-
1 offender
[ə΄fendə] n անարգող, վի րա վո րող. իրավ. օրինախախտ/օրինազանց անձնավո րու թյուն. juvenile offender անչափահաս հանցագործ. old offender կրկնահանցագործ. joint offender հանցա կից -
2 Offender
مخالف ، جان ، مذنب ، مرتكب جريمة -
3 Abnormal offender
مذنب شاذ -
4 Co-offender
شريك فِي جريمة -
5 First offender
مذنب بلا سوابق -
6 Habitual offender
عائد ، معتاد الإجرام -
7 Joint offender
شريك فِي جريمة -
8 Juvenile delinquent-offender
حدث مجرمEnglish-Arabic economic glossary > Juvenile delinquent-offender
-
9 Juvenile offender
حدث مذنب -
10 Major offender
فاعل أصلى فِي جريمة -
11 Persistent offender
عائد عتيق -
12 Second offender
عائد للمرة الأولى -
13 fugitive
[΄fju:dзətiv] n փախստական, գաղթա կան, դասալիք. fugitive offender հանցագործ փախստական. fugitives from an invaded country բռնագաղթվածներ -
14 habitual
[hə΄bitʃuəl] a սովորական, մի բանի սո վորած. habitual time of getting up առավոտյան վեր կենալու սովորական ժամը. habitual gesture սովորական շարժում. (մոլի, անուղղելի) a habitual liar/offender մոլի անուղղելի խաբե բա/ հան ցագործ. habitual drinker մոլի հարբեցող -
15 juvenile
[΄dзu:vənail] n պատանի, դե ռահաս, դ եռատի. juvenile delinquent դեռահաս հանցա գործ. juvenile delinquency մանկական հան ցագոր ծություն. juvenile offender անչա փա հաս իրավա խախտ -
16 major
I[΄meidзə] a մեծ, գլխավոր, հիմնական, ավագ. the major part գլխավոր/հիմնական մասը. the major problem գլխավոր հարցը. major repairs կապիտալ վերանորոգում. major offender իրավ. լուրջ հանցագործ. հմկրգ. major failure էական անսարքությունII[΄meidзə] n ռզմ. մայոր. երժշտ. մա ժորա յին, մաժոր. the key of C major դո մաժոր տոնայնությամբ[΄meidзə] v մասնագիտանալ. He has majored in medieval history Նա մասնագիտացել է միջին դարերի պատմության գծով -
17 young
I[jʌŋ] a երիտասարդ, ջահել, պա տանի. young people երիտասարդությունը. young man ! Երի տասա՛րդ (դիմելու ձև). in my young days երիտասարդ տարիներիս. young offender անչա փաս հանցագործ. young at heart հոգով երի տա սարդ. you look younger երիտասարդացած տեսք ունես. younger brother կրտսեր եղբայր. The night is still young փխբ. Դեռ շուտ է, Դեռ այդքան էլ ուշ չէ. look young երիտասարդ տեսք ունենալ. feel young իրեն երիտասարդ զգալ. (անփորձ) young in crime սկսնակ/անփորձ հանցագործII[jʌŋ] n ձագ, ճուտ. be with young (կենդանիների մասին) հղի լինել. old and young ահելն ու ջահելը
См. также в других словарях:
offender — of·fend·er /ə fen dər/ n: one that commits an offense a repeat offender Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. offender … Law dictionary
offender — of‧fend‧er [əˈfendə ǁ ər] noun [countable] 1. LAW someone who is guilty of a crime: • Repeat offenders (= people who do something illegal several times ) will face higher fines. • the sentencing of first time offenders … Financial and business terms
Offender — Of*fend er, n. One who offends; one who violates any law, divine or human; a wrongdoer. [1913 Webster] I and my son Solomon shall be counted offenders. 1 Kings i. 21. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
offender — (n.) mid 15c., agent noun from OFFEND (Cf. offend) (v.) … Etymology dictionary
offender — [n] perpetrator con*, convict, criminal, crook, culprit, delinquent, felon, guilty party, guilty person, jailbird*, lawbreaker, malefactor, sinner, suspect, transgressor, wrongdoer; concept 91 … New thesaurus
offender — of|fend|er [əˈfendə US ər] n 1.) someone who is guilty of a crime ▪ Community punishment is used for less serious offenders. ▪ At 16, Scott was already a persistent offender (=someone who has been caught several times for committing crimes) .… … Dictionary of contemporary English
offender — [[t]əfe̱ndə(r)[/t]] offenders 1) N COUNT: oft supp N An offender is a person who has committed a crime. The authorities often know that sex offenders will attack again when they are released. 2) N COUNT You can refer to someone or something which … English dictionary
offender — noun 1 person who commits a crime ADJECTIVE ▪ alleged ▪ convicted ▪ first, first time ▪ As a first offender, he received a lenient sentence. ▪ … Collocations dictionary
offender — n. a chronic; first offender * * * [ə fendə] first offender a chronic … Combinatory dictionary
offender — noun (C) 1 someone who is guilty of a crime: an institute for young offenders | first offender (=one who has done a criminal action for the first time) 2 someone or something that is the cause of something that is bad: Among causes of air… … Longman dictionary of contemporary English
offender */*/ — UK [əˈfendə(r)] / US [əˈfendər] noun [countable] Word forms offender : singular offender plural offenders 1) someone who has committed a crime sex offenders 2) something that is causing a problem Older houses cost a lot to maintain and… … English dictionary
