-
1 olfio
olfīo, s. olfacio /.
-
2 olfio
olfīo, s. olfacio ⇒. -
3 olfacio
olfacio, fēcī, factum, ere (oleo u. facio), I) riechen, A) eig.: alqd, Cic.: absol., sagacissime, einen sehr scharfen Geruch haben, Plin.: olfactus, a, um, gerochen, Plin.: sensus olfaciendi, Geruchsinn (neben sensus cernendi), Augustin. epist. 147, 7. – B) bildl., etwas riechen, wittern = bemerken, wahrnehmen, nummum, Cic.: non sex totis mensibus prius olfecissem quam ille quidquam coeperet? Ter. – II) alqm alqā re, jmdm. den Geruch von etw. beibringen, labra (agnorum) lacte, Geschmack der M. beibringen, sie an die M. gewöhnen, Varro r. r. 2, 2, 16. – / Imperat. olfac, Augustin. conf. 10, 35. – Passiv olfīo, ὀσφραίνομαι, Dosith. 63, 11 K.
-
4 olfacio
olfacio, fēcī, factum, ere (oleo u. facio), I) riechen, A) eig.: alqd, Cic.: absol., sagacissime, einen sehr scharfen Geruch haben, Plin.: olfactus, a, um, gerochen, Plin.: sensus olfaciendi, Geruchsinn (neben sensus cernendi), Augustin. epist. 147, 7. – B) bildl., etwas riechen, wittern = bemerken, wahrnehmen, nummum, Cic.: non sex totis mensibus prius olfecissem quam ille quidquam coeperet? Ter. – II) alqm alqā re, jmdm. den Geruch von etw. beibringen, labra (agnorum) lacte, Geschmack der M. beibringen, sie an die M. gewöhnen, Varro r. r. 2, 2, 16. – ⇒ Imperat. olfac, Augustin. conf. 10, 35. – Passiv olfīo, ὀσφραίνομαι, Dosith. 63, 11 K.
См. также в других словарях:
ՃԵՆՃԵՐԵՄ — ( ) NBH 2 0179 Chronological Sequence: 10c, 11c չ. ՃԵՆՃԵՐԵԼ. ՃԵՆՃԵՐԱԼ կամ ՃԵՆՃԵՐԵԼ. Ձայն հանել ճանճերոյ կամ մեղուաց. բզզալ. *Շատ ճենճերաս ʼի ծակն, ʼի փեթակն ճանճիկ, անդ տըզզա՛ բզզա՛: Ակկարովնեան ճանճիցն ճենճերելով ճեմեալք ճոռոմաբանեն. Մագ. ՟Ը: ն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
