-
1 osłupiały
osłupiały (persf -li) entgeistert, bestürzt -
2 perplex
-
3 versteinert
1) ( zu Stein geworden) skamieniały\versteinertes Holz skamieniałe drewno nt2) (geh: starr) osłupiały
См. также в других словарях:
osłupiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, osłupiałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} znieruchomiały; bezmyślny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłupiałe oczy, spojrzenia. Patrzeć osłupiałym wzrokiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłupieć — dk III, osłupiećeję, osłupiećejesz, osłupiećej, osłupiećpiał, osłupiećeli, osłupiećpiały, osłupiećpiali «znieruchomieć ze zdumienia, z przerażenia, stanąć jak wryty, zdrętwieć» Na widok niedźwiedzia osłupiał z przerażenia. Stanął jak osłupiały … Słownik języka polskiego