okowy

См. также в других словарях:

• okowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. oków {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w stylu podniosłym: kajdany, pęta, łańcuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}żelazne okowy. Dźwigać okowy. Skruszyć, zdjąć okowy. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Ischiza — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit… …   Deutsch Wikipedia

• Ѵ — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit dem des …   Deutsch Wikipedia

• Ѷ — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit dem des …   Deutsch Wikipedia

• okowa — ż IV, CMs. okowawie; lm D. oków zwykle w lm, podn. «łańcuchy, kajdany» Zakuć w okowy. przen. Rzeka w okowach lodu. Skruszyć okowy przesądów …   Słownik języka polskiego

• kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia …   Słownik języka polskiego

• łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… …   Słownik języka polskiego

• pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… …   Słownik języka polskiego

• rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… …   Słownik języka polskiego

• więzy — blp D. więzyzów «sznury, rzemienie itp., którymi kogoś związano, skrępowano, którymi spętano zwierzę; łańcuchy, kajdany, w które dawniej zakuwano więźniów; okowy, pęta» Mieć więzy na rękach i na nogach. Rozciąć, rozluźnić komuś więzy. Oswobodzić …   Słownik języka polskiego

• jarzmo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. jarzmomie; lm D. jarzm || jarzmorzem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prymitywny zaprzęg drewniany dla bydła (np. dla wołów), złożony z zakładanego na kark drążka i przyczepionych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień