optostrōtum

opto, āvi, ātum, 1 (optassis for optaveris, Plaut. Mil. 3, 1, 75), v. a. [root op, whence Gr. OPTÔ, opsomai; qs. to look out, pick out, = legere, eligere], to choose, select (anteclass. and poet.;

syn. deligo): utrum vis, opta, dum licet,

Plaut. Rud. 3, 6, 14; id. Aul. prol. 11:

sapientius opta,

Ov. M. 2, 102: non video hic, quid magnopere optem, Lucil. ap. Non. 358, 13:

inhoneste parare divitias,

Ter. And. 4, 5, 2:

locum tecto,

Verg. A. 1, 425:

locum regno,

id. ib. 3, 109:

externos duces,

id. ib. 8, 503:

L. Furium optavit,

Liv. 6, 25.—Hence, in relig. lang.:

optatam hostiam, alii optimam, appellant eam, quam aedilis tribus constitutis hostiis optat, quam immolari velit,

Fest. p. 186 Müll. —

Transf., to wish, wish for, desire (the predominant signification of the word; cf.:

volo, cupio, desidero, aveo): tua vita optanda est, Ter Phorm. 1, 3, 12: nihil nisi quod honestum sit,

Cic. Off. 1, 20, 66:

aliquid votis,

Verg. A. 10, 279:

vestitus, quem cupimus optamusque,

Cic. Phil. 14, 1, 2:

fortunam,

id. Pis. 14, 32.—With ut (class. and freq.):

(Phaëthon) optavit, ut in currum patris tolleretur,

Cic. Off. 3, 25, 94:

numquam a dis immortalibus optabo. ut, etc.,

id. Cat. 2, 7, 15.—With subj.:

optavi, peteres caelestia sidera tarde,

Ov. Tr. 2, 57.—With inf.:

hunc videre saepe optabamus diem,

Ter. Hec. 4, 4, 29:

cujus integrā re consilium exquirere optassem,

Plin. Ep. 3, 4, 2:

officia mandare, deponere optantibus,

id. Pan. 87, 2:

Darius equestri proelio decernere optabat,

Curt. 3, 11, 1; 4, 12, 4:

meliores liberos habere,

Suet. Oth. 1 fin.; Tac. Or. 9.—With acc. and inf.:

impleri sinus optabamus,

Quint. 10, 7, 23:

ex Indiā sospitem ipsum reverti,

Curt. 10, 1, 7:

quem te esse opto,

Cic. Fam. 10, 20, 3: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.). — Absol.:

optare hoc quidem est, non docere,

Cic. Tusc. 2, 13, 30; cf. id. Ac. 2, 38, 121; id Fat. 20, 47: optare alicui aliquid, to wish one any thing, in a good sense:

equidem tibi bona optavi omnia,

Plaut. Rud. 3, 2, 25:

tibi optamus eam rem publicam, in quā, etc.,

Cic. Brut. 97, 331;

but mostly in a bad sense (= imprecari): si totum exercitum mortem mihi optasse crederem, Liv 28, 27, 10: quid mali feci, ut mihi pejorem reditum quam exitum optares?

Sen. Ben. 6, 37, 2:

furorem et insaniam optare alicui,

id. Pis. 20, 46; id. Tusc. 1, 44, 107: aliquid ab aliquo, to desire, require, demand any thing of any one:

quodvis donum et praemium a me optato, id optatum feres,

Ter. Eun. 5, 8, 27:

hoc et pallidus optas,

pray for, Juv. 10, 189.—Hence, op-tātus, a, um, P. a., wished, desired, longed for, agreeable, pleasing, pleasant, dear (class.):

optati cives, populares, incolae,

Plaut. Aul. 3, 1, 1:

rumores,

Cic. Fam. 16, 21, 1:

gloria,

Juv. 10, 187.— Comp.:

nihil mihi fuit optatius, quam, ut, etc.,

Cic. Fam. 1, 5, 1.— Sup.:

vale, mi optime et optatissime frater,

Cic. Q. Fr. 2, 8, 2.—

Subst.: optātum, i, n., a wish, desire:

di tibi semper omnia optata offerant,

Ter. Ad. 5, 9, 21; cf.

afferant,

Plaut. Capt. 2, 2, 105: eveniunt optata deae. Ov. M. 6, 370:

impetrare optatum,

Cic. Off. 3, 25, 94:

praeter optatum meum,

against my wish, id. Pis. 20, 46:

meis optatis fortuna respondit,

id. Fam. 2, 1, 1:

mihi in optatis est,

it is my wish, I wish, id. ib. 2, 13, 2.—Hence, adv.: optā-tō, according to one's wish (class.):

optato venire,

Plaut. Am. 2, 2, 26:

mihi veneris,

Cic. Att. 13, 28, 3:

optato ventis aestate coortis,

Verg. A. 10, 405. ‡† optostrōtum, i, n. [optos-strôton], a brick pavement, Not. Tir. p. 164.

opto, āvi, ātum, 1 (optassis for optaveris, Plaut. Mil. 3, 1, 75), v. a. [root op, whence Gr. OPTÔ, opsomai; qs. to look out, pick out, = legere, eligere], to choose, select (anteclass. and poet.;

syn. deligo): utrum vis, opta, dum licet,

Plaut. Rud. 3, 6, 14; id. Aul. prol. 11:

sapientius opta,

Ov. M. 2, 102: non video hic, quid magnopere optem, Lucil. ap. Non. 358, 13:

inhoneste parare divitias,

Ter. And. 4, 5, 2:

locum tecto,

Verg. A. 1, 425:

locum regno,

id. ib. 3, 109:

externos duces,

id. ib. 8, 503:

L. Furium optavit,

Liv. 6, 25.—Hence, in relig. lang.:

optatam hostiam, alii optimam, appellant eam, quam aedilis tribus constitutis hostiis optat, quam immolari velit,

Fest. p. 186 Müll. —

Transf., to wish, wish for, desire (the predominant signification of the word; cf.:

volo, cupio, desidero, aveo): tua vita optanda est, Ter Phorm. 1, 3, 12: nihil nisi quod honestum sit,

Cic. Off. 1, 20, 66:

aliquid votis,

Verg. A. 10, 279:

vestitus, quem cupimus optamusque,

Cic. Phil. 14, 1, 2:

fortunam,

id. Pis. 14, 32.—With ut (class. and freq.):

(Phaëthon) optavit, ut in currum patris tolleretur,

Cic. Off. 3, 25, 94:

numquam a dis immortalibus optabo. ut, etc.,

id. Cat. 2, 7, 15.—With subj.:

optavi, peteres caelestia sidera tarde,

Ov. Tr. 2, 57.—With inf.:

hunc videre saepe optabamus diem,

Ter. Hec. 4, 4, 29:

cujus integrā re consilium exquirere optassem,

Plin. Ep. 3, 4, 2:

officia mandare, deponere optantibus,

id. Pan. 87, 2:

Darius equestri proelio decernere optabat,

Curt. 3, 11, 1; 4, 12, 4:

meliores liberos habere,

Suet. Oth. 1 fin.; Tac. Or. 9.—With acc. and inf.:

impleri sinus optabamus,

Quint. 10, 7, 23:

ex Indiā sospitem ipsum reverti,

Curt. 10, 1, 7:

quem te esse opto,

Cic. Fam. 10, 20, 3: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.). — Absol.:

optare hoc quidem est, non docere,

Cic. Tusc. 2, 13, 30; cf. id. Ac. 2, 38, 121; id Fat. 20, 47: optare alicui aliquid, to wish one any thing, in a good sense:

equidem tibi bona optavi omnia,

Plaut. Rud. 3, 2, 25:

tibi optamus eam rem publicam, in quā, etc.,

Cic. Brut. 97, 331;

but mostly in a bad sense (= imprecari): si totum exercitum mortem mihi optasse crederem, Liv 28, 27, 10: quid mali feci, ut mihi pejorem reditum quam exitum optares?

Sen. Ben. 6, 37, 2:

furorem et insaniam optare alicui,

id. Pis. 20, 46; id. Tusc. 1, 44, 107: aliquid ab aliquo, to desire, require, demand any thing of any one:

quodvis donum et praemium a me optato, id optatum feres,

Ter. Eun. 5, 8, 27:

hoc et pallidus optas,

pray for, Juv. 10, 189.—Hence, op-tātus, a, um, P. a., wished, desired, longed for, agreeable, pleasing, pleasant, dear (class.):

optati cives, populares, incolae,

Plaut. Aul. 3, 1, 1:

rumores,

Cic. Fam. 16, 21, 1:

gloria,

Juv. 10, 187.— Comp.:

nihil mihi fuit optatius, quam, ut, etc.,

Cic. Fam. 1, 5, 1.— Sup.:

vale, mi optime et optatissime frater,

Cic. Q. Fr. 2, 8, 2.—

Subst.: optātum, i, n., a wish, desire:

di tibi semper omnia optata offerant,

Ter. Ad. 5, 9, 21; cf.

afferant,

Plaut. Capt. 2, 2, 105: eveniunt optata deae. Ov. M. 6, 370:

impetrare optatum,

Cic. Off. 3, 25, 94:

praeter optatum meum,

against my wish, id. Pis. 20, 46:

meis optatis fortuna respondit,

id. Fam. 2, 1, 1:

mihi in optatis est,

it is my wish, I wish, id. ib. 2, 13, 2.—Hence, adv.: optā-tō, according to one's wish (class.):

optato venire,

Plaut. Am. 2, 2, 26:

mihi veneris,

Cic. Att. 13, 28, 3:

optato ventis aestate coortis,

Verg. A. 10, 405. ‡† optostrōtum, i, n. [optos-strôton], a brick pavement, Not. Tir. p. 164.

opto, āvi, ātum, 1 (optassis for optaveris, Plaut. Mil. 3, 1, 75), v. a. [root op, whence Gr. OPTÔ, opsomai; qs. to look out, pick out, = legere, eligere], to choose, select (anteclass. and poet.;

syn. deligo): utrum vis, opta, dum licet,

Plaut. Rud. 3, 6, 14; id. Aul. prol. 11:

sapientius opta,

Ov. M. 2, 102: non video hic, quid magnopere optem, Lucil. ap. Non. 358, 13:

inhoneste parare divitias,

Ter. And. 4, 5, 2:

locum tecto,

Verg. A. 1, 425:

locum regno,

id. ib. 3, 109:

externos duces,

id. ib. 8, 503:

L. Furium optavit,

Liv. 6, 25.—Hence, in relig. lang.:

optatam hostiam, alii optimam, appellant eam, quam aedilis tribus constitutis hostiis optat, quam immolari velit,

Fest. p. 186 Müll. —

Transf., to wish, wish for, desire (the predominant signification of the word; cf.:

volo, cupio, desidero, aveo): tua vita optanda est, Ter Phorm. 1, 3, 12: nihil nisi quod honestum sit,

Cic. Off. 1, 20, 66:

aliquid votis,

Verg. A. 10, 279:

vestitus, quem cupimus optamusque,

Cic. Phil. 14, 1, 2:

fortunam,

id. Pis. 14, 32.—With ut (class. and freq.):

(Phaëthon) optavit, ut in currum patris tolleretur,

Cic. Off. 3, 25, 94:

numquam a dis immortalibus optabo. ut, etc.,

id. Cat. 2, 7, 15.—With subj.:

optavi, peteres caelestia sidera tarde,

Ov. Tr. 2, 57.—With inf.:

hunc videre saepe optabamus diem,

Ter. Hec. 4, 4, 29:

cujus integrā re consilium exquirere optassem,

Plin. Ep. 3, 4, 2:

officia mandare, deponere optantibus,

id. Pan. 87, 2:

Darius equestri proelio decernere optabat,

Curt. 3, 11, 1; 4, 12, 4:

meliores liberos habere,

Suet. Oth. 1 fin.; Tac. Or. 9.—With acc. and inf.:

impleri sinus optabamus,

Quint. 10, 7, 23:

ex Indiā sospitem ipsum reverti,

Curt. 10, 1, 7:

quem te esse opto,

Cic. Fam. 10, 20, 3: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.). — Absol.:

optare hoc quidem est, non docere,

Cic. Tusc. 2, 13, 30; cf. id. Ac. 2, 38, 121; id Fat. 20, 47: optare alicui aliquid, to wish one any thing, in a good sense:

equidem tibi bona optavi omnia,

Plaut. Rud. 3, 2, 25:

tibi optamus eam rem publicam, in quā, etc.,

Cic. Brut. 97, 331;

but mostly in a bad sense (= imprecari): si totum exercitum mortem mihi optasse crederem, Liv 28, 27, 10: quid mali feci, ut mihi pejorem reditum quam exitum optares?

Sen. Ben. 6, 37, 2:

furorem et insaniam optare alicui,

id. Pis. 20, 46; id. Tusc. 1, 44, 107: aliquid ab aliquo, to desire, require, demand any thing of any one:

quodvis donum et praemium a me optato, id optatum feres,

Ter. Eun. 5, 8, 27:

hoc et pallidus optas,

pray for, Juv. 10, 189.—Hence, op-tātus, a, um, P. a., wished, desired, longed for, agreeable, pleasing, pleasant, dear (class.):

optati cives, populares, incolae,

Plaut. Aul. 3, 1, 1:

rumores,

Cic. Fam. 16, 21, 1:

gloria,

Juv. 10, 187.— Comp.:

nihil mihi fuit optatius, quam, ut, etc.,

Cic. Fam. 1, 5, 1.— Sup.:

vale, mi optime et optatissime frater,

Cic. Q. Fr. 2, 8, 2.—

Subst.: optātum, i, n., a wish, desire:

di tibi semper omnia optata offerant,

Ter. Ad. 5, 9, 21; cf.

afferant,

Plaut. Capt. 2, 2, 105: eveniunt optata deae. Ov. M. 6, 370:

impetrare optatum,

Cic. Off. 3, 25, 94:

praeter optatum meum,

against my wish, id. Pis. 20, 46:

meis optatis fortuna respondit,

id. Fam. 2, 1, 1:

mihi in optatis est,

it is my wish, I wish, id. ib. 2, 13, 2.—Hence, adv.: optā-tō, according to one's wish (class.):

optato venire,

Plaut. Am. 2, 2, 26:

mihi veneris,

Cic. Att. 13, 28, 3:

optato ventis aestate coortis,

Verg. A. 10, 405. ‡† optostrōtum, i, n. [optos-strôton], a brick pavement, Not. Tir. p. 164.