-
101 valuta da riserva
сущ.фин. резервная валюта -
102 valuta debole
-
103 valuta decimale
сущ. -
104 valuta del serpente
сущ.экон. валюта "валютной змеи"Итальяно-русский универсальный словарь > valuta del serpente
-
105 valuta dell'oro
прил.экон. золотой стандарт -
106 valuta deprezzata
сущ.фин. обесцененная валюта -
107 valuta di conto valutario
сущ.Итальяно-русский универсальный словарь > valuta di conto valutario
-
108 valuta di finanziamento
сущ.экон. валюта кредитования, валюта финансированияИтальяно-русский универсальный словарь > valuta di finanziamento
-
109 valuta di mercato parallelo
сущ.Итальяно-русский универсальный словарь > valuta di mercato parallelo
-
110 valuta di negoziazione
сущ.экон. валюта коммерческой операции, валюта сделкиИтальяно-русский универсальный словарь > valuta di negoziazione
-
111 valuta di pagamento
сущ.экон. валюта платежаИтальяно-русский универсальный словарь > valuta di pagamento
-
112 valuta di regolamento
сущ.Итальяно-русский универсальный словарь > valuta di regolamento
-
113 valuta di riferimento
Итальяно-русский универсальный словарь > valuta di riferimento
-
114 valuta di riserva
сущ.фин. резервная валюта -
115 valuta di scambio
прил. -
116 valuta dumping
прил.брит. валютный демпинг -
117 valuta dura
сущ.экон. твёрдая валюта, устойчивая валюта -
118 valuta equiparata
сущ.общ. валюта, твёрдая валюта -
119 valuta esotica
сущ.фин. "экзотическая" валюта (валюта, сделки с которой осуществляются крайне редко), редкая валюта (валюта, сделки с которой осуществляются крайне редко) -
120 valuta estera
сущ.экон. иностранная валюта
См. также в других словарях:
valută — VALÚTĂ, valute, s.f. Unitate monetară a unui stat, cu precizarea metalului în care este definită. ♦ Totalitatea mijloacelor de plată exprimate în moneda altui stat, care pot fi folosite în decontările internaţionale. ♢ Valută forte = valută care… … Dicționar Român
Valuta — Sf Währung, Wert per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus it. valuta, zu it. valere (valuto) gelten, wert sein , aus l. valēre die Kraft haben, wert sein . Ebenso nndl. valuta, ne. valuta, nschw. valuta, nnorw. valuta; Valenz.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
valuta — valúta ž DEFINICIJA 1. a. novac koji izdaje državna banka kao zakonito sredstvo plaćanja (npr. kuna, euro, dolar) b. vrsta monetarnoga sustava 2. efektivna novčana jedinica druge zemlje osim kovanog zlatnog novca koji se tretira kao plemenita… … Hrvatski jezični portal
Valuta — (v. ital. valuta, Partizip Perf. v. valere‚ gelten, wert sein‘), im Plural Valuten, steht für: Valutaschuld, allgemein eine ausländische Währung Wertstellung, ein Termin für Zahlung oder Verzinsung Sorten, in Österreich die Bezeichnung für… … Deutsch Wikipedia
valuta — s.f. [der. di valere, part. pass. ant. valuto ]. 1. (econ.) [ciò che serve per acquistare beni e oggetti in un determinato paese: pagare in v. cartacea ] ▶◀ moneta. ⇓ cartamoneta. ▲ Locuz. prep.: a (o in) pronta valuta [di pagamento e sim., fatto … Enciclopedia Italiana
Valuta — Valuta: Die Bezeichnung für »Wert, Gegenwert; Geld, Zahlungsmittel ausländischer Währung« wurde im 16. Jh. in der Kaufmannssprache aus gleichbed. it. valuta entlehnt. Dies ist eine Bildung zu it. valere (valuto) »gelten, wert sein«, das auf lat.… … Das Herkunftswörterbuch
Valūta — (ital), 1) der Gehalt, der Werth der Münzen; s. Valviren; 2) das Verhältniß der Einheit eines Münzfußes zur Gold u. Silbergewichtseinheit, bes. in Deutschland zur Feinen Mark; 3) im Österreichischen nach der Herabsetzung der Bancozettel 1810 die… … Pierer's Universal-Lexikon
Valūta — (ital., franz. Valeur, engl. Value), eigentlich soviel wie Wert, Gehalt, z. B. der Wert einer Schuldforderung, der Gegenwart, den der Aussteller eines Wechsels für sein Wechselversprechen erhalten hat oder erhalten soll. Hierauf beziehen sich die … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Valuta — Valūta (ital., »Wert«), die in einem Lande als gesetzliches Zahlmittel anerkannte und als allgemeines Wertmaß dienende Geldeinheit; der Gegenwert, den der Austeller eines Wechsels für diesen erhält. Im österr. Börsenverkehr sind Valuten… … Kleines Konversations-Lexikon
Valuta — Valuta, ital., 1) der Werthgehalt der Münzen, Wechsel, Bankzettel. Feste v, wenn im Handelsverkehr jener Werth unveränderlich bestimmt wird; veränderliche v., wenn derselbe nach dem jeweiligen Cours geht auf, über, unter Pari. 2) Das der… … Herders Conversations-Lexikon
Valuta-Mark — [v ], Abkürzung VM, statistische Recheneinheit in der DDR zur Erfassung außenwirtschaftlicher Aktivitäten, besonders des Außenhandels. Die VM löste 1965 für den Ausweis der Ein und Ausfuhren den Rubel ab; von 1985 bis zur Währungs , Wirtschafts … Universal-Lexikon