-
121 Ilii
1.Īlĭum or Īlĭon, ĭi, n., = Ilion, a poetical name for Troja, the city of Ilium, Troy, Verg. A. 1, 68; 5, 261; Hor. C. 1, 15, 33; Ov. M. 6, 95; 13, 408; Cic. Div. 1, 14, 24 et saep.—Called also Īlĭos, i, f., acc. to the Gr. Ilios, Hor. C. 4, 9, 18; id. Epod. 14, 14; Ov. A. A. 1, 363; id. M. 14, 467.—Also a later Ilium, built upon the coast, Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.—II.Derivv.A.Īlĭus, a, um, adj., of or belonging to Ilium, Ilian, Trojan:B.tellus,
Verg. A. 9, 285:res,
id. ib. 1, 268:matres,
Hor. Epod. 17, 11:turmae,
id. Carm. Sec. 37.— Subst.: Īlĭi, ōrum, m., the Trojans, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.—Īlĭăcus, a, um, adj., the same:C. D. E.orae,
Verg. A. 2, 117:classis,
id. ib. 5, 607:fata,
id. ib. 3, 182:Penates,
id. ib. 3, 603:cineres,
id. ib. 2, 431:amores,
i. e. Paris, Mart. 12, 52, 9:hospes Didus,
i. e. Æneas, Sil. 8, 50:Vesta,
worshipped at Troy, Ov. F. 6, 227;hence, Alba, where also Vesta was worshipped,
Luc. 5, 400: carmen, i. e. Homer's Iliad, Hor. A. P. 129; cf.:Macer,
a poet who wrote on the Trojan war, Ov. P. 4, 16, 6:dextra,
i. e. Ganymede's, Stat. S. 4, 2, 11:mons,
i. e. Phrygian marble, id. ib. 27:Iliacoque jugum memorabile remo,
i. e. the promontory of Misenum, where Misenus, a follower of Æneas, was drowned, id. ib. 3, 5, 98: muri, i. e. of Rome, as founded by descendants of the Trojan Æneas, Sil. 10, 387;hence, also, cuspis,
of the consul Flaminius, id. 5, 595.—Prov.:Iliacos intra muros peccatur et extra,
Hor. Ep. 1, 2, 16.—Īlĭas, ădis, f.1.The Trojan woman, i. e. Helen, Ov. Tr. 2, 371.—In plur.: Īlĭădes, um, Trojan women or girls, Verg. A. 3, 65; 2, 580.—2.The celebrated epic poem that describes the Trojan war, the Iliad, Prop. 2, 34 (3, 32), 66; Ov. A. A. 3, 414. —On account of its great extent, used fig. to represent a great quantity or number, an Iliad, a whole Iliad, Ov. P. 2, 7, 33; cf. written as Greek: tanta malorum impendet Ilias, Cic. Att. 8, 11, 3; and in plur.:2.tunc vero longas condimus Iliadas,
Prop. 2, 1, 14.ilium, v. ile. -
122 Ilium
1.Īlĭum or Īlĭon, ĭi, n., = Ilion, a poetical name for Troja, the city of Ilium, Troy, Verg. A. 1, 68; 5, 261; Hor. C. 1, 15, 33; Ov. M. 6, 95; 13, 408; Cic. Div. 1, 14, 24 et saep.—Called also Īlĭos, i, f., acc. to the Gr. Ilios, Hor. C. 4, 9, 18; id. Epod. 14, 14; Ov. A. A. 1, 363; id. M. 14, 467.—Also a later Ilium, built upon the coast, Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.—II.Derivv.A.Īlĭus, a, um, adj., of or belonging to Ilium, Ilian, Trojan:B.tellus,
Verg. A. 9, 285:res,
id. ib. 1, 268:matres,
Hor. Epod. 17, 11:turmae,
id. Carm. Sec. 37.— Subst.: Īlĭi, ōrum, m., the Trojans, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.—Īlĭăcus, a, um, adj., the same:C. D. E.orae,
Verg. A. 2, 117:classis,
id. ib. 5, 607:fata,
id. ib. 3, 182:Penates,
id. ib. 3, 603:cineres,
id. ib. 2, 431:amores,
i. e. Paris, Mart. 12, 52, 9:hospes Didus,
i. e. Æneas, Sil. 8, 50:Vesta,
worshipped at Troy, Ov. F. 6, 227;hence, Alba, where also Vesta was worshipped,
Luc. 5, 400: carmen, i. e. Homer's Iliad, Hor. A. P. 129; cf.:Macer,
a poet who wrote on the Trojan war, Ov. P. 4, 16, 6:dextra,
i. e. Ganymede's, Stat. S. 4, 2, 11:mons,
i. e. Phrygian marble, id. ib. 27:Iliacoque jugum memorabile remo,
i. e. the promontory of Misenum, where Misenus, a follower of Æneas, was drowned, id. ib. 3, 5, 98: muri, i. e. of Rome, as founded by descendants of the Trojan Æneas, Sil. 10, 387;hence, also, cuspis,
of the consul Flaminius, id. 5, 595.—Prov.:Iliacos intra muros peccatur et extra,
Hor. Ep. 1, 2, 16.—Īlĭas, ădis, f.1.The Trojan woman, i. e. Helen, Ov. Tr. 2, 371.—In plur.: Īlĭădes, um, Trojan women or girls, Verg. A. 3, 65; 2, 580.—2.The celebrated epic poem that describes the Trojan war, the Iliad, Prop. 2, 34 (3, 32), 66; Ov. A. A. 3, 414. —On account of its great extent, used fig. to represent a great quantity or number, an Iliad, a whole Iliad, Ov. P. 2, 7, 33; cf. written as Greek: tanta malorum impendet Ilias, Cic. Att. 8, 11, 3; and in plur.:2.tunc vero longas condimus Iliadas,
Prop. 2, 1, 14.ilium, v. ile. -
123 immania
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
124 immanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
125 inmanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
126 moror
1. I.Neutr., to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter (syn.: cesso, cunctor, haesito; class.); eamus ergo ad cenam: quid stas? Thr. Ubi vis:II.non moror,
i. e. I have no objection, Ter. Eun. 3, 2, 6:Lucceius narravit, Brutum valde morari, non tergiversantem, sed exspectantem, si qui forte casus, etc.,
Cic. Att. 16, 5, 3:quid moror?
Hor. C. 2, 17, 6:quid multis moror?
why do I linger long? why make a long story of it? Ter. And. 1, 1, 87:ne multis morer,
to be brief, in short, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 104:paulum morandum in his intervallis,
Quint. 11, 3, 39:quod adhuc Brundisii moratus es,
have tarried, remained, Cic. Fam. 15, 17, 2:in provinciā,
id. Att. 7, 1, 5:haud multa moratus,
i. e. without delaying long, Verg. A. 3, 610:nec plura moratus,
without tarrying any longer, id. ib. 5, 381:rosa quo locorum Sera moretur,
may linger, may be, Hor. C. 1, 38, 3:Corycia semper qui puppe moraris,
Juv. 14, 267.—With cum:ubi, et cum quibus moreris,
stay, reside, Sen. Ep. 32, 1.—With quin:nec morati sunt quin decurrerent ad castra,
Liv. 40, 31, 8.—In the part. perf. subst.:ad sexcentos moratorum in citeriore ripā cepit,
Liv. 21, 47, 3; 21, 48, 6; cf.:ad duo milia aut moratorum aut palantium per agros interfecta,
id. 24, 41, 4; v. Drakenb. ad h. 1.—Act., to delay, retard, detain, cause to wait, hinder:2.ne affinem morer, Quin, etc.,
delay, Plaut. Aul. 4, 2, 5:argentum non morabor quin feras,
id. As. 2, 2, 88:morari ac sustinere impetum hostium,
Caes. B. C. 2, 26:conanti dexteram manum,
id. ib. 5, 44, 8:eum,
Cic. Fam. 6, 20, 28:iter,
Caes. B. G. 7, 40:naves,
Plin. 9, 25, 41, § 80:morari ab itinere proposito hostem,
Liv. 23, 28, 9:morantur pauci Ridiculum et fugientem ex urbe pudorem,
Juv. 11, 54.—To fix the attention of, to delight, amuse, entertain: morata recte Fabula Valdius oblectat, populum meliusque moratur, Quam, etc., delays, i. e. entertains, Hor. A. P. 321:B.carmina, quae possint oculos auresque morari Caesaris,
arrest, id. Ep. 1, 13, 17:tardior stilus cogitationem moratur,
Quint. 1, 1, 28: profecto non plus biduum aut— Ph. Aut? nihil moror, I will wait no longer, will bear no delay, Ter. Eun. 1, 2, 104:egomet convivas moror,
keep them waiting, Ter. Heaut. 1, 1, 120.—In partic.: nihil morari aliquem, not to detain a person, to let him go, to dismiss. Thus the consul said when he dismissed the Senate:2.Nihil amplius vos moramur,
I will detain you no longer, you are dismissed, Capitol. M. Aurel. 10. This is the customary formula for abandoning an accusation and dismissing an accused person:C. Sempronium nihil moror,
i. e. I withdraw my accusation against, Liv. 4, 42, 8:cum se nihil morari magistrum equitum pronuntiasset,
id. 8, 35, 8:negavit, se Gracchum morari,
id. 43, 16, 16.—Hence,Trop.: nihil morari (with acc., an object-clause, or quo minus), to let a thing go, i. e. not to value or regard, to care nothing about it, to have nothing to say against it, etc.:► 1.nam vina nihil moror illius orae,
care nothing for it, am not fond of it, Hor. Ep. 1, 15, 16:officium,
id. ib. 2, 1, 264:nec dona moror,
Verg. A. 5, 400:nil ego istos moror faeceos mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18 Brix ad loc.—With object-clauses:alieno uti nihil moror,
I do not want to, Plaut. Capt. prol. 16: nihil moror, eos salvos esse, et ire quo jubetis, am not opposed to it, have nothing to say against it, Ant. ap. Cic. Phil. 13, 17, 35:nil moror eum tibi esse amicum,
Plaut. Trin. 2, 2, 56.— With quominus:nihil ego quidem moror, quominus decemviratu abeam,
I do not hesitate to, I will immediately, Liv. 3, 54, 4. —Hence, * mŏrātē, adv., lingeringly, slowly:moratius,
Sen. Q. N. 6, 14, 3.Act. collat. form mŏro, āre: quid moras? Naev. ap. Diom. p. 395 P.: morares Enn. ib.: moraret, Pac. ib. (cf. Enn. p. 154, v. 11 Vahl.; Trag. Rel. p. 82 Rib.; Com. Rel. p. 16 ib.).—2.Pass. impers.: ita diu, ut plus biennium in his tricis moretur, be spent, lost, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 2.2.mōror, 1, v. dep. n. [môros], to be foolish, be a fool (post-Aug.), in the lusus verbb.:morari eum (Claudium) inter homines desiisse, productā primā syllabā, jocabatur,
Suet. Ner. 33. -
127 oculus
ŏcŭlus (sync. oclus, Prud. steph. 10, 592 dub.), i, m. [kindr. with Sanscr. akshi and aksha, from the root ītsh, videre; Gr. ossomai, osse; Goth. augō; Germ. Auge; Engl. eye], an eye.I.Lit.:B.quae (natura) primum oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit... sed lubricos oculos fecit et mobiles,
Cic. N. D. 2, 57, 142; cf. Cels. 7, 7, 13; Plin. 11, 37, 52, § 139 sq.; Cic. de Or. 3, 59, 221:venusti,
id. Tusc. 5, 16, 46:eminentes,
prominent, id. Vatin. 2, 4:oculi tanquam speculatores,
id. N. D. 2, 57, 140:acuti,
id. Planc. 27, 69:maligni,
Verg. A. 5, 654:minaces,
Luc. 2, 26: oculos conicere in aliquem, to cast or fix one's eyes upon, Cic. Clu. 19, 54:oculos conjecit in hostem,
Verg. A. 12, 483: adicere alicui rei, to cast one's eyes upon, glance at:ad eorum ne quem oculos adiciat suos,
Plaut. As. 4, 1, 24; to covet, Cic. Verr. 2, 2, 15, § 37:adicere ad rem aliquam,
id. Agr. 2, 10, 25:de aliquo nusquam deicere,
to never turn one's eyes away from, to regard with fixed attention, id. Verr. 2, 4, 15, § 33:deicere ab aliquā re,
to turn away, id. Phil. 1, 1, 1:in terram figere,
to fix one's eyes upon the ground, Tac. H. 4, 72:deicere in terram,
to cast down to, Quint. 1, 11, 9:demittere,
Ov. M. 15, 612:erigere,
id. ib. 4, 146: attollere. Verg. A. 4, 688; Ov. M. 2, 448:circumferre,
id. ib. 6, 169:premere,
Verg. A. 9, 487: deponere, to fix, Hor C. 1, 36, 18:distorquere,
id. S. 1, 9, 65:spargere,
to direct hither and thither, Pers. 5, 33:oculis cernere,
to see with one's own eyes, Nep. Timol. 2, 2:oculos auferre spectanti,
to blind the eyes of an observer, to cheat him before his eyes, Liv. 6, 15 fin.: ponere sibi aliquid ante oculos. i. e. to imagine to one's self any thing, Cic. Agr. 2, 20, 53:proponere oculis suis aliquid,
id. Sest. 7, 17:esse ante oculos,
to be before one's eyes, id. Lael. 11, 38: res posita in oculis, and ante oculos, that lies before one's eyes, is apparent, evident:de rebus ante oculos positis,
id. Ac. 1, 2, 5:omnia sunt enim posita ante oculos,
id. de Or. 1, 43, 192:inque meis oculis candida Delos erat,
before my eyes, Ov. H. 21, 82: vivere in oculis, habitare in oculis, to live in the sight of, in the presence of, in intercourse with:in maximā celebritate atque in oculis civium quondam viximus,
Cic. Off. 3, 1, 3:habitavi in oculis,
id. Planc. 27, 66; cf.:in foro palam Syracusis in ore atque in oculis provinciae,
id. Verr. 2, 2, 33, § 81; Liv. 22, 12; 35, 10; Tac. H. 4, 77:habere in oculis,
to keep in sight, to watch, observe, Plaut. Ps. 3, 2, 66:in oculis omnium submergi,
Curt. 9, 4, 11:se ante oculos suos trucidari sinerent,
Liv. 2, 6, 2; 4, 14, 5; Auct. Her. 4, 36, 48: ab oculis alicujus abire (ire), to leave one's presence:Abin' hinc ab oculis?
Plaut. Trin. 4, 2, 147; id. Truc. 2, 5, 24; Sen. Ep. 36, 10; cf.:ab oculis recedere,
Plin. Ep. 2, 1, 11:ab oculis concedere,
Cic. Cat. 1, 7, 17:(angues) conspecti repente ex oculis abierunt,
out of sight, Liv. 25, 16, 2:prodigii species ex oculis elapsa,
id. 26, 19, 7:(avem) ablatam ex oculis,
Tac. H. 2, 50:facesserent propere ex urbe ab ore atque oculis populi Romani,
Liv. 6, 17, 8:sub oculis alicujus,
before a person's eyes, in his presence, Caes. B. C. 1, 71; Vell. 2, 79, 4:sub oculis domini esse,
Col. 9, 5, 2:quos honores sub oculis tuis gessit,
Plin. Ep. 10, 11, 2:sub avi oculis necari,
Just. 1, 4, 5; Flor. 4, 7, 8:hostes sub oculis erant,
Liv. 22, 14, 3; 26, 38, 9:sub oculis Caesaris,
Tac. A. 2, 35: hunc oculis suis nostrarum numquam quisquam vidit, with his own eyes, i. e. actually, in person, Ter. Eun. 4, 4, 10:numquam ante hunc diem meis oculis eam videram,
id. Hec. 5, 4, 23: ad oculum, for display, to be seen:non ad oculum servientes,
Vulg. Eph. 1, 18; id. Col. 3, 22.—As a term of endearment, the apple of my eye, my darling:ubi isti sunt quibus vos oculi estis, quibus vitae estis, quibus deliciae?
Plaut. Ps. 1, 2, 46:bene vale, ocule mi!
id. Curc. 1, 3, 47 —Hence, in a double sense:par oculorum in amicitiā M. Antonii triumviri,
Suet. Rhet. 5.—The ancients swore by their eyes:si voltis per oculos jurare, nihilo magis facietis,
Plaut. Men. 5, 9, 1.—Transf.1.The power of seeing, sight, vision: ut eum quoque oculum, quo bene videret, amitteret, lost, i. e. became blind, Cic. Div. 1, 24, 48:2.oculos perdere,
id. Har. Resp. 18, 37:restituere alicui,
Suet. Vesp. 7; cf.:oculis usurpare rem,
i. e. see, Lucr. 1, 301.—A luminary, said of the sun and stars ( poet. and in post-Aug. prose): mundi oculus. i. e. the sun, Ov. M. 4, 228:3.stellarum oculi,
Plin. 2, 5, 4, § 10.—A spot resembling an eye, as on a panther's hide, a peacock's tail, etc., Plin. 8, 17, 23, § 62:4.pavonum caudae,
id. 13, 15, 30, § 96. —So arch. t. t.:oculus volutae,
Vitr. 3, 5. —Of plants.a.An eye, bud, bourgeon: oculos imponere, i. e. to bud, inoculate, Verg. G. 2, 73:b.gemmans,
Col. 4, 24, 16.—A bulb or knob on many roots, on the reed, etc.:c.harundinis,
Cato, R. R. 6, 3; Varr. R. R. 1, 24, 3:seritur harundo bulbo radicis, quem alii oculum vocant,
Plin. 17, 20, 33, § 144.—A plant, called also aizoum majus, Plin. 25, 13, 102, § 160. —II.Trop.A.A principal ornament: hi duo illos oculos orae maritimae effoderunt ( Corinth and Carthage), Cic. N. D. 3, 38, 91:B.ex duobus Graeciae oculis,
i. e. Athens and Sparta, Just. 5, 8, 4.—The eye of the soul, the mind's eye:eloquentiam quam nullis nisi mentis oculis videre possumus,
Cic. Or. 29, 101:acrioribus mentis oculis intueri,
Col. 3, 8, 1:oculos pascere re aliquā,
to feast one's eyes on any thing, Cic. Verr. 2, 5, 26, § 65; cf.:concupiscentia oculorum,
Vulg. 1 Joh. 2, 16: fructum oculis (dat.) capere ex aliquā re, Nep. Eum. 11, 2: oculi dolent, the eyes ache, i. e. one is afflicted by something seen, Ter. Ph. 5, 8, 64; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 1; cf.:pietas, pater, oculis dolorem prohibet,
i. e. forbids me to take offence, Plaut. As. 5, 1, 4: in oculis, in the eye, i. e. in view, hoped or expected:frumenti spes, quae in oculis fuerat, utrosque frustrata pariter,
Liv. 26, 39, 23:acies et arma in oculis erant,
Curt. 3, 6, 3:Philotae supplicium in oculis erat,
id. 8, 6, 21:esse in oculis,
to be beloved, esteemed, Cic. Att. 6, 2, 5:esse in oculis multitudinis,
id. Tusc. 2, 26, 63: ferre, gestare in oculis, to love, esteem, value:oderat tum, cum, etc....jam fert in oculis,
id. Phil. 6, 4, 11:rex te ergo in oculis,
Ter. Eun. 3, 1, 11: aequis oculis videre, i. e. contentedly, with satisfaction (like aequo animo), Curt. 8, 2, 9: ante oculos, in mind, in view:mors ante oculos debet esse,
Sen. Ep. 12, 6; Plin. Ep. 3, 16, 6; also plain, obvious:simul est illud ante oculos,
Cic. de Or. 2, 85, 349:sit ante oculos Nero,
i. e. set him before you, consider him, Tac. H. 1, 16: ante oculos habere, to keep in mind (post-class.):habe ante oculos hanc esse terram,
Plin. Ep. 8, 24, 4:mortalitatem,
id. ib. 2, 10, 4; Just. 5, 6, 1; for which (late Lat.) prae oculis: prae oculis habere terrorem futuri judicii, Greg. M. Ep. 2, 48;3, 27 al.: nec jam fas ullum prae oculis habent,
Amm. 30, 4, 18: ob oculos versari, to be before the mind, etc.:mors (ei) ob oculos versatur,
Cic. Rab. Post. 14, 39; Liv. 28, 19, 14; cf.:usu versatur ante oculos vobis Glaucia,
Cic. Rosc. Am. 35, 98; id. Fin. 2, 22, 75; 5, 1, 3; id. Dom. 55, 141; Liv. 34, 36, 6: ponere aliquid ante oculos, to call up in mind, imagine, etc.:eā (translatione) utimur rei ante oculos ponendae causā,
Auct. Her. 4, 34, 45:ora eorum ponite vobis ante oculos,
Cic. Phil. 13, 2, 4:calamitatem Cottae sibi ante oculos ponunt,
Caes. B. G. 6, 37:exsilium Cn. Marci sibi proponunt ante oculos,
Liv. 2, 54, 6:conjurationem ante oculos ponere,
id. 24, 24, 8:studia eorum vobis ante oculos proponere,
Auct. Her. 4, 36, 48;rarely: constituere sibi aliquid ante oculos,
Cic. Cael. 32, 79; Aug. Serm. 233, 3: ante oculos ponere (proponere), with ellips. of dat. of person, Cic. Marc. 2, 5; id. Deiot. 7, 20; id. Phil. 2, 45, 115; 11, 3, 7; id. N. D. 1, 41, 114:nec a re publicā deiciebam oculos,
id. Phil. 1, 1, 1. -
128 Oenotria
Oenōtrĭa, ae, f., = Oinôtria.I.Lit., the extreme south-eastern part of Italy, in the oldest geography of that country (afterwards the territory of the Bruttians and Lucanians):II.Oenotria dicta est vel a vino optimo, quod in Italiā nascitur, vel ut Varro dicit ab Oenotro rege Sabinorum. Alii Itali fratrem Oenotrum tradunt ex Arcadiā in Italiam venisse cum Pelasgis et-eam sibi cognominem fuisse,
Serv. Verg. A. 1, 532.—Transf., poet., Italy, in gen., Claud. I. Cons. Stil. 2, 262; so id. ib. 146.— Hence,A.Oenōtrĭdes, um, f., islands near Velia, Plin. 3, 7, 13, § 85.—B.Oenō-trĭus, a, um, adj., = Oinôtrios, Œnotrian; poet. for Italian, Roman:C.Oenotria tellus,
Verg. A. 7, 85:jura,
Sil. 1, 2:tecta,
id. 13, 713.—Oenōtrus, a, um, adj., = Oenotrius:Oenotri coluere viri,
Verg. A. 1, 532:terrae,
Sil. 9, 473:orae,
id. 8, 221:fines,
id. 13, 51.
См. также в других словарях:
Orae — This most interesting name, with variant spellings Orry, Ourry, Urry, Horry, Hurry, and Urri, Urey etc., is a Norman pronunciation of the Olde English pre 7th Century given name Wulfric (Middle English Wol(f)rich ) which is composed of the… … Surnames reference
orae serratae — pl of ORA SERRATA … Medical dictionary
ORAE — ORA Electronics, Inc. (Business » NASDAQ Symbols) … Abbreviations dictionary
orae — (oґre) [L.] genitive and plural of ora1 … Medical dictionary
orae — n. edge, margin … English contemporary dictionary
ORAE — abbr. ORA ELECTRONICS INC NASDAQ … Dictionary of abbreviations
orae serratae — plural of ora serrata … Useful english dictionary
Choristoneura orae — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Lecanora orae-frigidae — ID 45518 Symbol Key LEOR4 Common Name rim lichen Family Lecanoraceae Category Lichen Division Ascomycota US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit Lichenous Dur … USDA Plant Characteristics
Lecanora orae-frigidae R. Sant. — Symbol LEOR4 Common Name rim lichen Botanical Family Lecanoraceae … Scientific plant list
Silphium orae Small — Symbol SICOC Synonym Symbol SIOR5 Botanical Family Asteraceae … Scientific plant list