Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

officinator

  • 1 officinator

    officīnātor, ōris, m. (officina), der Meister in einem Handwerke, der Werkmeister, Vitr. 6, 8 (11), 9. Apul. met. 9, 6: officinatores et nummularii officinarum argentariarum, Corp. inscr. Lat. 6, 298: officinator monetae, Münzmeister, Corp. inscr. Lat. 6, 1145 u. 6, 8463.

    lateinisch-deutsches > officinator

  • 2 officinator

    officīnātor, ōris, m. (officina), der Meister in einem Handwerke, der Werkmeister, Vitr. 6, 8 (11), 9. Apul. met. 9, 6: officinatores et nummularii officinarum argentariarum, Corp. inscr. Lat. 6, 298: officinator monetae, Münzmeister, Corp. inscr. Lat. 6, 1145 u. 6, 8463.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > officinator

  • 3 officinator

    officīnator, ōris m. [ officina ]
    мастер Vtr, Ap

    Латинско-русский словарь > officinator

  • 4 officinator

    offĭcīnātor, ōris, m. [officina], one who keeps a workshop, a master-workman, an artificer, artist (post-Aug.), Vitr. 6, 11:

    noster,

    App. M. 9, p. 219, 28; Inscr. Orell. 1090:

    OFFICINATORES ET NVMMVLARI OFFICINARVM ARGENTARIARVM,

    ib. 3226:

    OFF. and OFFIC. MONETAE,

    ib. 3227.

    Lewis & Short latin dictionary > officinator

  • 5 Moneta

    Monēta, ae, f. (moneo) = Μνημοσύνη, I) nom. propr.: A) die Mutter der Musen, Cic. de nat. deor. 3, 47. Hyg. fab. praef. p. 3 M.: filia Monetas (archaist. Genet.), Liv. Andr. Odyss. fr. bei Prisc. 6, 6. – B) Beiname der Juno, wegen verschiedener guter Ermahnungen, die sie den Römern gegeben haben soll, Cic. de div. 1, 101. Liv. 7, 28, 4. Ov. fast. 1, 638. Val. Max. 1, 8, 3. Lact. 2, 7, 11. – Im Tempel dieser Iuno Moneta war die röm. Münze; dah. II) nom. appellat., monēta, ae, f., A) die Münze als Ort, die Münzstätte, Cic. u.a.: officinator monetae, Münzmeister, Corp. inscr. Lat. 6, 8463: aequator monetae, Münzwardein, Corp. inscr. Lat. 13, 1820. – übtr., m. hominis formandi, Mutterleib, Macr.: quaedam ex nostra, ut ita dicam, moneta proferre, aus unserer M. (der stoischen Schule), Sen. – B) meton.: 1) das gemünzte Geld, die Münze, Ov., Plin. u.a.: percutere monetam, Vopisc. – übtr., v. Wortschatz, monetam illam veterem sectator, Fronto de oratt. p. 161, 14 N. – 2) der Münzstempel, Stempel, das Gepräge, Mart. 12, 55, 8. – übtr., communi feriat carmen triviale monetā, Iuven.: nomina Latinā monetā percussa, Apul.

    lateinisch-deutsches > Moneta

  • 6 officinatrix

    officīnātrīx, trīcis, f. (Femin. zu officinator), die Werkmeisterin, Corp. inscr. Lat. 6, 9715.

    lateinisch-deutsches > officinatrix

  • 7 Münzfuß

    Münzfuß, *pretium nummorum. – nach unserm M. soundso viel betragen, facere nostratis nummi m. Akk. der Summe. – Münzhaus, monēta. Münzherr, s. Münzdirektor. – Münzkabinett,* nummothēca. Münzmeister, officinator monētae (Inscr.).Münzsammlung,* nummothēca. Münzsorte, genus nummorum. – auch bl. nummus (wenn es = Münze, Geld übh.). – die nämlichen Münzsorten (beim Wiederbezahlen), corpora nummorum eadem (ICt.): in römischen Münzsorten bezahlen, ad denarium solvere. – nach unsern Münzsorten soundso viel betragen, facere nostratis nummi m. Akk. Plur. der Summe.

    deutsch-lateinisches > Münzfuß

  • 8 Werkmeister

    Werkmeister, opifex. effector. fabricator. architectus. artifex (der etw. ins Werk richtet). – officinator (der eine Werkstätte hat, wo er Gesellen oder Leute hält). – magister operarum (der in einer Werkstätte die Aufsicht über die Arbeiter führt, wie in Fabriken etc.). – der W. der Welt, s. Schöpfer: W. sein, officinae od. fabricae praeesse (einer Werkstätte vorstehen).

    deutsch-lateinisches > Werkmeister

  • 9 Moneta

    Monēta, ae, f. (moneo) = Μνημοσύνη, I) nom. propr.: A) die Mutter der Musen, Cic. de nat. deor. 3, 47. Hyg. fab. praef. p. 3 M.: filia Monetas (archaist. Genet.), Liv. Andr. Odyss. fr. bei Prisc. 6, 6. – B) Beiname der Juno, wegen verschiedener guter Ermahnungen, die sie den Römern gegeben haben soll, Cic. de div. 1, 101. Liv. 7, 28, 4. Ov. fast. 1, 638. Val. Max. 1, 8, 3. Lact. 2, 7, 11. – Im Tempel dieser Iuno Moneta war die röm. Münze; dah. II) nom. appellat., monēta, ae, f., A) die Münze als Ort, die Münzstätte, Cic. u.a.: officinator monetae, Münzmeister, Corp. inscr. Lat. 6, 8463: aequator monetae, Münzwardein, Corp. inscr. Lat. 13, 1820. – übtr., m. hominis formandi, Mutterleib, Macr.: quaedam ex nostra, ut ita dicam, moneta proferre, aus unserer M. (der stoischen Schule), Sen. – B) meton.: 1) das gemünzte Geld, die Münze, Ov., Plin. u.a.: percutere monetam, Vopisc. – übtr., v. Wortschatz, monetam illam veterem sectator, Fronto de oratt. p. 161, 14 N. – 2) der Münzstempel, Stempel, das Gepräge, Mart. 12, 55, 8. – übtr., communi feriat carmen triviale monetā, Iuven.: nomina Latinā monetā percussa, Apul.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Moneta

  • 10 officinatrix

    officīnātrīx, trīcis, f. (Femin. zu officinator), die Werkmeisterin, Corp. inscr. Lat. 6, 9715.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > officinatrix

  • 11 Мастер

    - magister; artifex; faber; opifex; peritus in re; eruditus; versatus; officinator; doctor; praeceptor;

    • praefectus fabrum (= fabrorum);

    • бронзовых дел мастер - faber aerarius;

    • мастер придумывать причины - ingeniosus ad causas;

    • мастер хвалить - ad assentationem eruditus;

    • мастер музыкальных инструментов - organarius;

    • мастер суконных дел - pannificus;

    • мастер, делающий глиняную посуду - urnarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мастер

  • 12 Moneta

    Mŏnēta, ae (archaic gen. Monetas, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 679 P.), f. [moneo].
    I.
    The mother of the Muses, a transl. of the Gr. Mnêmosunê: Mnêmosunê Moneta, Gloss. Philox.; cf. Cic. N. D. 3, 18, 47; Hyg. Fab. praef.: filia Monetas, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 679 P.—
    II.
    A surname of Juno, in whose temple at Rome money was coined: cum terrae motus factus esset, Ut sue plena procuratio fieret, vocem ab aede Junonis ex arce exstitisse;

    quocirca Junonem illam appellatam Monetam,

    Cic. Div. 1, 45, 101; cf. id. Phil. 7, 1, 1; Liv. 7, 28, 4; Ov. F. 1, 638; 6, 183; Val. Max. 1, 8, 3; Lact. 2, 7, 11:

    ubi nunc aedes atque officina Monetae est,

    Liv. 6, 20, 13.—
    B.
    Transf.
    1.
    The place for coining money, the mint: ad Philotimum scripsi de viatico, sive a moneta, sive ab Oppiis, i. e. taken from the mint or borrowed from the Oppian usurers, Cic. Att. 8, 7, 3; Sid. Carm. 23, 41:

    monetae officinator,

    master of the mint, Inscr. Orell. 3227:

    monetae aequator,

    ib. 3228.—
    2.
    Coined money, coin, money ( poet. and in post-Aug. prose):

    victaque concedit prisca moneta novae,

    Ov. F. 1, 222:

    nigrae, i. e. aereae,

    Mart. 1, 100, 13; Paul. Sent. 5, 25, 1:

    falsam monetam percussisse,

    id. ib. 5, 12, 12:

    probata,

    Vulg. Gen. 23, 16.—
    3.
    A stamp or die for coining money:

    a novā monetā,

    of a new stamp, Mart. 12, 55, 8.—Hence, trop.:

    communi feriat carmen triviale moneta,

    of the common stamp, in ordinary style, Juv. 7, 55:

    jam tempus est quaedam ex nostrā, ut ita dicam, monetā proferri,

    Sen. Ben. 3, 35, 1:

    nomina Graeca Latinā monetā percussa,

    of the Latin stamp, App. Mag. p. 298, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Moneta

  • 13 officinatrix

    offĭcīnātrix, īcis, f. [officinator], a [p. 1260] woman that keeps a workshop, Inscr. Orell. 4257.

    Lewis & Short latin dictionary > officinatrix

См. также в других словарях:

  • STATUIS Officinator (a) — a STATUIS Officinator nomen officii fuit apud Romanos, in famulitio urbano: Qualis fuisse legitur, Eutyches, Augustorum Libertus et Hermeros Tib. Claudii servus Theamidianus ab Marmoribus Magister. Unde colligas; apud Caesares saltem, non… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OFICINATOR — officinator …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • OFFPUB — officinator Publius …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • OFICINATORINSULEVITALINE — officinator insulae Vitalinae …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • OFFICINA — ab officio, in qua artifices operas exercent, dicta est, iuxta Old. Itaque a taberna differt, quae apud Romanos erat aedificium in loco publico, ubi merces et quaecumque alia opera omnis generis venum proponebantur; cum in Officina ipsa opera… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARMARIA Imagines Majorum continentia — apud Romanos, in Atrio erant.Quo respexit Val. Max. l. 8. c. 15. ex.. cum ait: Imaginem in cella Iovis Opt. Max. positam habet, quae, quotiescumque funus aliquod Corneliae genti celebrandum est, inde petitur; unique illi instar atrii Capitolium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ATRIENSIS — servus fuit apud Romanos, qui sicut Ostiarius, seu Ianitor ostium, ita is atrium tuebatur. Varro de L. L. l. 7. Si ab aede et tuendo Aedituus est, cur ab Atrio et tuendo, non Atrituus sit potius quam Atriensis. Servius ad Aen. l. 9. v. 648.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PINACOTHECA Imaginum illustrium — doctrinae vel ingenii laude, Virorum, nomen libria Iano Nicio Erythraeo haud pridem editi, de quo ipse sic ad Lectorem: Eorum tantum imagines in hanc Pinacothecam intuli, qui, meâ aetate, memoriâ digni exstiterunt, quique me vivô fatô functi sunt …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SERVI — vetustum nomen, et a Noahi usque temporibus deductum, sacra Biblia testantur, Gen. c. 9. v. 25. Maledictus Chanaan, servus servorum erit, fratribus suis. Quod expressit eleganter Alcimus Avitus l. 4. Primum inde repertium Servitii nomen: cuncti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAESNSEROFICINATORDD — Caesaris nostri servus officinator donum dedit …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • CPORCZOSIOFFIC — Caius Porcius Zosimus officinator …   Abbreviations in Latin Inscriptions

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»