-
1 offense
-
2 offense
-
3 outrage
[utʀaʒ]Nom masculin ultraje masculinooutrage aux bonnes mœurs ofensa aos bons costumes* * *[utʀaʒ]Nom masculin ultraje masculinooutrage aux bonnes mœurs ofensa aos bons costumes -
4 blessure
[blesyʀ]* * *blessure blesyʀ]nome feminino1 feridasoigner une blessuretratar uma feridaune blessure d'amour-propreuma ferida no amor-próprio -
5 chiquenaude
-
6 froissement
-
7 grief
-
8 offensé
-
9 outrage
[utʀaʒ]Nom masculin ultraje masculinooutrage aux bonnes mœurs ofensa aos bons costumes* * *outrage utʀaʒ]nome masculinoultrajeinsultofaire outrage àultrajaroutrage aux bonnes mœursatentado aos bons costumes -
10 outragé
[utʀaʒ]Nom masculin ultraje masculinooutrage aux bonnes mœurs ofensa aos bons costumes* * *outragé utʀaʒe]adjectivoultrajadofemme outragéegravemente ofendido -
11 récidive
récidive ʀesidiv]nome feminino2 (de delito, de ofensa) reincidênciaen cas de récidiveem caso de reincidência3 (em vício, mau hábito) recaída -
12 récidiver
[ʀesidive]Verbe intransitif reincidir* * *récidiver ʀesidive]verbo2 (delito, ofensa) reincidir3 (em vício, mau hábito) recair -
13 réparation
[ʀepaʀasjɔ̃]Nom féminin reparação femininoen réparation no conserto* * *réparation ʀepaʀasjɔ̃]nome feminino1 (aparelho, máquina, casa) reparaçãoarranjo m.être en réparationestar em reparaçãoréparation d'une offensereparação de uma ofensa
См. также в других словарях:
ofensa — OFENSÁ, ofensez, vb. I. tranz. A aduce cuiva o ofensă; a insulta, a jigni, a vexa. ♦ refl. (fam.) A se supăra, a reacţiona ca un om jignit, căruia i s a adus o ofensă; a se ofusca. – Din fr. offenser. Trimis de cata, 02.05.2004. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
ofensă — OFÉNSĂ, ofense, s.f. Cuvânt, comportare, faptă jignitoare; insultă, jignire; injurie. – Din fr. offense. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98 OFÉNSĂ s. v. jignire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime ofénsă s. f., g. d. art.… … Dicționar Român
ofensa — sustantivo femenino 1. Acción y resultado de ofender: una ofensa a Dios, una ofensa a la autoridad. El héroe de la novela no descansará hasta que lave esa ofensa. 2. Impresión desagradable a los sentidos o a la sensibilidad: Esos chistes ofenden… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Ofensa — Ofensa, ofender, ofensor u ofendido puede referirse a: Humillación Insulto Injuria Daño, herida, maltrato Delito, falta, infracción Delincuente Pecado Blasfemia The Offence, película de Sidney Lumet (1972) Offense, un concepto argumentativo en… … Wikipedia Español
ofensa — s. f. 1. Ato ou efeito de ofender. 2. Afronta. 3. Desacato. 4. Ressentimento da pessoa ofendida … Dicionário da Língua Portuguesa
ofensa — (Del lat. offensa). f. Acción y efecto de ofender … Diccionario de la lengua española
ofensa — {{#}}{{LM O27877}}{{〓}} {{SynO28567}} {{[}}ofensa{{]}} ‹o·fen·sa› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Hecho o dicho que molestan o demuestran desprecio y falta de respeto: • Esa acusación es una ofensa que no olvidaré.{{○}} {{<}}2{{>}} Impresión… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
ofensa — (Del lat. offensa, choque.) ► sustantivo femenino Acción o palabras con que se ofende a una persona: ■ esa crítica injustificada es una ofensa para mí. SINÓNIMO agravio insulto * * * ofensa (del lat. «offensa») 1 («Hacer, Inferir») f. Acción de… … Enciclopedia Universal
ofensa — (f) (Intermedio) insulto hecho con palabras o acciones Ejemplos: Sería una ofensa para los anfitriones si no probásemos la comida. Tus palabras fueron una ofensa que no puede ser perdonada. Sinónimos: ataque, delito, lesión, burla, humillación,… … Español Extremo Basic and Intermediate
ofensa — o|fen|sa Mot Pla Nom femení … Diccionari Català-Català
ofensa — s f Acto o palabra con que se ofende, hiere o humilla la dignidad, el honor o los sentimientos de alguien: recibir ofensas, ofensas personales … Español en México