Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

officinae

  • 1 officīna

        officīna ae, f    [for opificīna (old), from opifex], a workshop, manufactory: instituit officinam in regiā maximam, studio: armorum officinae in urbe: monetae, mint, L.: Cyclopum Volcanus urit officinas, H.—Fig., a workshop, factory, laboratory: tamquam omnium artium: sapientiae: ex rhetorum officinis: eloquentiae: corruptelarum, L.
    * * *
    workshop; office

    Latin-English dictionary > officīna

  • 2 chartarium

    chartārĭus, a, um, adj. [id.], of or [p. 326] pertaining to paper, paper-:

    officinae,

    Plin. 18, 10, 20, § 89:

    calamus,

    App. Flor. 9.—
    II.
    Subst.: chartārĭus, ii, m., a papermerchant, Diom. p. 313 P.; Inscr. Orell. 4159.—
    III.
    chartārĭum, i, n., archives, Hier. adv. Ruf. 3, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > chartarium

  • 3 chartarius

    chartārĭus, a, um, adj. [id.], of or [p. 326] pertaining to paper, paper-:

    officinae,

    Plin. 18, 10, 20, § 89:

    calamus,

    App. Flor. 9.—
    II.
    Subst.: chartārĭus, ii, m., a papermerchant, Diom. p. 313 P.; Inscr. Orell. 4159.—
    III.
    chartārĭum, i, n., archives, Hier. adv. Ruf. 3, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > chartarius

  • 4 fabrica

    fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).
    I.
    Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4:

    Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse,

    Cic. N. D. 3, 22, 55:

    armorum,

    armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which:

    armorum officinae,

    Caes. B. C. 1, 34 fin.).—
    II.
    Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1:

    pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum,

    architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and:

    natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica,

    id. ib. 1, 20, 53:

    omnis fabrica aeris et ferri,

    id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.:

    aerariae artis,

    Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci chalkeutikên vocant, Quint. 2, 21, 10.—In apposition with ars:

    abies Graeco fabricae artis genere spectabilis,

    Plin. 16, 42, 82, § 225:

    servus arte fabrica peritus,

    Dig. 33, 7, 19 fin.:

    fanum solerti fabrica structum,

    with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.—
    2.
    In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, [p. 713] Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.—Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45. —
    b.
    In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem:

    ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5:

    nescio quam fabricam facit,

    id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132:

    ad senem fingere,

    Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.

    Lewis & Short latin dictionary > fabrica

  • 5 inoptabilis

    ĭn-optābĭlis, e, adj., undesirable, unpleasant:

    officinae disciplina,

    App. M. 9, p. 222, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > inoptabilis

  • 6 insignis

    insignis, e, adj. [in-signum], distinguished by a mark; remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary (class.): insignes appellantur boves, qui in femine et in pede album habent, quasi insigniti, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.:

    maculis insignis et albo, i. e. maculis albis,

    Verg. G. 3, 56:

    insigni eum veste adornavit,

    Liv. 1, 20, 2:

    officinae,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    virtus,

    Cic. Lael. 27, 102:

    vis,

    id. N. D. 2, 31, 80; id. de Or. 2, 22, 90:

    ad deformitatem puer,

    id. Leg. 3, 8, 19:

    homo omnibus insignis notis turpitudinis,

    id. Rab. Perd. 9, 24:

    vir,

    illustrious, Tac. A. 11, 19:

    totā cantabitur urbe,

    i. e. notorious, Hor. S. 2, 1, 46:

    debilitate aliqua corporis,

    remarkable, Suet. Calig. 26:

    indignus genere et praeclaro nomine tantum Insignis,

    Juv. 8, 32:

    cujus studium insigne fuit erga me,

    Cic. Fin. 2, 22, 72:

    odium in aliquem,

    id. Att. 14, 13, B, 3:

    improbitas,

    id. de Or. 2, 58, 237:

    temeritas,

    id. Ac. 1, 12, 45:

    impudentia,

    id. Verr. 2, 4, 29, § 66:

    honorum pagina,

    glorious. Juv. 10, 57:

    magnificentia,

    Tac. A. 11, 1: jamdiu causam quaerebat senex, quamobrem insigne aliquid faceret his, i. e. of punishing them severely, Ter. Eun. 5, 5, 31.—With gen.:

    libidinum,

    Tert. Pall. 4.—With inf.:

    insignis ventos anteire lacerto,

    Sil. 16, 561.— Sup.:

    spectaculum,

    Tert. Spect. 12:

    religio,

    id. Apol. 21.— Adv.: insignĭter, remarkably, extraordinarily, notably:

    amicos diligere,

    Cic. Part. 23, 80:

    pullus insigniter cristatus,

    Suet. Tib. 14:

    dimicare,

    Just. 33, 2:

    facere unum aliquid,

    Plin. Ep. 9, 29, 1:

    verba nove et insigniter dicta,

    Gell. 19, 7, 2.— Comp.:

    ornari,

    Nep. Ages. 3, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > insignis

  • 7 plumbarium

    plumbārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to lead, lead-:

    artifices plumbarii,

    workers in lead, plumbers, Vitr. 8, 7:

    officinae,

    plumbers' shops, Plin. 34, 18, 54, § 175:

    metallum,

    a lead-mine, id. 33, 7, 40, § 119.— Subst.
    A.
    plumbārĭus, ii, m. (sc. artifex), a plumber; plur., Dig. 50, 6, 6.—
    B.
    plumbārĭum, ii, n., a place to keep leaden vessels in:

    plumbum, plumbeus, plumbarium,

    Not. Tir. p. 164.

    Lewis & Short latin dictionary > plumbarium

  • 8 plumbarius

    plumbārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to lead, lead-:

    artifices plumbarii,

    workers in lead, plumbers, Vitr. 8, 7:

    officinae,

    plumbers' shops, Plin. 34, 18, 54, § 175:

    metallum,

    a lead-mine, id. 33, 7, 40, § 119.— Subst.
    A.
    plumbārĭus, ii, m. (sc. artifex), a plumber; plur., Dig. 50, 6, 6.—
    B.
    plumbārĭum, ii, n., a place to keep leaden vessels in:

    plumbum, plumbeus, plumbarium,

    Not. Tir. p. 164.

    Lewis & Short latin dictionary > plumbarius

  • 9 purpuraria

    purpŭrārĭus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Of or belonging to purple, purple:

    officinae,

    manufactories of purple, Plin. 35, 6, 27, §

    46: taberna,

    Dig. 32, 1, 89:

    NEGOTIATOR ARTIS PVRPVRARIAE,

    Inscr. Orell. 4250.—
    II.
    Substt.
    A.
    purpŭrārĭus, ĭi, m., a purple-dyer, Inscr. Orell. 4271 and 4272.—
    B.
    purpŭrārĭa, ae, f.
    1.
    A purpledye house, Inscr. Orell. 2952.—
    2.
    A female dyer in purple, Vulg. Act. 16, 14.—
    C.
    Plur.: Purpŭrārĭae, ārum, f. (sc. insulae), two islands in the Atlantic, now Madeira and Porto Santo, Juba ap. Plin. 6, 32, 37, § 203.

    Lewis & Short latin dictionary > purpuraria

  • 10 Purpurariae

    purpŭrārĭus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Of or belonging to purple, purple:

    officinae,

    manufactories of purple, Plin. 35, 6, 27, §

    46: taberna,

    Dig. 32, 1, 89:

    NEGOTIATOR ARTIS PVRPVRARIAE,

    Inscr. Orell. 4250.—
    II.
    Substt.
    A.
    purpŭrārĭus, ĭi, m., a purple-dyer, Inscr. Orell. 4271 and 4272.—
    B.
    purpŭrārĭa, ae, f.
    1.
    A purpledye house, Inscr. Orell. 2952.—
    2.
    A female dyer in purple, Vulg. Act. 16, 14.—
    C.
    Plur.: Purpŭrārĭae, ārum, f. (sc. insulae), two islands in the Atlantic, now Madeira and Porto Santo, Juba ap. Plin. 6, 32, 37, § 203.

    Lewis & Short latin dictionary > Purpurariae

  • 11 purpurarius

    purpŭrārĭus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Of or belonging to purple, purple:

    officinae,

    manufactories of purple, Plin. 35, 6, 27, §

    46: taberna,

    Dig. 32, 1, 89:

    NEGOTIATOR ARTIS PVRPVRARIAE,

    Inscr. Orell. 4250.—
    II.
    Substt.
    A.
    purpŭrārĭus, ĭi, m., a purple-dyer, Inscr. Orell. 4271 and 4272.—
    B.
    purpŭrārĭa, ae, f.
    1.
    A purpledye house, Inscr. Orell. 2952.—
    2.
    A female dyer in purple, Vulg. Act. 16, 14.—
    C.
    Plur.: Purpŭrārĭae, ārum, f. (sc. insulae), two islands in the Atlantic, now Madeira and Porto Santo, Juba ap. Plin. 6, 32, 37, § 203.

    Lewis & Short latin dictionary > purpurarius

  • 12 tingens

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tingens

  • 13 tingo

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tingo

  • 14 tinguo

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tinguo

См. также в других словарях:

  • Officinae epitome — ( Kurzer Inbegriff einer literarischen Werkstatt ) ist eine Enzyklopädie des Humanisten Johannes Ravisius (1480 1524). Inhaltsverzeichnis 1 Gliederung 2 Ausgaben 3 Literatur 4 …   Deutsch Wikipedia

  • Nobiles Officinae — Die Nobiles Officinae waren die königlichen Werkstätten der normannischen Herrscher in Palermo auf Sizilien im 12. und 13. Jahrhundert. Der damalige König Roger II. von Sizilien, aus der normannischen Dynastie Hauteville, war ein Mäzen der Künste …   Deutsch Wikipedia

  • MONETARIAE Officinae — olim sub Imperatorib. in Oriente, praeter Constantinopolim; Alexandriae erant, teste Ammianô, Antiochiae, ut Lamprid. et Cyzici, uti Sozomenus et ex eo Nicephorus, referunt, qui complures in hac urbe tradunt exstitisse Monetarios, qui περὶ τὴν… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Krönungsmantel — Der Krönungsmantel, heute in der Weltlichen Schatzkammer der Wiener Hofburg Der Krönungsmantel oder Pluviale (lateinisch für Mantel) gehört zu den Reichskleinodien des Heiligen Römischen Reiches Deutscher Nation und ist das Hauptstück des… …   Deutsch Wikipedia

  • Ioannis Ravisius — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… …   Deutsch Wikipedia

  • Jean Tixier de Ravisi — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… …   Deutsch Wikipedia

  • Johannes Ravisius Textor — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… …   Deutsch Wikipedia

  • Ravisius — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… …   Deutsch Wikipedia

  • Johannes Ravisius — (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae epitome. Werke… …   Deutsch Wikipedia

  • Об Этне — (De Aetna) диалог Пьетро Бембо, написанный по возвращении из Мессины, где он проходил обучение у грамматика Константина Ласкариса. В произведении рассказывается о восхождении на Этну, которое автор предпринял возвращаясь домой. Отец и сын… …   Википедия

  • Alba (Reichskleinodien) — Die Alba in der Wiener Schatzkammer Die Alba der Reichskleinodien wurde laut gestickter Inschrift im Jahre 1181 in Palermo für König Wilhelm II. gefertigt und gehörte später zum Krönungsornat der römisch deutschen Kaiser. Sie befindet sich heute… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»