-
1 osłupienie
-a; ntwprawiać (wprawić perf) kogoś w osłupienie — to bewilder sb
* * *n.1. (= zdumienie) bewilderment; wprawić kogoś w osłupienie bewilder sb, confound sb.2. psych., pat. stupor, stupefaction.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłupienie
-
2 osłupienie
osłupienie n (-a; bpl) Bestürzung f;wprawić pf w osłupienie verblüffen -
3 osłupienie
osłupienie [ɔswupjɛɲɛ] ntwprawiać kogoś w \osłupienie jdn in Erstaunen versetzen, jdn verblüffen -
4 osłupienie
сущ.• изумление• недоумение• остолбенение• оцепенение• ступор• удивление -
5 osłupienie
1. ahurissement2. consternation3. hébétement4. stupeur5. stupéfaction6. ébahissement -
6 osłupienie
şaşkınlık -
7 osłupienie
с остовпіння -
8 osłupienie
1 pagkagitla2 pagkagulat3 pagkaligaw4 pagkasindak -
9 osłupienie
κατάπληξη -
10 osłupieni|e
Ⅰ sv ⇒ osłupieć Ⅱ n sgt 1. (oszołomienie) stupefaction- w całkowitym a. zupełnym osłupieniu in a state of total a. complete stupefaction- ten widok wprawił go w osłupienie he was dumbfounded a. dumbstruck at the sight- wiadomość o wygraniu w totka wprawiła go w osłupienie he was dumbstruck to hear he’d won the pools2. Med., Psych. stuporThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłupieni|e
-
11 przerażając|y
Ⅰ pa ⇒ przerażać Ⅱ adj. 1. (budzący przerażenie) [widok, wiadomość, krzyk] terrifying, horrifying- opowiadała nam przerażające historie o duchach she told us terrifying stories about ghosts2. (budzący osłupienie) terrible, awful- robił przerażające błędy ortograficzne he made terrible spelling mistakesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przerażając|y
-
12 entsetzen
entsetzen *I. vtjdn \entsetzen Umstand, Tatsache: napawać kogoś przerażeniemII. vrsich [über jdn/etw] \entsetzen przerazić się [na widok kogoś/czegoś]; ( fassungslos sein) popaść w osłupienie
См. также в других словарях:
osłupienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłupieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bezruch, bezwład : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w osłupienie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłupienie — n I 1. rzecz. od osłupieć. 2. «zaskoczenie, oszołomienie, zdumienie» Śmiała propozycja wprawiła ją w osłupienie. Twarz jego wyrażała osłupienie. 3. med. psych. «stan całkowitego lub częściowego zahamowania wszystkich czynności psychicznych, przy… … Słownik języka polskiego
osłupienie — Nie móc wyjść z osłupienia zob. wyjść 6 … Słownik frazeologiczny
drętwica — ż II, DCMs. drętwicacy, blm med. → osłupienie ∆ Drętwica karku «sztywność karku, charakterystyczny objaw występujący w przebiegu nagminnego zapalenia opon mózgowych; także choroba, w której występuje ten objaw» … Słownik języka polskiego
epatować — ndk IV, epatowaćtuję, epatowaćtujesz, epatowaćtuj, epatowaćował, epatowaćowany książk. «wywoływać wielkie wrażenie; wprawiać w podziw, w osłupienie; oszałamiać, zadziwiać, zdumiewać» Epatować widzów wspaniałą grą. Miasto epatowało… … Słownik języka polskiego
katatoniczny — przym. od katatonia Osłupienie, podniecenie katatoniczne … Słownik języka polskiego
ogłupienie — n I 1. rzecz. od ogłupieć. 2. «utrata rozsądku, zdolności rozumowania, myślenia, utrata przytomności umysłu; zgłupienie, osłupienie» Całkowite, zupełne ogłupienie. Stan, stopień ogłupienia … Słownik języka polskiego
stupor — m IV, D. u, Ms. stupororze; lm M. y med. psych. → osłupienie w zn. 3 ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
wprawić — dk VIa, wprawićwię, wprawićwisz, wpraw, wprawićwił, wprawićwiony wprawiać ndk I, wprawićam, wprawićasz, wprawićają, wprawićaj, wprawićał, wprawićany 1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę» Wprawić oczko do pierścionka.… … Słownik języka polskiego
zamurować — Zaszokować, zaskoczyć, lub zadziwić, zwłaszcza tak, że ktoś milknie; wprawić w osłupienie Eng. To shock, surprise, overwhelm, and especially make someone speechless … Słownik Polskiego slangu
zatkać — Zaszokować, zaskoczyć, lub zadziwić, zwłaszcza tak, że ktoś milknie; wprawić w osłupienie Eng. To shock, surprise, overwhelm, and especially make someone speechless … Słownik Polskiego slangu