Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

optātĭo

  • 1 optatio

    optātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] faculté de souhaiter, optation (fig. de rhét.). [st2]2 [-] souhait, voeu. [st2]3 [-] option, choix.
    * * *
    optātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] faculté de souhaiter, optation (fig. de rhét.). [st2]2 [-] souhait, voeu. [st2]3 [-] option, choix.
    * * *
        Optatio, Verbale. Cic. Chois, Eslite.

    Dictionarium latinogallicum > optatio

  • 2 optatio

    optātio, ōnis, f. (opto), I) das Wünschen, der Wunsch, a) übh.: optio est optatio, Paul. ex Fest. 184, 13: adverbia significant optationem, ut ›utinam, o, o si‹, Diom. 404, 10: Plur., alci tres optationes dare, drei Wünsche erlauben, Cic. de off. 3, 94: iterum agit de hominum optationibus, Schol. Pers. 2, 42. – b) als Redefigur, griech. ευχή, Cic. de or. 3, 205 u. Quint. 9, 1, 32. Vgl. Ernesti Lex. technol. Latin. rhet. p. 274. – II) das Wählen, die Wahl = die Freiheit, zu wählen, Symm. epist. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > optatio

  • 3 optatio

    optātio, ōnis, f. (opto), I) das Wünschen, der Wunsch, a) übh.: optio est optatio, Paul. ex Fest. 184, 13: adverbia significant optationem, ut ›utinam, o, o si‹, Diom. 404, 10: Plur., alci tres optationes dare, drei Wünsche erlauben, Cic. de off. 3, 94: iterum agit de hominum optationibus, Schol. Pers. 2, 42. – b) als Redefigur, griech. ευχή, Cic. de or. 3, 205 u. Quint. 9, 1, 32. Vgl. Ernesti Lex. technol. Latin. rhet. p. 274. – II) das Wählen, die Wahl = die Freiheit, zu wählen, Symm. epist. 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > optatio

  • 4 optatio

    optātĭo, ōnis, f. [id.], a wishing, a wish (class.).
    I.
    In gen.:

    Theseo cum tres optationes Neptunus dedisset,

    Cic. Off. 3, 25, 94.—
    II.
    Rhet. fig., the expression of a wish:

    optatio atque exsecratio,

    Cic. de Or. 3, 53, 205; cf. Quint. 9, 1, 32, 9, 2, 3.—
    III.
    A choosing, choice, Symm. Ep. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > optatio

  • 5 optatio

    optātio, ōnis f. [ opto ]
    1) желание, пожелание C
    2) Symm = optio I

    Латинско-русский словарь > optatio

  • 6 optātiō

        optātiō ōnis, f    [opto], a wishing, wish: Theseo cum tres optationes dedisset.—In rhet., the expression of a wish.
    * * *
    wish; expression of a wish; act of wishing

    Latin-English dictionary > optātiō

  • 7 optatio

    , onis f
      желание, пожелание

    Dictionary Latin-Russian new > optatio

  • 8 desiderium

    dēsīdĕrĭum, ii, n. [desidero], a longing, ardent desire or wish, properly for something once possessed; grief, regret for the absence or loss of any thing (for syn. cf.: optio, optatio, cupido, cupiditas, studium, appetitio, voluntas—freq. and class.).
    I.
    Prop.
    (α).
    With gen. object.:

    te desiderium Athenarum cepisset,

    Ter. Hec. 1, 2, 13; cf.:

    me desiderium tenet urbis,

    Cic. Fam. 2, 11; Hor. Ep. 1, 14, 22;

    and, locorum,

    Ov. Tr. 3, 2, 21:

    rerum earum,

    Lucr. 3, 901; cf. id. 3, 922; 918:

    esse in desiderio alicujus,

    Cic. Fam. 2, 12 fin.:

    desiderium conjunctissimi viri ferre,

    id. Lael. 27, 104:

    Scipionis desiderio moveri,

    id. ib. 3, 10:

    tam cari capitis,

    Hor. Od. 1, 24, 1:

    defuncti,

    Suet. Calig. 6 et saep.:

    desiderio id fieri tuo (for tui),

    Ter. Heaut. 2, 3, 66; cf.:

    voluntas, in qua inest aliqua vis desiderii ad sanandum volnus injuriae,

    Cic. Fam. 15, 4, 14.—
    (β).
    Absol.: pectora dura tenet desiderium, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41:

    alicui esse magno desiderio,

    Ter. Heaut. 4, 5, 5:

    explere exspectationem diuturni desiderii,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    quo (desiderio) conficior,

    id. Or. 10:

    ex desiderio laborare,

    id. Fam. 6, 11:

    facere aliquid cum desiderio,

    id. Lael. 21, 81:

    demus hoc desiderio jam pene publico,

    Quint. 8, 4, 29 et saep. In plur.: desideria alicujus commovere, Cic. Rab. perd. 9, 24; Hor. Od. 4, 5, 15 et saep.
    II.
    Trop., of a person, as the object of longing:

    nunc desiderium, curaque non levis,

    Hor. Od. 1, 14, 18: desiderio meo nitenti, Catull. 2, 5;

    and as a term of endearment: mea lux, meum desiderium... valete, mea desideria, valete,

    Cic. Fam. 14, 2, 2 fin.; Catull. 2, 5.—
    III.
    Transf.
    A.
    Want, need, necessity, [p. 557] in general (rare;

    not ante-Aug.): cibi potionisque desiderium naturale,

    Liv. 21, 4 et saep.:

    pro desiderio corporum,

    Plin. 11, 50, 111, § 264:

    desideria scabendi,

    id. 30, 14, 43, § 127 al. —
    B.
    In the time of the empire, a request, petition on the part of inferiors:

    desideria militum ad Caesarem ferenda,

    Tac. A. 1, 19; 1, 26; Suet. Aug. 17; Plin. Pan. 79, 6; Dig. 1, 16, 9; 25, 3, 5.—
    C.
    Desires, pleasures (late Lat.):

    servientibus desideriis et voluptatibus,

    Vulg. Tit. 3, 3:

    carnis,

    id. Ephes. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > desiderium

  • 9 laesio

    laesĭo, ōnis, f. [laedo], a hurting, injuring.
    I.
    Lit. (only in late Lat.):

    si quod, absente socio, ad laesionem fecit,

    Dig. 10, 3, 28:

    quae non ad publicam laesionem respiciunt,

    ib. 2, 14, 7, § 14:

    irritat laesio dolorem,

    Lact. Ira D. 17 med.:

    regis,

    Vulg. 1 Esdr. 4, 14:

    nulla laesio est in eo quia credidit Deo,

    id. Dan. 6, 23.—
    * II.
    Rhet. t. t., a personal attack by an orator on his opponent:

    purgatio, conciliatio, laesio, optatio atque exsecratio,

    Cic. de Or. 3, 53, 205.

    Lewis & Short latin dictionary > laesio

  • 10 libido

    lĭbīdo or lŭbīdo, ĭnis, f. [libet], pleasure, desire, eagerness, longing, fancy, inclination (cf.: appetitio, optatio, cupiditas, cupido, studium).
    I.
    In gen.:

    ubilubido veniet nauseae,

    Cato, R. R. 156, 4; Plaut. Pers. 5, 2, 26; Lucr. 4, 779:

    ex bonis (perturbationibus) libidinem et laetitiam, ut sit laetitia praesentium bonorum, libido futurorum,

    Cic. Tusc. 4, 6, 11:

    ipsa iracundia libidinis est pars: sic enim definitur iracundia, ulciscendi libido,

    id. ib. 3, 5, 11; id. Fin. 3, 9, 32:

    non omnibus delendi urbem libido erat,

    Liv. 5, 42:

    juventus magis in decoris armis et militaribus equis quam in scortis atque conviviis libidinem habebat,

    delighted in, Sall. C. 7:

    tanta libido cum Mario eundi plerosque invaserat,

    id. J. 84; id. ib. 86:

    tanta libidine vulgi auditur,

    Juv. 7, 85:

    rarus sermo illis, et magna libido tacendi,

    id. 2, 14:

    urinae lacessit,

    Gell. 19, 4: est lubido with inf. ( = libet, ante-class.):

    est lubido orationem audire,

    Plaut. Trin. 3, 1, 25; 4, 2, 23:

    est lubido homini suo animo opsequi,

    id. Bacch. 3, 3, 11; id. Men. 1, 1, 7; id. Ep. 2, 2, 56 al.—
    II.
    In partic.
    A.
    Unlawful or inordinate desire, passion, caprice, wilfulness, wantonness:

    ingenium est omnium hominum ab labore proclive ad libidinem,

    Ter. And. 1, 1, 51:

    ad libidinem suam vexare aliquem,

    Cic. Rosc. Am. 49, 141: fortuna res cunctas ex lubidine magis, quam ex vero celebrat obscuratque, arbitrarily, according to pleasure or caprice, Sall. C. 8:

    quod positum est in alterius voluntate, ne dicam libidine,

    Cic. Fam. 9, 16, 3:

    ad libidinem aliorum judicare,

    id. Font. 12, 26; id. Fin. 1, 6, 19:

    instruitur acies ad libidinem militum,

    Liv. 25, 21.—
    B.
    Sensual desire, lust (the usual meaning in plur.):

    procreandi,

    Cic. Off. 1, 17, 53:

    libidinis ministri,

    id. Lael. 10, 35:

    commiscendorum corporum mirae libidines,

    id. N. D. 2, 51, 128:

    qui voluptatum libidine feruntur,

    id. Tusc. 3, 2, 4:

    qui feruntur libidine,

    id. ib. 3, 5, 11:

    libidine accendi,

    Sall. C. 28:

    mala libido Lucretiae per vim stuprandae,

    Liv. 1, 57; Suet. Aug. 69; id. Galb. 22; Col. 8, 11, 6:

    eadem summis pariter minimisque libido,

    Juv. 6, 349:

    saltante libidine,

    i. e. passion goading on, id. 6, 318.—Esp., of unnatural lust, Suet. Aug. 71; Paul. Sent. 5, 23, 13. —Of unbridled indulgence:

    vinulentiam ac libidines, grata barbaris, usurpans,

    Tac. A. 11, 16.—Hence,
    2.
    Transf. (abstr. pro concreto): libidines, voluptuous or obscene representations in painting and sculpture, Cic. Leg. 3, 13, 31:

    in poculis libidines caelare juvit,

    Plin. 33 praef. §

    4: pinxit et libidines,

    id. 35, 10, 36, § 72.

    Lewis & Short latin dictionary > libido

См. также в других словарях:

  • optatio —    (s.f.) Manifestazione ardente di un desiderio eonismo, oeonismus …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Pontifex Maximus — The Pontifex Maximus was the high priest of the Ancient Roman College of Pontiffs. This was the most important position in the Ancient Roman religion, open only to patricians until 254 BC, when a plebeian first occupied this post. A distinctly… …   Wikipedia

  • оптация — и; ж. [от лат. optatio выбор, избрание; желание] Юрид. Выбор гражданства, обычно предоставляемый населению территории, переходящей от одного государства к другому. * * * оптация (от лат. optatio  желание), в международном праве выбор лицом… …   Энциклопедический словарь

  • Pontifex Maximus — El emperador Augustus con las vestimentas de Pontifex Maximus. En la Antigua Roma, el título de Pontifex Maximus se le otorgaba al principal sacerdote del colegio de Pontífices, y era el cargo más honorable en la religión romana, al que… …   Wikipedia Español

  • оптация — (лат. optatio желание; выбор) выбор гражданства, обычно предоставляемый населению территории, переходящей от одного государства к другому. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. оптация оптации, ж. [латин. optatio] (нов. право). Выбор …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Timo Bader — (* 10. Juli 1983 in Mutlangen) ist ein Autor phantastischer Romane. Im Mai 2000 wurde er als 17 Jähriger bei der Interaktiven Fortsetzungsgeschichte auf www.derclub.de mit Wolfgang Hohlbein als einziger Autor von der Jury zweimal ausgewählt. Die… …   Deutsch Wikipedia

  • optación — ► sustantivo femenino RETÓRICA Figura que consiste en manifestar con vehemencia el deseo de lograr o de que suceda una cosa. * * * optación (del lat. «optatĭo, ōnis») f. *Figura retórica que consiste en la expresión exclamativa de un *deseo… …   Enciclopedia Universal

  • optaţie — optáţie s. f., pl. optáţii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  OPTÁŢIE s.f. Figură retorică prin care se exprimă o dorinţă sub formă de exclamaţie. [gen. iei. / < fr. optation, lat. optatio]. Trimis de LauraGellner,… …   Dicționar Român

  • ОПТАЦИЯ — (латинское optatio желание), в международном праве выбор лицом гражданства той или иной страны в случае передачи какой либо территории от одного государства другому (например, по мирному договору 1920 между Россией и Финляндией), при двойном… …   Современная энциклопедия

  • ОПТАЦИЯ — (от лат. optatio желание) в международном праве выбор лицом гражданства (обычно при передаче территории, на которой это лицо живет, от одного государства другому) …   Большой Энциклопедический словарь

  • Optation — Op*ta tion, n. [L. optatio. See {Option}.] The act of optating; a wish. [Obs.] Sir T. Browne. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»