ogłupić

См. также в других словарях:

• ogłupić — → ogłupiać …   Słownik języka polskiego

• ogłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłupiaćam, ogłupiaća, ogłupiaćają, ogłupiaćany {{/stl 8}}– ogłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogłupiaćpię, ogłupiaćpi, ogłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić kogoś głupim, niezdolnym do krytycznego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… …   Słownik języka polskiego

• ogłupiać — ndk I, ogłupiaćam, ogłupiaćasz, ogłupiaćają, ogłupiaćaj, ogłupiaćał, ogłupiaćany ogłupić dk VIa, ogłupiaćpię, ogłupiaćpisz, ogłup, ogłupiaćpił, ogłupiaćpiony «sprawiać, że ktoś traci orientację, rozsądek, zdolność rozumowania, myślenia; mącić… …   Słownik języka polskiego

• otępić — dk VIa, otępićpię, otępićpisz, otęp, otępićpił, otępićpiony otępiać ndk I, otępićam, otępićasz, otępićają, otępićaj, otępićał, otępićali «uczynić tępym, niewrażliwym, biernym; ogłupić, zobojętnić» Hałas otępił go …   Słownik języka polskiego

• otumanić — dk VIa, otumanićnię, otumanićnisz, otumań, otumanićnił, otumanićniony rzad. otumaniać ndk I, otumanićam, otumanićasz, otumanićają, otumanićaj, otumanićał, otumanićany 1. «zamącić komuś w głowie; zbałamucić, ogłupić, oszukać, wprowadzić kogoś w… …   Słownik języka polskiego