-
1 duš
(dušan, dušoid)dušahomendesel, konz heraštoim kelotab, minä libun, mänen dušha i murginoičen – no rīta, kad zvana modinātājs, es ceļos, eju dušā un brokastoju -
2 homendez
(homendesen, homendest, homendesid)rītshomendesel, konz heraštoim kelotab, minä libun, mänen dušha i murginoičen – no rīta, kad zvana modinātājs, es ceļos, eju dušā un brokastojuhomendesidme – no rītiemhüväd homendest! – labrīt!hän heraštihe homendesel aigoiš – viņš pamodās agri no rītaminä nouzen aigoiš homendesel – es ceļos agri no rītapaimen joga homendest kükseb lehmid omaluižele – gans ik rītu dzen govis ganībāsrīts -
3 kelotada
(kelotab, keloti)zvanīt (arī pa tālruni)homendesel, konz heraštoim kelotab, minä libun, mänen dušha i murginoičen – no rīta, kad zvana modinātājs, es ceļos, eju dušā un brokastojukelotada kelloine – zvanīt zvaniņukelotada telefonal – zvanīt pa tālruni -
4 kirjišt
(kirjišton, kirjištoid)bibliotēkaastu minunke kirjištoho – ejam ar mani uz bibliotēkukirjišt om sures pertiš külän keskuses – bibliotēka ir lielā mājā ciema centrākirjištos om avar lugendzal – bibliotēkā ir plaša lasītavaminä mänen kirjištho (illat.) – es eju uz bibliotēku -
5 lähäks
tuvu, tuvumā, netālu (kurp)mänen radole lähäks – iešu darbā netālu -
6 mända
(mäneb, mäni)1) iet, paietaigan mändes – laikam ejoten jouda mända – man nav laika iet (kaut kur)homendesel, konz heraštoim kelotab, minä libun, mänen dušha i murginoičen – no rīta, kad zvana modinātājs, es ceļos, eju dušā un brokastojukaik mäniba kodihe – visi aizgāja [savās] mājāskukištuin tophaze i mänin kukirikku – paklūpu uz ciņa un metu kulenikuna sinä mäned? – kur tu ej?maid mäneb maha – piens iet pāri [malām]minei pidab mända – man jāietminei tarbiž mända – man jāietmända babarmoho – iet avenēsmända barbhaižil – iet uz pirkstgaliemmända bolha – iet brūklenēsmända eloho – īstenoties dzīvēmända heinhä – iet pēc sienamända huiktaha – kautrēties, kaunētiesmända lahole – trūdēt, pūt (par koksni)mända leibäd ostmaha – iet nopirkt maizimända maha – (par šķidrumiem) iet pāri malāmmända marjaha – iet ogāsmända marjoihe – iet ogāsmända ostmaha leibäd – iet pēc maizesmända radole – iet darbā, iet uz darbumända sen’he – iet sēnēsmända siriči pertiš – paiet mājai garāmmända ülähäli – iet pa augšumända ülänsäton – iet bojāmändes (divd.) – iedamsmäne alahali, sigä tehut om – ej pa leju, tur taka irmäne kohtha – ej taisnimäne nakhu! – nāc šurp!mäne sildan korvha – ej pie tiltamö mänem mecha sobatal (ades.) – mēs iesim uz mežu sestdienom jo möh mända irdale – ir jau vēlu iet ārāpölvaz mijal mäni ülänsäton – lini mums gāja bojārad mäneb tühjas – darbs sokas sliktirez’otada mända – ātri ietsizar mäneb vedhe – māsa iet pēc ūdenssügüz’kun ezmäižel päiväl lapsed mäneba školha – pirmajā septembrī bērni iet skolātegese mända bradindsijiči – nāksies pāriet brišustomotada mända ühtes mecha – aicināt iet kopā uz mežumi henghe mäneb – cik dvēselei tīkmända kuna pä kandab – iet, kur deguns rāda————————(mäneb, mäni)derēt, būt derīgamkagr mäneb kaikjale – auzas derēs visurpert’he mäneb pedaine i kuzne mec – mājai (būvniecībai) der priežu un egļu koki————————(mäneb, mäni)ietilpt, iet, saietneche havadoho kaik kartohk mäneb – šajā maisā visi kartupeļi ietilpssur’ lač om, vižtoštkümne vädrid mäneb – liels kubls, piecpadsmit spaiņi iet iekšā
См. также в других словарях:
Manen (Begriffsklärung) — Manen sind römische Totengeister, siehe Manen Manen ist der Familienname folgender Personen: Christian Manen (* 1934), französischer Komponist und Musikpädagoge Hans van Manen (* 1932), niederländischer Choreograf Helmbert von Manen, Ritter im 13 … Deutsch Wikipedia
manēn? — *manēn? germ.? schwach. Verb: nhd. mahnen; ne. admonish; Rekontruktionsbasis: ahd.; Hinweis: s. *manōn; Etymologie: vergleiche idg. *men (3), *menə , *mnā … Germanisches Wörterbuch
Manen (Mythologie) — Manen (Mythologie), nannten die Römer theils ihre besonderen Schutzgötter, als identisch mit den Laren, theils die Geister der Verstorbenen, und zwar vorzugsweise die guten, was auch die ursprüngliche Bedeutung dieser Benennung ist. Man dachte… … Damen Conversations Lexikon
Manen — (Manes, d.i. die Guten), in der Etruskischen u. Römischen Religion die Tobten; dann die Seelen der Verstorbenen, deren Aufenthalt die Unterwelt war u. die als Götter galten, daher Dii Manes[822] u. auf Leichensteinen die Formel D. M. S. (d.i.… … Pierer's Universal-Lexikon
Manen — (lat. Manes, »die Guten«), bei den Römern euphemistische Gesamtbezeichnung für die in der Unterwelt waltenden Mächte und die Seelen der Verstorbenen, gewöhnlich Di Manes genannt. Die Auffassung der M. als der zu Göttern erhobenen Seelen der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Manen — (lat. manes, d.i. die Guten), bei den Römern und altital. Völkern die Seelen der Verstorbenen … Kleines Konversations-Lexikon
Manen — (manes), im Glauben der alten Römer die Geister der Verstorbenen: vgl. Lares, Larva, Lemur … Herders Conversations-Lexikon
Manén — Manén, Joan … Enciclopedia Universal
Manen — {{Manen}} Im römischen Glauben die Geister der Verstorbenen, unter deren Schutz die Gräber stehen. Darum finden sich oft auf Grabsteinen die Buchstaben DM (Dis Manibus, den Totengöttern) … Who's who in der antiken Mythologie
Manen — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le nom de Manen ou Manén est celui de plusieurs personnalités (par ordre alphabétique du prénom) : Aletta van Manen, hockeyeuse sur gazon… … Wikipédia en Français
Manen — Römischer Grabstein. Die Buchstaben DM oben stehen für DIS MANIBUS, „den Manen des …“ Manen, von lateinisch dii manes (m.), sind in der römischen Religion (vor allem zur Kaiserzeit) die Geister der Toten, auch einige Umweltgeister. Diese sind den … Deutsch Wikipedia
