Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

okazały

  • 1 okazały

    okaza|ły
    \okazałyli, \okazałyIszy 1. пышный, великолепный; роскошный;
    2. книжн. импозантный; внушительный;

    \okazały mężczyzna видный (представительный) мужчина; \okazały gmach величественное здание;

    ● \okazałyła broda пышная борода
    +

    1. bogaty, wystawny

    * * *
    okazali, okazalszy
    1) пы́шный, великоле́пный; роско́шный
    2) книжн. импоза́нтный; внуши́тельный

    okazały mężczyzna — ви́дный (представи́тельный) мужчи́на

    okazały gmach — вели́чественное зда́ние

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > okazały

  • 2 okázalý

    České-ruský slovník > okázalý

  • 3 świetny

    прил.
    • блестящий
    • блистательный
    • великолепный
    • выдающийся
    • замечательный
    • знаменитый
    • отличный
    • отменный
    • первоклассный
    • превосходный
    * * *
    świetn|y
    \świetnyi, \świetnyiejszy 1. превосходный, прекрасный, отличный;

    \świetnyа książka прекрасная книга; \świetny pracownik отличный работник;

    2. великолепный, пышный;
    3. уст. славный, знаменитый
    +

    1. doskonały, wyśmienity 2. wspaniały, okazały 3. sławny, znakomity

    * * *
    świetni, świetniejszy
    1) превосхо́дный, прекра́сный, отли́чный

    świetna książka — прекра́сная кни́га

    świetny pracownik — отли́чный рабо́тник

    2) великоле́пный, пы́шный
    3) уст. сла́вный, знамени́тый
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > świetny

  • 4 behäbig

    be'häbig adj ( schwerfällig) ociężały (-le); ( dick) zażywny; ( stattlich) okazały (-le)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > behäbig

  • 5 stattlich

    stattlich Bau usw okazały; Person postawny; Summe znaczny, poważny

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > stattlich

См. также в других словарях:

  • okazały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okazałyli, okazałyalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży; imponujący wielkością i dobrym wyglądem, postawą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazały wzrost, tusza, okazałe rozmiary czegoś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okazały — okazałyali, okazałyalszy 1. «pokaźny, duży, dobrze się prezentujący; mający wspaniałą postawę, figurę, dobrze zbudowany, postawny» Okazały dąb. Okazały dwór, pałac. Okazała postura, tusza. Okazały wzrost. Okazały mężczyzna. 2. «odznaczający się… …   Słownik języka polskiego

  • rozchodnik okazały — puošnioji vilkpupė statusas T sritis vardynas atitikmenys: lot. Hylotelephium spectabile vok. Speckblume rus. очиток видный lenk. rozchodnik okazały …   Dekoratyvinių augalų vardynas

  • List of molluscs recorded in Poland — There is around 260 species of molluscs living in the wild in Poland. ystematic listList is in zoological order. The Polish name is in brackets.The source for the non marine species on this list is: [http://www.gnm.se/gnm/clecom/eng… …   Wikipedia

  • Список моллюсков Польши — Содержание 1 Брюхоногие 2 Двустворчатые 3 См. также 4 Ссылки …   Википедия

  • szuflada — Schować, odłożyć itp. coś do szuflady; coś trafiło do szuflady «przestać na razie się czymś zajmować, odłożyć coś na później; nie być realizowanym»: Koszta pomysłu okazały się astronomiczne. Z żalem odłożył pomysł do szuflady. M. Kamiński, W.… …   Słownik frazeologiczny

  • wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • dwuczub — m IV, DB. a, Ms. dwuczubbie; lm M. y, D. ów zool. dwuczuby «Cariamidae, rodzina dużych ptaków z rzędu chruścieli, mających na głowie okazały czub; żywią się głównie gadami, żyją w Ameryce Płd.» …   Słownik języka polskiego

  • gmach — m III, D. u; lm M. y «wielki, okazały budynek» Gmach sądowy, szkolny, teatralny. Gmach dworca. Zespół gmachów szpitalnych. przen. Gmach państwa, wiedzy …   Słownik języka polskiego

  • grobowiec — m II, D. grobowiecwca; lm M. grobowiecwce, D. grobowiecwców «okazały grób z murowaną lub kamienną częścią nadziemną, z płytą, kapliczką, krzyżem, posągiem itp.» Płyta grobowca. Grobowiec faraonów. Królewski grobowiec. Grobowiec rodzinny …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»