opieszale

См. также в других словарях:

• opieszale — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., opieszaleej {{/stl 8}}{{stl 7}} bez pośpiechu, leniwie, powoli, ociągając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opieszale wykonywać swe obowiązki. Opieszale wywiązywać się z obietnic. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opieszale — opieszaleej «ociągając się, nie spiesząc się, powoli, leniwie» Robić coś opieszale. Rozmowa toczy się opieszale …   Słownik języka polskiego

• obrót — 1. Coś przyjmuje dobry, zły itp. obrót «coś zmienia się na lepsze, gorsze itp., coś toczy się inaczej niż dotąd»: Wkrótce jednak sprawy przyjęły zły obrót. Życie na gorąco 38/1999. 2. Pracować, poruszać się itp. na małych, wolnych, niskich,… …   Słownik frazeologiczny

• lelum — ndm tylko w wyrażeniu żart.: Lelum polelum a) «powoli, flegmatycznie opieszale» b) «o człowieku flegmatycznym, ślamazarnym» …   Słownik języka polskiego

• leniwie — leniwieej «bez chęci do pracy, gnuśnie, apatycznie, opieszale, ociągając się» Wlec się leniwie …   Słownik języka polskiego

• maruda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. marudaudzie; lm MB. marudady, D. marudaud (także DB. marudadów tylko o mężczyznach) «człowiek wykonujący jakąś czynność powoli, długo, ślamazarnie, opieszale; guzdrała» Czekać na marudy a. na marudów. ‹z niem. a. z fr.› …   Słownik języka polskiego

• marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… …   Słownik języka polskiego

• nieprędki — nieprędkidcy 1. «następujący po długim czasie; nierychły» Nieprędka odpowiedź, reakcja. 2. rzad. «poruszający się, działający powoli, opieszale; wolny» Nieprędki środek lokomocji …   Słownik języka polskiego

• obrót — m IV, D. obrótrotu, Ms. obrótrocie; lm M. obrótroty 1. «ruch ciała dokoła osi; zwrot (w odniesieniu do osób)» Obrót Ziemi dokoła osi. Obroty śruby silniczka. Zrobić kilka obrotów w tańcu. ∆ mat. Obrót figury «ruch, przy którym punkty figury… …   Słownik języka polskiego

• poczta — ż IV, CMs. poczcie; lm D. poczt 1. «instytucja państwowa zajmująca się przewożeniem i dostarczaniem korespondencji i przesyłek, placówka tej instytucji; także: budynek, w którym się ona mieści» Wysłać, przesłać pocztą kartkę, list, paczkę,… …   Słownik języka polskiego

• powolnie — powolnieej «nie śpiesząc się; powoli, opieszale, wolno; stopniowo» Zegar tyka powolnie. Koło obracało się coraz powolniej …   Słownik języka polskiego