Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ornātus

  • 1 ornatus

    ornatus ornatus, us наряд, украшение

    Латинско-русский словарь > ornatus

  • 2 ornatus

    ornatus ornatus, us m украшение

    Латинско-русский словарь > ornatus

  • 3 ōrnātus

        ōrnātus ūs, m    [orno], splendid dress, fine attire, apparel: venio ornatu prologi, dressed as, T.: regalis: arma ornatumque mutaverant, S.: omnem ornatum flammā cremari, head-dress, V.: corporis ornatum exuere, Iu.—Fig., furniture, accoutrements, outfit, apparatus: eloquentia eodem instructu ornatuque comitata.—A decoration, ornament: urbis: adferre ornatum orationi.—The world, universe: ut hic ornatus umquam dilapsus occidat.
    * * *
    ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJ
    well equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored

    Latin-English dictionary > ōrnātus

  • 4 ōrnātus

        ōrnātus adj. with comp. and sup.    [P. of orno], fitted out, furnished, provided, supplied, equipped, accoutred: sapiens plurimis artibus: equus, L.: elephantus, N.: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata, abundantly furnished.—As subst n.: in aedibus nil ornati, no preparation, T.: Quid istuc ornatist? attire, T.— Adorned, decorated, embellished, handsome: sepulcrum floribus: nihil ornatius.—Excellent, distinguished, eminent, illustrious: omnium hominum homo ornatissume, T.: homo ornatissimus loco, ordine, nomine, honored: versūs, embellished: oratio: locus ad dicendum ornatissimus, admirable.
    * * *
    ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJ
    well equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored

    Latin-English dictionary > ōrnātus

  • 5 ornatus

    1. ornatus, a, um, PAdi. (v. orno), I) ausgerüstet, gerüstet, mit dem Nötigen versehen, myoparo, Cic.: equus, aufgezäumtes, Liv.: elephantus, angeschirrter, Nep., verb. elephantus ornatus et loricatus, ornatus armatusque, Auct. b. Afr.: ornatissimus et paratissimus omnibus rebus, Cic.: naves omni genere armorum ornatissimae, Caes.: fundus ornatissimus, Cic.: ornatus (angetan, ausstaffiert) haud ex suis virtutibus (nach Verdienst), Plaut.: u. so ornatus esses ex tuis virtutibus, Ter.: ita ego te hinc ornatum (zugerichtet) amittam, tu ipsus te ut non noveris, Plaut. – II) prägn.: a) schmuckvoll, zierlich, geschmackvoll, schön, oratio, Cic.: ornati homines in dicendo et graves, Männer, die schön u. nachdrucksvoll zu sprechen verstehen, Cic.: nihil ornatius, Cic.: quis verbis aut ornatior aut elegantior? wessen Rede hat mehr Schmuck oder feinere Auswahl der Worte? Nep. fr. – dah. ornatus u. öfter ornatissimus, mit allen Eigenschaften geziert, vortrefflich, ansehnlich, als Titel, wie bei uns hochansehnlich, hochgeehrt usw., homo ornattisimus loco, nomine, virtute, Cic.: adulescens ornatissimus, Cic. – b) ehrenvoll, Ehre machend, ehrend, atque huic arti finitima est dicendi facultas et gratior et ornatior, Cic.: locus ad dicendum ornatissimus, Cic. – c) geehrt, beehrt, testimoniis, Cic.: honoribus, Cic.: a vobis sum ornatus, Cic.: vir
    ————
    ornatus, ein geehrter, geachteter (Ggstz. non probatus) Val. Max.: Syracusae urbs ornatissima, Augustin. de civ. dei 1, 6.
    ————————
    2. ōrnātus, ūs, m. (orno), I) die Zurüstung, 1) eig.: in aedibus nil ornati (= ornatus), Ter. Andr. 365: Pompeis emptus ornatus (trapeti), Cato r. r. 22, 3. – 2) meton., die Austattung = die angelegte Kleidung, Rüstung, das Kostüm, prologi, Ter.: muliebris, Cic.: militaris, Cic.: nauclericus, thalassicus, Plaut.: pulcherrimo vestitu et ornatu regali, Cic.: gladiatores eo ornatu armarunt, Rüstung, Liv.: equus regio ornatu instructus, mit königl. Pracht aufgezäumtes, Plin. – II) prägn., die schmückende Ausstattung, die Ausschmückung, Verzierung, 1) eig.: urbis, Ausschm. der Stadt durch Kunstwerke, Cic.: portarum, Hirt. b. G.: Plur., parietes, quarum ornatus tot saecula manserant, Cic. Verr. 4, 122. – im Bilde, quocumque (oratio) ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata, von derselben Ausstattung (Gedankenstoff) und Ausschmückung (Redeschmuck), Cic. de or. 3, 23. – 2) übtr., der Schmuck, die Zierde, aedilitatis, Cic.: caeli, Cic. – insbes., der Rede, verborum, Cic.: ornatum afferre orationi, Cic. – Genet. ornati, Ter. Andr. 365; eun. 237.: Dat. Sing. ornatu, Caes. fr. bei Gell. 4, 16, 8: Dat. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 9. § 890: Abl. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 1. § 36 u. ö.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ornatus

  • 6 ornatus

    [st1]1 [-] ornātus, a, um: part. passé de orno. - [abcl][b]a - pourvu de, garni de, muni de, fourni de; harnaché, caparaçonné. - [abcl]b - qui est en bon état, où rien ne manque. - [abcl]c - orné, paré, équipé, bien ajusté,embelli, beau, splendide. - [abcl]d - distingué, honoré, considéré. - [abcl]e - orné, soigné, élégant, fleuri (en parl. du style). - [abcl]f - parfait, accompli (en parl. du débit).[/b] [st1]2 [-] ornātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - appareil, attirail, instruments, ressources. - [abcl]b - ornement, costume, parure, beauté. - [abcl]c - ornements du style, beauté, grâce, élégance.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] ornātus, a, um: part. passé de orno. - [abcl][b]a - pourvu de, garni de, muni de, fourni de; harnaché, caparaçonné. - [abcl]b - qui est en bon état, où rien ne manque. - [abcl]c - orné, paré, équipé, bien ajusté,embelli, beau, splendide. - [abcl]d - distingué, honoré, considéré. - [abcl]e - orné, soigné, élégant, fleuri (en parl. du style). - [abcl]f - parfait, accompli (en parl. du débit).[/b] [st1]2 [-] ornātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - appareil, attirail, instruments, ressources. - [abcl]b - ornement, costume, parure, beauté. - [abcl]c - ornements du style, beauté, grâce, élégance.[/b]
    * * *
        Ornatus, pen. prod. Aliud participium, siue nomen ex participio. Orné, Accoustré, Paré.
    \
        Testimoniis clarissimorum imperatorum ornatus Deiotarus. Cic. Honoré.
    \
        Ornatus. Qui est orné de grand scavoir, ou Qui est en grands honneurs et dignitez.
    \
        Ornatissimus ad dicendum locus. Cic. Treshonorable.
    \
        Ornata cuncta in ordine habeo. Plaut. Prests et appareillez.
    \
        Ornata et referta omnibus rebus domicilia regis. Cic. Ornez et garniz.
    \
        Satis probe ornatus exercitus. Cic. Assez bien equippé.
    \
        Ornatissimus fundus. Cic. Bien accoustré et garni de ce qu'il luy fault.
    \
        Ornatissimam de me sententiam dixit. Cic. Treshonorable.
    \
        Ornatus, huius ornatus vel ornati, antique, vt apud Terentium. Ornement, Accoustrement, Parement, Parure, Embellissement, Decoration.
    \
        Ornatus. Terent. Apprest, Appareil.

    Dictionarium latinogallicum > ornatus

  • 7 ornatus

    1.
    ornātus, a, um, Part. and P. a., from orno.
    2.
    ornātus, ūs ( gen. ornati, Ter. And. 2, 2, 28; dat. ornatu, C. Caes. ap. Gell. 4, 16, 8), m. [orno] (class.; cf.: cultus, munditia), a furnishing, providing, preparing; a preparation.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very rare):

    in ornat bus publicis (i. e. epulis, conviviis),

    Varr. R. R. 3, 9, 17: in aedibus nihil ornati, no preparation (for the wed ding), Ter And. 2, 2, 28: Pompeiis emptus [p. 1280] ornatus (trapeti), Cato, R. R. 22, 3.—
    B.
    In partic., an adornment, decoration, embellishment, ornament (class.):

    portarum, itinerum, locorumque omnium,

    Hirt. B. G. 8, 51. —
    2.
    Transf., in concr., splendid dress, attire, apparel:

    ornatus appellatur cultus ipse, quo quis ornatur,

    Fest. p. 184 Müll.:

    nauclericus,

    Plaut. Mil. 4, 4, 41:

    vide ornatus hic satine me condecet?

    id. Ps. 4, 1, 24:

    militaris,

    Cic. Off. 1, 18, 61:

    regalis,

    id. Fin. 2, 21, 69:

    equus regio ornatu instructus,

    trappings, Plin. 8, 42, 64, § 154 dub. (Jan.: regio instratu ornatus).—So of a woman's head-dress, Ov. A. A. 3, 138; Verg. A. 7, 74:

    corporis ornatum exuere,

    Juv. 10, 321.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., furniture, accoutrements, equipage:

    eloquentia quocumque ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata,

    Cic. de Or. 3, 6, 23:

    ornatus autem verborum duplex, unus simplicium, alter collocatorum,

    id. Or. 23, 80.—
    B.
    In partic., a decoration, ornament:

    aedilitatis,

    Cic. Dom. 43, 111:

    afferre ornatum orationi,

    id. Or. 39, 134.— Of the world, corresp. to the Gr. kosmos, Cic. Ac. 2, 38, 119:

    hic tantus caeli ornatus,

    id. N. D. 2, 44, 115; cf. Plin. 2, 4, 3, § 8:

    caeli et terra et omnis ornatus eorum,

    Vulg. Gen. 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ornatus

  • 8 ornatus [1]

    1. ornatus, a, um, PAdi. (v. orno), I) ausgerüstet, gerüstet, mit dem Nötigen versehen, myoparo, Cic.: equus, aufgezäumtes, Liv.: elephantus, angeschirrter, Nep., verb. elephantus ornatus et loricatus, ornatus armatusque, Auct. b. Afr.: ornatissimus et paratissimus omnibus rebus, Cic.: naves omni genere armorum ornatissimae, Caes.: fundus ornatissimus, Cic.: ornatus (angetan, ausstaffiert) haud ex suis virtutibus (nach Verdienst), Plaut.: u. so ornatus esses ex tuis virtutibus, Ter.: ita ego te hinc ornatum (zugerichtet) amittam, tu ipsus te ut non noveris, Plaut. – II) prägn.: a) schmuckvoll, zierlich, geschmackvoll, schön, oratio, Cic.: ornati homines in dicendo et graves, Männer, die schön u. nachdrucksvoll zu sprechen verstehen, Cic.: nihil ornatius, Cic.: quis verbis aut ornatior aut elegantior? wessen Rede hat mehr Schmuck oder feinere Auswahl der Worte? Nep. fr. – dah. ornatus u. öfter ornatissimus, mit allen Eigenschaften geziert, vortrefflich, ansehnlich, als Titel, wie bei uns hochansehnlich, hochgeehrt usw., homo ornattisimus loco, nomine, virtute, Cic.: adulescens ornatissimus, Cic. – b) ehrenvoll, Ehre machend, ehrend, atque huic arti finitima est dicendi facultas et gratior et ornatior, Cic.: locus ad dicendum ornatissimus, Cic. – c) geehrt, beehrt, testimoniis, Cic.: honoribus, Cic.: a vobis sum ornatus, Cic.: vir ornatus, ein geehrter, geachteter (Ggstz. non probatus) Val. Max.: Syracusae urbs ornatissima, Augustin. de civ. dei 1, 6.

    lateinisch-deutsches > ornatus [1]

  • 9 ornatus [2]

    2. ōrnātus, ūs, m. (orno), I) die Zurüstung, 1) eig.: in aedibus nil ornati (= ornatus), Ter. Andr. 365: Pompeis emptus ornatus (trapeti), Cato r. r. 22, 3. – 2) meton., die Austattung = die angelegte Kleidung, Rüstung, das Kostüm, prologi, Ter.: muliebris, Cic.: militaris, Cic.: nauclericus, thalassicus, Plaut.: pulcherrimo vestitu et ornatu regali, Cic.: gladiatores eo ornatu armarunt, Rüstung, Liv.: equus regio ornatu instructus, mit königl. Pracht aufgezäumtes, Plin. – II) prägn., die schmückende Ausstattung, die Ausschmückung, Verzierung, 1) eig.: urbis, Ausschm. der Stadt durch Kunstwerke, Cic.: portarum, Hirt. b. G.: Plur., parietes, quarum ornatus tot saecula manserant, Cic. Verr. 4, 122. – im Bilde, quocumque (oratio) ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata, von derselben Ausstattung (Gedankenstoff) und Ausschmückung (Redeschmuck), Cic. de or. 3, 23. – 2) übtr., der Schmuck, die Zierde, aedilitatis, Cic.: caeli, Cic. – insbes., der Rede, verborum, Cic.: ornatum afferre orationi, Cic. – / Genet. ornati, Ter. Andr. 365; eun. 237.: Dat. Sing. ornatu, Caes. fr. bei Gell. 4, 16, 8: Dat. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 9. § 890: Abl. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 1. § 36 u. ö.

    lateinisch-deutsches > ornatus [2]

  • 10 ornatus

    I 1. ōrnātus, a, um
    part. pf. к orno
    2. adj.
    1) снаряжённый, снабжённый (ornatissimus et paratissimus omnibus rebus C); оснащённый ( navis Cs)
    3) отмеченный, награждённый ( honoribus C)
    5) красивый, изящный (oratio, versus C)
    6) прекрасный, превосходный, выдающийся (homo o. in dicendo C; adulescens ornatissimus C)
    II ornātus, ūs m. (gen. sg. ī Ter) [ orno ]
    1) снаряжение, вооружение (o. militāris C)
    2) облачение, одежда (o. regalis G)
    4) сбруя (equus regio ornatu instructus PM)
    5) разукрашивание, украшение (portarum Hirt; urbis C; verborum C); краса ( aedilitatis C)

    Латинско-русский словарь > ornatus

  • 11 ornatus

    1) украшение, ornatus aedium causa parari (1. 245 pr. D. 50, 16. cf. 1. 13 § 7 D. 7, 1. 1. 12 § 36 D. 33, 7. 1. 32 § 2. 1. 122 pr. D. 30). 2) отличие (1. 1 C. Th. 6, 26. 1. 4 C. Th. 12, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ornatus

  • 12 ornátus

    [\ornátust, \ornátusa, \ornátusok] vall. облачение;

    a papi \ornátus feladása — облачение;

    papi \ornátust ad vkire — облачать кого-л.; \ornátust ölt — облачаться

    Magyar-orosz szótár > ornátus

  • 13 ornatus

    -a/um adj A
    équipé, orné

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > ornatus

  • 14 ornátus

    Magyar-német-angol szótár > ornátus

  • 15 ornatus

    dress, attire, equipment, ornament, embellishment.

    Latin-English dictionary of medieval > ornatus

  • 16 ornatus

    I.
    , ornata, ornatum (m,f,n)
      украшенный, разукрашенный, красноречивый
    II.
    , us m
      украшение, наряд

    Dictionary Latin-Russian new > ornatus

  • 17 Myioborus ornatus

    ENG golden-fronted redstart

    Animal Names Latin to English > Myioborus ornatus

  • 18 in-ōrnātus

        in-ōrnātus adj.,    unadorned, without ornament: mulieres: capilli, O.: nomina et verba, plain, H.: Non meis Chartis inornatus, uncelebrated, H.

    Latin-English dictionary > in-ōrnātus

  • 19 per-ōrnātus

        per-ōrnātus adj.,     highly ornate: in dicendo.

    Latin-English dictionary > per-ōrnātus

  • 20 Calcarius ornatus

    4. DEU Rothalsammer f Schmuckammer f
    5. FRA bruant m à ventre noir

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Calcarius ornatus

См. также в других словарях:

  • ornatus — index pretentious (ostentatious) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ornatus —    (s.m.) È la bellezza dell espressione che deriva da un uso sapiente degli ornamenti e dei mezzi retorici, a volte riassunta nelle immagini dei fiori del discorso (verborum sententiarumque flores) e delle luci del discorso (lumina orationis).… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Ornatus Palace Hotel — (Порту Алегри,Бразилия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Rua General Vitorino …   Каталог отелей

  • Sorex ornatus — Sorex ornatus …   Wikipédia en Français

  • Sorex ornatus — Sorex ornatus …   Wikipédia en Français

  • Varanus ornatus —   Varanus ornatus …   Wikipedia Español

  • Urosaurus ornatus — Taxobox | name = Urosaurus ornatus image width = 240px regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida ordo = Squamata familia = Phrynosomatidae genus = Urosaurus species = U. ornatus binomial = Urosaurus ornatus binomial authority =… …   Wikipedia

  • Anthops Ornatus — Anthops ornatus …   Wikipédia en Français

  • Anthops ornatus — Anthops ornatus …   Wikipédia en Français

  • Spizaetus ornatus —   Águila azor blanca …   Wikipedia Español

  • Myiotriccus ornatus — Moucherolle orné Moucherolle orné …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»