Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

optio

  • 1 optio

    optio, ōnis ( von *opio, ere, dem Stammworte zu optāre), I) fem., der freie Wille, die freie Wahl, die Willkür, das Belieben, optio haec tua est; utram harum vis condicionem accipe, Plaut.: utro frui malis, optio sit tua, Cic.: sed magis sumendam et, si optio esset (wenn er seinen freien Willen hätte, wählen dürfte), eligendam Metelli (vitam), Reguli reiciendam (aiebat), Cic.: an erit haec optio et potestas tua, ut dicas etc., steht das in deiner Willkür? Cic.: quando autem dubium fuisset apud patres nostros, eligendi cui patroni daretur optio, quin aut Antonium optaret aut Crassum? Cic.: si mihi optio daretur, utrum malim defendere, an etc., mir die Wahl gestellt würde, ob ich... oder ob ich usw., Cic.: so auch optio vobis datur, utrum velitis casu illo itinere Varenum usum esse, an huius persuasu et inductu, Cic. fr.: si naturae nostrae optio daretur, contentane sit suis integris incorruptisque sensibus, an postulet melius aliquid, Cic.: quotiens ille tibi potestatem optionemque facturus sit, ut eligas, utrum velis, factum esse necne, verum esse an falsum, Cic.: ex collegis optione a senatu datā, obwohl ihm der S. die Wahl eines Kollegen freigestellt hatte, Liv. – II) masc. = der Gehilfe, den man sich wählt, A) im allg., der Assistent, Plaut. u. ICt. – B) insbes.: a) als milit. t. t. = der Gehilfe des Zenturio, etwa der Feldwebel, Varro LL. 5, 91. Tac. hist. 1, 25. Veget. mil. 2, 7. – b) der Unterchef eines Bureaus, Corp. inscr. Lat. 6, 8505.

    lateinisch-deutsches > optio

  • 2 optio

    optio, ōnis ( von *opio, ere, dem Stammworte zu optāre), I) fem., der freie Wille, die freie Wahl, die Willkür, das Belieben, optio haec tua est; utram harum vis condicionem accipe, Plaut.: utro frui malis, optio sit tua, Cic.: sed magis sumendam et, si optio esset (wenn er seinen freien Willen hätte, wählen dürfte), eligendam Metelli (vitam), Reguli reiciendam (aiebat), Cic.: an erit haec optio et potestas tua, ut dicas etc., steht das in deiner Willkür? Cic.: quando autem dubium fuisset apud patres nostros, eligendi cui patroni daretur optio, quin aut Antonium optaret aut Crassum? Cic.: si mihi optio daretur, utrum malim defendere, an etc., mir die Wahl gestellt würde, ob ich... oder ob ich usw., Cic.: so auch optio vobis datur, utrum velitis casu illo itinere Varenum usum esse, an huius persuasu et inductu, Cic. fr.: si naturae nostrae optio daretur, contentane sit suis integris incorruptisque sensibus, an postulet melius aliquid, Cic.: quotiens ille tibi potestatem optionemque facturus sit, ut eligas, utrum velis, factum esse necne, verum esse an falsum, Cic.: ex collegis optione a senatu datā, obwohl ihm der S. die Wahl eines Kollegen freigestellt hatte, Liv. – II) masc. = der Gehilfe, den man sich wählt, A) im allg., der Assistent, Plaut. u. ICt. – B) insbes.: a) als milit. t. t. = der Gehilfe des Zenturio, etwa der Feldwebel, Varro LL. 5, 91.
    ————
    Tac. hist. 1, 25. Veget. mil. 2, 7. – b) der Unterchef eines Bureaus, Corp. inscr. Lat. 6, 8505.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > optio

  • 3 optio

    optio optio, onis f воля, свободный выбор

    Латинско-русский словарь > optio

  • 4 optiō

        optiō ōnis, f    [2 AP-], choice, free choice, liberty to choose, privilege, option: optionem Carthaginiensium faciunt, ut vel, etc., S.: utro frui malis, optio sit tua: hiberna legionis eligendi.
    * * *
    I
    option, (free) choice; power/act of choosing; right of hero to pick reward
    II
    adjutant, assistant, helper; junior officer chosen by centurion to assist

    Latin-English dictionary > optiō

  • 5 optiō

        optiō ōnis, m    [1 optio], an adjutant, Ta.
    * * *
    I
    option, (free) choice; power/act of choosing; right of hero to pick reward
    II
    adjutant, assistant, helper; junior officer chosen by centurion to assist

    Latin-English dictionary > optiō

  • 6 optio

    [st1]1 [-] optĭo, ōnis, f.: libre choix, option, choix.    - optio sit tua, Cic.: c'est à toi de choisir.    - optionem facere (deferre) alicui: donner le choix à qqn.    - quotiens ille tibi potestatem optionemque facturus sit ut eligas utrum velis, Cic.: que de fois il te laissera la liberté d'opter entre deux partis.    - alicui optionem muneris dare: permettre à qqn de choisir une récompense.    - ex collegis optione a senatu data, Liv.: bien que le sénat lui eût donné la possibilité de choisir un collègue. [st1]2 [-] optĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - aide, assistant, assesseur (que l'on choisit pour soi-même). - [abcl]b - sous-chef, sous-officier (qui servait d'aide ou de remplaçant aux tribuns, aux centurions...).[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] optĭo, ōnis, f.: libre choix, option, choix.    - optio sit tua, Cic.: c'est à toi de choisir.    - optionem facere (deferre) alicui: donner le choix à qqn.    - quotiens ille tibi potestatem optionemque facturus sit ut eligas utrum velis, Cic.: que de fois il te laissera la liberté d'opter entre deux partis.    - alicui optionem muneris dare: permettre à qqn de choisir une récompense.    - ex collegis optione a senatu data, Liv.: bien que le sénat lui eût donné la possibilité de choisir un collègue. [st1]2 [-] optĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - aide, assistant, assesseur (que l'on choisit pour soi-même). - [abcl]b - sous-chef, sous-officier (qui servait d'aide ou de remplaçant aux tribuns, aux centurions...).[/b]
    * * *
        Optio, optionis, Chois. Plaut. Optio haec tua est, vtram harum vis conditionem, accipe.
    \
        Facere optionem, et Permittere optionem. Cic. Quintil. Donner le chois.
    \
        Si optio esset. Cic. Si on me donnoit à choisir.
    \
        Hodie vtro frui malis, optio sit tua. Cic. Choisis.
    \
        Optio, masc. gen. Varro. Un aide qu'un chascun soldat souloit anciennement prendre pour faire ses menuz affaires.

    Dictionarium latinogallicum > optio

  • 7 optio

    1.
    optĭo, ōnis, f. [opto], choice, free choice, liberty to choose, privilege, option (class.):

    optio haec tua est, utram harum vis condicionem, accipe,

    Plaut. Cas. 2, 4, 13:

    nec mihi jus meum optinendi optio est,

    id. Cas. 2, 2, 19:

    utro frui malis, optio sit tua,

    Cic. Fat. 2, 3:

    vobis datur, utrum velitis,

    you have your choice, id. Caecin. 23, 64:

    potestatem optionemque facere alicui, ut eligat,

    to let a person have his choice, id. Div. in Caecil. 14, 45:

    eligendi cui patroni daretur optio,

    id. Brut. 50, 189:

    hiberna legionis eligendi optio delata commodum,

    id. Att. 4, 19, 2 (4, 18, 3):

    optionem tribuere,

    Sulp. Sev. p. 191 Horn.:

    optionem proponere,

    Ambros. Poenit. 2, 6, 50; Aug. Trin. 14, 19:

    trium tibi datur optio,

    Vulg. 2 Reg. 24, 12; id. 1 Par. 21, 10:

    tutoris,

    selection, Gai. Inst. 1, 150.
    2.
    optĭo, ōnis, m. [id.], a helper whom one chooses for himself, an assistant (anteand post-class.).
    I.
    In gen.:

    tibi optionem sumito Leonidam,

    Plaut. As. 1, 1, 88:

    fabricae,

    Dig. 50, 6, 6.—
    II.
    In partic., in milit. lang., an adjutant, Tac. H. 1, 21; id. A. 1, 25; Varr. L. L. 5, § 91 Müll.: in re militari optio appellatur is, quem decurio aut centurio optat sibi rerum privatarum ministrum, quo facilius obeat publica officia, Paul. ex Fest. p. 184 Müll.: optio qui nunc dicitur, antea appellabatur accensus. Is adjutor dabatur centurioni a tribuno militum:

    qui ex eo tempore, quem velint, centurionibus permissum est optare, et nomen ex facto sortitus est,

    Fest. p. 198 Müll.:

    optiones ab optando appellati, quod, etc.,

    Veg. Mil. 2, 7.—Very freq. in inscrr., Grut. 551, 3; Malv. Marm. Fels. p. 317 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > optio

  • 8 optio

    I ōnis f. [ opto ] (тж. o. eligendi )
    свободный выбор, неограниченная свобода, желание, воля, усмотрение
    si o. sit Cесли угодно
    potestatem optionemque facere alicui, ut eligat C — предоставить кому-л. полную свободу выбора
    II optio, ōnis m.
    2) воен. помощник центуриона Vr, T, Veg

    Латинско-русский словарь > optio

  • 9 optio

    1) выбор (см. optare s. 2). 2) (masc.) помощник, тк. тюремный надзиратель (1. 6 D. 48, 20);

    optio fabricae, смотритель окружного завода (1. 6 D. 50, 6); унтер-офицер, казначей (1. 9 C. 10, 1. 1. 3 C. 10, 22, 1. 9 C. 12, 38).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > optio

  • 10 solutus

    sŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de solvo. [st1]2 [-] adjectif: a - sans liens, libre, non enchaîné.    - Cic. Dej. 22; Liv. 24, 45. b - disjoint, de contexture relâchée.    - solutior terra, Sen. Ep. 90, 21: terre plus meuble.    - aër solutior, Cic. Nat. 1, 2, 10: air moins dense, plus volatil. c - dégagé, libre, sans entraves.    - judicio soluto et libero, Cic. Phil. 5, 41: par une décision d'une pleine et entière liberté.    - soluta nobis est eligendi optio, Cic. Fin. 1, 33: nous avons le libre pouvoir de choisir.    - soluti a cupiditatibus, Cic. Agr. 1, 27: dégagés des passions.    - paulo solutiore tamen animo, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 82: mais avec l’esprit un peu plus dispos.    - solutus omni fenore, Hor. Epo. 2, 4: dégagé des soucis de l'usure.    - operum soluti, Hor. O. 3, 17, 16: libres de toute tâche.    - soluta praedia, Cic. Agr. 3, 9: terres dégagées de toute servitude.    - ut quisque contemptissimus, ita solutissimae linguae est, Sen. Const. 11, 3: plus on est avili, plus on est libre de tout dire.    - solutum est + inf.: on est libre de.    - solutum existimatur esse alteri male dicere, Caecin. in Cic. ep. 6, 7, 3: on est libre, pense-t-on, de dire du mal d'autrui.    - maxime solutum fuit prodere de... Tac. An. 4: on a pu en toute liberté parler de... d - qui a de l'aisance, de la facilité.    - solutissimus in dicendo, Cic. Br. 180: ayant une très grande aisance de parole.    - cf. Cic. Br. 173. e - en parl. du style: dégagé des liens du rythme.    - Cic. Or. 77.    - plur. n. soluta, Cic. Or. 234: un style lâche.    - soluta oratio, Cic. Br. 32: la prose.    - verba soluta, Cic. de Or. 3, 176: mots sans l'entrave du rythme.    - numerus quidam astrictus et solutus, Cic. de Or. 3, 175: une sorte de rythme à la fois serré et libre.    - scribere temptabam verba soluta modis, Ov. Tr. 4, 10, 24: je m'efforçais d'écrire en prose.    - carmen solutum, Quint.: poème en prose. g - sans bride, sans retenue.    - soluta praetura, Cic. Mil. 34: une préture sans frein (une préture qui ne recule devant aucun excès).    - cf. Cic. Rep. 4, 4 ; Liv. 27, 31, 6. h - relâché, négligent, insouciant.    - solutus et mollis in gestu, Cic. Br. 225: plein de négligence et de laisser-aller dans l'action oratoire.    - solutior cura, Liv. 3, 8, 8: soin qui se relâche davantage, plus grande négligence.    - omnia soluta apud hostes esse, Liv. 8, 30, 3: que la négligence est complète chez les ennemis.    - sinum togae in dextrum umerum ab imo rejicere, solutum ac delicatum est, Quint. 11, 3, 146: rejeter le pan de derrière sur l'épaule droite est un signe de négligence et de mollesse. k - sans énergie.    - mea lenitas adhuc si cui solutior visa est... Cic. Cat. 2, 12: si mon indulgence a pu être prise un peu jusqu'ici pour de la faiblesse...    - solutus et enervis, Tac. D. 18: ayant un style sans énergie et sans nerf.
    * * *
    sŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de solvo. [st1]2 [-] adjectif: a - sans liens, libre, non enchaîné.    - Cic. Dej. 22; Liv. 24, 45. b - disjoint, de contexture relâchée.    - solutior terra, Sen. Ep. 90, 21: terre plus meuble.    - aër solutior, Cic. Nat. 1, 2, 10: air moins dense, plus volatil. c - dégagé, libre, sans entraves.    - judicio soluto et libero, Cic. Phil. 5, 41: par une décision d'une pleine et entière liberté.    - soluta nobis est eligendi optio, Cic. Fin. 1, 33: nous avons le libre pouvoir de choisir.    - soluti a cupiditatibus, Cic. Agr. 1, 27: dégagés des passions.    - paulo solutiore tamen animo, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 82: mais avec l’esprit un peu plus dispos.    - solutus omni fenore, Hor. Epo. 2, 4: dégagé des soucis de l'usure.    - operum soluti, Hor. O. 3, 17, 16: libres de toute tâche.    - soluta praedia, Cic. Agr. 3, 9: terres dégagées de toute servitude.    - ut quisque contemptissimus, ita solutissimae linguae est, Sen. Const. 11, 3: plus on est avili, plus on est libre de tout dire.    - solutum est + inf.: on est libre de.    - solutum existimatur esse alteri male dicere, Caecin. in Cic. ep. 6, 7, 3: on est libre, pense-t-on, de dire du mal d'autrui.    - maxime solutum fuit prodere de... Tac. An. 4: on a pu en toute liberté parler de... d - qui a de l'aisance, de la facilité.    - solutissimus in dicendo, Cic. Br. 180: ayant une très grande aisance de parole.    - cf. Cic. Br. 173. e - en parl. du style: dégagé des liens du rythme.    - Cic. Or. 77.    - plur. n. soluta, Cic. Or. 234: un style lâche.    - soluta oratio, Cic. Br. 32: la prose.    - verba soluta, Cic. de Or. 3, 176: mots sans l'entrave du rythme.    - numerus quidam astrictus et solutus, Cic. de Or. 3, 175: une sorte de rythme à la fois serré et libre.    - scribere temptabam verba soluta modis, Ov. Tr. 4, 10, 24: je m'efforçais d'écrire en prose.    - carmen solutum, Quint.: poème en prose. g - sans bride, sans retenue.    - soluta praetura, Cic. Mil. 34: une préture sans frein (une préture qui ne recule devant aucun excès).    - cf. Cic. Rep. 4, 4 ; Liv. 27, 31, 6. h - relâché, négligent, insouciant.    - solutus et mollis in gestu, Cic. Br. 225: plein de négligence et de laisser-aller dans l'action oratoire.    - solutior cura, Liv. 3, 8, 8: soin qui se relâche davantage, plus grande négligence.    - omnia soluta apud hostes esse, Liv. 8, 30, 3: que la négligence est complète chez les ennemis.    - sinum togae in dextrum umerum ab imo rejicere, solutum ac delicatum est, Quint. 11, 3, 146: rejeter le pan de derrière sur l'épaule droite est un signe de négligence et de mollesse. k - sans énergie.    - mea lenitas adhuc si cui solutior visa est... Cic. Cat. 2, 12: si mon indulgence a pu être prise un peu jusqu'ici pour de la faiblesse...    - solutus et enervis, Tac. D. 18: ayant un style sans énergie et sans nerf.
    * * *
        Solutus, pen. prod. Participium, siue Nomen ex participio. Cic. Destaché, Deslié, Lasché, Delivré.
    \
        Anchoris solutis. Cicero. Apres avoir levé les ancres, Apres avoir desancré.
    \
        Hoc liberiores et solutiores sumus, quod integra nobis est iudicandi potestas. Cic. Plus à delivre.
    \
        Solutus a cupiditatibus. Cic. Delivré de cupiditez.
    \
        Iureiurando solutus. Cic. Absoult et acquicté de son serment.
    \
        Languore molli solutus. Ouid. Dormant.
    \
        Legibus solutus. Cic. Dispensé, Exempt.
    \
        Luxu solutus. Quintil. Tout desbiffé de, etc.
    \
        Morbo solutus. Plin. iunior. Mort.
    \
        Famuli soluti operum. Horat. Qui se reposent.
    \
        Somno solutus. Cic. Fort endormi, Dormant tout estendu.
    \
        Somno vinoque soluti. Virgil. Tant yvres, qu'ils n'en peuvent plus, et si endormis, Qui ont perdu force et entendement de force de boire et de dormir.
    \
        AEquor solutum. Stat. Mer calme et tranquille, sans aucune perturbation ou tormente ne agitation.
    \
        Animo soluto ac libero. Cic. D'esprit estant à delivre.
    \
        Coetu soluto discedunt. Ouid. L'assemblee rompue et separee.
    \
        Culpa soluta mea est. Ouid. Je suis absoult de ma coulpe.
    \
        Solutior cura. Liu. Quand le soulci est amoindri.
    \
        Homo in explicandis sententiis solutus. Cic. Qui se resoult bien. B.
    \
        Libido solutior. Liu. Abandonnee, Effrenee, Desbauchee, Dissolue.
    \
        Nix soluta verno sole. Ouid. Fondue.
    \
        Optio soluta eligendi. Cic. Libre, Libere.
    \
        Oratio soluta. Quintil. Prose.
    \
        Risus solutus. Virgil. Un ris desmesuré.
    \
        Sopor solutus clamore. Ouid. Le dormir rompu par un cri.
    \
        Terra soluta. Plinius. Terre menue et maigre, qui s'esmie entre les mains.
    \
        Si essent omnia mihi solutissima, tamen, etc. Cic. Encore que toutes choses me fussent abandonnees et libres.

    Dictionarium latinogallicum > solutus

  • 11 optionatus

    optiōnātus, ūs, m. (optio no. II), die Stelle des optio, die Feldwebelstelle, Plur. bei Cato orat. 5. fr. 2.

    lateinisch-deutsches > optionatus

  • 12 suboptio

    sub-optio, ōnis, m., der Gehilfe des optio (w.s.), Corp. inscr. Lat. 9, 349.

    lateinisch-deutsches > suboptio

  • 13 optionatus

    optiōnātus, ūs, m. (optio no. II), die Stelle des optio, die Feldwebelstelle, Plur. bei Cato orat. 5. fr. 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > optionatus

  • 14 suboptio

    sub-optio, ōnis, m., der Gehilfe des optio (w.s.), Corp. inscr. Lat. 9, 349.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suboptio

  • 15 optare

    1) желать (1. 1 § 3 D. 25, 4. 1. 115 D. 30);

    optatus, желательный, оptata dignitas (1. 74 C. Th. 12, 1): coniunctio (1. 1 C. Th. 9, 8).

    2) избирать;

    optio, избрание, выбор (§ 23 I. 2, 20. 1. 9 § 1 D. 4, 3. 1. 7 § 7 D. 4, 4. 1. 18 pr. D. 10, 2. 1. 3 § 6 D. 10, 4. 1. 2 § 3 D. 13, 4. 1. 10. 99 D. 30. 1. 2 pr. § 2. 1. 7. 8 pr. § 2. 1. 9 § 1. 1. 1. 10. 11. 13 - 17 D. 33, 5. 1. 28 § 1 D. 35, 1. 1. 79 D. 36, 1. 1. 3 D. 40, 9. 1. 25 pr. D. 40, 12. 1. 82 § 2 D. 47, 2. 1. 28 pr. 160 D. 50, 16. 1. 77 D. 50, 17);

    tutoris optio, когда муж предоставлял по завещанию жене право самой избирать себе опекуна (Gai. I. 150 - 154); отсюда tutor optivus = qui ex options sumitur, прот. dativus (§ 154 cit.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > optare

  • 16 optatio

    optātio, ōnis f. [ opto ]
    1) желание, пожелание C
    2) Symm = optio I

    Латинско-русский словарь > optatio

  • 17 optionatus

    optiōnātus, ūs m. [ optio II \]

    Латинско-русский словарь > optionatus

  • 18 solutus

    1. solūtus, a, um
    part. pf. к solvo
    2. adj.
    1)
    а) распущенный (crines H etc.); развязанный, неподпоясанный ( tunĭca Q); рыхлый (solutior terra facilius patet radicibus Sen), но
    terrae solutae H — земля, освободившаяся от снега
    б) расслабленный, расстроенный ( stomăchus Scr)
    s. mero Pt — обессилевший от вина, захмелевший
    2) свободный, независимый, вольный (homo, animus C); нестеснённый, неограниченный, свободный ( optio eligendi C); свободный от долгов ( praedia C); беззаботный (s. in paupertate H)
    solutum est — можно, разрешается ( aliquid facere T)
    s. (ab) aliquā re C, H, PM etc. или alicujus rei H — свободный от чего-л. или не подверженный (не подвластный) чему-л.
    3) разнузданный ( libīdo L); развязный или безудержный ( risus H); распущенный, распутный ( dicta factaque T)
    4) вялый ( lenitas C); беспечный, небрежный (s. in gestu C)
    5) не связанный ритмически, нестихотворный, прозаический ( oratio AG); свободный ( carmen O)
    6) искусный, умелый
    s. ad dicendum или in dicendo C — бегло говорящий, хорошо владеющий языком
    7) расплывчатый или бессвязный (verba soluta atque diffluentia C)

    Латинско-русский словарь > solutus

  • 19 electio

    ēlēctio, ōnis, f. (eligo), das Auswählen, die Auswahl, Wahl, a) einer Pers.: decem captivorum, Val. Max.: cum fortuna non electionem (ducis) daret, Vell.: senatus electionem (legatorum) Galbae permiserat, Tac.: Pisonem Licinianum arcessi iubet, seu propriā electione sive Lacone instante, Tac.: erant virtute et nobilitate ita pares, ut difficilem ex iis populo electionem aequalitas faceret, Iustin. – Insbes.: α) die Auswahl der Rekruten, die Aushebung, ab electione legio, Varro vit. P. R. 3, 9. Veget. mil. 1, 7. – β) die Wahl des Kaisers, die Kaiserwahl, Vopisc. Aurel. 40, 3. – b) einer Sache, facilis inventio, non facilis electio, Plin. ep. – m. subj. Genet., vitiatarum electiones, die Fälle, wo den Geschändeten die Wahl gelassen ist (zwischen Hinrichtung des Schänders oder Verheiratung mit ihm), Tac. dial.: non unius Nervae iudicium illud, illa electio fuit, Plin. pan.: m. obj. Genet., fati, Sen.: singularum vocum, Quint.: iudicium electioque verborum, Geschmack in der Wahl des Ausdrucks, Cic.: zugl. m. ex u. Abl., ut facilis ex his optimorum sit electio, Quint. – ut sit optio et electio divitiarum et egestatis, Fronto: si detur od. dabitur electio, Sen.: si ponitur electio, Sen.: electione fati datā, Sen.: iis trium condicionum electionem ferre (anbieten), Liv.: poscere controversias plures, electionem auditoribus permittere (überlassen), Plin. ep.: electionem loci alci offerre, Plin. ep.: quod enim sibi consilium aut cuius rei electionem a fortuna relictam (sei ihm gelassen)? Liv.

    lateinisch-deutsches > electio

  • 20 opinor

    opīnor, ātus sum, āri ( von *opio, ōnis, die Meinung, der Nbf. von optio, ōnis), vermuten, vermeinen, wähnen, in der Einbildung stehen, vermutungsweise glauben, meinen, denken (Ggstz. compertum habeo, affirmo, pro certo habeo), mit allg. Acc., ex quo intellegitur multa falso homines opinari, Cic.: sapiens nihil opinatur, Cic.: sapientem saepe aliquid opinari quod nesciat, Cic.: quod ego non magis somniabam neque opinabar neque censebam, Plaut. – m. folg. Acc. u. Infin., opinatus sum me in provinciam exiturum, Cic. – m. de u. Abl., so u. so denken u. sich demgemäß äußern, Vergilius quoque id ipsum, quod Cicero, de fato opinatus est, Gell.: de alqo male, Suet.: u. so durius de rege, Iustin.: de vobis non secus ac de teterrimis hostibus opinatur, Cic. – absol., loquor, ut opinor, Cic.: proinde desinant quidam quaerere ultra aut opinari, mihique, qui compertum habeo, credant, Suet: ut percipi nihil putem posse, assensurum autem non percepto, id est, opinaturum sapientem existimem, sed ita ut intellegat se opinari, Cic.: parva opinatu, Plin. – u. absol. als Parenthese, ut opinor, wie ich vermute, denke, Komik. u. Cic.: verum, ut opinor, aber freilich, Cic.: u. bl. opinor, vermute, denke ich, vermutlich, in der Frage auch = nicht wahr? Komik. u. Cic.: sed, opinor, quiescamus, Cic. – / Partic. opinātus passiv., a) vermutet, ver meintlich, eingebildet, in der Einbildung bestehend, Schein-, bona, mala, Cic.: vestra sunt irreligiose opinata, Arnob. – b) in hoher Meinung (bei den Leuten) stehend, berühmt, certamen, Amm. 21, 6, 3: opinatissima civitas, Vulg. Iudith 2, 13. Cassiod. var. 8, 33, 4: opinatissimus medicus, Acro Hor. sat. 2, 3, 161: opinatissimi bibliopolae, Acro Hor. ep. 2, 3, 345.

    lateinisch-deutsches > opinor

См. также в других словарях:

  • Optio — in einer historischen Nachbildung Optio (Pl. optiones; von lateinisch optare „wünschen“, daraus „gewünschter Assistent“) war ein Dienstgrad im römischen Heerwesen, insbesondere der römischen Legion. Er wurde vom Centurio als Stellvertreter… …   Deutsch Wikipedia

  • OPTIO — cuiusius muneris administer Paterno, in l. ult. ff. de Zur. immun. Nam, ut scribit Vegetius l. 2. c. 7, et Nonius Marcellus, Optiones ab optando appellati sunt: quod antecedentibuis aegritudine praepeditis, hi tantium adoptati eorum atque vicarli …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Optio —    • Optĭo,          так назывался офицер низшего класса, в более древнее время подчиненный центуриону или декуриону и ими же избираемый (отсюда и название, см. Dux, Дукс, 4); во времена Империи им поручалось самостоятельное отправление низших… …   Реальный словарь классических древностей

  • Optĭo — (röm. Ant.), 1) zur Zeit der Republik ein Offizier, welcher dem Centurio od. Decurio beigegeben u. von diesem selbst gewählt war; 2) in der Kaiserzeit mit verschiedenen Verrichtungen beauftragte. Beamte, z.B. Schreiber bei einer Legion, Aufseher… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Optio — Roman Optio in a reenactment at Chesters Fort in May 2000 …   Wikipedia

  • Optio — Un optio era en el ejército romano el suboficial que servía de lugarteniente al centurión de cada centuria. Podía ser designado por éste o ser elegido por sus compañeros, valorándose su valor, destreza militar y dotes de mando. Estaba clasificado …   Wikipedia Español

  • Optio — L optio (du latin choisir) est un grade de l armée romaine et fait fonction de messager entre les décurions et les centurions. Il était choisi par le centurion. L optio est l adjoint du centurion. Dans l armée française, ce grade correspondrait à …   Wikipédia en Français

  • Optio, S. — S. Optio (30. Juli), ein Martyrer. S. S. Rufus. (VII. 148.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Optio legata — (lat.), vermachte Wahl, Wahlvermächtnis …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Optio S50 — Pentax Optio S50 Die Pentax Optio S50 ist eine digitale Kompaktkamera. Sie ist der direkte Nachfolger der Pentax Optio S40. Sie hat eine Auflösung von 5 Megapixeln und verfügt über einen 3 fachen optischen Zoom (35–105 mm) und zusätzlichen über… …   Deutsch Wikipedia

  • Optio W30 — Dieser Artikel wurde zur Löschung vorgeschlagen. Falls du Autor des Artikels bist, lies dir bitte durch, was ein Löschantrag bedeutet, und entferne diesen Hinweis nicht. Zur Löschdiskussion Begründung: Vorlage:Löschantragstext/MaiFehlendes… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»