-
1 oorvijg
-
2 oorvijg
-
3 oorvijg
-
4 oorvijg
= oorveeg -
5 oorveeg
= oorvijg; vgifle f, soufflet m, taloche f -
6 пощёчина
n1) gener. een haal om de oren, een klap in het aangezicht, een klap om de oren, een klets om de oren, een lik om de oren, een lik uit de pan, kaakslag, oorveeg, oorvijg, veeg2) colloq. muilpeer, watjekouw -
7 oorveeg
-
8 oorveeg
См. также в других словарях:
Ohrfeige — Sf std. (16. Jh.), mndd. ōrvige Hybridbildung. Vermutlich ist an Feige, übertragen im Sinne von unförmige Schwellung am Ohr, gedacht. Verb: ohrfeigen. Ebenso nndl. oorvijg, nschw. örfil, nnorw. ørefik. Vgl. Dachtel und nndl. muilpeer Ohrfeige… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
