-
1 орган
orhanч., мн. органи1) narząd, pl organyстатеві органи — genitalia анат.
2) organ політ.3) organy муз. інстр. -
2 organ
-
3 organ
m (G organu) 1. (narząd) organ- organ słuchu the hearing organ- organy wewnętrzne internal organs2. (urząd) body, authority- organ władzy a governing body- organy samorządowe the local authorities- organy ścigania law enforcement bodies- organ kontrolny a review body- organ rządowy/partyjny a government/party organ3. (gazeta) organ 4. Techn. unit- organ sterujący a control unit□ organ analogiczny Biol. analogous organ- organ homologiczny Biol. a homologous organ- organ y czepne Bot. tendrils- organy generatywne roślin Biol. gametangia- organy spichrzowe Bot. storage parts* * *- organy* * *mi1. anat. organ; organ chwytny prehensile organ; organ szczątkowy vestigial l. rudimentary organ; organ wegetatywny vegetative organ; organ słuchu hearing organ; organ mowy organ of speech; organ wzroku organ of vision l. sight.2. pl. -y l. -a ( jednostka administracji) organ, authority; organ administracyjny organ of administration; organ sądowy court of law; organ ścigania law enforcement authority.3. (czasopismo, dziennik) organ.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > organ
См. также в других словарях:
organ — m IV, D. u, Ms. organnie 1. lm M. y «część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego o określonej budowie i określonych funkcjach; narząd» Organ chwytny. Organ szczątkowy. Organy wegetatywne. Organ słuchu. Organy mowy. 2. lm M. y ( a) … Słownik języka polskiego