Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

opportunior

  • 1 opportūnus (opor-)

        opportūnus (opor-) adj. with comp. and sup.    [ob+2 PAR-], fit, meet, adapted, convenient, suitable, seasonable, opportune: tempus actionis: tempore opportunissimo, in the nick of time, Cs.: urbs opportunior ad res gerundas: nidis domus volucrum, V.: suā pōpulus umbrā, O.: nihil opportunius accidere vidi: Romanus opportunus huic eruptioni fuit, liable, L.: necubi hosti opportunus fieret, exposed, S.: iniuriae, S.: loca, exposed to attack, L.— Plur n. as subst, exposed parts, accessible places: moenium, L.: locorum, Ta.—Advantageous, serviceable, useful: res singulae rebus singulis nulla opportunior nostrā amicitia, S.

    Latin-English dictionary > opportūnus (opor-)

  • 2 besser

    besser, I) Adj.: a) inbezug auf die äußern Sinne: melior. – pulchrior (schöner). – iucundior. suavior (angenehmer). – laetior (erfreulicher). – b) in bezug auf die Natur, die Bestimmung u. den Zweck; sowie auf den Nutzen einer Sache: melior. – potior. praestantior. praestabilior (vorzüglicher). – opportunior (gelegener). – commodior (bequemer). – magis idoneus (geeigneter). – salubrior (heilsamer). – utilior (nützlicher). – besser sein in etwas, etwas b. machen als ein anderer, vincere, superare, praestare alqm alqā re: etwas b. machen, s. verbessern: es (wieder) b. haben, meliore loco sunt res nostrae. – es ist b., besser ist's, zu etc. oder daß ich etc., melius est mit Infin. (z. B. mori); satius est mit Infin. (es ist genügender, dienlicher, z. B. me mori); praestat mit Infin. (es verdient den Vorzug, z. B. septem mactare iuvencos). – es ist besser, zu od. daß ich... als etc., melius od. satius est od. praestat mit Infin.... quam mit Infin. (z. B. vel mori strenue quam tarde convalescere mihi melius est: u. scire satius est quam loqui servum hominem: u. milies praestat mori quam haec pati); auch melius mit Verbum finit.... quam mit Verbum finit. (z. B. meliusperibimus quam sine alteris vestrûm viduae aut orbae vivemus); ebenso rectius mit Verbum finit.... quam mit Verbum finit. (z. B. se rectius viduam et illum caelibem fuisse quam cum impari iungi). – er hielt es für besser, zu... als. satius esse duxit mit Infin.... quam etc. (z. B. satius esse duxit amittere impedimenta quam exercitum). – jmd. eines Besseren belehren, *meliora alqm docere: etw. [441] zum Bessern kehren, alqd in melius flectere, deflectere, mutare (Ggstz. in deterius, in peius): sich eines Bessern besinnen, s. besinnen (sich): besser v. jmd. urteilen, eine b. Meinung von jmd. haben, melius, aequius iudicare de alqo. – c) in bezug auf sittliche Beschaffenhett: melior. – potior. praestabilior. – der bessere Mensch, pars melior hominis. – b. sein, meliorem, praeferendum esse; praestare, antecellere, als jmd., alqm: b. werden, meliorem fieri; ad bonam frugem se recipere: jmd. b. machen, s. bessern. – d) in bezug auf Befinden u. Verhalten der Menschen: melior. meliusculus (etwas besser). – es ist (geht mir) b., melior od. meliusculus sum; melius od. meliuseule mihi est: melius me habeo: es wird (geht mit) mir b., melius mihi fit: ich werde b., melior fio (z. B. vigilando); meliusculus esse coepi. – II) Adv. melius. – etwas b., meliuseule. – die Sache fängt an b. zu gehen, res melius ire incipit: b. aufmerken, diligentius attendere: sich b. anstrengen, magis contendere: b. wissen, rectius scire, nosse intellegere: b. denken von jmd., aequius, benignius iudicare de alqo: b. zusetzen, acrius instare: b. herantreten. propius accedere: b. zugehen, citius progredi.

    deutsch-lateinisches > besser

  • 3 fuga

        fuga ae, f    [2 FVG-], a fleeing, flight, running away: adornare fugam, T.: ab urbe turpissima: desperata: exercitūs foeda, S.: dant sese in fugam milites: fugam capere, Cs.: parare: hostīs dare in fugam, put to flight, Cs.: in fugam conicere, Cs.: impellere in fugam: cum terrorem fugamque fecisset, caused a panic, L.: fugam ex ripā fecit, drove (the foe), L.: fugam faciunt, take flight, S.: neque hostium fugam reprimi posse, be checked, Cs.: opportunior fugae collis, S.: naves eius fugā se Adrumetum receperunt, after his flight, Cs.: quantae in periculis fugae proximorum: celeres fugae, H.— Expatriation, exile, banishment: se in fugam coniecisse: Aristidi: exsilia et fugae, Ta.— A flying, swift course, rapid motion, speed: Harpalyce volucrem fugā praevertitur Hebrum, V.: facilis, a swift voyage, V.: (Neptunus) fugam dedit, a swift passage, V.: fugam dant nubila caelo, flee away, V.: temporum, flight, H.: (equus) Clara ante alios, Iu.— A place of banishment, refuge: toto quaeret in orbe fugam, O.— A means of removal, remedy: morbi, H.—Fig., a fleeing, avoiding, avoidance, shunning, escape: laborum: turpitudinis: alia honoris, honorable way of escape, L.: leti, H.
    * * *
    flight, fleeing, escape; avoidance; exile; fugue (music)

    Latin-English dictionary > fuga

  • 4 opportunus

    opportuna -um, opportunior -or -us, opportunissimus -a -um ADJ
    suitable; advantageous; useful, fit, favorable/opportune, ready; liable/exposed

    Latin-English dictionary > opportunus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»