-
1 okrywać
okrywać kocem mit einer Decke zudecken;okrywać się (I) sich bedecken (mit D); sich zudecken (mit D);okrywać się kocem sich mit einer Decke zudecken;okrywać się hańbą lit zur Schande gereichen;okrywać się żałobą lit in Trauer versinken;okrywać się sławą lit sich mit Ruhm bedecken -
2 okrywać
impf ⇒ okryć* * *okrywać kogoś hańbą/sławą — to bring disgrace/glory to sb
* * *ipf.1. (= otulać) cover, envelop, wrap; okrywać całunem shroud; śmierć prezydenta okryła naród żałobą the whole nation mourned over the president's death; okryć kogoś hańbą cover sb with shame, bring disgrace l. dishonor on sb; okryć kogoś niesławą bring sb into disrepute.2. przen. (= pokrywać) cover; (płatkami, np. śniegu) flake; ( ziemią) earth up.ipf.1. (= otulać się) cover o.s. up; ( kocem) wrap o.s. up with a blanket; okryć się żałobą mourn, grieve; okryć się hańbą cover o.s. with shame.2. przen. (= pokrywać się) cover o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okrywać
-
3 plamić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plamić się
-
4 plamić
-
5 plam|ić
impf Ⅰ vt 1. (brudzić) to stain, to mark (czymś with sth)- plamić sobie koszulę winem to stain one’s shirt with wine- plamć sobie ręce wiśniami na czerwono to stain one’s hands red with cherries2. książk. (zniesławiać) to stain, to tarnish; to sully książk. [dobre imię, honor, nazwisko]- plamić swoje dobre imię oszustwem/zdradą to stain a. tarnish one’s good name by cheating/treason- plamić honor munduru to sully a. disgrace the uniform ⇒ splamićⅡ plamić się 1. (brudzić się) to get stained (czymś with sth) ⇒ zaplamić się 2. książk. (okrywać się hańbą) to stain a. tarnish one’s name; to sully one’s name książk.- plamić się zbrodnią to stain one’s hands with a crime ⇒ splamić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plam|ić
-
6 okry|ć
pf — okry|wać impf (okryję — okrywam) Ⅰ vt 1. (osłonić) to cover, to wrap- matka okryła dziecko kocykiem the mother covered the baby with a blanket- na zimę okrywano róże słomą roses used to be wrapped in straw for the winter- mrok okrywał ziemię darkness enveloped the earth- mgła okrywała pola the fields were shrouded in fog2. (pokryć) to cover- śnieg okrył pola snow has covered the fields- pot okrywał jego czoło his forehead was covered in sweatⅡ okryć się — okrywać się 1. (osłonić się) to cover oneself, to wrap oneself up- okryć się ciepło na noc to cover oneself warmly for the night- okrywać się kołdrą to wrap oneself up in a duvet2. (pokryć się) to be covered (czymś in a. with sth)- jej czoło okryło się potem her forehead was covered in sweat- niebo okrywało się chmurami clouds were covering the sky■ okryć kogoś hańbą a. wstydem to dishonour sb, to bring shame upon sb- okrywać kogoś/coś pocałunkami to cover sb/sth with kisses- okryć się hańbą a. wstydem to disgrace a. dishonour oneself- okryć się żałobą książk. to be plunged into mourningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okry|ć
-
7 plamić
-mię, -misz; vt* * *ipf.1. (= brudzić) stain, soil, besmirch, sully.2. (= hańbić) stain, tarnish, sully.ipf.1. (= brudzić się) soil.2. (= zniesławiać się) tarnish (one's reputation).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plamić
-
8 okryć
perf,I. vt\okryć coś czymś etw mit etw bedecken\okryć kogoś hańbą jdm Schande bereitenII. vr( nakryć się)\okryć się czymś sich +akk mit etw bedecken [ lub zudecken]( pokryć się) sich +akk bedecken\okryć się żałobą in Trauer versinken -
9 kalać
kalać [kalaʨ̑]I. vt1) (książk: brudzić) beschmutzen\kalać się czymś ( hańbić się) sich +akk mit etw besudeln
См. также в других словарях:
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
hańbić — ndk VIa, hańbićbię, hańbićbisz, hańb, hańbićbił, hańbićbiony «okrywać hańbą, przynosić hańbę; bezcześcić, zniesławiać» Hańbiące postępowanie, zajęcie. Hańbić nazwisko, rodzinę. hańbić się strona zwrotna czas. hańbić Hańbić się donosicielstwem,… … Słownik języka polskiego
plamić — ndk VIa, plamićmię, plamićmisz, plam, plamićmił, plamićmiony 1. «robić na czymś plamy (zwykle bez zamierzenia); walać, brudzić» Plamić sukienkę jagodami. Plamić ręce żywicą. przen. Plamić ręce złodziejstwem. 2. «okrywać hańbą, zniesławiać, kalać» … Słownik języka polskiego
kalać — ndk I, kalaćam, kalaćasz, kalaćają, kalaćaj, kalaćał, kalaćany książk. «brudzić, plamić, walać» przen. «okrywać hańbą, zniesławiać, plamić» Kalać czyjeś dobre imię. Kalać honor rodziny. □ Zły to ptak, co własne gniazdo kala. kalać się 1. strona… … Słownik języka polskiego