by bringing the lips together: osculum, Laber. ap. Non. p. 90, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > conlabello

  • 12 labratum

    labratum, aspastikon basileôs: ‡ labratum, philêma basilikon (perh. for osculum labratum), Vet. Gloss.

    Lewis & Short latin dictionary > labratum

  • 13 nivalis

    nĭvālis, e, adj. [nix], of or belonging to snow, snowy, snow-.
    I.
    Lit.:

    nivalis dies,

    a snowy day, Liv. 21, 54, 7:

    nivalia (sc. loca),

    Plin. 26, 8, 29, § 46:

    Haemonia,

    Hor. C. 1, 37, 19:

    venti,

    Plin. 2, 47, 48, § 126:

    axis,

    the region of snow, Val. Fl. 5, 225:

    Hebrus nivali compede vinctus,

    Hor. Ep. 1, 3, 3:

    undae,

    water filled with snow, Mart. 14, 118, 1:

    aqua nivalis,

    snow-water, Gell. 19, 5, 3:

    terrae et pruinosae,

    Amm. 23, 6, 43.—
    II.
    Transf.
    A.
    Cold: dies, a cold, dull day:

    dicimus nivalem diem, cum altum frigus et triste caelum est,

    Sen. Q. N. 4, 4, 3; Flor. 2, 6, 12:

    osculum,

    cold, frigid, Mart. 7, 95, 2.—
    B.
    Snow-like, snowy:

    equi candore nivali,

    Verg. A. 3, 538.— Trop.:

    nivalis Pietas,

    Prud. Symm. 2, 249.

    Lewis & Short latin dictionary > nivalis

  • 14 obgero

    oggĕro ( obg-), ĕre, v. a. [ob-gero], to proffer, bring, give (Plautin.):

    (amor) amarum ad satietatem oggerit,

    Plaut. Cist. 1, 1, 72:

    osculum alicui,

    id. Truc. 1, 2, 8; id. Ps. 3, 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > obgero

  • 15 oggero

    oggĕro ( obg-), ĕre, v. a. [ob-gero], to proffer, bring, give (Plautin.):

    (amor) amarum ad satietatem oggerit,

    Plaut. Cist. 1, 1, 72:

    osculum alicui,

    id. Truc. 1, 2, 8; id. Ps. 3, 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > oggero

  • 16 osculor

    oscŭlor, ātus, 1 (old form auscŭ-lor, Plaut. As. 5, 2, 42; id. Merc. 3, 3, 14; old inf. oscularier; v. infra), v. dep. [osculum], to kiss (class.).
    I.
    Lit.: compellando blanditer, ausculando. Plaut. As. 1, 3, 69:

    eam vidisse cum alieno oscularier,

    kissing each other, id. Mil. 2, 2, 88:

    osculari atque amplexari inter se,

    id. ib. 5, 1, 40:

    ille autem me complexus atque osculans flere prohibebat,

    Cic. Rep. 6, 14, 14:

    eum complexus, osculatusque dimisit,

    id. Att. 16, 5, 2:

    simulacrum,

    id. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    osculetur me osculo oris sui,

    Vulg. Cant. 1, 1. —
    II.
    Transf., to make much of, to value, prize:

    inimicum meum sic amplexabantur, sic osculabantur,

    Cic. Fam. 1, 9, 10:

    scientiam juris tamquam filiolam,

    id. Mur. 10, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > osculor

  • 17 salus

    sălūs, ūtis (archaic gen. SALVTES, on a clay vessel, v. Ritschl de Fictilibus Litteratis, Berol, 1853, p. 18, n. 5; cf. APOLONES, from Apollo; dat. SALVTEI, Corp. Inscr. Lat. 587), f. [root sar, to guard, whence servus, servare, salvus, sollus; cf. Gr. holos, entire], a being safe and sound; a sound or whole condition, health, welfare, prosperity, preservation, safety, deliverance, etc. (very freq. and class.: cf.: valetudo, sanitas).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: Mars pater te precor, pastores pecuaque salva servassis duisque bonam salutem valetudinemque mihi domo familiaeque nostrae, an old form of prayer in Cato, R. R. 141, 3; cf. Varr. R. R. 1, 2, 27; so,

    too, the religious formula for asking protection: quod cum salute ejus fiat,

    and may it do him good, Ter. Ad. 4, 1, 3;

    and in the same sense: bonā salute,

    Cato, R. R. 4 fin.:

    adhuc quae assolent quaeque oportet Signa esse ad salutem, omnia huic (puero recens nato) esse video,

    Ter. And. 3, 2, 2:

    aegrorum salutem ab Aesculapio datam,

    Cic. N. D. 3, 38, 91:

    qui etiam medicis suis non ad salutem, sed ad necem utatur,

    id. Har. Resp. 16, 35:

    me confectum consularibus volneribus consulari medicinā ad salutem reduceret,

    id. Red. Quir. 6, 15:

    firmā potiri salute,

    Ov. H. 20, [p. 1622] 179:

    salute nostrā atque urbe captā Domum reduco integrum omnem exercitum,

    in good health, well, Plaut. Bacch. 4, 9, 147:

    mater redit suā salute ac familiae maximā,

    in excellent health, id. Merc. 4, 5, 9:

    salute nostrum socium,

    id. Men. 1, 2, 25:

    salute horiae,

    uninjured, id. Rud. 4, 2, 5:

    in optimorum consiliis posita est civitatium salus,

    Cic. Rep. 1, 34, 51; cf.:

    tu eris unus, in quo nitatur civitatis salus,

    id. ib. 6, 12, 12;

    2, 23, 43: juris, libertatis, fortunarum suarum salus in istius damnatione consistit,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 16:

    neque enim salus ulla rei publicae major reperiri potest, quam, etc.,

    id. ib. 2, 1, 2, § 4; Plaut. As. 3, 3, 127:

    spem teneo, salutem amisi,

    id. Merc. 3, 4, 6 sq.; id. Capt. 3, 3, 3; cf.:

    cujus aures clausae veritati sunt, hujus salus desperanda est,

    Cic. Lael. 24, 90:

    nisi quae mihi in te'st, haud tibi est in me salus,

    a means of safety, help, assistance, Plaut. Ps. 1, 1, 69:

    fer amanti ero salutem,

    id. As. 3, 3, 82; cf.:

    cum opem indigentibus salutemque ferres,

    Cic. Fin. 2, 35, 118; id. Mur. 13, 28: dicet fortasse Dignitatis halis:

    saluti, si me amas, consule,

    id. Att. 2, 19, 1:

    is est nimirum Soter, qui salutem dedit,

    has furnished safety, id. Verr. 2, 2, 63, § 154:

    dare salutem, liberare periculis, etc.,

    id. de Or. 1, 8, 32:

    saluti quod tibi esse censeo, id consuadeo,

    Plaut. Merc. 1, 2, 35; so,

    saluti esse alicui,

    Cic. Rep. 1, 1, 1; id. de Or. 2, 49, 200 al.;

    for which: nosse omnia haec, salus est adulescentulis,

    Ter. Eun. 5, 4, 18:

    diffisus suae omniumque saluti,

    Caes. B. G. 6, 38:

    nec in fugā salus ulla ostendebatur,

    Liv. 30, 8:

    una est salus,

    id. 7, 35:

    una salus victis nullam sperare salutem,

    Verg. A. 2, 354; cf. id. ib. 5, 174; 6, 96; Ov. Tr. 3, 3, 4; 5, 7, 3; id. P. 3, 7, 23; 4, 14, 5; id. M. 3, 648; Luc. 2, 221. —Freq. in Plaut. as a term of endearment, my life, my love:

    quid agis, mea salus?

    Plaut. Cas. 4, 3, 3:

    o salute meā salus salubrior,

    id. Cist. 3, 13; id. Bacch. 4, 8, 38; id. Poen. 1, 2, 153; 1, 2, 176; id. Rud. 3, 3, 17. —
    B.
    In partic., a wish for one ' s welfare (expressed by word of mouth or in writing), a greeting, salute, salutation: Ly. Charmidem Lysiteles salutat. Ca. Non ego sum salutis dignus? Ly. Immo salve Callicles, Plaut. Trin. 5, 2, 29:

    venienti des salutem atque osculum,

    id. Ep. 4, 2, 2:

    quin tu primum salutem reddis quam dedi?

    id. Bacch. 2, 3, 11: Sy. Responde, quod rogo. Ba. Eho, an non prius salutas? Sy. Nulla est mihi salus dataria, id. Ps. 4, 2, 13: Pe. Salva sis. Ph. Salutem accipio mihi et meis, id. Ep. 4, 1, 21:

    advenientem peregre herum suum Salva impertit salute servus Epidicus,

    id. Ep. 1, 2, 24; cf. Ter. Eun. 2, 2, 39; for which: impertit salutem plurimam et plenissimam, Lucil. ap. Non. 472, 16:

    Terentia impertit tibi multam salutem,

    Cic. Att. 2, 12, 3:

    salutem dicere alicui,

    Plaut. Capt. 2, 3, 29:

    multam, plurimam salutem dicere alicui,

    id. Curc. 3, 51; 3, 61:

    Cicero tibi salutem plurimam dicit,

    Cic. Fam. 14, 7, 3:

    tu Atticae salutem dices,

    id. Att. 14, 19, 6;

    and so at the beginning of a letter: salutem dicit Toxilo Timarchides Et familiae omni. Si valetis gaudeo, etc.,

    Plaut. Pers. 4, 3, 32;

    usually abbreviated S. D. (salutem dicit), S. D. M. (salutem dicit multam), S. D. P. (salutem dicit plurimam), v. the superscriptions of Cicero's letters. Freq., also, elliptically, without dicit: Anacharsis Hannoni salutem,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90 (abbreviated, e. g. Cicero Attico S., v. the letters of Cicero and Pliny):

    Dionysio plurimam salutem,

    id. Att. 4, 18, 3:

    Atticae plurimam salutem,

    id. ib. 14, 20, 5:

    salutem reddere,

    to return a greeting, Plaut. Bacch. 2, 3, 11; Liv. 9, 6, 12; Tac. A. 4, 60: salutem mittere per aliquem, to send a greeting:

    mihi dulcis salus visa est per te missa ab illā,

    Cic. Att. 16, 3, 6; Ov. H. 4, 1; 16, 1.—An unusual expression is, salutem dicere alicui, in the sense of to bid one farewell:

    ego vero multam salutem et foro dicam et curiae, vivamque tecum multum, etc.,

    Cic. Fam. 7, 32, 2:

    salute acceptā redditāque,

    Liv. 7, 5:

    salute datā redditāque,

    id. 3, 26:

    salutem tibi ab sodali nuntio,

    I bring, deliver, Plaut. Bacch. 2, 2, 10; so,

    nuntiare salutem alicui,

    id. Curc. 4, 2, 38; id. Men. prol. 1; cf.:

    salutem verbis tuis mihi nuntiarat,

    Cic. Fam. 7, 14, 1:

    salutem tibi plurimam ascribit et Tulliola, deliciae nostrae,

    adds, joins in, id. Att. 1, 5, 9; 5, 20, 9.—In a humorous equivoque: As. Salve. St. Satis mihi est tuae salutis, nihil moror, sat salveo;

    Aegrotare malim, quam esse tuā salute sanior,

    Plaut. Truc. 2, 2, 4 sq.; id. Ps. 1, 1, 41 sq.—
    C.
    Salvation, deliverance from sin and its penalties (eccl. Lat.):

    verbum salutis,

    Vulg. Act. 13, 26; id. Rom. 10, 1; 13, 11.—
    II.
    Salus, personified, a Roman divinity, whose temple stood on one of the summits of the Quirinalis (v. Salutaris):

    ego tibi nunc sum summus Juppiter, Idem ego sum Salus, Fortuna, etc.,

    Plaut. Capt. 4, 2, 84; id. As. 3, 3, 123; 3, 3, 137; id. Cist. 4, 2, 76; id. Merc. 5, 2, 26; Varr. L. L. 5, §§ 51 and 74 Müll.; Liv. 9, 43 fin.; 10, 1 fin.; 40, 37; Val. Max. 8, 14, 6:

    augurium Salutis (instituted for the welfare of the State),

    Cic. Div. 1, 47, 105; id. Leg. 2, 11, 28; Suet. Aug. 31; Tac. A. 12, 23.—In a lusus verbb., alluding to the literal meaning of the name:

    nec Salus nobis saluti jam esse, si cupiat, potest,

    Plaut. Most. 2, 1, 4:

    at vos Salus servassit,

    id. Cist. 4, 2, 76:

    neque jam Salus servare, si volt, me potest,

    id. Capt. 3, 3, 14; Ter. Ad. 4, 7, 43; cf.:

    Salus ipsa virorum fortium innocentiam tueri non potest,

    Cic. Font. 6, 11, § 21.

    Lewis & Short latin dictionary > salus

  • 18 vafer

    văfer, fra, frum, adj., sly, cunning, crafty, artful, subtle (class.;

    syn.: callidus, versutus): (hominis) non aperti, non simplicis, non ingenui, non justi, non viri boni, versuti potius, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri,

    Cic. Off. 3, 13, 57:

    in disputando vafri,

    id. Rep. 3, 16, 26 (cited ap. Non. 19, 33); Afran. ap. Non. 20, 3; Hor. S. 1, 3, 130; 2, 5, 24; id. C. 3, 7, 12; Ov. H. 20, 30: lingua, Pompon. ap. Non. 19, 32:

    jus,

    Hor. S. 2, 2, 131:

    Flaccus,

    Pers. 1, 116; 1, 132:

    ars,

    Mart. 12, 61, 3:

    mores Hannibalis,

    Val. Max. 7, 3, ext. 8:

    vafra et fallaciosa argumenta,

    Gell. 7, 3, 34. — Comp., Hier. Ep. 38, 5.— Sup.:

    Stoicorum somniorum vaferrimus interpres,

    Cic. N. D. 1, 15, 39:

    interrogationes,

    Sen. Ep. 48, 5.— Adv.: vā̆frē, slyly, cunningly, artfully:

    nihil sane vafre nec malitiose facere conatus est,

    Cic. Verr. 2, 2, 53, § 132:

    tam vafre Telluri impressum osculum,

    Val. Max. 7, 3, ext. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > vafer

См. также в других словарях:

  • OSCULUM — res sacra, utpote quâ quasi Anima, quâ nihil nobis pretiosius, transfunditur. Proin eius usque adeo religiosi fuêre Veteres, Romani inprimis, ut cuiquam temere Osculum dare nefas esset, nec Sponso quidem, nihil semel tantum liceret,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Osculum — puede referirse a: Una estructura excretoria de las esponjas (Porifera) La palabra latina para beso (ósculo) Parte de la ceremonia de homenaje feudal Osculum infame, ritual de brujería Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados …   Wikipedia Español

  • Osculum — Os cu*lum, n.; pl. {Oscula}. [L., a little mouth.] (Zo[ o]l.) Same as {Oscule}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Oscŭlum — (lat.), 1) kleiner Mund; 2) kleine Mündung; 3) Kuß. O. caritatis (O. fraternitatis sanctum), Friedenskuß, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Oscŭlum — (lat.), »der liturgische Kuß«, als Zeichen der Ehrerbietung, Verehrung und Liebe angewendet bei Gegenständen (Altar, Patene, Stola, Kruzifix, Reliquien etc.) und als o. pacis oder pax (Friedenskuß, s. d.) bei Personen (auf Hand oder Wange, oft… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Osculum — Oscŭlum (lat.), Kuß; O. pacis, Friedenskuß (s.d.) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Osculum — Osculum, Ausströmöffnung des Kanalsystems der Schwämme (Porifera), durch die das Wasser wieder nach außen fließt …   Deutsch wörterbuch der biologie

  • osculum — [äs′kyo͞o ləm, äs′kyələm] n. pl. oscula [äs′kyo͞olə, äs′kyələ] [L, dim. of os, a mouth: see ORAL] any of the openings of a sponge though which water passes out …   English World dictionary

  • Osculum — For the kiss called osculum, see Osculum infame Osculum. The osculum is an excretory structure in the living sponge, a large opening to the outside through which the current of water exits after passing through the spongocoel. Wastes diffuse into …   Wikipedia

  • Osculum — Baupläne der Schwämme: A. Ascon, B. Sycon, C. Leucon 1) Suboscularraum 2) Oscula 4) Geißelkammern 5) 6) Poren Das Osculum (Plural: Oscula) ist die Hauptöffnung von Schwämmen (Porifera), durch die Wasser, welches von Porocyten (Wandporen)… …   Deutsch Wikipedia

  • osculum — /os kyeuh leuhm/, n., pl. oscula / leuh/. a small mouthlike aperture, as of a sponge. [1605 15; < NL, L osculum, equiv. to os mouth + culum CULE1] * * * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»