oleista

См. также в других словарях:

• oleisty — 1. «zawierający w nasionach lub w owocach olej, bogaty w olej; dostarczający oleju» Len oleisty. Palma oleista. Nasiona, owoce oleiste. 2. «mający postać oleju, będący olejem» Oleista ciecz. ∆ farm. Penicylina oleista «penicylina mająca postać… …   Słownik języka polskiego

• anilina — ż IV, CMs. anilinanie, blm chem. «związek organiczny, najprostsza amina aromatyczna, oleista toksyczna ciecz o charakterystycznym zapachu otrzymywana głównie z nitrobenzenu, używana do produkcji barwników, środków leczniczych i materiałów… …   Słownik języka polskiego

• chloral — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, aldehyd otrzymywany przez chlorowanie alkoholu etylowego; bezbarwna oleista ciecz o ostrym zapachu, używana m.in. do syntezy azotoksu» ∆ Wodzian chloralu «trwałe, krystaliczne połączenie chloralu z jedną… …   Słownik języka polskiego

• gwizocja — ż I, DCMs. gwizocjacji; lm D. gwizocjacji (gwizocjacyj) bot. «Guizotia abyssinica, jednoroczna roślina zielna z rodziny złożonych, uprawiana jako roślina oleista, głównie w Etiopii, Indiach i Bengalu» …   Słownik języka polskiego

• inden — m IV, D. u, Ms. indennie, blm chem. «związek organiczny, nienasycony węglowodór o dwóch skondensowanych pierścieniach stanowiący łatwo polimeryzującą ciecz oleistą; używany do wyrobu żywic lakierniczych» ‹ind(ygo) + łac. (?)› …   Słownik języka polskiego

• iperyt — m IV, D. u, Ms. iperytycie, blm chem. wojsk. «związek organiczny zawierający siarkę i chlor, oleista ciecz silnie trująca i parząca; zastosowana po raz pierwszy jako gaz bojowy przez Niemców w pierwszej wojnie światowej w pobliżu miasta Ypres w… …   Słownik języka polskiego

• kadaweryna — ż IV, CMs. kadawerynanie, blm chem. «związek organiczny należący do ptomain, oleista, bezbarwna ciecz silnie trująca; powstaje w procesach gnilnych ciał białkowych, np. mięsa» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• kolamina — ż IV, CMs. kolaminanie, blm chem. «bezbarwna oleista ciecz otrzymywana z tlenku etylenu i amoniaku, zasada odgrywająca ważną rolę w organizmie; stosowana głównie jako środek emulgujący, zmiękczający itp.» ‹gr. + amina› …   Słownik języka polskiego

• koniina — ż IV, CMs. koniinanie, blm chem. «główny alkaloid szczwołu plamistego, bezbarwna, oleista ciecz o mysim zapachu, będąca trucizną porażającą autonomiczny system nerwowy, działającą silnie na zakończenia nerwów ruchowych» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

• kreozot — m IV, D. u, Ms. kreozotocie, blm chem. «mieszanina fenoli otrzymywana ze smoły drzewnej; żółtawa, oleista ciecz o swoistym, ostrym zapachu i piekącym smaku, stosowana m.in. do impregnacji drewna oraz jako lek o działaniu wykrztuśnym, używana… …   Słownik języka polskiego

• krokosz — m II, D. a a. u; lm M. e, D. y a. ów bot. «Carthamus, roślina z rodziny złożonych występująca w około jedenastu gatunkach, z których dziesięć rośnie dziko na stepach i pustyniach Azji i Indii» ∆ Krokosz barwiarski «Certhamus tinctorius, gatunek… …   Słownik języka polskiego