-
41 horrible
-
42 horrific
[hɔ'rɪfɪk]adj* * *[hə'rifik]adjective (terrible; terrifying: a horrific accident; a horrific journey.) straszliwy, okropny -
43 lousy
['lauzɪ]show, meal nędzny; person, behaviour podły, wstrętnyto feel lousy — czuć się (poczuć się perf) podle
* * *1) (having lice.) zawszony2) (really terrible: I'm a lousy cook.) nędzny, okropny, marny -
44 obnoxious
[əb'nɔkʃəs]adjbehaviour, person okropny; smell ohydny* * *[əb'nokʃəs](offensive: an obnoxious man; The smell of that mixture is really obnoxious.) nieznośny, nieprzyjemny -
45 shocking
['ʃɔkɪŋ]adj( very bad) fatalny; ( outrageous) szokujący* * *1) (causing horror or dismay: shocking news.) wstrząsający2) (very bad: a shocking cold.) okropny -
46 terrific
[tə'rɪfɪk]adj( very great) thunderstorm straszny, okropny; speed etc zawrotny; ( wonderful) wspaniały* * *[tə'rifik]1) (marvellous; wonderful: a terrific party.) świetny, wspaniały2) (very great, powerful etc: He gave the ball a terrific kick.) znakomity, potężny -
47 unspeakable
[ʌn'spiːkəbl]adj( indescribable) niewymowny, niewypowiedziany; ( awful) okropny* * *(that cannot be expressed in words, especially because too bad to describe: his unspeakable cruelty/rudeness.) nieopisany -
48 damnable
-
49 execrable
['ɛksɪkrəbl]adjaccent okropny; food, taste ohydny, wstrętny -
50 grotty
-
51 грандиозный
прил.• duży• huczny• możny• ogromny• okropny• olbrzymi• potężny• przepotężny• wielki -
52 abominable
1. brzydki2. obrzydliwy3. ohydny4. okropny5. szkaradny6. wstrętny -
53 affreux
1. okropny2. straszny -
54 atroce
1. okropny2. okrutny3. potworny4. srogi5. straszny6. szkaradny -
55 effroyable
1. okropny2. straszliwy3. straszny -
56 horrible
1. koszmarny2. obrzydliwy3. okropny4. potworny5. straszny6. upiorny -
57 massacrant
1. okropny2. ponury3. posępny -
58 terrible
1. groźny2. okropny3. straszliwy4. straszny -
59 énorme
1. ogromny2. okropny3. olbrzymi4. potworny5. potężny -
60 épouvantable
1. okropny2. straszliwy3. straszny
См. также в других словарях:
okropny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okropnyni, okropnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający grozę, strach, przerażenie; straszny, straszliwy, przerażający, wstrząsający, rozpaczliwy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okropny — okropnyni, okropnyniejszy 1. «taki, który budzi grozę, strach; przerażający, straszny, straszliwy; rozpaczliwy, beznadziejny» Okropny widok. Okropna scena śmierci. Okropne położenie. Czeka ich okropny los. Przeżyć okropną noc. Pogoda, że coś… … Słownik języka polskiego
Ponglisch — (poln.: Ponglisz; engl.: Ponglish) ist ein Kofferwort aus den Wörtern „polnisch” (polski bzw. polish) und „englisch” (english; vergleiche polnisch: angielski) und bezeichnet eine an die polnische Sprache angelehnte Mischsprache, die sich in… … Deutsch Wikipedia
mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… … Słownik frazeologiczny
nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… … Słownik frazeologiczny
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
babsztyl — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «pogardliwie, z niechęcią o kobiecie» Okropny babsztyl … Słownik języka polskiego
beznadziejny — beznadziejnyni 1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy» Beznadziejny stan chorego. Beznadziejna sprawa, sytuacja. Beznadziejne życie. 2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś… … Słownik języka polskiego
brzydal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek brzydki» Okropny brzydal z twego kolegi … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… … Słownik języka polskiego