Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

opīnātiō

  • 1 opinatio

    ŏpīnātĭo, ōnis, f. idée, préjugé, opinion, conjecture.
    * * *
    ŏpīnātĭo, ōnis, f. idée, préjugé, opinion, conjecture.
    * * *
        Opinatio, Verbale. Cic. Opinion, jugement non asseuré, ains doubteux.

    Dictionarium latinogallicum > opinatio

  • 2 opinatio

    ŏpīnātĭo, ōnis, f. [id.], a supposing, opining; a supposition, conjecture, imagination, fancy, opinion, belief (class.):

    opinationem volunt esse imbecillam assensionem,

    Cic. Tusc. 4, 7, 15; id. Ac. 2, 25, 78:

    haec autem opinatio est judicatio se scire, quod nesciat,

    id. Tusc. 4, 11, 26; cf.

    the context: mordax et inepta,

    Val. Max. 1, 8, 8:

    (Tullius) quid super tali opinatione sentiret,

    Arn. 3, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > opinatio

  • 3 opinatio

    opīnātio, ōnis f. [ opinor ]
    предположение, представление, воображение C, VM

    Латинско-русский словарь > opinatio

  • 4 opinatio

    opīnātio, ōnis, f. (opinor), die Vermutung, Vorstellung, Einbildung, Cic. u.a.: Plur., Arnob. 4, 9 in.

    lateinisch-deutsches > opinatio

  • 5 opinatio

    opīnātio, ōnis, f. (opinor), die Vermutung, Vorstellung, Einbildung, Cic. u.a.: Plur., Arnob. 4, 9 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opinatio

  • 6 opīnātiō

        opīnātiō ōnis, f    [opinor], a supposition, conjecture, fancy, opinion, belief.

    Latin-English dictionary > opīnātiō

  • 7 inhaereo

    in-haereo, haesī, haesum, ēre, in od. an etwas hangen, stecken, schweben, kleben, angewachsen sein, I) eig.: angit inhaerens, Verg.: lingua inhaeret, klebt an, Cic.: inh. ad saxa, Cic.: tergo, Ov.: sidera sedibus suis inhaerent, Cic.: visceribus, Cic.: corpore, Verg. – II) übtr.: tergo, auf dem Nacken sitzen (bildl.), Liv.: u. so tergis fugientium, Curt.: alci semper, anhangen, treu ergeben sein, Ov.: studiis, Ov.: cogitationibus, nachhängen, Val. Max.: oculis, vor Augen schweben, Ov.: u. so oculis animisque, Vell.: in mentibus, haften, Cic.: virtutes voluptatibus inhaerent, haben stets ihre Wurzel im V., Cic.: inhaeret in visceribus illud malum, hat sich festgesetzt, Cic.: opinatio inhaerens, Cic.

    lateinisch-deutsches > inhaereo

  • 8 inhaereo

    in-haereo, haesī, haesum, ēre, in od. an etwas hangen, stecken, schweben, kleben, angewachsen sein, I) eig.: angit inhaerens, Verg.: lingua inhaeret, klebt an, Cic.: inh. ad saxa, Cic.: tergo, Ov.: sidera sedibus suis inhaerent, Cic.: visceribus, Cic.: corpore, Verg. – II) übtr.: tergo, auf dem Nacken sitzen (bildl.), Liv.: u. so tergis fugientium, Curt.: alci semper, anhangen, treu ergeben sein, Ov.: studiis, Ov.: cogitationibus, nachhängen, Val. Max.: oculis, vor Augen schweben, Ov.: u. so oculis animisque, Vell.: in mentibus, haften, Cic.: virtutes voluptatibus inhaerent, haben stets ihre Wurzel im V., Cic.: inhaeret in visceribus illud malum, hat sich festgesetzt, Cic.: opinatio inhaerens, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inhaereo

  • 9 in-haereō

        in-haereō haesī, haesus, ere,    to stick fast, cling, cleave, adhere, inhere: quorum linguae inhaererent: inhaesuro similis (canis), as if about to fasten on her, O.: dextram amplexus inhaesit, V.: animi, qui corporibus non inhaerent: constantior quam nova collibus arbor, H.: ad saxa inhaerentes: in visceribus: in rei naturā: quod (telum) inhaeserat illi, O.: umeris abeuntis, O.—Fig., to cling, adhere, engage deeply, be inherent, be closely connected: opinatio inhaerens: inhaeret in mentibus quoddam augurium: virtutes semper voluptatibus inhaerent: Voltibus tuis, gaze upon, O.

    Latin-English dictionary > in-haereō

  • 10 avaritia

    ăvārĭtĭa, ae, f. [avarus], a greedy desire for possessions, greediness, avarice, covetousness (opp. abstinentia, Suet. Dom. 9;

    periphrastically, pecuniae cupiditas,

    id. Vesp. 16; syn.: aviditas, cupido).
    I.
    Lit.:

    Est autem avaritia opinatio vehemens de pecuniā, quasi valde expetenda sit, inhaerens et penitus insita,

    Cic. Tusc. 4, 11, 26: avaritia est injuriosa appetitio alienorum, Auct. ad Her. 4, 25:

    avaritiam si tollere voltis, mater ejus est tollenda luxuries,

    Cic. de Or. 2, 40, 171:

    avaritia hians et imminens,

    a gaping and eager avarice, id. Verr. 2, 2, 54:

    pueris talorum nucumque avaritia est: viris auri argentique et urbium,

    Sen. Const. 12:

    avaritiae (sc. nimiae parsimoniae) singulos increpans,

    Suet. Calig. 39 et saep.—In plur.:

    omnes avaritiae,

    every kind of selfishness, Cic. Fin. 4, 27, 75. —
    II.
    Transf., of eagerness for food, gluttony:

    Quam siquis avidus poscit escam avariter, Decipitur in transennā avaritia sua,

    Plaut. Rud. 4, 7, 13.— Trop.: avaritia gloriae, eager desire for renown or glory, Curt. 9, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > avaritia

  • 11 inhaereo

    ĭn-haerĕo, haesi, haesum, 2, v. n., to stick in, to stick, hang, or cleave to, to adhere to, inhere in.
    I.
    Lit.
    (α).
    With abl.:

    sidera suis sedibus inhaerent,

    Cic. Univ. 10:

    animi, qui corporibus non inhaerent,

    id. Div. 1, 50, 114:

    visceribus,

    id. Tusc. 2, 8, 20:

    constantior quam nova collibus arbor,

    Hor. Epod. 12, 20:

    occupati regni finibus,

    Vell. 2, 129, 3:

    prioribus vestigiis,

    i. e. continues in his former path, Col. 9, 8, 10:

    cervice,

    Ov. M. 11, 403.—
    (β).
    With ad and acc.:

    ad saxa inhaerentes,

    Cic. N. D. 2, 39, 100.—
    (γ).
    With in and abl.:

    in visceribus,

    Cic. Tusc. 4, 11, 24:

    in rei natura,

    id. de Or. 2, 39, 163.—
    (δ).
    With dat.:

    conjux umeris abeuntis inhaerens,

    Ov. Tr. 1, 3, 79:

    pectoribus nostris,

    id. ib. 1, 6, 3:

    tergo,

    id. M. 9, 54. —
    (ε).
    Absol.:

    linguae,

    Cic. Div. 2, 46, 96: inhaesuro similis (canis), as if about to hang on the hare, i. e. to fasten on her, Ov. M. 1, 535:

    dextram amplexus inhaesit,

    Verg. A. 8, 124. —
    II.
    Trop., to cling to, adhere to, engage deeply or closely in; to be closely connected with, etc.; with in and abl.:

    inhaeret in mentibus quoddam augurium,

    is inherent in our minds, Cic. Tusc. 1, 15, 33.— Absol.:

    opinatio inhaerens et penitus insita,

    Cic. Tusc. 4, 11, 26.—With dat.:

    virtutes semper voluptatibus inhaerent,

    are always connected with, id. Fin. 1, 20, 68:

    vultibus illa tuis, tanquam praesentis inhaeret,

    she hangs upon your features, gazes at, Ov. Tr. 4, 3, 19:

    pectoribus tu nostris inhaeres,

    id. ib. 1, 6, 3:

    oculis animisque,

    Vell. 1, 14, 1:

    paene stulta est inhaerentium oculis ingeniorum enumeratio,

    that are before the eyes, plainly to be seen, id. 2, 36, 3:

    illa meis oculis species abeuntis inhaeret,

    Ov. H. 2, 91:

    excidere proxima, vetera inhaerere,

    Quint. 11, 2, 6:

    memoriae inhaerent fidelius quae, etc.,

    id. 10, 6, 2: scio memoriae tuae preces nostras inhaerere, Plin. et Traj. Ep. 12, 1: studiis, to apply one ' s self to, Ov. Tr. 3, 7, 11:

    studio operatus inhaesi,

    id. M. 8, 865:

    semper alicui,

    to be always about one, id. A. A. 3, 561:

    Lysippum statuae unius lineamentis inhaerentem, inopia exstinxit,

    constantly intent upon, Petr. 88:

    conpendendis rebus pertinaciter inhaerere,

    to be obstinately bent on, Amm. 21, 13, 11.—With acc.:

    pejores inhaesimus laqueos,

    App. M. 8, p. 209.

    Lewis & Short latin dictionary > inhaereo

См. также в других словарях:

  • Opination — Op i*na tion, n. [L. opinatio. See {Opine},] The act of thinking; a supposition. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • accord — Accord, m. acut. signifie consentement de deux ou plusieurs sur un fait. Consensus, comme, Ils sont tous d un accord, In idem consentiunt. Accord aussi se prend pour le contract qui contient ledit consentement. Tabulae pactorum conuentorum, comme …   Thresor de la langue françoyse

  • АРНОБИЙ СТАРШИЙ — [Африканский; лат. Arnobius Afer] (ок. 240 ок. 330), апологет, автор трактата Adversus nationes (или Adversus gentes, Против язычников). По свидетельству блж. Иеронима, до обращения в христианство А. С. преподавал риторику в нумидийском г. Сикка …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»