-
1 aecus
aequus ( aecus, Pac. 32 Rib.; Lucr. 5, 1023 Lachm. and Munro; AIQVOS, S. C. de Bacch. 1. 26), a, um, adj. [formerly referred to EIKÔ, eoika, but Pott connects it with Sanscr. ēka = one, as if properly, one and uniform; others consider it as akin to aemulor, q. v.].I.A.. Of place, that extends or lies in a horizontal direction, plain, even, level, flat (esp. freq. in the strategic descriptions of the histt.;B. 1.syn.: planus, aequalis, aequabilis, par, similis, justus): locus ad libellam aequus,
level, Varr. R. R. 1, 6 fin.:aequus et planus locus,
Cic. Caec. 17 fin.:in aequum locum se demittere,
Caes. B. G. 7, 28: legio, quae paulo aequiore loco constiterat, id. ib. 7, 51:in aequum locum deducere,
Sall. J. 42 (cf. in Gr. eis to isoW katabainein, Xen. Anab. 4, 6, 18).— Trop.:sive loquitur ex inferiore loco sive aequo sive ex superiore,
i. e. before the judges, sitting on raised seats, or in the Senate, or in the assembly of the people from the rostra, Cic. de Or. 3, 6, 23:meos multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos cum tuā summā laude,
from the tribune, and on private matters, id. Fam. 3, 8.—In the histt., sometimes subst.: aequum, i, n., with a gen., level ground, a plain:facilem in aequo campi victoriam fore,
Liv. 5, 38:ut primum agmen aequo, ceteri per acclive jugum insurgerent,
Tac. Agr. 35:in aequum digredi,
id. ib. 18:in aequo obstare,
id. ib. 36; id. H. 4, 23.—Also, an eminence, if it rises without inequalities:dum Romanae cohortes in aequum eniterentur,
up the slope, Tac. A. 2, 80.—As a level place is more favorable for military operations than an uneven one, aequus has the signif.,Of place:2.locum se aequum ad dimicandum dedisse,
Caes. B. C. 3, 73:etsi non aequum locum videbat suis,
Nep. Milt. 5, 4:non hic silvas nec paludes, sed aequis locis aequos deos,
Tac. A. 1, 68. —Of time: judicium aequiore tempore fieri oportere, more propitious, Cic. Corn. Fragm. ap. Ascon. p. 72:3.et tempore et loco aequo,
Liv. 26, 3:tempore aequo,
Suet. Caes. 35.—In gen., of persons or things (freq. and class.), favorable, kind, friendly, benevolent, etc.; constr. absol. with dat., or in and acc. (in poets in with abl.).(α).Absol.:(β).consequeris, ut eos ipsos, quos contra statuas, aequos placatosque dimittas,
Cic. Or. 10, 34:nobilitate inimica, non aequo senatu,
id. Q. Fr. 2, 3 med.:meis aequissimis utuntur auribus,
id. Fam. 7, 33:oculis aspicere aequis,
Verg. A. 4, 372:O dominum aequum et bonum,
Suet. Aug. 53:boni et aequi et faciles domini,
id. Tib. 29.—With dat.:(γ).aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit,
Ov. Tr. 1, 2, 6; id. A. A. 2, 310.—With in and acc.:(δ).quis hoc statuit, quod aequum sit in Quintium, id iniquum esse in Maevium,
Cic. Quint. 14.—With in and abl.:4.victor erat quamvis, aequus in hoste fuit,
Prop. 4, 18, 28.—Hence,aequus, i, m. subst., a friend:II.ego ut me tibi amicissimum esse et aequi et iniqui intellegant, curabo,
both friends and enemies, Cic. Fam. 3, 6 fin.:aequis iniquisque persuasum erat,
Liv. 5, 45.That is equal to another in any quality, equal, like; and of things divided into two equal parts, a half:1.aequo censu censeri,
Plaut. Trin. 2, 4, 92:partīs,
Lucr. 3, 125; so Aur. Vict. Orig. 19, 1; and Vulg. 1 Reg. 30, 24:aequa erit mensura sagorum,
ib. Exod. 26, 8:pondera,
ib. Lev. 19, 36:portio,
ib. 2 Mach. 8, 30:aequa dementia,
Lucr. 1, 705 al.:aequā manu discedere,
to come off with equal advantage, Sall. C. 39; so,aequo Marte pugnare,
with equal success, Liv. 2, 6; Curt. 4, 15, 29; Flor. 4, 2, 48 al.:urbs erat in summo nubibus aequa jugo,
Ov. P. 4, 7, 24:aequum vulnus utrique tulit,
id. M. 9, 719 (cf. id. ib. 7, 803:aequales urebant pectora flammae): sequiturque patrem non passibus aequis,
Verg. A. 2, 724:pars aequa mundi,
Plin. 2, 19, 17, § 81:utinam esset mihi pars aequa amoris tecum, i. e. aeque vicissim amaremus,
Ter. Eun. 1, 2, 12:non tertiam portionem, verum aequam,
Plin. 3, 1, 1, § 5 al. —Hence the adverbial phrases,Ex aequo, in like manner, in an equal degree, equally ( = ex isou, Hdt., Dem.), Lucr. 1, 854:2.dixit et ex aequo donis formaque probata, etc.,
Ov. H. 16, 87; 20, 123; id. Am. 1, 10, 33; id. A. A. 2, 682; id. M. 3, 145; 4, 62; Liv. 36, 37:adversarum rerum ex aequo socii sunt (Fosi Cheruscis), cum in secundis minores fuissent,
Tac. G. 36 fin. —In aequo esse or stare, to be equal:B.qui cogit mori nolentem, in aequo est, quique properantem impedit,
Sen. Phoen. 98:ut naturam oderint, quod infra deos sumus, quod non in aequo illis stetimus,
id. Ben. 2, 29: in aequo ponere aliquem alicui, to make equal, to put on an equality, to compare:in aequo eum (Philopoemenem) summis imperatoribus posuerunt,
Liv. 39, 50 fin. —Morally.1.Of persons, fair, equitable, impartial in conduct toward others (diff. from justus, just; v. aequitas, II.); constr. absol., with dat.; more rarely with gen.:2.praetor aequus et sapiens,
Cic. Verr. 2, 4, 65; 2, 5, 59:aequissimus aestimator et judex,
id. Fin. 3, 2:praebere se aequum alicui,
id. Fam. 2, 1:absentium aequi, praesentibus mobiles,
benevolent toward, Tac. A. 6, 36.—Of things, fair, right, equitable, reasonable: ITA. SENATVS. AIQVOM. CENSVIT., S. C. de Bach. 1. 26: et aecum et rectum est, Pac. ap. Non. 261, 13 (Trag. Rel. p. 81 Rib.):3.aequa et honesta postulatio,
Cic. Rosc. Am. 2:quod justum est et aequum, servis praestate,
just and fair, Vulg. Col. 4, 1:postulo primum id, quod aequissimum est, ut, etc.,
Cic. Clu. 2:aequa lex et omnibus utilis,
id. Balb. 27:aequissimis legibus monere,
Aur. Vict. Caes. 9, 5:aequae conditiones,
Vell. 2, 25; see Fischer, Gr. II. 611.—Hence,ae-quum, i, n. subst., what is fair, equitable, or just; fairness, equity, or justice, etc.: jus atque aequum, Enn. ap. Non. p. 399, 10 (Trag. v. 224 Vahl.):4.utilitas justi prope mater et aequi,
Hor. S. 1, 3, 98:aequi studium,
Aur. Vict. Caes. 24, 6.—Often with comparatives, more than is right, proper, reasonable:lamentari amplius aequo,
Lucr. 3, 966:injurias gravius aequo habere,
to feel too deeply, Sall. C. 50:potus largius aequo,
Hor. Ep. 2, 2, 215.—Hence, aequum est, it is reasonable, proper, right, etc.; constr. with acc. and inf., in good prose also with dat. pers. and ut, Rudd. II. p. 235, n. 21: nos quiescere aequom est, Enn. ap. Diom. p. 382 P. (Trag. v. 199 Vahl.):quae liberum scire aequom est adulescentem,
Ter. Eun. 3, 2, 25:significant Imbecillorum esse aecum misererier omnīs,
Lucr. 5, 1023:non est aequum nos derelinquere verbum Dei,
Vulg. Act. 6, 2:aequius est mori quam auctoritatem imperii foedare,
Aur. Vict. Epit. 12, 7:ut peritis? Ut piscatorem aequomst (sc. perire), fame sitique speque,
Plaut. Rud. 2, 2, 7; so,sicut aequum est homini de potestate deorum timide et pauca dicamus,
Cic. Imp. Pomp. 16, 47.—In Plaut., with abl.:plus vidissem quam med atque illo aequom foret,
would be becoming in me and him, Plaut. Bacch. 3, 3, 84; id. Rud. prol. 47.—Aequum as subst. very freq. with bonum = aequitas, equitable conduct toward others, fairness, equity, etc.:C.neque quidquam queo aequi bonique ab eo impetrare,
what is right and just, Plaut. Curc. 1, 1, 65:cum de jure civili, cum de aequo et bono disputaretur,
Cic. Brut. 38:ex aequo et bono, non ex callido versutoque jure rem judicari oportere,
id. Caecin. 23:fit reus magis ex aequo bonoque quam ex jure gentium,
in accordance with justice and equity, Sall. J. 35.— Also without et:illi dolum malum, illi fidem bonam, illi aequum bonum tradiderunt,
Cic. Top. 17.—So also, aequius melius, according to greater equily, Cic. Off. 3, 15; id. Top. 17.—Of a state of mind, even, unruffled, calm, composed, tranquil, patient, enduring (cf. aequitas, II. B.);1.esp. freq. with animus or mens: animus aequos optumum est aerumnae condimentum,
Plaut. Rud. 2, 3, 71:concedo et quod animus aequus est et quia necesse est,
Cic. Rosc. Am. 50:quodadest memento Componere aequus,
Hor. C. 3, 29, 32:tentantem majora, fere praesentibus aequum,
id. Ep. 1, 17, 24;and so, aequam memento rebus in arduis Servare mentem, etc.,
id. C. 2, 3, 1.—Esp. freq. in the adv. abl.: aequo (aequiore, aequissimo) animo, with even mind, with equanimity, patiently, calmly, quietly, with forbearance: ego, nisi Bibulus adniteretur de triumpho, aequo animo essem, nunc vero aischron siôpan, Cic. Att. 6, 8:carere aequo animo aliquā re,
id. Brut. 6:ferre aliquid,
Nep. Dion. 6, 7; Aur. Vict. Orig. 6, 3:accipere,
Sall. C. 3, 2:tolerare,
id. J. 31:quo aequiore animo Germanicus celerem successionem operiretur,
Suet. Tib. 25:testem se in judiciis interrogari aequissimo animo patiebatur,
id. Aug. 56.—In eccl. Lat. = bono animo:aequo animo esto,
be of good cheer, Vulg. 3 Reg. 21, 7:aequo animo (aliquis) est? Psallat,
ib. Jacob. 5, 13.—Hence: aequi bonique facere aliquid, to regard as fair and reasonable (prop., a gen. of value, Roby, § 1191), to put up with, be content with, submit to, acquiesce in, etc.:istuc aequi bonique facio,
Ter. Heaut. 4, 5, 40: tranquillissimus animus meus totum istuc aequi boni [p. 59] facit, Cic. Att. 7, 7; Liv. 34, 22 fin.:aequi istuc faciam,
it will be all the same to me, Plaut. Mil. 3, 1, 189.—So also:aequi bonique dicere,
to propose any thing reasonable, Ter. Phorm. 4, 3, 32.—Hence, aequē, adv., in like manner, equally, just as = ex aequo, pariter, Gr. isôs, omoiôs (indicating the entire equality of two objects compared, while similiter denotes only likeness):eā (benevolentiā) non pariter omnes egemus... honore et gloriā fortasse non aeque omnes egent,
Cic. Off. 2, 8, 30:non possum ego non aut proxime atque ille aut etiam aeque laborare,
id. Fam. 9, 13, 2:universa aeque eveniunt justo et impio,
Vulg. Eccl. 9, 2.In the comic poets with cum or the comp. abl. (cf. adaeque); in Cic. and good class. authors gen. with et, atque, ac, ac si; less class. with quam, ut, quam ut; in Petr. with tamquam.(α).Aeque—cum:(β).animum advorte, ut aeque mecum haec scias,
Plaut. As. 2, 2, 66, id. Poen. prol. 47: novi aeque omnia tecum, Ter Phorm. 5, 9, 43. But in Plaut. As. 4, 1, 26, tecum una postea aeque pocla potitet, una belongs with tecum to potitet, and aeque is put absol. (sc. ut tu).—Aeque with comp. abl.:(γ).nullus est hoc meticulosus aeque,
as this person, Plaut. Am. 1, 1, 137:qui me in terrā aeque fortunatus erit,
id. Curc. 1, 2, 51.—Aeque—et or aeque— que (as in Gr. ison kai, isa kai, Soph. Oed. Tyr. 611;(δ).Thuc. 3, 14). nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus,
equally as ourselves, Cic. Fin. 1, 20, 67. versūs aeque prima et media et extrema pars attenditur, id. de Or. 3, 50, 192; id. Rosc. Com. 1, 2; so id. Mur. 13, 28; id. Clu. 69, 195, id. Tusc. 2, 26, 62 al.:quod Aeque neglectum pueris senibusque nocebit,
Hor. Ep. 1, 1, 26.—Aeque—atque, —ac, —ac si, as... as; as much as, as: vide ne, quem tu esse hebetem deputes aeque ac pecus, is, etc., Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45: pumex non aeque aridus atque hic est senex, Plaut Aul. 2, 4, 18; Ter. Phorm 1, 2, 43; Varr. R. R. 3, 8, 2:(ε).nisi haberes, qui illis aeque ac tu ipse gauderet,
Cic. Lael. 6, 22:sed me colit et observat aeque atque patronum suum,
id. Fam. 13, 69; 2, 2; so id. Brut. 71, 248; id. Rosc. Am. 40, 116; Cels. 6, 15; Tac. H. 4, 5; Suet. Caes. 12 al.: aeque ac si. with the subj., just as if. altogether as if:Egnatii absentis rem ut tueare, aeque a te peto ac si mea negotia essent,
Cic. Fam. 13, 43, 3; Auct Her 2, 13, 19: quo factum est, ut jumenta aeque nitida ex castellis educeret ac si in campestribus ea locis habuisset, Nep Eum. 5. 6; Liv. 10, 7, 4; 44, 22, 5 al.—Aeque— quam (only in Plaut. and prose writers from the Aug. per.;(ζ).neither in Cic. nor in Cæs.),
as... as, in the same manner as, as well... as, like, Plaut. Mil. 2, 5, 55;nullum esse agrum aeque feracem quam hic est,
id. Epid. 2, 3, 1:nihil aeque eos terruit quam robur et color imperatoris,
Liv. 28, 26, 14, 5, 6, 11; so 5, 3, 4; 31, 1, 3;in navibus posita aeque quam in aedificiis,
Plin. 2, 81, 83, § 196; so 2, 70, 72, § 180; Tac. A. 14, 38; id. H. 2, 10; 4, 52; Suet. Aug. 64, 89; id. Galb. 4 al.—Aeque—ut, a rare combination, and unworthy of imitation (in authors of the class. per. its reception rests, for the most part, upon false readings for aeque et or aeque ac), as much as, like, cui nihil aeque in causis agendis ut brevitas placet, Plin. Ep. 1, 20, 1 Keil. accinctus aeque ut discinctus, Vulg. 3 Reg. 20, 11. Possidebitis eam (terram) singuli aeque ut frater suus, ib. Ezech. 47, 14:(η).idemque proficeret aeque ut rosaceum,
Plin. 23, 4, 45, § 89, where Jan reads proficeret quod rosaceum. —In Plaut. once aeque—quasi for the class. aeque ac. quem videam aeque esse maestum quasi dies si dicta sit, Plaut. As. 5, 1, 11 Fleck.—Sometimes aeque—aeque, as well as, as much as. aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque, Hor. Ep. 1, 1, 25:2.aeque discordiam praepositorum, aeque concordiam subjectis exitiosam,
Tac. Agr. 15.—The comparison is often to be supplied from the whole sentence or context; hence, aeque stands absol. for aeque ac, etc. (ante-class. freq.; also in Cic. and Liv.), equally, as much as, as: eadem oratio non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4 (from Eurip. Hec. 295: logos... ou tauton sthenei):3.satin habes, si feminarum nullast quam aeque diligam?
Plaut. Am. 1, 3, 11: Aetna mons non aeque altus, id. Mil. 4, 2, 73; 4, 7, 10; id. Most. 1, 3, 85, etc.; Ter. Phorm. 3, 3, 32; Cic. Fam. 4, 6, 1; so id. ib. 5, 21; id. Fin. 4, 33, 62:aeque sons,
Liv. 29, 19, 2;so 29, 19, 4 al.: aeque non est dubium,
it is as little doubtful, Plin. 2, 15, 13, § 68.—With omnes, uterque, and definite numerals, to indicate that a thing applies equally to all the objects designated, equally:4.non omnia eadem aeque omnibus suavia esse scito,
Plaut. As. 3, 3, 51; Ter. Hec. 2, 1, 2; so Cic. Off. 2, 8, 31; id. Fin. 4, 27, 75 al.:etsi utrique nostrum prope aeque gratae erant (litterae),
id. Fam. 13, 18; so id. Quint. 28, 86; Verg. G. 3, 118; Ov. Tr. 3, 8, 33; id. Fast. 1, 226:aeque ambo pares,
Plaut. Men. 5, 9, 60:duae trabes aeque longae,
Caes. B. C. 2, 10; Suet. Aug. 101. —Sometimes absol., with several substantives, alike, equally:5.Tragici et comici Numquam aeque sunt meditati,
Plaut. Pers. 4, 2, 4. imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant, Sall. C. 11.—In Plaut. Capt. 3, 5, 42, nec est mihi quisquam, melius aeque cui velim, melius velle is, perhaps, to be taken together as a phrase, and the comp. considered as used in a restricted sense, as in melius est. Others consider the comp. as used for the simple positive; cf. adaeque.—B.Justly, with equity:► An old adverb.mihi id aeque factum arbitror,
Plaut. Mil. 5, 22 dub. (Ritschl: jureque id factum arbitror).— Comp.: ferro quam fame aequius perituros, more willingly, Sall. H. Fragm.— Sup.:aequissime jus dicere,
Aur. Vict. Epit. 11, 2:judicas ut qui aequissime,
Sid. 15, Ep. 11.form, aequĭter, also occurs: praeda per participes aequiter partita est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31; so Pac. ib., Att. ib., and Plaut. acc. to Prisc. 1010 P. -
2 aequum
aequus ( aecus, Pac. 32 Rib.; Lucr. 5, 1023 Lachm. and Munro; AIQVOS, S. C. de Bacch. 1. 26), a, um, adj. [formerly referred to EIKÔ, eoika, but Pott connects it with Sanscr. ēka = one, as if properly, one and uniform; others consider it as akin to aemulor, q. v.].I.A.. Of place, that extends or lies in a horizontal direction, plain, even, level, flat (esp. freq. in the strategic descriptions of the histt.;B. 1.syn.: planus, aequalis, aequabilis, par, similis, justus): locus ad libellam aequus,
level, Varr. R. R. 1, 6 fin.:aequus et planus locus,
Cic. Caec. 17 fin.:in aequum locum se demittere,
Caes. B. G. 7, 28: legio, quae paulo aequiore loco constiterat, id. ib. 7, 51:in aequum locum deducere,
Sall. J. 42 (cf. in Gr. eis to isoW katabainein, Xen. Anab. 4, 6, 18).— Trop.:sive loquitur ex inferiore loco sive aequo sive ex superiore,
i. e. before the judges, sitting on raised seats, or in the Senate, or in the assembly of the people from the rostra, Cic. de Or. 3, 6, 23:meos multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos cum tuā summā laude,
from the tribune, and on private matters, id. Fam. 3, 8.—In the histt., sometimes subst.: aequum, i, n., with a gen., level ground, a plain:facilem in aequo campi victoriam fore,
Liv. 5, 38:ut primum agmen aequo, ceteri per acclive jugum insurgerent,
Tac. Agr. 35:in aequum digredi,
id. ib. 18:in aequo obstare,
id. ib. 36; id. H. 4, 23.—Also, an eminence, if it rises without inequalities:dum Romanae cohortes in aequum eniterentur,
up the slope, Tac. A. 2, 80.—As a level place is more favorable for military operations than an uneven one, aequus has the signif.,Of place:2.locum se aequum ad dimicandum dedisse,
Caes. B. C. 3, 73:etsi non aequum locum videbat suis,
Nep. Milt. 5, 4:non hic silvas nec paludes, sed aequis locis aequos deos,
Tac. A. 1, 68. —Of time: judicium aequiore tempore fieri oportere, more propitious, Cic. Corn. Fragm. ap. Ascon. p. 72:3.et tempore et loco aequo,
Liv. 26, 3:tempore aequo,
Suet. Caes. 35.—In gen., of persons or things (freq. and class.), favorable, kind, friendly, benevolent, etc.; constr. absol. with dat., or in and acc. (in poets in with abl.).(α).Absol.:(β).consequeris, ut eos ipsos, quos contra statuas, aequos placatosque dimittas,
Cic. Or. 10, 34:nobilitate inimica, non aequo senatu,
id. Q. Fr. 2, 3 med.:meis aequissimis utuntur auribus,
id. Fam. 7, 33:oculis aspicere aequis,
Verg. A. 4, 372:O dominum aequum et bonum,
Suet. Aug. 53:boni et aequi et faciles domini,
id. Tib. 29.—With dat.:(γ).aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit,
Ov. Tr. 1, 2, 6; id. A. A. 2, 310.—With in and acc.:(δ).quis hoc statuit, quod aequum sit in Quintium, id iniquum esse in Maevium,
Cic. Quint. 14.—With in and abl.:4.victor erat quamvis, aequus in hoste fuit,
Prop. 4, 18, 28.—Hence,aequus, i, m. subst., a friend:II.ego ut me tibi amicissimum esse et aequi et iniqui intellegant, curabo,
both friends and enemies, Cic. Fam. 3, 6 fin.:aequis iniquisque persuasum erat,
Liv. 5, 45.That is equal to another in any quality, equal, like; and of things divided into two equal parts, a half:1.aequo censu censeri,
Plaut. Trin. 2, 4, 92:partīs,
Lucr. 3, 125; so Aur. Vict. Orig. 19, 1; and Vulg. 1 Reg. 30, 24:aequa erit mensura sagorum,
ib. Exod. 26, 8:pondera,
ib. Lev. 19, 36:portio,
ib. 2 Mach. 8, 30:aequa dementia,
Lucr. 1, 705 al.:aequā manu discedere,
to come off with equal advantage, Sall. C. 39; so,aequo Marte pugnare,
with equal success, Liv. 2, 6; Curt. 4, 15, 29; Flor. 4, 2, 48 al.:urbs erat in summo nubibus aequa jugo,
Ov. P. 4, 7, 24:aequum vulnus utrique tulit,
id. M. 9, 719 (cf. id. ib. 7, 803:aequales urebant pectora flammae): sequiturque patrem non passibus aequis,
Verg. A. 2, 724:pars aequa mundi,
Plin. 2, 19, 17, § 81:utinam esset mihi pars aequa amoris tecum, i. e. aeque vicissim amaremus,
Ter. Eun. 1, 2, 12:non tertiam portionem, verum aequam,
Plin. 3, 1, 1, § 5 al. —Hence the adverbial phrases,Ex aequo, in like manner, in an equal degree, equally ( = ex isou, Hdt., Dem.), Lucr. 1, 854:2.dixit et ex aequo donis formaque probata, etc.,
Ov. H. 16, 87; 20, 123; id. Am. 1, 10, 33; id. A. A. 2, 682; id. M. 3, 145; 4, 62; Liv. 36, 37:adversarum rerum ex aequo socii sunt (Fosi Cheruscis), cum in secundis minores fuissent,
Tac. G. 36 fin. —In aequo esse or stare, to be equal:B.qui cogit mori nolentem, in aequo est, quique properantem impedit,
Sen. Phoen. 98:ut naturam oderint, quod infra deos sumus, quod non in aequo illis stetimus,
id. Ben. 2, 29: in aequo ponere aliquem alicui, to make equal, to put on an equality, to compare:in aequo eum (Philopoemenem) summis imperatoribus posuerunt,
Liv. 39, 50 fin. —Morally.1.Of persons, fair, equitable, impartial in conduct toward others (diff. from justus, just; v. aequitas, II.); constr. absol., with dat.; more rarely with gen.:2.praetor aequus et sapiens,
Cic. Verr. 2, 4, 65; 2, 5, 59:aequissimus aestimator et judex,
id. Fin. 3, 2:praebere se aequum alicui,
id. Fam. 2, 1:absentium aequi, praesentibus mobiles,
benevolent toward, Tac. A. 6, 36.—Of things, fair, right, equitable, reasonable: ITA. SENATVS. AIQVOM. CENSVIT., S. C. de Bach. 1. 26: et aecum et rectum est, Pac. ap. Non. 261, 13 (Trag. Rel. p. 81 Rib.):3.aequa et honesta postulatio,
Cic. Rosc. Am. 2:quod justum est et aequum, servis praestate,
just and fair, Vulg. Col. 4, 1:postulo primum id, quod aequissimum est, ut, etc.,
Cic. Clu. 2:aequa lex et omnibus utilis,
id. Balb. 27:aequissimis legibus monere,
Aur. Vict. Caes. 9, 5:aequae conditiones,
Vell. 2, 25; see Fischer, Gr. II. 611.—Hence,ae-quum, i, n. subst., what is fair, equitable, or just; fairness, equity, or justice, etc.: jus atque aequum, Enn. ap. Non. p. 399, 10 (Trag. v. 224 Vahl.):4.utilitas justi prope mater et aequi,
Hor. S. 1, 3, 98:aequi studium,
Aur. Vict. Caes. 24, 6.—Often with comparatives, more than is right, proper, reasonable:lamentari amplius aequo,
Lucr. 3, 966:injurias gravius aequo habere,
to feel too deeply, Sall. C. 50:potus largius aequo,
Hor. Ep. 2, 2, 215.—Hence, aequum est, it is reasonable, proper, right, etc.; constr. with acc. and inf., in good prose also with dat. pers. and ut, Rudd. II. p. 235, n. 21: nos quiescere aequom est, Enn. ap. Diom. p. 382 P. (Trag. v. 199 Vahl.):quae liberum scire aequom est adulescentem,
Ter. Eun. 3, 2, 25:significant Imbecillorum esse aecum misererier omnīs,
Lucr. 5, 1023:non est aequum nos derelinquere verbum Dei,
Vulg. Act. 6, 2:aequius est mori quam auctoritatem imperii foedare,
Aur. Vict. Epit. 12, 7:ut peritis? Ut piscatorem aequomst (sc. perire), fame sitique speque,
Plaut. Rud. 2, 2, 7; so,sicut aequum est homini de potestate deorum timide et pauca dicamus,
Cic. Imp. Pomp. 16, 47.—In Plaut., with abl.:plus vidissem quam med atque illo aequom foret,
would be becoming in me and him, Plaut. Bacch. 3, 3, 84; id. Rud. prol. 47.—Aequum as subst. very freq. with bonum = aequitas, equitable conduct toward others, fairness, equity, etc.:C.neque quidquam queo aequi bonique ab eo impetrare,
what is right and just, Plaut. Curc. 1, 1, 65:cum de jure civili, cum de aequo et bono disputaretur,
Cic. Brut. 38:ex aequo et bono, non ex callido versutoque jure rem judicari oportere,
id. Caecin. 23:fit reus magis ex aequo bonoque quam ex jure gentium,
in accordance with justice and equity, Sall. J. 35.— Also without et:illi dolum malum, illi fidem bonam, illi aequum bonum tradiderunt,
Cic. Top. 17.—So also, aequius melius, according to greater equily, Cic. Off. 3, 15; id. Top. 17.—Of a state of mind, even, unruffled, calm, composed, tranquil, patient, enduring (cf. aequitas, II. B.);1.esp. freq. with animus or mens: animus aequos optumum est aerumnae condimentum,
Plaut. Rud. 2, 3, 71:concedo et quod animus aequus est et quia necesse est,
Cic. Rosc. Am. 50:quodadest memento Componere aequus,
Hor. C. 3, 29, 32:tentantem majora, fere praesentibus aequum,
id. Ep. 1, 17, 24;and so, aequam memento rebus in arduis Servare mentem, etc.,
id. C. 2, 3, 1.—Esp. freq. in the adv. abl.: aequo (aequiore, aequissimo) animo, with even mind, with equanimity, patiently, calmly, quietly, with forbearance: ego, nisi Bibulus adniteretur de triumpho, aequo animo essem, nunc vero aischron siôpan, Cic. Att. 6, 8:carere aequo animo aliquā re,
id. Brut. 6:ferre aliquid,
Nep. Dion. 6, 7; Aur. Vict. Orig. 6, 3:accipere,
Sall. C. 3, 2:tolerare,
id. J. 31:quo aequiore animo Germanicus celerem successionem operiretur,
Suet. Tib. 25:testem se in judiciis interrogari aequissimo animo patiebatur,
id. Aug. 56.—In eccl. Lat. = bono animo:aequo animo esto,
be of good cheer, Vulg. 3 Reg. 21, 7:aequo animo (aliquis) est? Psallat,
ib. Jacob. 5, 13.—Hence: aequi bonique facere aliquid, to regard as fair and reasonable (prop., a gen. of value, Roby, § 1191), to put up with, be content with, submit to, acquiesce in, etc.:istuc aequi bonique facio,
Ter. Heaut. 4, 5, 40: tranquillissimus animus meus totum istuc aequi boni [p. 59] facit, Cic. Att. 7, 7; Liv. 34, 22 fin.:aequi istuc faciam,
it will be all the same to me, Plaut. Mil. 3, 1, 189.—So also:aequi bonique dicere,
to propose any thing reasonable, Ter. Phorm. 4, 3, 32.—Hence, aequē, adv., in like manner, equally, just as = ex aequo, pariter, Gr. isôs, omoiôs (indicating the entire equality of two objects compared, while similiter denotes only likeness):eā (benevolentiā) non pariter omnes egemus... honore et gloriā fortasse non aeque omnes egent,
Cic. Off. 2, 8, 30:non possum ego non aut proxime atque ille aut etiam aeque laborare,
id. Fam. 9, 13, 2:universa aeque eveniunt justo et impio,
Vulg. Eccl. 9, 2.In the comic poets with cum or the comp. abl. (cf. adaeque); in Cic. and good class. authors gen. with et, atque, ac, ac si; less class. with quam, ut, quam ut; in Petr. with tamquam.(α).Aeque—cum:(β).animum advorte, ut aeque mecum haec scias,
Plaut. As. 2, 2, 66, id. Poen. prol. 47: novi aeque omnia tecum, Ter Phorm. 5, 9, 43. But in Plaut. As. 4, 1, 26, tecum una postea aeque pocla potitet, una belongs with tecum to potitet, and aeque is put absol. (sc. ut tu).—Aeque with comp. abl.:(γ).nullus est hoc meticulosus aeque,
as this person, Plaut. Am. 1, 1, 137:qui me in terrā aeque fortunatus erit,
id. Curc. 1, 2, 51.—Aeque—et or aeque— que (as in Gr. ison kai, isa kai, Soph. Oed. Tyr. 611;(δ).Thuc. 3, 14). nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus,
equally as ourselves, Cic. Fin. 1, 20, 67. versūs aeque prima et media et extrema pars attenditur, id. de Or. 3, 50, 192; id. Rosc. Com. 1, 2; so id. Mur. 13, 28; id. Clu. 69, 195, id. Tusc. 2, 26, 62 al.:quod Aeque neglectum pueris senibusque nocebit,
Hor. Ep. 1, 1, 26.—Aeque—atque, —ac, —ac si, as... as; as much as, as: vide ne, quem tu esse hebetem deputes aeque ac pecus, is, etc., Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45: pumex non aeque aridus atque hic est senex, Plaut Aul. 2, 4, 18; Ter. Phorm 1, 2, 43; Varr. R. R. 3, 8, 2:(ε).nisi haberes, qui illis aeque ac tu ipse gauderet,
Cic. Lael. 6, 22:sed me colit et observat aeque atque patronum suum,
id. Fam. 13, 69; 2, 2; so id. Brut. 71, 248; id. Rosc. Am. 40, 116; Cels. 6, 15; Tac. H. 4, 5; Suet. Caes. 12 al.: aeque ac si. with the subj., just as if. altogether as if:Egnatii absentis rem ut tueare, aeque a te peto ac si mea negotia essent,
Cic. Fam. 13, 43, 3; Auct Her 2, 13, 19: quo factum est, ut jumenta aeque nitida ex castellis educeret ac si in campestribus ea locis habuisset, Nep Eum. 5. 6; Liv. 10, 7, 4; 44, 22, 5 al.—Aeque— quam (only in Plaut. and prose writers from the Aug. per.;(ζ).neither in Cic. nor in Cæs.),
as... as, in the same manner as, as well... as, like, Plaut. Mil. 2, 5, 55;nullum esse agrum aeque feracem quam hic est,
id. Epid. 2, 3, 1:nihil aeque eos terruit quam robur et color imperatoris,
Liv. 28, 26, 14, 5, 6, 11; so 5, 3, 4; 31, 1, 3;in navibus posita aeque quam in aedificiis,
Plin. 2, 81, 83, § 196; so 2, 70, 72, § 180; Tac. A. 14, 38; id. H. 2, 10; 4, 52; Suet. Aug. 64, 89; id. Galb. 4 al.—Aeque—ut, a rare combination, and unworthy of imitation (in authors of the class. per. its reception rests, for the most part, upon false readings for aeque et or aeque ac), as much as, like, cui nihil aeque in causis agendis ut brevitas placet, Plin. Ep. 1, 20, 1 Keil. accinctus aeque ut discinctus, Vulg. 3 Reg. 20, 11. Possidebitis eam (terram) singuli aeque ut frater suus, ib. Ezech. 47, 14:(η).idemque proficeret aeque ut rosaceum,
Plin. 23, 4, 45, § 89, where Jan reads proficeret quod rosaceum. —In Plaut. once aeque—quasi for the class. aeque ac. quem videam aeque esse maestum quasi dies si dicta sit, Plaut. As. 5, 1, 11 Fleck.—Sometimes aeque—aeque, as well as, as much as. aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque, Hor. Ep. 1, 1, 25:2.aeque discordiam praepositorum, aeque concordiam subjectis exitiosam,
Tac. Agr. 15.—The comparison is often to be supplied from the whole sentence or context; hence, aeque stands absol. for aeque ac, etc. (ante-class. freq.; also in Cic. and Liv.), equally, as much as, as: eadem oratio non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4 (from Eurip. Hec. 295: logos... ou tauton sthenei):3.satin habes, si feminarum nullast quam aeque diligam?
Plaut. Am. 1, 3, 11: Aetna mons non aeque altus, id. Mil. 4, 2, 73; 4, 7, 10; id. Most. 1, 3, 85, etc.; Ter. Phorm. 3, 3, 32; Cic. Fam. 4, 6, 1; so id. ib. 5, 21; id. Fin. 4, 33, 62:aeque sons,
Liv. 29, 19, 2;so 29, 19, 4 al.: aeque non est dubium,
it is as little doubtful, Plin. 2, 15, 13, § 68.—With omnes, uterque, and definite numerals, to indicate that a thing applies equally to all the objects designated, equally:4.non omnia eadem aeque omnibus suavia esse scito,
Plaut. As. 3, 3, 51; Ter. Hec. 2, 1, 2; so Cic. Off. 2, 8, 31; id. Fin. 4, 27, 75 al.:etsi utrique nostrum prope aeque gratae erant (litterae),
id. Fam. 13, 18; so id. Quint. 28, 86; Verg. G. 3, 118; Ov. Tr. 3, 8, 33; id. Fast. 1, 226:aeque ambo pares,
Plaut. Men. 5, 9, 60:duae trabes aeque longae,
Caes. B. C. 2, 10; Suet. Aug. 101. —Sometimes absol., with several substantives, alike, equally:5.Tragici et comici Numquam aeque sunt meditati,
Plaut. Pers. 4, 2, 4. imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant, Sall. C. 11.—In Plaut. Capt. 3, 5, 42, nec est mihi quisquam, melius aeque cui velim, melius velle is, perhaps, to be taken together as a phrase, and the comp. considered as used in a restricted sense, as in melius est. Others consider the comp. as used for the simple positive; cf. adaeque.—B.Justly, with equity:► An old adverb.mihi id aeque factum arbitror,
Plaut. Mil. 5, 22 dub. (Ritschl: jureque id factum arbitror).— Comp.: ferro quam fame aequius perituros, more willingly, Sall. H. Fragm.— Sup.:aequissime jus dicere,
Aur. Vict. Epit. 11, 2:judicas ut qui aequissime,
Sid. 15, Ep. 11.form, aequĭter, also occurs: praeda per participes aequiter partita est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31; so Pac. ib., Att. ib., and Plaut. acc. to Prisc. 1010 P. -
3 aequus
aequus ( aecus, Pac. 32 Rib.; Lucr. 5, 1023 Lachm. and Munro; AIQVOS, S. C. de Bacch. 1. 26), a, um, adj. [formerly referred to EIKÔ, eoika, but Pott connects it with Sanscr. ēka = one, as if properly, one and uniform; others consider it as akin to aemulor, q. v.].I.A.. Of place, that extends or lies in a horizontal direction, plain, even, level, flat (esp. freq. in the strategic descriptions of the histt.;B. 1.syn.: planus, aequalis, aequabilis, par, similis, justus): locus ad libellam aequus,
level, Varr. R. R. 1, 6 fin.:aequus et planus locus,
Cic. Caec. 17 fin.:in aequum locum se demittere,
Caes. B. G. 7, 28: legio, quae paulo aequiore loco constiterat, id. ib. 7, 51:in aequum locum deducere,
Sall. J. 42 (cf. in Gr. eis to isoW katabainein, Xen. Anab. 4, 6, 18).— Trop.:sive loquitur ex inferiore loco sive aequo sive ex superiore,
i. e. before the judges, sitting on raised seats, or in the Senate, or in the assembly of the people from the rostra, Cic. de Or. 3, 6, 23:meos multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos cum tuā summā laude,
from the tribune, and on private matters, id. Fam. 3, 8.—In the histt., sometimes subst.: aequum, i, n., with a gen., level ground, a plain:facilem in aequo campi victoriam fore,
Liv. 5, 38:ut primum agmen aequo, ceteri per acclive jugum insurgerent,
Tac. Agr. 35:in aequum digredi,
id. ib. 18:in aequo obstare,
id. ib. 36; id. H. 4, 23.—Also, an eminence, if it rises without inequalities:dum Romanae cohortes in aequum eniterentur,
up the slope, Tac. A. 2, 80.—As a level place is more favorable for military operations than an uneven one, aequus has the signif.,Of place:2.locum se aequum ad dimicandum dedisse,
Caes. B. C. 3, 73:etsi non aequum locum videbat suis,
Nep. Milt. 5, 4:non hic silvas nec paludes, sed aequis locis aequos deos,
Tac. A. 1, 68. —Of time: judicium aequiore tempore fieri oportere, more propitious, Cic. Corn. Fragm. ap. Ascon. p. 72:3.et tempore et loco aequo,
Liv. 26, 3:tempore aequo,
Suet. Caes. 35.—In gen., of persons or things (freq. and class.), favorable, kind, friendly, benevolent, etc.; constr. absol. with dat., or in and acc. (in poets in with abl.).(α).Absol.:(β).consequeris, ut eos ipsos, quos contra statuas, aequos placatosque dimittas,
Cic. Or. 10, 34:nobilitate inimica, non aequo senatu,
id. Q. Fr. 2, 3 med.:meis aequissimis utuntur auribus,
id. Fam. 7, 33:oculis aspicere aequis,
Verg. A. 4, 372:O dominum aequum et bonum,
Suet. Aug. 53:boni et aequi et faciles domini,
id. Tib. 29.—With dat.:(γ).aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit,
Ov. Tr. 1, 2, 6; id. A. A. 2, 310.—With in and acc.:(δ).quis hoc statuit, quod aequum sit in Quintium, id iniquum esse in Maevium,
Cic. Quint. 14.—With in and abl.:4.victor erat quamvis, aequus in hoste fuit,
Prop. 4, 18, 28.—Hence,aequus, i, m. subst., a friend:II.ego ut me tibi amicissimum esse et aequi et iniqui intellegant, curabo,
both friends and enemies, Cic. Fam. 3, 6 fin.:aequis iniquisque persuasum erat,
Liv. 5, 45.That is equal to another in any quality, equal, like; and of things divided into two equal parts, a half:1.aequo censu censeri,
Plaut. Trin. 2, 4, 92:partīs,
Lucr. 3, 125; so Aur. Vict. Orig. 19, 1; and Vulg. 1 Reg. 30, 24:aequa erit mensura sagorum,
ib. Exod. 26, 8:pondera,
ib. Lev. 19, 36:portio,
ib. 2 Mach. 8, 30:aequa dementia,
Lucr. 1, 705 al.:aequā manu discedere,
to come off with equal advantage, Sall. C. 39; so,aequo Marte pugnare,
with equal success, Liv. 2, 6; Curt. 4, 15, 29; Flor. 4, 2, 48 al.:urbs erat in summo nubibus aequa jugo,
Ov. P. 4, 7, 24:aequum vulnus utrique tulit,
id. M. 9, 719 (cf. id. ib. 7, 803:aequales urebant pectora flammae): sequiturque patrem non passibus aequis,
Verg. A. 2, 724:pars aequa mundi,
Plin. 2, 19, 17, § 81:utinam esset mihi pars aequa amoris tecum, i. e. aeque vicissim amaremus,
Ter. Eun. 1, 2, 12:non tertiam portionem, verum aequam,
Plin. 3, 1, 1, § 5 al. —Hence the adverbial phrases,Ex aequo, in like manner, in an equal degree, equally ( = ex isou, Hdt., Dem.), Lucr. 1, 854:2.dixit et ex aequo donis formaque probata, etc.,
Ov. H. 16, 87; 20, 123; id. Am. 1, 10, 33; id. A. A. 2, 682; id. M. 3, 145; 4, 62; Liv. 36, 37:adversarum rerum ex aequo socii sunt (Fosi Cheruscis), cum in secundis minores fuissent,
Tac. G. 36 fin. —In aequo esse or stare, to be equal:B.qui cogit mori nolentem, in aequo est, quique properantem impedit,
Sen. Phoen. 98:ut naturam oderint, quod infra deos sumus, quod non in aequo illis stetimus,
id. Ben. 2, 29: in aequo ponere aliquem alicui, to make equal, to put on an equality, to compare:in aequo eum (Philopoemenem) summis imperatoribus posuerunt,
Liv. 39, 50 fin. —Morally.1.Of persons, fair, equitable, impartial in conduct toward others (diff. from justus, just; v. aequitas, II.); constr. absol., with dat.; more rarely with gen.:2.praetor aequus et sapiens,
Cic. Verr. 2, 4, 65; 2, 5, 59:aequissimus aestimator et judex,
id. Fin. 3, 2:praebere se aequum alicui,
id. Fam. 2, 1:absentium aequi, praesentibus mobiles,
benevolent toward, Tac. A. 6, 36.—Of things, fair, right, equitable, reasonable: ITA. SENATVS. AIQVOM. CENSVIT., S. C. de Bach. 1. 26: et aecum et rectum est, Pac. ap. Non. 261, 13 (Trag. Rel. p. 81 Rib.):3.aequa et honesta postulatio,
Cic. Rosc. Am. 2:quod justum est et aequum, servis praestate,
just and fair, Vulg. Col. 4, 1:postulo primum id, quod aequissimum est, ut, etc.,
Cic. Clu. 2:aequa lex et omnibus utilis,
id. Balb. 27:aequissimis legibus monere,
Aur. Vict. Caes. 9, 5:aequae conditiones,
Vell. 2, 25; see Fischer, Gr. II. 611.—Hence,ae-quum, i, n. subst., what is fair, equitable, or just; fairness, equity, or justice, etc.: jus atque aequum, Enn. ap. Non. p. 399, 10 (Trag. v. 224 Vahl.):4.utilitas justi prope mater et aequi,
Hor. S. 1, 3, 98:aequi studium,
Aur. Vict. Caes. 24, 6.—Often with comparatives, more than is right, proper, reasonable:lamentari amplius aequo,
Lucr. 3, 966:injurias gravius aequo habere,
to feel too deeply, Sall. C. 50:potus largius aequo,
Hor. Ep. 2, 2, 215.—Hence, aequum est, it is reasonable, proper, right, etc.; constr. with acc. and inf., in good prose also with dat. pers. and ut, Rudd. II. p. 235, n. 21: nos quiescere aequom est, Enn. ap. Diom. p. 382 P. (Trag. v. 199 Vahl.):quae liberum scire aequom est adulescentem,
Ter. Eun. 3, 2, 25:significant Imbecillorum esse aecum misererier omnīs,
Lucr. 5, 1023:non est aequum nos derelinquere verbum Dei,
Vulg. Act. 6, 2:aequius est mori quam auctoritatem imperii foedare,
Aur. Vict. Epit. 12, 7:ut peritis? Ut piscatorem aequomst (sc. perire), fame sitique speque,
Plaut. Rud. 2, 2, 7; so,sicut aequum est homini de potestate deorum timide et pauca dicamus,
Cic. Imp. Pomp. 16, 47.—In Plaut., with abl.:plus vidissem quam med atque illo aequom foret,
would be becoming in me and him, Plaut. Bacch. 3, 3, 84; id. Rud. prol. 47.—Aequum as subst. very freq. with bonum = aequitas, equitable conduct toward others, fairness, equity, etc.:C.neque quidquam queo aequi bonique ab eo impetrare,
what is right and just, Plaut. Curc. 1, 1, 65:cum de jure civili, cum de aequo et bono disputaretur,
Cic. Brut. 38:ex aequo et bono, non ex callido versutoque jure rem judicari oportere,
id. Caecin. 23:fit reus magis ex aequo bonoque quam ex jure gentium,
in accordance with justice and equity, Sall. J. 35.— Also without et:illi dolum malum, illi fidem bonam, illi aequum bonum tradiderunt,
Cic. Top. 17.—So also, aequius melius, according to greater equily, Cic. Off. 3, 15; id. Top. 17.—Of a state of mind, even, unruffled, calm, composed, tranquil, patient, enduring (cf. aequitas, II. B.);1.esp. freq. with animus or mens: animus aequos optumum est aerumnae condimentum,
Plaut. Rud. 2, 3, 71:concedo et quod animus aequus est et quia necesse est,
Cic. Rosc. Am. 50:quodadest memento Componere aequus,
Hor. C. 3, 29, 32:tentantem majora, fere praesentibus aequum,
id. Ep. 1, 17, 24;and so, aequam memento rebus in arduis Servare mentem, etc.,
id. C. 2, 3, 1.—Esp. freq. in the adv. abl.: aequo (aequiore, aequissimo) animo, with even mind, with equanimity, patiently, calmly, quietly, with forbearance: ego, nisi Bibulus adniteretur de triumpho, aequo animo essem, nunc vero aischron siôpan, Cic. Att. 6, 8:carere aequo animo aliquā re,
id. Brut. 6:ferre aliquid,
Nep. Dion. 6, 7; Aur. Vict. Orig. 6, 3:accipere,
Sall. C. 3, 2:tolerare,
id. J. 31:quo aequiore animo Germanicus celerem successionem operiretur,
Suet. Tib. 25:testem se in judiciis interrogari aequissimo animo patiebatur,
id. Aug. 56.—In eccl. Lat. = bono animo:aequo animo esto,
be of good cheer, Vulg. 3 Reg. 21, 7:aequo animo (aliquis) est? Psallat,
ib. Jacob. 5, 13.—Hence: aequi bonique facere aliquid, to regard as fair and reasonable (prop., a gen. of value, Roby, § 1191), to put up with, be content with, submit to, acquiesce in, etc.:istuc aequi bonique facio,
Ter. Heaut. 4, 5, 40: tranquillissimus animus meus totum istuc aequi boni [p. 59] facit, Cic. Att. 7, 7; Liv. 34, 22 fin.:aequi istuc faciam,
it will be all the same to me, Plaut. Mil. 3, 1, 189.—So also:aequi bonique dicere,
to propose any thing reasonable, Ter. Phorm. 4, 3, 32.—Hence, aequē, adv., in like manner, equally, just as = ex aequo, pariter, Gr. isôs, omoiôs (indicating the entire equality of two objects compared, while similiter denotes only likeness):eā (benevolentiā) non pariter omnes egemus... honore et gloriā fortasse non aeque omnes egent,
Cic. Off. 2, 8, 30:non possum ego non aut proxime atque ille aut etiam aeque laborare,
id. Fam. 9, 13, 2:universa aeque eveniunt justo et impio,
Vulg. Eccl. 9, 2.In the comic poets with cum or the comp. abl. (cf. adaeque); in Cic. and good class. authors gen. with et, atque, ac, ac si; less class. with quam, ut, quam ut; in Petr. with tamquam.(α).Aeque—cum:(β).animum advorte, ut aeque mecum haec scias,
Plaut. As. 2, 2, 66, id. Poen. prol. 47: novi aeque omnia tecum, Ter Phorm. 5, 9, 43. But in Plaut. As. 4, 1, 26, tecum una postea aeque pocla potitet, una belongs with tecum to potitet, and aeque is put absol. (sc. ut tu).—Aeque with comp. abl.:(γ).nullus est hoc meticulosus aeque,
as this person, Plaut. Am. 1, 1, 137:qui me in terrā aeque fortunatus erit,
id. Curc. 1, 2, 51.—Aeque—et or aeque— que (as in Gr. ison kai, isa kai, Soph. Oed. Tyr. 611;(δ).Thuc. 3, 14). nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus,
equally as ourselves, Cic. Fin. 1, 20, 67. versūs aeque prima et media et extrema pars attenditur, id. de Or. 3, 50, 192; id. Rosc. Com. 1, 2; so id. Mur. 13, 28; id. Clu. 69, 195, id. Tusc. 2, 26, 62 al.:quod Aeque neglectum pueris senibusque nocebit,
Hor. Ep. 1, 1, 26.—Aeque—atque, —ac, —ac si, as... as; as much as, as: vide ne, quem tu esse hebetem deputes aeque ac pecus, is, etc., Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45: pumex non aeque aridus atque hic est senex, Plaut Aul. 2, 4, 18; Ter. Phorm 1, 2, 43; Varr. R. R. 3, 8, 2:(ε).nisi haberes, qui illis aeque ac tu ipse gauderet,
Cic. Lael. 6, 22:sed me colit et observat aeque atque patronum suum,
id. Fam. 13, 69; 2, 2; so id. Brut. 71, 248; id. Rosc. Am. 40, 116; Cels. 6, 15; Tac. H. 4, 5; Suet. Caes. 12 al.: aeque ac si. with the subj., just as if. altogether as if:Egnatii absentis rem ut tueare, aeque a te peto ac si mea negotia essent,
Cic. Fam. 13, 43, 3; Auct Her 2, 13, 19: quo factum est, ut jumenta aeque nitida ex castellis educeret ac si in campestribus ea locis habuisset, Nep Eum. 5. 6; Liv. 10, 7, 4; 44, 22, 5 al.—Aeque— quam (only in Plaut. and prose writers from the Aug. per.;(ζ).neither in Cic. nor in Cæs.),
as... as, in the same manner as, as well... as, like, Plaut. Mil. 2, 5, 55;nullum esse agrum aeque feracem quam hic est,
id. Epid. 2, 3, 1:nihil aeque eos terruit quam robur et color imperatoris,
Liv. 28, 26, 14, 5, 6, 11; so 5, 3, 4; 31, 1, 3;in navibus posita aeque quam in aedificiis,
Plin. 2, 81, 83, § 196; so 2, 70, 72, § 180; Tac. A. 14, 38; id. H. 2, 10; 4, 52; Suet. Aug. 64, 89; id. Galb. 4 al.—Aeque—ut, a rare combination, and unworthy of imitation (in authors of the class. per. its reception rests, for the most part, upon false readings for aeque et or aeque ac), as much as, like, cui nihil aeque in causis agendis ut brevitas placet, Plin. Ep. 1, 20, 1 Keil. accinctus aeque ut discinctus, Vulg. 3 Reg. 20, 11. Possidebitis eam (terram) singuli aeque ut frater suus, ib. Ezech. 47, 14:(η).idemque proficeret aeque ut rosaceum,
Plin. 23, 4, 45, § 89, where Jan reads proficeret quod rosaceum. —In Plaut. once aeque—quasi for the class. aeque ac. quem videam aeque esse maestum quasi dies si dicta sit, Plaut. As. 5, 1, 11 Fleck.—Sometimes aeque—aeque, as well as, as much as. aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque, Hor. Ep. 1, 1, 25:2.aeque discordiam praepositorum, aeque concordiam subjectis exitiosam,
Tac. Agr. 15.—The comparison is often to be supplied from the whole sentence or context; hence, aeque stands absol. for aeque ac, etc. (ante-class. freq.; also in Cic. and Liv.), equally, as much as, as: eadem oratio non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4 (from Eurip. Hec. 295: logos... ou tauton sthenei):3.satin habes, si feminarum nullast quam aeque diligam?
Plaut. Am. 1, 3, 11: Aetna mons non aeque altus, id. Mil. 4, 2, 73; 4, 7, 10; id. Most. 1, 3, 85, etc.; Ter. Phorm. 3, 3, 32; Cic. Fam. 4, 6, 1; so id. ib. 5, 21; id. Fin. 4, 33, 62:aeque sons,
Liv. 29, 19, 2;so 29, 19, 4 al.: aeque non est dubium,
it is as little doubtful, Plin. 2, 15, 13, § 68.—With omnes, uterque, and definite numerals, to indicate that a thing applies equally to all the objects designated, equally:4.non omnia eadem aeque omnibus suavia esse scito,
Plaut. As. 3, 3, 51; Ter. Hec. 2, 1, 2; so Cic. Off. 2, 8, 31; id. Fin. 4, 27, 75 al.:etsi utrique nostrum prope aeque gratae erant (litterae),
id. Fam. 13, 18; so id. Quint. 28, 86; Verg. G. 3, 118; Ov. Tr. 3, 8, 33; id. Fast. 1, 226:aeque ambo pares,
Plaut. Men. 5, 9, 60:duae trabes aeque longae,
Caes. B. C. 2, 10; Suet. Aug. 101. —Sometimes absol., with several substantives, alike, equally:5.Tragici et comici Numquam aeque sunt meditati,
Plaut. Pers. 4, 2, 4. imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant, Sall. C. 11.—In Plaut. Capt. 3, 5, 42, nec est mihi quisquam, melius aeque cui velim, melius velle is, perhaps, to be taken together as a phrase, and the comp. considered as used in a restricted sense, as in melius est. Others consider the comp. as used for the simple positive; cf. adaeque.—B.Justly, with equity:► An old adverb.mihi id aeque factum arbitror,
Plaut. Mil. 5, 22 dub. (Ritschl: jureque id factum arbitror).— Comp.: ferro quam fame aequius perituros, more willingly, Sall. H. Fragm.— Sup.:aequissime jus dicere,
Aur. Vict. Epit. 11, 2:judicas ut qui aequissime,
Sid. 15, Ep. 11.form, aequĭter, also occurs: praeda per participes aequiter partita est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31; so Pac. ib., Att. ib., and Plaut. acc. to Prisc. 1010 P. -
4 induco
in-dūco, xi, ctum, 3 ( imp. induce for induc, Varr. R. R. 3, 2, 18;I.induxti for induxisti,
Ter. And. 5, 3, 12;induxis for induxeris,
Plaut. Capt. 1, 2, 46), v. a. [in-duco], to lead, bring, or conduct into a place; to lead or bring in (class.); constr. with in and acc., dat., acc. only, or absol.Lit.(α).With in and acc.:(β).oves et armenta in rura,
Varr. R. R. 1, 2, 12:aliquem in viam,
id. ib. 3, 2, 18:exercitum in Macedoniam,
Liv. 31, 28, 2:cohortem praetoriam in medios hostes,
Sall. C. 60, 5:principes in cornua inducit,
leads against, Liv. 30, 34, 11; so,Hannibal elephantos in primam aciem induci jussit,
id. 27, 14, 6:in dextrum cornu elephantos,
id. 44, 41, 3; Caes. B. C. 3, 112 al. —With dat. (mostly poet. and rare):(γ).age, moenibus induc,
Stat. Th. 12, 326:fossā mare urbi,
Suet. Ner. 16. —With acc. only:(δ).princeps turmas inducit Asilas,
Verg. A. 11, 620:inducunt venti nubilum,
Plin. Ep. 2, 17, 7.—Absol.:B.eā (portā) secundae legionis principes hastatosque inducit (sc. in urbem),
Liv. 34, 15, 6.—In partic.1.To bring forward, exhibit, represent in the circus or on the stage:2.a me autem gladiatorum par nobilissimum inducitur,
Cic. Opt. Gen. Or. 6, 17; so,aliquem,
Suet. Calig. 27 fin.:elephantos in circum,
Plin. 8, 6, 6, § 17:inducta est et Afranii Togata, quae Incendium inscribitur,
Suet. Ner. 11; id. Claud. 34; 45; id. Tib. 42; cf.:pater ille, Terenti fabula quem miserum vixisse Inducit,
Hor. S. 1, 2, 22.—To bring into or before a court (post-Aug.):3.inducta teste in senatu,
Suet. Claud. 40:Firminus inductus in senatum,
Plin. Ep. 2, 12, 2:majestatis reos in curiam,
Suet. Dom. 11.—To bring home, take into one ' s family:C.carasque toris inducere Thressas,
Val. Fl. 2, 132:intra undecim dies quam illi novercam amore captus induxerat,
Plin. Ep. 6, 33, 2. —Transf.1.To put on articles of dress:2.si sibi calceus perperam induceretur,
Suet. Aug. 92:umeros albenti amictu,
Stat. S. 5, 2, 67:togam super membra,
Luc. 2, 387. —With Gr. acc.:tunicāque inducitur artus,
Verg. A. 8, 457. —To draw over, spread over, to overlay, overspread:3.postes pice,
Plaut. Most. 3, 2, 142; Vitr. 7, 3:colorem picturae,
i. e. to varnish, Plin. 35, 10, 36, § 102:parieti ceram liquefactam,
id. 33, 7, 40, § 122:cuti nitorem,
id. 24, 8, 33, § 49:varias plumas,
Hor. A. P. 2:humanam membris formam,
Ov. M. 7, 642:omnibus viris magnitudine sua inducturus caliginem,
to overspread with darkness, to darken, obscure, Vell. 2, 36, 1:pontem,
to throw a bridge across, Curt. 5, 5:scuta ex cortice facta pellibus,
to cover, Caes. B. G. 2, 33:coria super lateres,
id. B. C. 2, 10:pulvis velut nube inducta omnia inpleverat,
Liv. 1, 29, 4:sed quae mutatis inducitur tot medicaminibus,
Juv. 6, 471.— With Gr. acc.:(victima) inducta cornibus aurum,
Ov. M. 7, 161; 10, 271.—To level the ground by filling up:II.ita inducto solo, ut nulla vestigia exstent,
Plin. 2, 80, 82, § 194; hence, to strike out, erase, i. e. to level the wax in writing by drawing over it the broad end of the style:nomina jam facta sunt: sed vel induci, vel mutari possunt,
Cic. Att. 13, 14, 2:senatus consultum,
id. ib. 1, 20, 4.Trop.A.In gen., to bring into, introduce:2.seditionem atque discordiam in civitatem,
Cic. Off. 1, 25, 85:aliquid in nostros mores,
id. de Or. 2, 28, 121: set magna pars morem hunc induxerunt, Plaut. Most. 1, 2, 34:morem novorum judiciorum in rem publicam,
Cic. Rab. Post. 4, 9; Plin. Ep. 2, 16, 9; Lact. Mort. Pers. 38, 4:novum verbum in linguam Latinam,
Cic. Phil. 13, 19, 43:pecuniam in rationem,
to bring into, set down in an account, id. Verr. 2, 1, 41, § 106: agrum alicui pecunia ingenti, to charge in an account, id. Agr. 2, 26, 70:exemplum,
Plin. Pan. 6, 2.—To establish:B.sublato judicum nomine potestas regalis inducta est,
Lact. 4, 10, 15:quia nondum haec consuetudo erat inducta,
Sen. Contr. 5 praef. §4: vetus disciplina deserta, nova inducta,
Vell. 2, 1, 1.—In partic.1.To bring in, introduce in speaking or writing (an expression borrowed from the stage):2.hinc ille Gyges inducitur a Platone,
Cic. Off. 3, 9, 38:gravem personam,
id. Cael. 15, 35:Tiresiam deplorantem caecitatem suam,
id. Tusc. 5, 39, 115.—Of conversation, to introduce:puero me hic sermo inducitur,
Cic. Att. 13, 19, 4:hanc rationem Epicurus induxit,
id. Fat. 10:consuetudinem,
id. Cael. 23, 58:dubitationem,
Tac. A. 1, 7.—To lead to or into; to move, excite, persuade; to mislead, seduce; constr. with in, with acc. or ad, with ut or inf.:b.amici jacentem animum excitare, et inducere in spem cogitationemque meliorem,
Cic. Lael. 15, 59; so,aliquem in spem,
id. Off. 2, 15, 53:in rem utilem,
id. Inv. 1, 2, 2; cf. id. Q. Fr. 3, 4:in errorem,
id. Off. 3, 13, 55:animum ad aliquid,
Ter. Hec. 4, 4, 67:aliquem pretio, gratia, spe, promissis (ad parricidium),
to mislead, Cic. Rosc. Am. 28, 16:multos in peccatum,
to seduce, Auct. Her. 2, 19, 29:ad maleficium,
id. 2, 2, 3:ad misericordiam, ad pudendum, ad pigendum,
to move, excite, Cic. Brut. 50, 188:Carthaginienses ad bellum,
Nep. Hann. 8:ad credendum,
id. Con. 3:vide, quo me inducas,
Ter. And. 2, 3, 25:in quos (affectus) inducendus est judex,
Quint. 11, 3, 58.—With ut:aliquem, ut mentiatur,
Cic. Rosc. Com. 16, 46.—With inf.:consulem promissis, sententiam promere,
Tac. A. 12, 9.—Animum or in animum, to bring one ' s mind to, to resolve, determine; to suppose, imagine:3.id quod animum induxerat paulisper non tenuit,
Cic. Att. 7, 3, 8. — With inf. or object-clause:animum inducere, contra ea quae a me disputantur de divinatione, dicere,
Cic. Div. 1, 13, 22:opes contemnere,
id. Tusc. 5, 10, 30:id me commissurum ne animum induxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:in animum inducunt suum, Jovem se placare posse,
id. Rud. prol. 22:ne tute incommodam rem, ut quaequest, in animum induces pati?
Ter. Hec. 4, 2, 27:oro ut ne illis animum inducas credere,
id. And. 5, 1, 15:qui huic animum assentari induxeris,
id. Eun. 3, 2, 37:mea causa causam hanc justam esse animum inducite,
id. Heaut. prol. 41; cf. id. Ad. 1, 1, 43:ut in animum induceret ad easdem venire epulas,
Liv. 28, 18, 4; 1, 17, 4; 2, 18, 11:postremo Caesar in animum induxerat, laborare, vigilare,
had determined, Sall. C. 54, 4:in animum, ejus vitam defendere,
Cic. Sull. 30, 83; Ter. Heaut. 5, 4, 5.—With ut, ne, or quominus:inducere animum possum, ne aegre patiar,
Plaut. As. 5, 1, 5:inducere animum, ut patrem esse sese, oblivisceretur,
Cic. Rosc. Am. 19, 53:in animum, quo minus illi indicarem,
Plin. Ep. 9, 13, 6:quod consules in senatu ut pronuntiarent, in animum inducere non possent,
Liv. 27, 9, 9; 2, 5, 7; 39, 12, 3. —To delude, cajole, deceive:4.hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,
Cic. Pis. 1, 1:socios induxit, decepit, destituit,
id. Rosc. Am. 40, 117: semper, ut inducar, blandos offers mihi vultus Tib. 1, 6, 1.—To do any thing to one (post-class.):injuriam adversus liberos suos testamento,
Dig. 5, 2, 4.— Hence, in-ductus, a, um, P. a., introduced, foreign, strange (post-Aug. and rare):insiticius et inductus sermo (opp. patrius),
Plin. Ep. 4, 3 fin.; so,nihil inductum et quasi devium loquimur,
id. ib. 5, 6, 44:arcessita et inducta,
id. ib. 3, 18, 10. -
5 jaceo
jăcĕo, cŭi, cĭtum ( fut. part. jaci-turus, Stat. Th. 7, 777), 2, v. n. [ intr. of jacio; lit., to be thrown or cast; hence], to lie.I.Lit.A.In gen.:B.in limine,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:stratum ad pedes alicujus,
id. Quint. 31, 96; id. Q. Fr. 2, 5, 2:alicui ad pedes,
id. Verr. 2, 5, 49, § 129:in lecto,
id. Phil. 2, 18, 45; Juv. 6, 269:in ignota harena,
Verg. A. 5, 871:Tyrio sublimis in ostro,
Ov. H. 12, 179:in viridi gramine,
id. Am. 1, 14, 22:in teneris dominae lacertis,
id. ib. 1, 13, 5:in solo,
id. M. 2, 420:in viduo toro,
id. H. 16, 316:in gremio,
id. ib. 9, 136;11, 4: in servi complexibus,
Juv. 6, 279;for which: saxum campo quod forte jacebat,
Verg. A. 12, 897:deserto lecto,
Ov. H. 1, 7:saxo,
id. M. 6, 100:gremio mariti,
Juv. 2, 120:in aversa ora,
Ov. H. 12, 63:super corpus alicujus,
id. F. 2, 836:somno,
Verg. E. 6, 14:spissa harena,
id. A. 6, 336:humo,
Ov. A. A. 2, 238:nudus humi jacet,
Lucr. 5, 224; Cic. Cat. 1, 10, 26; Ov. Am. 3, 1, 12:humi ante lectum jacens,
Suet. Oth. 7:mecum inter salices lenta sub vite jacere,
Verg. E. 10, 40:sub alta platano,
Hor. C. 2, 11, 14:strata jacent sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54.— Absol.:Tityos jacet alitis esca,
Verg. Cul. 237:vittae jacentes,
Tib. 2, 5, 53:pisces jacentes,
i. e. flatfish, Col. 8, 17, 9.—In partic.1.Of sick persons, to lie ill, to be sick:2.cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,
Cic. Fam. 9, 20:cum tristj morbo defessa jaceres,
Tib. 1, 5, 9:hic facit ut jaceas,
Ov. H. 20, 173:graviter,
Plin. Ep. 5. 9:sine spe,
Sen. Ep. 101, 3.—To lie dead, to have fallen:3.Aeacidae telo jacet Hector,
Verg. A. 1, 99; 10, 737:corpora per campos ferro quae fusa jacebant,
id. ib. 11, 102:cum primi occidissent, proximi jacentibus insisterent,
Caes. B. G. 2, 27, 3; 7, 25, 3:neminem jacentem veste spoliavit,
Nep. Thras. 2, 6; cf.:spolia jacentis hostium exercitus,
Liv. 44, 45:ne inultos imperatores suos jacere sinerent,
id. 25, 37:qui bene pro patria cum patriaque jacent,
Ov. H. 3, 106:Arge, jaces!
id. M. 1, 720: morte jacent merita, id. F. 3, 707:fratri jacet,
killed by his brother, Sil. 15, 650:rupto jacuit corpore (rana),
Phaedr. 1, 24, 10:jacuit Catilina cadavere toto,
Juv. 10, 288.—To be or lie long anywhere, to linger, tarry, stop at a place:4.pernam, glandium, sumen facito in aqua jaceant,
Plaut. Ps. 1, 2, 33:Brundusii,
to stay long at, Cic. Att. 11, 6, 2.—Geographically, to lie, be situate, = esse, situm esse (not in Cic. or Cæs.): jacet Vada inter Appenninum et Alpis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Liv. 5, 48, 2; 6, 30, 5; 22, 3, 3:5.inter Taurum montem jacet et Hellespontem,
Nep. Eum. 3, 2 saep.:quae gens jacet supra Ciliciam,
id. Dat. 4:ad vesperam jacentis terrae,
Plin. 18, 25, 57, § 216:summo in vertice montis Planities ignota jacet,
Verg. A. 11, 527:quod urbes in planis jaceant,
Just. 22, 5, 5:alio patriam quaerunt sub sole jacentem,
Verg. G. 2, 512:jacet extra sidera tellus,
id. A. 6, 795; cf.:pallente sub umbra Cimmerias jacuisse domos,
Sil. 12, 132:inter eos solemque jacent immania ponti aequora,
Lucr. 4, 412; cf.:Cyclades et Sporades per quingenta milia in longitudinem... jacent,
extend, Plin. 4, 12, 23, § 71.—To be low, flat, level:6.jacentia et plana urbis loca,
Tac. H. 1, 86:despiciens terras jacentīs,
Verg. A. 1, 224:praetervehor Thapsum jacentem,
id. ib. 3, 689; Val. Fl. 4, 712:quaeque jacent valles,
Ov. F. 2, 392; Just. 22, 5, 5:jacentes campos,
Luc. 4, 52:summo despexit ab aethere terras Infelix Phaëthon penitus penitusque jacentes,
Ov. M. 2, 178.—Esp., of the sea, to be level, quiet, lie still:7.mediusque jacet sine murmure pontus,
Luc. 1, 260; 5, 434:servatum bello jacuit mare,
id. 3, 523:planum mare,
Juv. 12, 62:stagna jacentia,
Sil. 5, 583.—To lie in ruins, be broken down: cui nec arae patriae domi stant, fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. Rel. v. 115 Vahl.):8.jacent, Ilion ingens,
Ov. M. 13, 505:ausa et jacentem visere regiam vultu sereno,
Hor. C. 1, 37, 25:Troja jacet certe,
Ov. H. 1, 3:vetus Thebe jacet,
Juv. 15, 6.—To hang loose:9.vagi crines per colla jacebant,
Ov. M. 2, 673; id. A. A. 3, 236:jacentia lora,
lying loose on the horse's neck, id. M. 2, 201; cf., of clothing, etc.: juvenes timidaeque puellae Praeverrunt latas veste jacente vias,
id. Am. 3, 13, 24:demissa jacent tibi pallia terrae,
id. ib. 3, 2, 25; id. A. A. 153.—Of the eyes, face, etc., to be cast down, fixed on the ground:II.vultusque attolle jacentes,
Ov. M. 4, 144:jacentes Vix oculos tollens,
id. ib. 11, 618.Trop.A.To be indolent or inactive, not to come forward:B.in pace jacere, quam in bello vigere maluit. Quamquam ille quidem numquam jacuit,
Cic. Phil. 10, 7, 14:C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et jam septimum annum post praeturam jaceret,
id. Off. 3, 20, 79:ars tua, Tiphy, jacet, si non sit in aequore fluctus,
Ov. Tr. 4, 3, 77:at mea numina tandem fessa jacent,
Verg. A. 7, 298.—To be cast down, dejected:C.Gnaeus noster ut totus jacet,
Cic. Att. 7, 21, 1:ne jaceam? quis unquam minus,
id. ib. 12, 40, 2:jacet in maerore meus frater,
id. ib. 10, 4; id. Phil. 12, 2:militum jacere animos,
Liv. 10, 35.—To lie prostrate:D.victa jacet pietas,
Ov. M. 1, 149:nobilitas sub amore jacet,
id. H. 4, 161:Africani, Marii, Sullae, Pompeii infra Pallantis laudes jacebant,
Plin. Ep. 8, 6, 2:justitia vacillat, vel jacet potius,
Cic. Off. 3, 33, 118:humana cum vita jaceret, oppressa gravi sub religione,
Lucr. 1, 63.—To be refuted, overcome, disproved, to fail:E.jacent suis testibus, qui Clodium negant Romam fuisse rediturum, etc.,
Cic. Mil. 18, 47:jacet omnis ratio Peripateticorum,
id. Fin. 5, 28, 86:jacet igitur tota conclusio,
id. Div. 2, 51, 106.—To lie dormant, be disused or neglected, to be of no avail:F.cum leges nihil valebant, cum judicia jacebant,
Cic. Par. 4, 1:tota Capua et omnis hic delectus jacet,
id. Att. 7, 22: dici non potest, quomodo hic omnia jaceant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:justitia jacet,
Cic. Off. 3, 33:maximas virtutes jacere omnes necesse est voluptate dominante,
id. Fin. 2, 35, 117; Quint. 9, 2, 4.—To be despised, in no esteem:G.cum jacerent pretia praediorum,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:ut neque jacere regem pateremur,
id. Fam. 1, 5, 3:sed nunc omnia ista jacere puto, propter nummorum caritatem,
are cheap, id. Att. 9, 9, 4: dat census honores, Census amicitias:pauper ubique jacet,
Ov. F. 1, 218; id. R. Am 139.—To lie idle, neglected, or unemployed:H.cur tamdiu jacet hoc nomen in adversariis,
Cic. Rosc. Com. 3:quomodo tibi tanta pecunia extraordinaria jacet?
id. ib. 1:quae (pecuniae) vereor, ne otiosae jaceant,
Plin. Ep. 10, 62, 1:nonne justius erit proximo cuique bonorum possessionem dari, ne bona jaceant,
that they be not without an owner, Dig. 37, 3, 1.—To lie open, be obvious, to be known, be at hand:I.neque ex alio genere (verborum) ad usum cottidianum, alio ad scenam pompamque sumuntur, sed ea nos cum jacentia sustulimus e medio,
Cic. de Or. 3, 45, 177.—Of speech or language, to be languid, lifeless, dull:quibus detractis, jacet (oratio),
Quint. 9, 2, 4:jacens oratio,
Gell. 1, 11, 15; cf. Quint. 8, 5, 32. -
6 Campi Aleii
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
7 Campi Lapidei
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
8 Campi Macri
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
9 Campi Magni
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
10 Campi Veteres
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
11 Campus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
12 campus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
13 Campus Esquilinus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
14 Campus Flaminius
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
15 Campus Martius
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
16 Campus Sceleratus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
17 de
1.dē, adv.: of place, down, only in the phrase susque deque, q. v.2.dē, prep. [perh. for ded; cf. Oscan dat, old abl. of pronom. stem da; cf. also Lith. praep. da, as far as; and the suffixes, old case-forms, -dam, -dem, -dum, -do, with the locative -de; v. Ribbeck, Beitr. z. L. v. d. Lat. Part. p. 4 sq.] (with abl., denotes the going out, departure, removal, or separating of an object from any fixed point. Accordingly, it occupies a middle place between ab, away from, which denotes a mere external departure, and ex, out of, which signifies from the interior of a thing. Hence verbs compounded with de are constr. not only with de, but quite as freq. with ab and ex; and, on the other hand, those compounded with ab and ex often have the terminus a quo indicated by de), from, away from, down from, out of, etc.A.In space, lit. and trop. with verbs of motion: animam de corpore mitto, Enn. ap. Non. p. 150, 6 (Ann. v. 216 Vahl.):b.aliquo quom jam sucus de corpore cessit,
Lucr. 3, 224:(quod Ariovistus) de altera parte agri Sequanos decedere juberet,
to depart, withdraw from, Caes. B. G. 1, 31, 10; cf.:civitati persuasit, ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent,
id. ib. 1, 2:decedere de provincia,
Cic. Verr. 2, 2, 20, § 49 ( = ex provincia, id. ib. 2, 2, 65, §147): de vita decedere,
Cic. Rab. Perd. 11:exire de vita,
id. Lael. 4, 15 (cf.:excedere e vita,
id. ib. 3, 12):de triclinio, de cubiculo exire,
id. de Or. 2, 65 fin.:hamum de cubiculo ut e navicula jacere,
Plin. Ep. 9, 7, 4:de castris procedere,
Sall. C. 61, 8 et saep.:brassica de capite et de oculis omnia (mala) deducet,
Cato R. R. 157, 6:de digito anulum detraho,
Ter. Heaut. 4, 1, 38; cf.:de matris complexu aliquem avellere atque abstrahere,
Cic. Font. 17:nomen suum de tabula sustulit,
id. Sest. 33, 72:ferrum de manibus extorsimus,
id. Cat. 2, 1, 2:juris utilitas vel a peritis vel de libris depromi potest,
id. de Or. 1, 59, 252 et saep.:... decido de lecto praeceps,
Plaut. Casin. 5, 2, 50:de muro se deicere,
Caes. B. C. 1, 18, 3:de sella exsilire,
Cic. Verr. 2, 2, 30 fin.:nec ex equo vel de muro, etc., hostem destinare,
Tert. adv. Jud. 9, p. 192:de caelo aliquid demittere,
Lucr. 2, 1155; cf. Cato R. R. 14, 3 et saep.—In gen., to indicate the person or place from which any thing is taken, etc., with verbs of taking away, depriving, demanding, requesting, inquiring, buying; as capere, sumere, emere, quaerere, discere, trahere, etc., and their compounds; cf.:2.emere de aliquo,
Cato R. R. 1, 4:aliquid mercari de aliquo,
Cic. Fl. 20 et saep.:de aliquo quaerere, quid, etc.,
Cic. Att. 1, 14, 2:saepe hoc audivi de patre,
id. de Or. 3, 33, 133; cf.:de mausoleo exaudita vox est,
Suet. Ner. 46:ut sibi liceret discere id de me,
Ter. Eun. 2, 2, 31;so with petere, of place (class.): de vicino terra petita solo,
Ov. F. 4, 822;so of persons (late Lat.): peto de te,
Dig. 36, 1, 57, § 2; Apul. M. 6, p. 179, 40.To point out the place from which any thing is brought; and hence, trop., to indicate its origin, derivation, etc.: of, from: de circo astrologi, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58; so,3.caupo de via Latina,
Cic. Clu. 59, 163:nescio qui de circo maximo,
id. Mil. 24, 65:declamator aliqui de ludo aut rabula de foro,
id. Or. 15, 47:homo de schola atque a magistro... eruditus,
id. de Or. 2, 7, 28:nautae de navi Alexandrina,
Suet. Aug. 98:aliquis de ponte,
i. e. a beggar, Juv. 14, 134:Libyca de rupe leones,
Ov. F. 2, 209:nostro de rure corona,
Tib. 1, 1, 15:Vaticano fragiles de monte patellas,
Juv. 6, 344 al.:de summo loco Summoque genere eques,
Plaut. Capt. prol. 30; cf. id. Aul. prol. 28; id. Poen. 3, 1, 13:genetrix Priami de gente vetusta,
Verg. A. 9, 284; cf. id. ib. 10, 350; Stat. S. 5, 3, 126:de Numitore sati,
Ov. F. 5, 41:de libris,
Cic. de Or. 1, 59, 252:de Philocteta, id,
ib. 3, 35, 141 (cf.:e Philocteta versus,
Quint. 3, 1, 14).Transf., to indicate the quarter from which motion proceeds (cf. ab), from, and because motion is so often and naturally downwards, down from:B.haec agebantur in conventu, palam, de sella ac de loco superiore,
Cic. Verr. 2, 4, 40; cf. ib. 2, 2, 38:quem ad se vocari et de tribunali citari jussit,
id. ib. 2, 5, 7:qui nihil ex occulto, nihil de insidiis, agendum putant,
Cic. Off. 1, 30, 109; cf.de tergo plagas dare,
from behind, Plaut. Asin. 2, 2, 10; Just. 20, 5, 5:de paupere mensa dona,
Tib. 1, 1, 37 et saep.—In jurid. Latin: de plano discutere, interloqui, cognoscere, etc., i. e. on level ground, not on the tribunal (cf. chamothen, opp. pro bêmatos, Dig. 27, 1, 13, § 10), Dig. 1, 4, 1; 1, 16, 9; 14. 3, 11 et saep.; so, de plano, off-hand, without formal consideration, Lucr. 1, 411;v. planus.—And with pendeo, etc. (the motion in the eye transferred to the object): deque viri collo dulce pependit onus,
Ov. F. 2, 760:lucerna de camera pendebat,
Petr. 30, 3; cf.:et nova de gravido palmite gemma tumet,
Ov. F. 1, 152:de qua pariens arbore nixa dea est,
leaning downwards against the tree, id. H. 21, 100.In time.1.Immediately following a given moment of time, after, directly after (very rare):2.de concursu,
Lucr. 1, 384 (cf. Munro, ad loc.):velim scire hodiene statim de auctione aut quo die venias,
Cic. Att. 12, 3:non bonus somnus est de prandio,
Plaut. Most. 3, 2, 8:de eorum verbis prosilui, etc.,
id. Trin. 1, 2, 178.—Hence, diem de die, from day to day, day after day, Liv. 5, 48:cum is diem de die differret, dum, etc.,
id. 25, 25; cf.:diem de die proferendo,
Just. 2, 15, 6: de die in diem, from day to day, daily (eccl. Lat.), Vulg. Psa. 60, 8; 2 Pet. 2, 8; Cypr. Ep. 3, 11.De nocte, de vigilia, etc., to designate an act which begins or takes its origin from the night-time, Engl. during or in the course of the night, at night, by night, etc.: De. Rus cras cum filio Cum primo lucu ibo hinc. Mi. Imo de nocte censeo, to-night rather, Ter. Ad. 5, 3, 55: in comitium Milo de nocte venit, in the night (cf. shortly before, Milo media nocte in campum venit), Cic. Att. 4, 3, 4; cf. id. Mur. 33, 69:C.vigilas tu de nocte,
id. ib. 9, 22; cf.:de nocte evigilabat,
Suet. Vesp. 21:ut jugulent homines, surgunt de nocte latrones,
at night, Hor. Ep. 1, 2, 32;and Hannibal surgere de nocte solitus, Frontin Strat. 4, 3, 7 et saep.: ut de nocte multa impigreque exsurrexi,
late in the night, Plaut. Rud. 4, 2, 10; so,multa de nocte,
Cic. Sest. 35, 75; id. Att. 7, 4 fin. (for which multa nocte, id. Q. Fr. 2, 9); cf.also: si de multa nocte (al. de nocte) vigilassent,
id. Att. 2, 15, 2:Caesar mittit complures equitum turmas eo de media nocte,
Caes. B. G. 7, 45; 7, 88; so,media de nocte,
at midnight, Suet. Calig. 26; Hor. Ep. 1, 18, 91:Caesar de tertia vigilia e castris profectus,
in the third night-watch, Caes. B. G. 1, 12:de tertia vigilia,
id. ib. 1, 21; Liv. 9, 44 Drak.; 40, 4 al.; cf.:de quarta vigilia,
Caes. B. G. 1, 21, 3 al.; v. vigilia. —As in this manner de nocte became adverbially = nocte, so de die was sometimes used for die or per diem:de die potare,
by day, in the daytime, Plaut. Asin. 4, 2, 16:epulari de die,
Liv. 23, 8; Ter. Ad. 5, 9, 8; Catull. 47, 6; Suet. Calig. 37; id. Domit. 21; cf.:bibulus media de luce Falerni,
Hor. Ep. 1, 14, 34;and in a lusus verbb. with in diem,
Cic. Phil. 2, 34 fin. —Less freq., de mense:navigare de mense Decembri,
in December, Cic. Q. Fr. 2, 1 fin. —And once de tempore for tempore: ipse de tempore coenavit, Auct. B. Hisp. 33, 5.In other relations, implying separation, departure from, etc.1.To designate the whole, from which a part is taken, or of which a part is separately regarded, etc., from among, out of, from:b.hominem certum misi de comitibus meis,
Cic. Att. 8, 1, 2:gladio percussus ab uno de illis,
id. Mil. 24, 65:si quis de nostris hominibus,
id. Flacc. 4:quemvis de iis qui essent idonei,
id. Div. in Caecil. 4 fin.:de tribus et decem fundis tres nobilissimi fundi,
id. Rosc. Am. 35, 99 et saep.:accusator de plebe,
id. Brut. 34, 131:pulsare minimum de plebe Quiritem,
Ov. Am. 1, 7, 29; cf. Liv. 7, 17:malus poëta de populo,
Cic. Arch. 10, 25 et saep.:partem solido demere de die,
Hor. Od. 1, 1, 20:quantum de vita perdiderit,
Petr. 26:praeteriine tuas de tot caelestibus aras,
Ov. Her. 21, 179; Juv. 1, 138. —Sometimes de with abl. takes the place of the gen. partit. or gen. obj. In the best writers this occurs mainly(α).to avoid ambiguity where genitives would be multiplied:(β).ne expers partis esset de nostris bonis,
Ter. Heaut. 4, 1, 39:ut aliquem partem de istius impudentia reticere possim,
Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32;for greater precision:(γ).si quae sunt de eodem genere,
id. Tusc. 4, 7, 16:persona de mimo,
id. Phil. 2, 27, 65;in the poets, metri gratiā:2.aliquid de more vetusto,
Ov. F. 6, 309; Grat. Cyneg. 17:laudes de Caesare,
Ov. Pont. 4, 13, 23:cetera de genere hoc,
Hor. Sat. 1, 1, 13; Lucr. 4, 746. This circumlocution was freq. [p. 514] in comic writers and in vulgar lang., and became more common in the declining periods of the lang., so that in the Romance tongues de, di, etc., with a case represent the earlier genitive (so, conscius, conscientia, meminisse, mentionem facere, recordari, etc., de aliqua re for alicujus rei, v. h. vv.).To indicate the property from which the costs of any thing are taken:3.obsonat, potat, olet unguenta de meo,
Ter. Ad. 1, 2, 37; so,de tuo,
Plaut. Bac. 1, 1, 65:de suo,
Cic. Att. 16, 16, A, 5; Suet. Caes. 19:de nostro,
Plaut. Truc. 1, 2, 11:de vestro,
Liv. 6, 15, 10; cf.:de vestris,
Ov. F. 3, 828:de alieno,
Liv. 3, 1, 3; Just. 36, 3 fin.:de publico,
Cic. Verr. 2, 3, 44; Liv. 1, 20; 2, 16; 4, 60. For de tuo, once de te:de te largitor puer,
Ter. Ad. 5, 8, 17.—Also in a trop. sense:ad tua praecepta de meo nihil his novum apposivi,
Plaut. Mil. 3, 3, 31; cf. id. Men. 1. 2, 40; Cic. Fam. 4, 3; Plin. Ep. 4, 13, 8.— Poet., to denote that out of which, or by which, one pays a penalty or suffers punishment:has vestro de sanguine poenas datis,
Luc. 4, 805; cf.:cum de visceribus tuis satisfacturus sis quibus debes,
Cic. Q. Frat. 1, 3, 7.To designate the material of which any thing is made, of, out of, from:4.niveo factum de marmore signum,
Ov. M. 14, 313; cf. Verg. G. 3, 13:verno de flore corona,
Tib. 2, 1, 59:sucus de quinquefolio,
Plin. 26, 4, 11:cinis de fico,
Pall. 1, 35, 3 et saep.:de templo carcerem fleri,
Cic. Phil. 5, 7; cf. Flor. 2, 6, 32:captivum de rege facturi,
Just. 7, 2, 11; cf.:inque deum de bove versus erat,
Ov. F. 5, 616 et saep.:fles de rhetore consul,
Juv. 7, 197.—Cf. trop. by means of:de eodem oleo et opera exaravi nescio quid ad te,
Cic. Att. 13, 38.—Prov.:de nihilo nihilum,
Pers. 3, 84; cf. Lucr. 1, 157 sq.In mental operations, to indicate the subject-matter or theme on which any mental act (thinking, considering, advising, determining, etc.; discoursing, informing, exhorting, deciding, disputing, doubting, etc.) is founded; of, about, concerning, Gr. peri:5.cogitare de aliqua re, etc. (the most common signification): multa narrare de Laelio,
Cic. Lael. 1, 1:dubitare de re,
id. Fam. 3, 10, 15:de suo adventu docere,
Suet. Caes. 9:de moribus admonere,
Sall. Cat. 5, 9 et saep.—With this, too, is connected its use,To indicate the producing cause or reason, for, on account of, because of:6.nam id nisi gravi de causa non fecisset,
Cic. Att. 7, 7, 3; cf. id. de Or. 1, 41, 186; Cael ap. Cic. Fam. 8, 15; Cic. Att. 11, 3:de quo nomine ad arbitrum adiisti, de eo ad judicium venisti,
id. Rosc. Com. 4, 12:flebat uterque non de suo supplicio, sed pater de filii morte, de patris filius,
id. Verr. 2, 1, 30, § 76:de labore pectus tundit,
with pain, Plaut. Casin. 2, 6, 63:incessit passu de vulnere tardo,
Ov. M. 10, 49:humus fervet de corpore,
id. ib. 7, 560:facilius de odio creditur,
Tac. H. 1, 34:quod erat de me feliciter Ilia mater,
through me, Ov. F. 3, 233 et saep.To indicate the thing with reference to which any thing is done, with respect to, concerning:7.de istac re in oculum utrumvis conquiescito,
Plaut. Ps. 1, 1, 121: nil peccat de savio, Caec. ap. Gell. 2, 23, 11 (v. 161 Ribbeck):credere de numero militum,
Cic. Att. 9, 1, 2:de numero dierum fidem servare,
Caes. B. G. 6, 36; Sall. C. 50, 3:de ceteris senatui curae fore,
id. Jug. 26, 1:concessum ab nobilitate de consule plebeio,
Liv. 6, 42:solem de virgine rapta consule,
Ov. F. 4, 581 et saep.—Ellipt.:de argento somnium,
as for the money, Ter. Ad. 2, 1, 50 (for which id. Heaut. 4, 2, 4: quod de argento sperem, nihil est): Varr. R. R. 1, 59, 1:de Dionysio sum admiratus,
Cic. Att. 9, 12; id. Off. 1, 15, 47:de me autem suscipe paullisper meas partes,
id. Fam. 3, 12, 2; Ter. Hec. 2, 1, 36 et saep.:de Samnitibus triumphare,
concerning, over, Cic. Sen. 16, 55; cf. Hor. 4, 2, 88:de Atheniensibus victoria,
Curt. 8, 1, 33.To indicate the thing in conformity with which any thing is done, according to, after:8.secundum: DE SENATVOS SENTENTIAD, S. C. de Bac.: fecisse dicas de mea sententia,
Plaut. Bac. 4, 9, 115; cf.:de suorum propinquorum sententia atque auctoritate fecisse dicatur,
Cic. Cael. 29: de consilii sententia Mamertinis se frumentum non imperare pronunciat, id. Verr. 2, 5, 21 al.:de ejus consilio velle sese facere,
Ter. Ph. 3, 1, 17:vix de mea voluntate concessum est,
Cic. Att. 4, 2, 4:de exemplo meo ipse aedificato,
Plaut. Most. 3, 2, 86:de more vetusto,
Verg. A. 11, 142; Ov. M. 7, 606:de nomine,
id. ib. 1, 447:patrioque vocat de nomine mensem,
id. F. 3, 77.With adjectives to form adverbial expressions.a.De integro, anew ( = ab integro, ex integro; cf.: iterum, rursus, denuo), indidemque eadem aeque oriuntur de integro, atque eodem occidunt, Pac. ap. Varr. L. L. 5, § 17 Müll. (v. 92 Ribb.):b.ratio de integro ineunda est mihi,
Ter. Heaut. 4, 2, 7; Cic. Verr. 2, 2, 56; id. Att. 13, 27; id. Fam. 12, 30, 2 et saep. (The combination de novo appears only in the contracted form denuo, v. h. v.).—De improviso, unexpectedly:c.ubi de improviso interventum est mulieri,
Ter. Heaut. 2, 3, 40; id. And. 2, 2, 23; id. Ad. 3, 3, 53; Caes. B. G. 2, 3; 5, 22; 5, 39 et saep.; Cic. Rosc. Am. 52, 151 et saep.—De transverso, unexpectedly:► De is often put between an adj.ecce autem de transverso L. Caesar ut veniam ad se rogat,
Cic. Att. 15, 4 fin.; Auct. Her. 4, 10, 14.or pron. and its substantive; cf.II.above multa de nocte, media de nocte, gravi de causa, etc.: qua de re,
Ter. Andr. 1, 2, 13; esp. in the judic. formula: qua de re agitur; cf. Varr. R. R. 2, 2, 6; Cic. Brut. 79 fin. Also freq. after a simple relative:quo de,
Cic. Inv. 1, 28, 41; 54, 104; 2, 11, 37:qua de,
id. ib. 2, 23, 70 et saep.In composition the e becomes short before a vowel, as in dĕhisco, dĕhinc, dĕorsum, and coincides with it in the poets by synaeresis; cf.: dehinc, deinde, deinceps, deorsum; sometimes contraction takes place, as in debeo, debilis, dego, demo, from dehabeo, de-habilis, de-ago, de-emo.—2.Signif.a.Separation, departure, removal, taking away; off, away, down, out: decedo, demigro, demeto, depromo, descendo, devolvo, derivo, deflecto, etc.; and trop. dedico, denuntio; and in a downward direction, decido, decumbo, deprimo, demergo, delabor, defluo, demitto, desido, desideo, declivis, deculco, degredior, deicio, etc.—b.Cessation, removal of the fundamental idea ( = un-, de-, dis-): dearmo, deartuo, decresco, dedisco, dedecoro, dedignor, dedoceo, denascor, denormo, desum, etc.; and hence direct negation, as in dedecet, deformis, demens, etc.—c.With reference to the terminus of the action: defero, defigo, demitto, etc.; hence also trop., with reference to the extent of the action, to the uttermost, to exhaustion, through. out: debacchor, debello, dedolo, delino, delibuo, etc.: defatigo, delaboro, delasso, etc.; hence freq. a mere strengthening of the fundamental idea, = valde, thoroughly, much: demiror, demitigo, etc.—d.Giving a bad sense to the verb: decipio, delinquo, deludo, derideo, detestor.—e.Rarely, contraction from a broad into a narrow space, together: deligo, devincio. See also Hand Turs. II. p. 183-229. -
18 justum
justus, a, um, adj. [2. jus], just, upright, righteous.I.Lit.:II.justus et bonus vir,
Cic. Off. 2, 12, 42:digna esse justo homine, eoque quem virum bonum dicimus,
id. ib. 1, 10, 31:in amicitia parum justus,
id. Lael. 20, 75:vir,
Vulg. Gen. 6, 9:Dominus,
id. Exod. 9, 27:in socios,
Cic. Planc. 26, 63:qui omnium justissimus fuisse traditur,
id. Sest. 67, 141.—Of things, in accordance with law or right, equitable, just:bella,
Cic. Deiot. 5, 13:causa,
id. Phil. 2, 22, 53:supplicia,
id. Cat. 1, 8, 20:querela,
Ov. P. 4, 3, 22:bella,
id. M. 8, 58:triumphus,
Hor. C. 1, 12, 54; Suet. Calig. 48; Liv. 33, 22:justissimos triumphos videre,
Cic. Pis. 19, 44.—Transf.A.Lawful, rightful, true:2.uxor,
Cic. Tusc. 1, 35, 85:hymenaei,
Verg. G. 3, 60:matrimonium,
Gai. Inst. 4, 16:nuptiae,
id. ib. 1, 90 sq.:liberi,
legitimate, id. ib. 3, 72:filius,
id. ib. 1, 77:justā matrefamilias ortus, opp. pellice,
Liv. 39, 53:justissima causa faciendi aliquid,
Caes. B. G. 4, 16:imperium,
id. ib. 1, 45.—Esp.:B.dies justi,
a delay of thirty days allowed by law in paying debts, Gell. 20, 1, 43.—Due; esp. in the plur. neutr. subst.: ju-sta, rights, privileges:2.servis justa praebere,
Cic. Off. 1, 13, 41; Col. 4, 3, 5:justa reddere,
Col. 1, 8, 11; 11, 1, 26.—In partic.: justa, ōrum, n., due ceremonies or formalities:C.omnia justa perficere,
Liv. 9, 8; so,justis omnibus hospitalibus fungi,
id. 9, 6.—Esp. of funeral rites, obsequies (cf. exsequiae):justa facere uxori,
Plaut. Cist. 1, 3, 28:more regio justa magnifice facere,
Sall. J. 11, 2:justis funebribus confectis,
Caes. B. G. 6, 18:paterno funeri justa solvere,
Cic. Rosc. Am. 8:peragere,
Plin. 2, 109, 112, § 248:praestare,
Curt. 10, 8:persolvere,
id. 6, 6:ferre avis positis,
Ov. F. 5, 480:dare manibus alicujus,
Flor. 4, 2.—Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right:D.vidulus,
i. e. full, with all its contents, Plaut. Rud. 5, 3, 23:timor,
Hirt. B. G. 8, 48:proelium,
Liv. 39, 2:victoria,
Cic. Fam. 2, 10, 3:iter conficere,
a regular day's march, Caes. B. C. 1, 23:exercitus,
complete, in full number, Liv. 9, 43:muri altitudo,
Caes. B. G. 7, 23:volumina,
Vell. 2, 119:aetas,
Dig. 12, 4, 8:eloquentia,
Cic. Brut. 90: loca, i. q. aequa, even, level (opp. iniquus, uneven), Tac. A. 2, 5.—Moderate, mild, gentle, easy:1.ut justioribus utamur iis, qui, etc.,
Cic. Fin. 1, 1, 2:justa et clemens servitus,
Ter. And. 1, 1, 9.—Hence,Subst.: justum, i, n., that which is right or just, justice:2.justum ac jus colere,
Cic. Leg. 2, 5:plus justo,
more than is right, too much, Hor. C. 3, 7, 24; so,ulterius justo,
Ov. M. 6, 470:gravius justo dolere,
id. ib. 3, 333:justo longius,
too long, Quint. 9, 4, 125:praeter justum,
Lucr. 4, 1241.— Plur.:ergo est lex justorum injustorumque distinctio,
Cic. Leg. 2, 5, 13.—Adv.: justē, rightly, justly, equitably, duly:juste et legitime imperare,
Cic. Off. 1, 4:aestimare aliquid,
Curt. 10, 5:timere,
Ov. H. 17, 168.— Comp.:justius,
Phaedr. 4, 25, 8:reprehendi,
Hor. S. 2, 4, 86.— Sup.:justissime,
Quint. 10, 1, 82. -
19 justus
justus, a, um, adj. [2. jus], just, upright, righteous.I.Lit.:II.justus et bonus vir,
Cic. Off. 2, 12, 42:digna esse justo homine, eoque quem virum bonum dicimus,
id. ib. 1, 10, 31:in amicitia parum justus,
id. Lael. 20, 75:vir,
Vulg. Gen. 6, 9:Dominus,
id. Exod. 9, 27:in socios,
Cic. Planc. 26, 63:qui omnium justissimus fuisse traditur,
id. Sest. 67, 141.—Of things, in accordance with law or right, equitable, just:bella,
Cic. Deiot. 5, 13:causa,
id. Phil. 2, 22, 53:supplicia,
id. Cat. 1, 8, 20:querela,
Ov. P. 4, 3, 22:bella,
id. M. 8, 58:triumphus,
Hor. C. 1, 12, 54; Suet. Calig. 48; Liv. 33, 22:justissimos triumphos videre,
Cic. Pis. 19, 44.—Transf.A.Lawful, rightful, true:2.uxor,
Cic. Tusc. 1, 35, 85:hymenaei,
Verg. G. 3, 60:matrimonium,
Gai. Inst. 4, 16:nuptiae,
id. ib. 1, 90 sq.:liberi,
legitimate, id. ib. 3, 72:filius,
id. ib. 1, 77:justā matrefamilias ortus, opp. pellice,
Liv. 39, 53:justissima causa faciendi aliquid,
Caes. B. G. 4, 16:imperium,
id. ib. 1, 45.—Esp.:B.dies justi,
a delay of thirty days allowed by law in paying debts, Gell. 20, 1, 43.—Due; esp. in the plur. neutr. subst.: ju-sta, rights, privileges:2.servis justa praebere,
Cic. Off. 1, 13, 41; Col. 4, 3, 5:justa reddere,
Col. 1, 8, 11; 11, 1, 26.—In partic.: justa, ōrum, n., due ceremonies or formalities:C.omnia justa perficere,
Liv. 9, 8; so,justis omnibus hospitalibus fungi,
id. 9, 6.—Esp. of funeral rites, obsequies (cf. exsequiae):justa facere uxori,
Plaut. Cist. 1, 3, 28:more regio justa magnifice facere,
Sall. J. 11, 2:justis funebribus confectis,
Caes. B. G. 6, 18:paterno funeri justa solvere,
Cic. Rosc. Am. 8:peragere,
Plin. 2, 109, 112, § 248:praestare,
Curt. 10, 8:persolvere,
id. 6, 6:ferre avis positis,
Ov. F. 5, 480:dare manibus alicujus,
Flor. 4, 2.—Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right:D.vidulus,
i. e. full, with all its contents, Plaut. Rud. 5, 3, 23:timor,
Hirt. B. G. 8, 48:proelium,
Liv. 39, 2:victoria,
Cic. Fam. 2, 10, 3:iter conficere,
a regular day's march, Caes. B. C. 1, 23:exercitus,
complete, in full number, Liv. 9, 43:muri altitudo,
Caes. B. G. 7, 23:volumina,
Vell. 2, 119:aetas,
Dig. 12, 4, 8:eloquentia,
Cic. Brut. 90: loca, i. q. aequa, even, level (opp. iniquus, uneven), Tac. A. 2, 5.—Moderate, mild, gentle, easy:1.ut justioribus utamur iis, qui, etc.,
Cic. Fin. 1, 1, 2:justa et clemens servitus,
Ter. And. 1, 1, 9.—Hence,Subst.: justum, i, n., that which is right or just, justice:2.justum ac jus colere,
Cic. Leg. 2, 5:plus justo,
more than is right, too much, Hor. C. 3, 7, 24; so,ulterius justo,
Ov. M. 6, 470:gravius justo dolere,
id. ib. 3, 333:justo longius,
too long, Quint. 9, 4, 125:praeter justum,
Lucr. 4, 1241.— Plur.:ergo est lex justorum injustorumque distinctio,
Cic. Leg. 2, 5, 13.—Adv.: justē, rightly, justly, equitably, duly:juste et legitime imperare,
Cic. Off. 1, 4:aestimare aliquid,
Curt. 10, 5:timere,
Ov. H. 17, 168.— Comp.:justius,
Phaedr. 4, 25, 8:reprehendi,
Hor. S. 2, 4, 86.— Sup.:justissime,
Quint. 10, 1, 82. -
20 deplano
deplanare, deplanavi, deplanatus V TRANSlevel off, make level/even
- 1
- 2
См. также в других словарях:
level\ off — • level off • level out v 1. To make flat or level. The steamroller leveled out the gravel roadbed and then the concrete was poured. 2. To move on an even level. The airplane leveled out at 2,000 feet. After going up for six months, the cost of… … Словарь американских идиом
level\ out — • level off • level out v 1. To make flat or level. The steamroller leveled out the gravel roadbed and then the concrete was poured. 2. To move on an even level. The airplane leveled out at 2,000 feet. After going up for six months, the cost of… … Словарь американских идиом
level — [[t]le̱v(ə)l[/t]] ♦ levels, levelling, levelled (in AM, use leveling, leveled) 1) N COUNT: with supp A level is a point on a scale, for example a scale of amount, quality, or difficulty. If you don t know your cholesterol level, it s a good idea… … English dictionary
level*/*/*/ — [ˈlev(ə)l] noun I 1) [C] the amount of something that exists at a particular time Unemployment is now at its lowest level for 15 years.[/ex] Many people have to cope with high levels of stress at work.[/ex] 2) [C] the height of something in a… … Dictionary for writing and speaking English
level — I UK [ˈlev(ə)l] / US noun Word forms level : singular level plural levels *** 1) [countable] the amount of something, especially when it can be counted or measured Unemployment is now at its lowest level for 15 years. level of: The level of… … English dictionary
level — Synonyms and related words: IC analysis, accommodate, accordant, address, adjust, aim, akin, alabaster, align, aligned, alike, alkali flat, alluvial plain, altitude, amount, appositive, arrowlike, assimilate to, at full length, at par, attribute … Moby Thesaurus
Off-World Interceptor — Developer(s) Crystal Dynamics Publisher(s) Crystal Dynamics Platform(s) … Wikipedia
level off — or[level out] {v.} 1. To make flat or level. * /The steamroller leveled out the gravel roadbed and then the concrete was poured./ 2. To move on an even level. * /The airplane leveled out at 2,000 feet./ * /After going up for six months, the cost… … Dictionary of American idioms
level off — or[level out] {v.} 1. To make flat or level. * /The steamroller leveled out the gravel roadbed and then the concrete was poured./ 2. To move on an even level. * /The airplane leveled out at 2,000 feet./ * /After going up for six months, the cost… … Dictionary of American idioms
Off Armageddon Reef — … Wikipedia
Off Minor — Live Background information Origin New York, United States Genres … Wikipedia