osaczyć

См. также в других словарях:

• osączyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osączać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osączyć — dk VIb, osączyćczę, osączyćczysz, osącz, osączyćony osączać ndk I, osączyćam, osączyćasz, osączyćają, osączyćaj, osączyćał, osączyćany «umożliwić ściekanie, ociekanie płynu (najczęściej wody) z czegoś; odcedzić» Osączyć owoce na sicie …   Słownik języka polskiego

• osaczyć — → osaczać …   Słownik języka polskiego

• osaczać — ndk I, osaczaćam, osaczaćasz, osaczaćaj, osaczaćał, osaczaćany osaczyć dk VIb, osaczaćczę, osaczaćczysz, osacz, osaczaćczył, osaczaćczony 1. «otaczać, okrążać ze wszystkich stron, uniemożliwiając wydostanie się; wpędzać kogoś w zasadzkę, w matnię …   Słownik języka polskiego

• osączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osączaćam, osączaća, osączaćają, osączaćany {{/stl 8}}– osączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, osączaćczę, osączaćczy, osączaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować ociekanie wody z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umyte …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obsączyć — dk VIb, obsączyćczę, obsączyćczysz, obsączyćsącz, obsączyćczył, obsączyćczony obsączać ndk I, obsączyćam, obsączyćasz, obsączyćają, obsączyćaj, obsączyćał, obsączyćany, → osączyć …   Słownik języka polskiego

• obskoczyć — dk VIb, obskoczyćczę, obskoczyćczysz, obskoczyćskocz, obskoczyćczył, obskoczyćczony obskakiwać ndk VIIIb, obskoczyćkuję, obskoczyćkujesz, obskoczyćkuj, obskoczyćiwał, obskoczyćiwany 1. «otoczyć, osaczyć» Dzieci obskoczyły nauczyciela. 2. tylko dk …   Słownik języka polskiego

• opasać — I dk IX, opaszę, opaszesz, opasz, opasaćał, opasaćany opasywać ndk VIIIa, opasaćsuję, opasaćsujesz, opasaćsuj, opasaćywał, opasaćywany 1. «nałożyć pas, obwinąć, obwiązać coś czymś jak pasem» Opasać talię pasem, szarfą. Opasać włosy wstążką. 2.… …   Słownik języka polskiego

• opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… …   Słownik języka polskiego

• osaczenie — n I rzecz. od osaczyć …   Słownik języka polskiego

• osaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osaczaćam, osaczaća, osaczaćają, osaczaćany {{/stl 8}}– osaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, osaczaćczę, osaczaćczy, osaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otaczać ze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień