Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

ordinance

  • 1 orða

    (að), v. to talk of (var þetta brátt orðat, at O. fífldi Sigrídi).
    * * *
    1.
    að, to talk, talk of; var þetta brátt orðat, Háv. 39; cp. þau eru orðuð saman, it is talked of that they are to be married; vera orðaðr við e-ð, to be talked of in connection with a thing (in a bad sense); sem hann heyrði at menn um orðuðu ok at töldu, as he heard that people talked and gossipped, Str. 54; þá orðaði konungr ( the king declared) at hér skyldi laga-skipti á vera, Fms. ix. 336, v. l.; sem þeir áðr hafa orðat nökkut, as they had spoken of, discussed, 472, v. l.
    2. to word a letter or the like; orða bréf, það er vel orðað, ílla orðað, well, badly worded.
    2.
    u, f. [Lat. word], ordinance (the book of), Vm. 52, 119, 123, 128: mod. order, orðu-bók, f. a book of ordinance, Vm. 90, 91, 139.

    Íslensk-ensk orðabók > orða

  • 2 boð-orð

    n. order, bidding; Guðs b., Hom. 34, Ver. 25, Bs. i. 67, Magn. 448: as a law term, an ordinance, K. Á. 192; = penance in eccl. sense, K. Þ. K. 26: in mod. usage, esp. the Ten Commandments (Tiu-laga-boðorð, or with the article, Boðorðin), Sks. 671, cp. Pr. 437, where they are termed ‘Laga-orð.’
    COMPDS: boðorðabreytni, boðorðamaðr.

    Íslensk-ensk orðabók > boð-orð

  • 3 boð-skapr

    m. a bidding, ordinance, Stj. 82, H, E. i. 471, 677. 6, Fms. ii. 61.
    II. in mod. usage, announcement.

    Íslensk-ensk orðabók > boð-skapr

  • 4 erfða-skipan

    f. a law, ordinance of inheritance, N. G. L. i. 49.

    Íslensk-ensk orðabók > erfða-skipan

  • 5 fyrir-skipan

    f. an ordinance, Stj. 621.

    Íslensk-ensk orðabók > fyrir-skipan

  • 6 lög-boð

    n. a legal bid, at a sale, Grág. i. 198: a lawful call = lögbeiðing, Nj. 238:—a law, ordinance, mod. = laga-boð.

    Íslensk-ensk orðabók > lög-boð

  • 7 lög-mál

    n. prescription, rule of the law; skulum vér þat lögmál hafa um útgörðir várar er fyrr hefir verit, N. G. L. i. 104; með þessu lögmáli skulu börn hans til arfs koma, 152; greiða lögmál, to solve a law point, Grág. i. 7; hafði þat lögmál á verit, at …, it was the old law, that …, 309: = lögskil, mæla lögmálum sínum, Eg. 734.
    2. ordinance, statute, Th. 82, esp. in an eccl. sense; hlýðinn Guði ok hans lögmáli, Bs. i. 263; Guð hafði þat birt í inu forna lögmáli, Stj. 42, Skálda 209, 210 (of the old and new covenant), Barl. passim: in mod. usage esp. of the Mosaic law, Lögmálið, N. T., Vídal., Pass.
    COMPDS: lögmálsbók, lögmálsspjöld, lögmálsstaðr, logmálsörk.

    Íslensk-ensk orðabók > lög-mál

  • 8 lög-rétta

    u, f.
    I. ‘law-mending,’ an ordinance; þat væri góð lögrétta er konungrinn gaf um konunglega refsing, Sks. 670.
    II. as a law term, the name of the legislature of the Icel. Commonwealth, either from rétta lög, to make the law right, or perh. better from rétt, a fence, qs. a law-fence, law-yard, law-court, from being held within the sacred circle, called vé-bönd; for the word is used of the place as well as of the body sitting there, e. g. ganga til lögréttu, to proceed to the l., Nj. 150.
    2. in the Norse law, as also in Iceland after the union with Norway, lögrétta was the public court of law held during the general assembly (þing), and presided over by the lagman; the members (lögréttu menn) were delegated from all the counties represented in the assembly, see N. G. L. ii. 10 sqq., as also Jb. Þingfara-balk, ch. 2.
    3. in the Icel. Commonwealth the lögrétta was the legislative held during the althing on the lögbergi (q. v.), and consisted of the forty-eight Goðar (see goði); it was presided over by the lögsögu-maðr (see lögmaðr), and controlled all laws and licences (ráða lögum ok lofum), and was the supreme power in the land; for its power, composition, and duties, see esp. Íb. ch. 5, Grág. passim, esp. the Lögréttu-þáttr or section of the lögrétta, the Þingskapa-þáttr, the Njála, and the Sagas passim; of mod. writers, Maurer’s Beiträge, Dasent’s Introduction to Burnt Njál.
    COMPDS: lögréttufé, lögréttumaðr, lögréttuseta, lögrettuskipan, lögréttuþáttr.

    Íslensk-ensk orðabók > lög-rétta

  • 9 lög-skipan

    f. an ordinance, Grett. 97.

    Íslensk-ensk orðabók > lög-skipan

  • 10 ný-mæli

    n. news, a novelty; ef þeir yrði við nokkura n. varir, Fms. ix. 465, v. l.; þótti þetta n., Fms. v. 66. nýmæla-laust, n. adj. no news.
    II. a law term, Lat. novella, a new law; rétta lög sín ok göra n., Grág. i. 6; þar skal n. öll upp segja á Leið, 122; þat var n. gört þá er Magnús Gizorarson var byskup orðinn, at …, þat var annat n., at …, Grág. (Kb.) i. 36, 37. nýmæla-bréf, n. a new ordinance, letter, Ann. 1314.

    Íslensk-ensk orðabók > ný-mæli

  • 11 SKAP

    * * *
    n.
    1) state, condition;
    at því skapi, in the same proportion;
    hélt þat vel skapi, meðan hón lifði, it kept a good state whilst she lived;
    2) condition of mind, temper, mood;
    þat er ekki mitt skap, it is not my turn of mind;
    vera (með) illu skapi, to be in an angry mood;
    bregða skapi við e-t, renna e-m í skap, to take to heart, be much affected by (rann honum mjök í skap sá atburðr);
    koma skapi við e-n, to agree with, het on with (engi kann við mik skapi koma);
    koma skapi (eiga skap) saman, to have minds alike (þit eigit meirr skap saman);
    hafa ekki skap til e-s, to have no mind to do a thing;
    hógværr í skapi, mild of temper;
    lítill í skapi, of small mind, faint-hearted;
    gera sér e-t í skap, to take into one’s head;
    vera e-m (vel) at skapi, vera nær skapi e-s, to be to one’s mind;
    e-t fellr e-m vel í skap, one likes, is pleased with;
    gera e-t til skaps e-m, to do a thing to please one.
    * * *
    n. [A. S. ge-sceap; Engl. shape; cp. Germ. be-schaffen]:—prop. shape, form.
    II. state, condition; at því skapi, in the same proportion, Rb. 96; nú ferr at því skapi um alla öldina, 62; hélt þat vel skapi, meðan hón lifði, it kept in a good state whilst she lived, Bs. 1. 129; því hefir haldit skapi, it has held its shape, remained unchanged, Jd. 3: under this head come compds denoting lawful, right, skap-drottinn, -þing, -dauði, -arfi, -bætendr, -þiggendr, see below.
    III. condition of mind, temper, mood, Fs. 128; ek kann skapi Hrafnkels, Hrafn. 27; hógværr í skapi, Nj. 2; mitt skap er eigi betra enn til meðallags, Þiðr.; hennar skap er svá stórt, at …, 307; Högni er nú mjök reiðr ok íllu skapi, in an angry mood, 321: mod., í íllu skapi, cp. vesall maðr ok ílla skapi ( ill-tempered), Hm. 21, where skapi seems to be used as an adjective; vera við e-s, skap, to be after one’s mind, Finnb. 262; hón svarar sem hennar var skap til, Fbr. 137; er ok varkunn á at þvílíkir hlutir liggi í miklu rúmi þeim er nokkurir eru skapi, Fms. iv. 80; kofarn í skapi, … íllr í skapi, ill-tempered; góðr í skapi, good-tempered; at þeir hafi ílla borit sik, svá at þeim hafi náliga í allt skap komit, áðr enn létti, so that at last they almost cried, Gísl. 39; vera lítill í skapi, of small mind, faint-hearted, Hrafn. 30; ef þeir væri svá litlir í skapi at þeir þyrði eigi, K. Þ. K. 94; hafa ekki skap til e-s, to have no mind to, Nj. 202; nú hefi ek beðit hér þá stund er ek fæ mér skap til, Ld. 256, cp. Ó. H. 47; honum rann í skap, ok reiddisk hann, Fms. vi. 212; ef þat væri feðr hennar eigi móti skapi, Eg. 36, Fms. ix. 244; óvinsæll ok lítt við alþýðu skap, unpopular, Fs. 63; enginn má við mik skapi koma, Lv. 22; þat fannsk á, at henni þótti þetta mjök í móti skapi, Ld. 88; þat væri mér næst skapi, I should have a great mind for, 86; vera e-m vel at skapi, to be to one’s mind, Fs. 16, Fms. vi. 304; göra e-m e-t til skaps, to do a thing to please one, humour him, Eg. 65, Nj. 198; e-m býr e-t í skapi, to brood over, plan, Ó. H. 32.
    COMPDS: skapsannmarki, skapshöfn, skapslöstr, skapsmunir.
    B. Plur. sköp, what is ‘shaped’ for one or fated, one’s fate; fár gengr of sköp Norna, Km. 24; eigi má sköpunum renna; sköpum viðr manngi, Am.; fátt er sköpum ríkra, Fs. 23; eigi má við sköpunum sporna, 26; mæla verðr einnhverr skapanna málum, Gísl. 17; íll sköp, ill fate; góð sköp, good luck, Korm. (in a verse); rík sköp, the mighty weird, Kormak; skiptu sköp, doom decided, Sturl. (in a verse); at sköpum = Gr. κατα μοιραν, Ýt. 9, Gg. 4, N. G. L. i. 204; ok gaf honum nær líf með sköpum, he escaped almost by a miracle, had a narrow escape, Fb. ii. 23.
    2. a curse, fatality; þá er konunga-börn urðu fyrir stjupmæðra sköpum ( curses), Fms. viii. 18; ó-sköp or ú-sköp, an ill fate, fatality, Hm. 97, Korm. 208, 240, Al. 129; verða fyrir ú-sköpum, Edda 11, Fas. i. 130 (of evil spells); ú-skapa verk, an evil deed which one is fated to do, iii. 406: vé-sköp, holy ordinance, Vsp. 2. sköpin (with the article), the genitals, Fms. v. 346, Ann. 1426, Edda (pref., of Saturn), Barl. 135, Fas. iii. 387, Bs. i. 466. skapa-dægr, n. one’s fated day of death; engi kemsk yfir sitt s., a saying, Es. 39.
    C. = skaf, q. v.; fimm hlöss viðar ok þrjú skaps, N. G. L. i. 240, ii. 110, v. l. 15.

    Íslensk-ensk orðabók > SKAP

  • 12 skikkan

    f. an ordinance, order, Pass., Vídal.

    Íslensk-ensk orðabók > skikkan

  • 13 skipan

    f.
    1) order, arrangement; A. sagði, hver s. vera skyldi fyrir liði hans, how his troops should be drawn up; þessi var s. á göngu konungs til kirkju, this was the order of the royal procession;
    2) manning of a ship, crew; sex skip skipuð fullri s., fully manned:
    3) place, berth, as one of the crew (hann tók, sér s. með þeim manni, er Þórólfr hét);
    4) due order, due course, disposition, arrangement (lét hann upp lesa bréf um s. ríkisins);
    5) orders (þeir beiddust skipunar at konungi);
    6) change; mun honum, þykkja góð a. á komin, he will think that good change has taken place.
    * * *
    and skipun, f. order, arrangement, disposition, of men; Aðalsteinn sagði hver s. vera skyldi fyrir liði hans, A. said how his troops should be drawn up. Eg. 292; þessi var skipan á göngu konungs til kirkju, this was the order of the royal procession, Fms. x. 15; þeir höfðu séð lið Hákonar ok alla skipan þeirra, vii. 256; varð orrosta eigi löng áðr s. raufsk á skipi Hákonar, 289; þá þynntisk skipun fyrir framan merki konungs, Ó. H. 217.
    2. the manning of a ship, a crew; sex skip skipud fullri skipan, fully manned, Fms. x. 58; Eiríkr skipaði hann (i. e. the ship) sínum mönnum með þrennum skipunum, manned her with a threefold crew, 368; svá létu þér sem várt skip myndi eigi verr skipat enn Ormrinu langi var, en svá sýnisk mér sem skipti muni á vera um skipanina, vii. 11; ef háseti rýfr skipan, if one of the crew breaks the crew, by absenting himself or deserting, N. G. L. ii. 276, 278 (Jb. 387); Lögréttu-s.
    II. an appointed place, position; ganga til sætis síns sem hann á gang réttan ok skipan, Sks. 370; Haraldr fór þá austr til Svíþjóðar ok leitaði sér skiponar, Ó. H. 11: = skiprúm, hired service on board a ship, as a mate, fisherman; hann tók sér s. ( took hire) með þeim manni er Þórólfr hét, Ld. 38; er þat siðr manna at fá sér slíka hluti áðr menn taka skipun, … Hneitir átti nú hlut í at hann varni honum eigi skipunar, Sturl. i. 11; í Örfirisey eiga múnkar skipun ( the manning of a boat) ok allan viðreka, Ám. 111; ein skipan, 112; allir kaupsveinar hafa sér ráðit skipan, Fms. vi. 238.
    III. metaph. order, position; af tungu-bragði ok skipun varranna, position of the lips, Skálda 170; héraðs-vöxtr ok lands-skipan ( landscape), Fs. 22; borga-skipan, town geography, 32; landa-s. geography; orða-s., the disposition of words, syntax.
    2. due order, due course, disposition, arrangement; tólf mánaða tiða-bækr en þó ekki eptir s., Vm. 100; vér sungum vers at skipun, unz lokit var, 623. 32; bæna-hald með þvílíkri s., Sks. 617: hann segir s. þá sem hann vildi á göra um ríkit, Fms. i. 46; lét hann upp lesa bréf um s. ríkisins, viii. 445; í millum annarra greina í sinni s. segir hann svá til prestsins. xi. 443; Kardinallinn görði þá s. þar á, at, x. 22: in mod. usage, order, command, = boð, til-s., an ordinance; tala um s. ok setning þá er vera á landa þeirra á meðal, Sks. 277 B.
    3. care, charge; at þaer eignir skuli vera undir leikmanna s. ok forsjó, … allar kirkju-eignir sé undir hans (the bishop’s) s., K. Á. 30.
    4. orders; þeir beiddusk skipanar af konungi, Sturl. iii. 137; skipan sú er menn göra á síðastum dögum heitir testamentum, K. Á. 50, 56; göra s. sína, to make one’s last will, N. G. L. i.
    IV. a turn, change; var nú betri s. á komin um lund hans, his temper had taken a better turn, had improved, Hrafn. 35; var þá orðin s. mikil á hennar hag, honum sýndisk á henni grísar-höfuð, Odd. 28; þeir sá enga s. á hans yfir-bragði, 655 xiv. A. 2; mun honum þykkja góð s. á komin, Nj. 14; hversu mátti svá mikil s. verða á einni nótt? 623. 62; skipan er hér á vorðin, eldrinn er nú meirr fölskaðr enn ek hugða, Fs. 6: with the notion of change (for the better), s. er þá á orðin ef konungr mælir vel til mín, Fms. vii. 24.
    COMPDS: skipanarbók, skipanarbréf, skipanarbrigð.

    Íslensk-ensk orðabók > skipan

  • 14 skripta-boð

    n. an episcopal ordinance as to shrift, D. I. i, MS. 655 xi. 2, 673. 61.

    Íslensk-ensk orðabók > skripta-boð

  • 15 til-skipan

    f. an arrangement, disposition, Eg. 67, Ísl. ii. 355, Fms. xi. 126; at bæn ok t. Eiríks konungs, 319; eptir Guðs vilja ok t., viii. 229; eptir t. Óla, i. 128, Bret. 4.
    2. mod. law term, a royal ordinance, as a translation of Dan. forordning.

    Íslensk-ensk orðabók > til-skipan

  • 16 boðorðabreytni

    Íslensk-ensk orðabók > boðorðabreytni

  • 17 erfðaskipan

    Íslensk-ensk orðabók > erfðaskipan

  • 18 lögskipan

    Íslensk-ensk orðabók > lögskipan

См. также в других словарях:

  • ordinance — or·di·nance / ȯrd ən əns/ n: an authoritative decree or law; esp: a municipal regulation a zoning ordinance Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. ordinance …   Law dictionary

  • Ordinance XX — is an legal ordinance of the Government of Pakistan that was promulgated under the regime of General Zia ul Haq and is meant to restrict members of the Ahmadiyya Muslim Community from applying certain Islamic terms to their own religious… …   Wikipedia

  • ordinance — or‧di‧nance [ˈɔːdnəns ǁ ˈɔːrdnəns] noun [countable] LAW a law of a city or town that forbids or restricts an activity: • zoning ordinances that prohibit certain businesses from operating near churches * * * ordinance UK US /ˈɔːdɪnəns/ noun [C]… …   Financial and business terms

  • Ordinance — Or di*nance, n. [OE. ordenance, OF. ordenance, F. ordonnance. See {Ordain}, and cf. {Ordnance}, {Ordonnance}.] [1913 Webster] 1. Orderly arrangement; preparation; provision. [Obs.] Spenser. [1913 Webster] They had made their ordinance Of victual …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Ordinance No. 46 — Ordinance No. 46, effective August 23, 1946 was an ordinance issued by the British Military Government in the British Zone in Germany by which, among others, the Prussian Province Schleswig Holstein became a separate Land (state). The full title… …   Wikipedia

  • Ordinance no. 13 — L’Ordinance No. 13, (arrêté no. 13) du Conseil Législatif de l île Maurice, promulgué le 17 décembre 1846, fixa, entre autres, le tarif postal interne comme suit: 2 pence par demie once (14,175 g) pour le courrier rural. 1 penny par… …   Wikipédia en Français

  • ordinance — ordinance, ordnance, ordonnance An ordinance is ‘an authoritative order’, ordnance is ‘a branch of government service dealing with military stores and materials, and ordonnance is ‘a plan or method of literary or artistic competition’ or ‘an… …   Modern English usage

  • ordinance — (n.) c.1300, an authoritative direction, decree, or command (narrower or more transitory than a law), from O.Fr. ordenance (Mod.Fr. ordonnance), from M.L. ordinantia, from L. ordinantem (nom. ordinans), prp. of ordinare put in order (see ORDAIN… …   Etymology dictionary

  • ordinance — canon, precept, *law, rule, regulation, statute …   New Dictionary of Synonyms

  • ordinance — [n] law, rule authorization, canon, code, command, decree, dictum, direction, edict, enactment, fiat, mandate, order, precept, prescript, reg, regulation, ruling, statute, ukase; concept 318 …   New thesaurus

  • ordinance — ► NOUN formal 1) an authoritative order. 2) a religious rite. 3) N. Amer. a by law. ORIGIN Old French ordenance, from Latin ordinare arrange, ordain …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»