-
1 orbo
orbo, āre, āvi, ātum [orbus] - tr. - [st2]1 [-] priver (qqn) de ses enfants, de ses parents. [st2]2 [-] priver de, ôter, ravir, dépouiller. - orbari (passif): perdre. - orbare aliquem aliqua re: priver qqn de qqch. - orbare Italiam juventute: priver l'Italie de sa jeunesse. - catulo lactente orbata leaena, Ov. M. 13, 547: une lionne qui est privée de son petit qui allaitait (une lionne qui a perdu son lionceau qui allaitait). - orbatus filio: privé de son fils.* * *orbo, āre, āvi, ātum [orbus] - tr. - [st2]1 [-] priver (qqn) de ses enfants, de ses parents. [st2]2 [-] priver de, ôter, ravir, dépouiller. - orbari (passif): perdre. - orbare aliquem aliqua re: priver qqn de qqch. - orbare Italiam juventute: priver l'Italie de sa jeunesse. - catulo lactente orbata leaena, Ov. M. 13, 547: une lionne qui est privée de son petit qui allaitait (une lionne qui a perdu son lionceau qui allaitait). - orbatus filio: privé de son fils.* * *Orbo, orbas, orbare. Cic. Priver de quelque chose qu'on tenoit bien chere. -
2 orbo
orbo, āvī, ātum, āre (orbus), berauben, I) im allg., m. Abl., Italiam iuventute, Cic.:rem publicam multis fortibus civibus, Cic.: alqm sensibus, Cic.: tali amico orbatus, Cic.: patria multis claris viris orbata, Cic.: tantā gloriā orbatus, Cic.: omni spe salutis orbatus, Cic.: luminibus orbatus est, Lact.: luminibus orbatus, Suet. – poet., orbatae vela carinae, Stat. silv. 5, 3, 238. – II) insbes.: 1) der Eltern od. Kinder berauben, verwaist machen, filio orbatus, Cic.: fulmina orbatura patres, Ov. – von Tieren, catulo orbata leaena, Ov. – 2) der Augen od. Sehkraft berauben, blenden, alqm, Ps. Cypr. de pasch, comp. 11. Ps. Augustin. solil. 7, 2.
-
3 orbo
orbo, āvī, ātum, āre (orbus), berauben, I) im allg., m. Abl., Italiam iuventute, Cic.:rem publicam multis fortibus civibus, Cic.: alqm sensibus, Cic.: tali amico orbatus, Cic.: patria multis claris viris orbata, Cic.: tantā gloriā orbatus, Cic.: omni spe salutis orbatus, Cic.: luminibus orbatus est, Lact.: luminibus orbatus, Suet. – poet., orbatae vela carinae, Stat. silv. 5, 3, 238. – II) insbes.: 1) der Eltern od. Kinder berauben, verwaist machen, filio orbatus, Cic.: fulmina orbatura patres, Ov. – von Tieren, catulo orbata leaena, Ov. – 2) der Augen od. Sehkraft berauben, blenden, alqm, Ps. Cypr. de pasch, comp. 11. Ps. Augustin. solil. 7, 2. -
4 orbō
orbō āvī, ātus, āre [orbus], to deprive, strip, spoil, rob, make destitute: Italiam iuventute: provinciae praesidio orbatae.— To bereave: mater orbata filio: orbatura patres fulmina, O.* * *orbare, orbavi, orbatus Vbereave (of parents, children, etc), deprive (of) -
5 orbo
orbo, āvi, ātum, 1, v. a. [orbus], to deprive or bereave of parents, children, or other dear persons; to make fatherless, motherless, childless, etc. (class.; syn.: privo, viduo).I.Lit.:II.filio orbatus,
Cic. Off. 1, 10, 30:mater orbata filio,
id. Clu. 15, 45:orbatura patres fulmina,
Ov. M. 2, 391.—Of animals:catulo lactente orbata leaena,
Ov. M. 13, 547.—Transf., in gen., to deprive, bereave, strip of any (esp. a precious) thing: pater me lumine orbavit, Enn. ap. Charis. p. 250 P. (Trag. v. 351 Vahl.):Italiam juventute,
Cic. Pis. 24, 57:patria multis claris viris orbata,
id. Fam. 4, 9, 3:sensibus,
id. Ac. 2, 23, 74:tantā gloriā orbatus,
id. Tusc. 1, 6, 12:ferum voce eruditā spoliatum atque orbatum,
id. Brut. 2, 6.— Poet.:orbatae caligant vela carinae,
Stat. S. 5, 3, 138. -
6 orbo
āvī, ātum, āre [ orbus II \]лишать, отнимать (aliquem aliquā re C; orbatus vitae commodis C); отнимать родителей, делать сиротой C, Sen; отнимать детей (filio orbatus C; catulo orbata leaena O) -
7 orbatio
orbātio, ōnis f. [ orbo ]лишение, отнятие Sen -
8 orbator
orbātor, ōris m. [ orbo ]лишающий родителей или детейnostri o. Achilles O — Ахилл, убийца моих (Гекубы) детей -
9 exorbatus
exorbātus, a, um (ex u. orbo), ganz verwaist, Corp. inscr. Lat. 8, 9513.
-
10 orbatio
-
11 orbator
orbātor, ōris, m. (orbo), der die Kinder der Eltern beraubt, der Verwaiser, mei (mein), Ov. met. 13, 500.
-
12 orbus
orbus, a, um (griech. ὀρφ-ανός), einer Sache beraubt, entledigt, ohne etwas, I) übh., m. Abl., orbus omnibus sensibus, Vell.: orbus altero lumine, Plin.: orba luminibus senecta, Plin.: lintea orba ventis, Ov.: mare portubus orbum, Ov.: forum litibus orbum, Hor.: rebus omnibus, Cic.: Gabina res orba consilio auxilioque, rat- u. hilflos, Liv.: verba orba viribus, Ov. – m. Genet., pedum, Lucr.: luminis, Ov.: auxilique opumque, Plaut. rud. 349. – II) insbes.: 1) der Kinder od. Eltern beraubt, verwaist, elternlos, vaterlos, kinderlos, a) eig.: parens liberorum an orbus sit, Quint.: orbus senex, Cic.: filius, Cic. – m. Genet., Memnonis orba mei venio, Ov. met. 13, 595. – m. Abl., patre, Ter.: virili sexu, Afran. fr.: pueri parentibus orbi, Verg.: liberis, Liv.: a totidem natis orba sit illa viro, Ov. her. 6, 156. – v. Tieren, wie ἄπαις τέκνων, liberis orbae oves, Plaut. capt. 818. – poet., orbum cubile, verwitwet, Catull. 66, 21. – subst., orbus, ī, m. u. orba, ae, f., eine Waise, Ter. u. Liv.: orbi orbaeque, Waisen u. Witwen, Liv. – b) übtr., verwaist (gleichs. des Versorgers, Beraters beraubt), res publica, Cic.: orba fuit ab optimatibus illa contio, Cic.: Sulpicius (sc. morte suā) legationem orbam reliquit (weil er der Weiseste unter den Gesandten war), Cic. – 2) der Augen beraubt, blind (vgl. Paul. ex Fest. 183, 3), noch j. ital. orbo, en orba et saeva et iniqua fortuna, Apul. met. 5, 9: übtr., orbi palmites, ohne Fruchtaugen (Ggstz. frugiferi), Colum. 4, 27, 4.
-
13 exorbatus
exorbātus, a, um (ex u. orbo), ganz verwaist, Corp. inscr. Lat. 8, 9513.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exorbatus
-
14 orbatio
-
15 orbator
orbātor, ōris, m. (orbo), der die Kinder der Eltern beraubt, der Verwaiser, mei (mein), Ov. met. 13, 500. -
16 orbus
orbus, a, um (griech. ὀρφ-ανός), einer Sache beraubt, entledigt, ohne etwas, I) übh., m. Abl., orbus omnibus sensibus, Vell.: orbus altero lumine, Plin.: orba luminibus senecta, Plin.: lintea orba ventis, Ov.: mare portubus orbum, Ov.: forum litibus orbum, Hor.: rebus omnibus, Cic.: Gabina res orba consilio auxilioque, rat- u. hilflos, Liv.: verba orba viribus, Ov. – m. Genet., pedum, Lucr.: luminis, Ov.: auxilique opumque, Plaut. rud. 349. – II) insbes.: 1) der Kinder od. Eltern beraubt, verwaist, elternlos, vaterlos, kinderlos, a) eig.: parens liberorum an orbus sit, Quint.: orbus senex, Cic.: filius, Cic. – m. Genet., Memnonis orba mei venio, Ov. met. 13, 595. – m. Abl., patre, Ter.: virili sexu, Afran. fr.: pueri parentibus orbi, Verg.: liberis, Liv.: a totidem natis orba sit illa viro, Ov. her. 6, 156. – v. Tieren, wie ἄπαις τέκνων, liberis orbae oves, Plaut. capt. 818. – poet., orbum cubile, verwitwet, Catull. 66, 21. – subst., orbus, ī, m. u. orba, ae, f., eine Waise, Ter. u. Liv.: orbi orbaeque, Waisen u. Witwen, Liv. – b) übtr., verwaist (gleichs. des Versorgers, Beraters beraubt), res publica, Cic.: orba fuit ab optimatibus illa contio, Cic.: Sulpicius (sc. morte suā) legationem orbam reliquit (weil er der Weiseste unter den Gesandten war), Cic. – 2) der Augen beraubt, blind (vgl. Paul. ex Fest. 183, 3), noch j. ital. orbo, en orba————et saeva et iniqua fortuna, Apul. met. 5, 9: übtr., orbi palmites, ohne Fruchtaugen (Ggstz. frugiferi), Colum. 4, 27, 4. -
17 orbātor
orbātor ōris, m [orbo], one who deprives of children, a bereaver: nostri, O. -
18 orbātus
orbātus P. of orbo. -
19 exorbatus
ex-orbātus, a, um, adj. [ex-orbo], utterly orphaned, bereaved, Rénier, Inscr. Afr. 3981. -
20 expilo
ex-pīlo, āvi, ātum, 1, v. a., to pillage, rob, plunder (class.; syn.: privo, orbo, compilo, spolio, diripio, populor, vasto, praedor).I.Lit.:* II.si socios spolias, aerarium expilas,
Cic. Par. 6, 1, 43; cf. id. Verr. 2, 4, 27:ad expilandos socios diripiendasque provincias,
id. de Imp. Pomp. 19, 57:fana,
id. Off. 3, 23:armarium,
id. Clu. 64, 181:thesauros,
Liv. 31, 12, 3: rem hereditariam, [p. 695] Dig. 29, 2, 21; cf.:expilatae hereditatis,
Dig. 47, tit. 19.—Trop.:sumenda sunt nobis ab iis ipsis, a quibus expilati sumus,
Cic. de Or. 3, 31, 123.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Orbó — País … Wikipedia Español
orbo — órbo m <N mn i, G ā> DEFINICIJA reg. onaj koji ne vidi ni na jedno oko; slijepac ETIMOLOGIJA tal. orbo … Hrvatski jezični portal
orbo — / ɔrbo/ [lat. orbus privo ]. ■ agg. 1. a. [privo della vista] ▶◀ cieco, non vedente. ◀▶ vedente. b. (estens.) [di persona che ci vede poco] ▶◀ (tosc.) bircio, (region.) ciecato, guercio, (non com.) losco, (ant.) lusco. 2 … Enciclopedia Italiana
orbo — òr·bo agg., s.m. CO 1a. agg., s.m., che, chi è privo della vista: essere orbo dalla nascita Sinonimi: cieco, non vedente. 1b. agg., s.m., estens., che, chi è privo di un occhio o vede male da un occhio, guercio 2. agg., s.m. LE fig., che, chi è… … Dizionario italiano
orbo — {{hw}}{{orbo}}{{/hw}}A agg. 1 (lett.) Privo. 2 Privo della vista: orbo da un occhio | (est.) Che vede poco o male. B s. m. (f. a ) 1 Persona priva della vista | Botte da orbi, violentissime e date alla cieca. 2 (fig., lett.) Persona di scarsa… … Enciclopedia di italiano
ORBO & The Longshots — is a rock roll band from Bergen, Norway. The band was established in the year 2000 by singer, songwriter, guitarist and producer Ole Reinert Berg Olsen aka ORBO. To date, the band has released 5 albums, and won the Norwegian equivalent to the… … Wikipedia
orbo — pl.m. orbi sing.f. orba pl.f. orbe … Dizionario dei sinonimi e contrari
orbo — agg. 1. (lett.) privo, privato, orbato (lett.) CONTR. fornito, provvisto 2. guercio, cieco, non vedente (eufem.) FRASEOLOGIA botte da orbi (fig.), violentissime e date alla cieca … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Vallejo de Orbó — País … Wikipedia Español
Communaute de communes du Fium'orbo — Communauté de communes du Fium orbo Communauté de communes du Fium Orbu Ajouter une image Administration Pays France Région Corse Département Haute Corse Date de création 28 décembre … Wikipédia en Français
Communauté De Communes Du Fium'orbo — Communauté de communes du Fium Orbu Ajouter une image Administration Pays France Région Corse Département Haute Corse Date de création 28 décembre … Wikipédia en Français