Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

of+a+minor

  • 61 minax

    mĭnax, ācis [minor] menaçant.    - minaces litterae, Cic. Fam. 16, 11, 2: lettre de menaces.    - minax scopulus, Virg.: rocher qui menace de tomber (rocher qui fait saillie).    - pestilentia minacior tamen quam perniciosior, Liv. 4: une peste plus menaçante que meurtrière.    - adversus barbaros quoque minacissimus, Suet. Calig. 51: contre les barbares, aussi, il proférait les plus grandes menaces.
    * * *
    mĭnax, ācis [minor] menaçant.    - minaces litterae, Cic. Fam. 16, 11, 2: lettre de menaces.    - minax scopulus, Virg.: rocher qui menace de tomber (rocher qui fait saillie).    - pestilentia minacior tamen quam perniciosior, Liv. 4: une peste plus menaçante que meurtrière.    - adversus barbaros quoque minacissimus, Suet. Calig. 51: contre les barbares, aussi, il proférait les plus grandes menaces.
    * * *
        Minax, minacis, pen. prod. o. g. Virg. Qui menace, Menaceur.

    Dictionarium latinogallicum > minax

  • 62 mino

    [st1]1 [-] mĭno, āre, āvi, ātum: chasser, pousser devant soi.    - Apul. M. 3, 28 ; 8, 30 ; P. Fest. 25; Aus. Ep. 67, 3.    - minare plaustrum, Hier.: conduire un charriot. [st1]2 [-] mino, are, arch.: c. minor, ari.    - Prisc. 8, 29 [sans ex.].
    * * *
    [st1]1 [-] mĭno, āre, āvi, ātum: chasser, pousser devant soi.    - Apul. M. 3, 28 ; 8, 30 ; P. Fest. 25; Aus. Ep. 67, 3.    - minare plaustrum, Hier.: conduire un charriot. [st1]2 [-] mino, are, arch.: c. minor, ari.    - Prisc. 8, 29 [sans ex.].
    * * *
        Mino, minas, minare. Festus. Mener.

    Dictionarium latinogallicum > mino

  • 63 minoratus

    [st1]1 [-] mĭnōrātus, a, um: part. passé de minoro; amoindri, diminué. [st1]2 [-] mĭnōrātŭs, ūs, m. [minor]: état moindre, état inférieur. --- Prop. App. 193, 20.
    * * *
    [st1]1 [-] mĭnōrātus, a, um: part. passé de minoro; amoindri, diminué. [st1]2 [-] mĭnōrātŭs, ūs, m. [minor]: état moindre, état inférieur. --- Prop. App. 193, 20.
    * * *
        Minoratus, pen. prod. Adiectiuum. Amoindri. Scaeuola, Quos minorato pretio vendidit.

    Dictionarium latinogallicum > minoratus

  • 64 minus

    [st1]1 [-] mĭnus, adj. n. compar.: v. minor, us. [st1]2 [-] mĭnus, adv. compar. de parum: - [abcl][b]a - moins, assez peu. - [abcl]b - ne... guère. - [abcl]c - pas, point, non.[/b]    - minus sapiens: moins sage.    - minus quam (minus ac, minus atque): moins que. --- Cic. Phil. 6, 1.    - laboras minus ac ego: tu travailles moins que moi.    - non minus... quam, Sest. 28: non moins.. que. --- cf. Cic. Cat. 3, 2, etc.    - minus ac ou minus atque, Virg. En. 3, 561; Hor. S. 2, 7, 96: non moins que.    - sans quam a milibus passuum minus duobus, Caes. BG. 2, 7, 3: à une distance de moins de deux mille pas [pas tout à fait]. --- cf. Cic. Rep. 1, 58; Verr. 2, 161.    - haud minus (quam) ducenti milites: pas moins de deux cents soldats.    - non minus est fortis quam prudens: il est aussi courageux que prudent.    - minus diu vivunt, Plin. 14, 22, 28, § 141: ils vivent moins longtemps.    - minus + gén. partitif: moins de.    - minus frumenti: moins de blé.    - minus dimidium, Cic. Verr. 1, 123, moins de la moitié.    - avec abl. nemo illo minus fuit emax, Nep. Att. 13, 1, personne ne fut moins acheteur que lui.    - abl. marquant la quantité dimidio minus, Varr. R. 1, 22, 3: moitié moins.    - uno minus teste, Cic. Verr. 1, 149: en diminution d'un témoin, un témoin de moins.    - non minus (haud minus): non moins, autant, aussi bien.    - plus minus: plus ou moins.    - minus minusque, Ter. Haut. 594: de moins en moins.    - minus atque minus, Virg. En. 12, 616: de moins en moins.    - nihil minus, Cic. Off. 3, 81, etc.: pas le moins du monde.    - eo minus quo (quod), Cic.: d'autant moins que.    - multo, paulo minus: beaucoup moins, un peu moins.    - quo minus dixi quam volui animum advortas volo, Plaut. Cap. 4, 30: je voudrais que tu remarques combien j'en ai moins dit que je n'aurais voulu.    - quo tu minus scis aerumnas meas, Ter. And. 655, [parenthèse]: et c'est autant de moins que tu sais de mes misères.    - quod paulo minus evenit, Suet.: ce qui faillit arriver.    - bis sex ceciderunt me minus uno, Ov. M. 12, 554: [nous étions douze enfants de Nélée] tous les douze, excepté moi, tombèrent (succombèrent) [sous les coups d'Hercule].    - plus minusve, Ter. Phorm. 554: trop ou pas assez.    - haud minus (quam) ducenti milites: pas moins de deux cents soldats.    - non minus est fortis quam prudens: il est aussi courageux que prudent.    - minus diligenter, Cic. Har. 21: avec insuffisamment de soin. --- cf. Cic. Sest. 108.    - nonnumquam eaquae praedicta minus eveniunt, Cic. Div. 1, 24: parfois ce qui a été prédit n'arrive guère (n'arrive pas). --- cf. Cic. Fam. 3, 1, 2.    - quae minus intellexi, Cic.: ce que je n'ai pas très bien compris.    - sin minus (si minus): sinon, autrement, si... ne... pas.    - si minus dixero, Cic.: si je n'en dis pas assez.    - epistulam Caesaris misi si (sin) minus legisses: je t'envoie la lettre de César pour le cas où tu ne l'aurais pas lue.    - si feceris, magnam gratiam habebo; sin minus, ignoscam: si tu le fais, je t'en aurai une grande reconnaissance; dans le cas contraire, je ne t'en voudrai pas.    - quo mĭnus = quominus [st1]3 [-] mĭnus, a, um: Varr. pelé, tondu.    - mĭna ovis, f.: brebis tondue.
    * * *
    [st1]1 [-] mĭnus, adj. n. compar.: v. minor, us. [st1]2 [-] mĭnus, adv. compar. de parum: - [abcl][b]a - moins, assez peu. - [abcl]b - ne... guère. - [abcl]c - pas, point, non.[/b]    - minus sapiens: moins sage.    - minus quam (minus ac, minus atque): moins que. --- Cic. Phil. 6, 1.    - laboras minus ac ego: tu travailles moins que moi.    - non minus... quam, Sest. 28: non moins.. que. --- cf. Cic. Cat. 3, 2, etc.    - minus ac ou minus atque, Virg. En. 3, 561; Hor. S. 2, 7, 96: non moins que.    - sans quam a milibus passuum minus duobus, Caes. BG. 2, 7, 3: à une distance de moins de deux mille pas [pas tout à fait]. --- cf. Cic. Rep. 1, 58; Verr. 2, 161.    - haud minus (quam) ducenti milites: pas moins de deux cents soldats.    - non minus est fortis quam prudens: il est aussi courageux que prudent.    - minus diu vivunt, Plin. 14, 22, 28, § 141: ils vivent moins longtemps.    - minus + gén. partitif: moins de.    - minus frumenti: moins de blé.    - minus dimidium, Cic. Verr. 1, 123, moins de la moitié.    - avec abl. nemo illo minus fuit emax, Nep. Att. 13, 1, personne ne fut moins acheteur que lui.    - abl. marquant la quantité dimidio minus, Varr. R. 1, 22, 3: moitié moins.    - uno minus teste, Cic. Verr. 1, 149: en diminution d'un témoin, un témoin de moins.    - non minus (haud minus): non moins, autant, aussi bien.    - plus minus: plus ou moins.    - minus minusque, Ter. Haut. 594: de moins en moins.    - minus atque minus, Virg. En. 12, 616: de moins en moins.    - nihil minus, Cic. Off. 3, 81, etc.: pas le moins du monde.    - eo minus quo (quod), Cic.: d'autant moins que.    - multo, paulo minus: beaucoup moins, un peu moins.    - quo minus dixi quam volui animum advortas volo, Plaut. Cap. 4, 30: je voudrais que tu remarques combien j'en ai moins dit que je n'aurais voulu.    - quo tu minus scis aerumnas meas, Ter. And. 655, [parenthèse]: et c'est autant de moins que tu sais de mes misères.    - quod paulo minus evenit, Suet.: ce qui faillit arriver.    - bis sex ceciderunt me minus uno, Ov. M. 12, 554: [nous étions douze enfants de Nélée] tous les douze, excepté moi, tombèrent (succombèrent) [sous les coups d'Hercule].    - plus minusve, Ter. Phorm. 554: trop ou pas assez.    - haud minus (quam) ducenti milites: pas moins de deux cents soldats.    - non minus est fortis quam prudens: il est aussi courageux que prudent.    - minus diligenter, Cic. Har. 21: avec insuffisamment de soin. --- cf. Cic. Sest. 108.    - nonnumquam eaquae praedicta minus eveniunt, Cic. Div. 1, 24: parfois ce qui a été prédit n'arrive guère (n'arrive pas). --- cf. Cic. Fam. 3, 1, 2.    - quae minus intellexi, Cic.: ce que je n'ai pas très bien compris.    - sin minus (si minus): sinon, autrement, si... ne... pas.    - si minus dixero, Cic.: si je n'en dis pas assez.    - epistulam Caesaris misi si (sin) minus legisses: je t'envoie la lettre de César pour le cas où tu ne l'aurais pas lue.    - si feceris, magnam gratiam habebo; sin minus, ignoscam: si tu le fais, je t'en aurai une grande reconnaissance; dans le cas contraire, je ne t'en voudrai pas.    - quo mĭnus = quominus [st1]3 [-] mĭnus, a, um: Varr. pelé, tondu.    - mĭna ovis, f.: brebis tondue.
    * * *
        Minus, Aduerbium comparatiui gradus a positiuo Parum. Terentius, Minus potens quam tu. Moins.
    \
        Multo minus. Cic. Beaucoup moins.
    \
        Quam inique comparatum est, hi qui minus habent, Vt semper aliquid addant ditioribus. Terent. Qui ont le moins.
    \
        Correxit miles quod intellexi minus. Terent. Ce que je n'avoye pas bien entendu.
    \
        Id si minus intelligitur quanta vis amicitiae concordiaeque sit, ex dissensionibus atque ex discordiis percipi potest. Cic. S'il ne s'entend pas si bien.
    \
        Minus potest per se. Cic. Il ne peult pas beaucoup de luymesme.
    \
        Si tu eam minus secutus sis. Cic. Si tu ne l'as point suyvie.
    \
        Miserum? quem minus credere est. Terent. Ce n'est point chose à croire.
    \
        Minus multo audacter. Terent. Beaucoup moins hardiement.
    \
        Minus diu. Plaut. Moins long temps.
    \
        Homines essent minus multi mali. Plaut. Il seroit beaucoup moins de mauvaises gens, Il ne seroit pas tant, ou si grand nombre de, etc.
    \
        Monebo, si quidem meministi minus. Plaut. S'il ne t'en souvient point.
    \
        Minus valet, moribundusque est. Plaut. Il ne se porte pas bien.
    \
        Minus in Senatum venit. Cic. Moins souvent.
    \
        Minus cum cura lectum. Plaut. Moins soigneusement.
    \
        Strepunt minus ac minus. Plin. De moins en moins, En amoindrissant.
    \
        Mihi iam minus, minusque obtemperat. Terent. De moins en moins.
    \
        Minus quindecim anni sunt. Plaut. Il y a moins de quinze ans, Il n'y a pas quinze ans.
    \
        Minus quindecim dies sunt, quod pro his aedibus minas quadraginta Accepisti a Callicle. Plaut. Il n'y a pas quinze jours.
    \
        Minus potens quam tu, minus notus, amicorum hic habens minus. Terent. Ayant moins d'amis.
    \
        Caulem minus pedalem habet. Plin. Sa tige n'ha pas un pied de hault.
    \
        Duobus nummis minus est. Plaut. Il s'en fault deux, etc.
    \
        Auri pondo centum paulo minus. Cic. Un peu moins.
    \
        Minus horis tribus perfecerunt. Caes. En moins de trois heures.
    \
        A millibus passuum minus duobus castra posuerunt. Caes. Deux moins.
    \
        Cui minus nihilo est. Terent. Qui ha moins que rien.
    \
        Quo fiant minus. Terent. A fin qu'elles ne se facent.
    \
        Minus quinquennium est, quod prodiere quae vocant laurea. Plin. Il n'y a pas cinq ans que, etc.

    Dictionarium latinogallicum > minus

  • 65 minusculus

    mĭnuscŭlus, a, um [dim. de minor] un peu plus petit, assez petit.    - Varr. R. 3, 5, 5; Cic. Att. 14, 13, 5 ; Q. 3, 1, 4.
    * * *
    mĭnuscŭlus, a, um [dim. de minor] un peu plus petit, assez petit.    - Varr. R. 3, 5, 5; Cic. Att. 14, 13, 5 ; Q. 3, 1, 4.
    * * *
        Minusculus, pen. corr. Adiectiuum, Diminutiuum a Minus. Varro. Tout le plus petit.

    Dictionarium latinogallicum > minusculus

  • 66 natu

    nātū, abl. de nātŭs, ūs, m. (usité seul. à l'abl.) au point de vue de la naissance.    - minor natu: le plus jeune (de deux).    - major natu: l’aîné (de deux).    - grandis natu: avancé en âge, d'un grand âge.    - magno natu: fort vieux.    - natu minimus: le plus jeune de tous.
    * * *
    nātū, abl. de nātŭs, ūs, m. (usité seul. à l'abl.) au point de vue de la naissance.    - minor natu: le plus jeune (de deux).    - major natu: l’aîné (de deux).    - grandis natu: avancé en âge, d'un grand âge.    - magno natu: fort vieux.    - natu minimus: le plus jeune de tous.
    * * *
        Sum natu maximus. Terent. Le plus aagé.
    \
        Admodum grandis natu. Cic. Fort aagé.
    \
        Maiores natu consulemus. Liu. Les plus anciens.
    \
        Magno natu principes. Liu. Aagez. Vide MAGNVS.
    \
        Grauior natu animus. Terent. Qui a plus veu d'experiences.

    Dictionarium latinogallicum > natu

  • 67 scipio

    [st1]1 [-] scipĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - bâton. --- Plaut. Amp. 520 ; Catul. 37, 10 ; Plin. 28, 15. - [abcl]b - bâton d'ivoire, bâton triomphal. --- Liv. 5, 41.[/b]    - [gr]gr. σκιπίων, ωνος. [st1]2 [-] Scipĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Scipion (nom d'une branche célèbre de la famille Cornélia, et dont les membres les plus illustres étaient les deux vainqueurs des Carthaginois). - [abcl]b - Scipion (autres du même nom sous l'empire).[/b]    - [gr]gr. Σκιπίων, ωνος.    - P. Cornelius Scipio Africanus major: Scipion le premier Africain (vainqueur de la deuxième guerre punique).    - P. Cornelius Scipio Africanus minor: Scipion le second Africain (petit-fils adoptif de l’Africain et vainqueur de la troisième guerre punique).    - Scipio Asiaticus: Scipion l'Asiatique (frère du premier Africain). - voir hors site Scipion.
    * * *
    [st1]1 [-] scipĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - bâton. --- Plaut. Amp. 520 ; Catul. 37, 10 ; Plin. 28, 15. - [abcl]b - bâton d'ivoire, bâton triomphal. --- Liv. 5, 41.[/b]    - [gr]gr. σκιπίων, ωνος. [st1]2 [-] Scipĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Scipion (nom d'une branche célèbre de la famille Cornélia, et dont les membres les plus illustres étaient les deux vainqueurs des Carthaginois). - [abcl]b - Scipion (autres du même nom sous l'empire).[/b]    - [gr]gr. Σκιπίων, ωνος.    - P. Cornelius Scipio Africanus major: Scipion le premier Africain (vainqueur de la deuxième guerre punique).    - P. Cornelius Scipio Africanus minor: Scipion le second Africain (petit-fils adoptif de l’Africain et vainqueur de la troisième guerre punique).    - Scipio Asiaticus: Scipion l'Asiatique (frère du premier Africain). - voir hors site Scipion.
    * * *
        Scipio, scipionis, m. g. Liu. Un baston à s'appuyer, Une quinette.
    \
        Scipio in vineis. Columel. La queue de la grappe.

    Dictionarium latinogallicum > scipio

  • 68 septentrio

    Septentrĭo (Septemtrĭo), ōnis, m. (ordin. au plur.) [st1]1 [-] constellation de sept étoiles, les sept étoiles de la grande ou petite Ourse.    - Plaut. Am. 271; Cic. Ac. 2, 20, 66.    - avec tmèse septem... Triones, Cic. Arat. in Nat. 2, 41, 105.    - septem... triones, Ov. M. 2, 528.    - au sing. Plin. 6, 22, 24, § 83.    - Septentrio major: la Grande Ourse. --- Vitr. 6, 11.    - Septentrio minor: la Petite Ourse. --- Cic. Nat. 2, 43, 111; Vitr. 1. 1. [st1]2 [-] le septentrion, vent du nord.    - Cic. Att. 9, 6, 3; Liv. 26, 45; Sen. Q. N. 5, 16, 6. [st1]3 [-] le septentrion, les contrées septentrionales, le nord.    - au plur. Gell. 2, 22, 3 sq.; Cic. Nat. 2 49; Varr. R. R. 1, 2, 4; Caes. BG. 1, 1; 1, 16; 4, 20; 5, 13; 7, 83; Mel. 2, 6, 3; 3, 1, 9; 3, 2, 1.    - au sing. Liv. 32, 13; Mel. 1, 1, 1; 2, 6, 3; Sen. Q. N. 5, 16; Tac. An. 2, 23; 13, 53; id. H. 5, 6.    - avec tmèse septem subjecta Trioni, Virg. G. 3, 381. --- Ov. M. 1, 64. [st1]4 [-] le pôle nord.    - Plin. 6, 83.
    * * *
    Septentrĭo (Septemtrĭo), ōnis, m. (ordin. au plur.) [st1]1 [-] constellation de sept étoiles, les sept étoiles de la grande ou petite Ourse.    - Plaut. Am. 271; Cic. Ac. 2, 20, 66.    - avec tmèse septem... Triones, Cic. Arat. in Nat. 2, 41, 105.    - septem... triones, Ov. M. 2, 528.    - au sing. Plin. 6, 22, 24, § 83.    - Septentrio major: la Grande Ourse. --- Vitr. 6, 11.    - Septentrio minor: la Petite Ourse. --- Cic. Nat. 2, 43, 111; Vitr. 1. 1. [st1]2 [-] le septentrion, vent du nord.    - Cic. Att. 9, 6, 3; Liv. 26, 45; Sen. Q. N. 5, 16, 6. [st1]3 [-] le septentrion, les contrées septentrionales, le nord.    - au plur. Gell. 2, 22, 3 sq.; Cic. Nat. 2 49; Varr. R. R. 1, 2, 4; Caes. BG. 1, 1; 1, 16; 4, 20; 5, 13; 7, 83; Mel. 2, 6, 3; 3, 1, 9; 3, 2, 1.    - au sing. Liv. 32, 13; Mel. 1, 1, 1; 2, 6, 3; Sen. Q. N. 5, 16; Tac. An. 2, 23; 13, 53; id. H. 5, 6.    - avec tmèse septem subjecta Trioni, Virg. G. 3, 381. --- Ov. M. 1, 64. [st1]4 [-] le pôle nord.    - Plin. 6, 83.
    * * *
        Septentrio, septentrionis. Cic. La partie Septentrionale à l'opposite de Midi, Septentrion.
    \
        Septentrio. Plin. Le pol Septentrional ou Arctique.
    \
        Septentriones venti. Cic. Qui soufflent du costé de Septentrion.

    Dictionarium latinogallicum > septentrio

  • 69 американский вальдшнеп

    Dictionnaire russe-français universel > американский вальдшнеп

  • 70 барвинок малый

    n
    med. bergère (Vinca minor L.), pervenche officinale (Vinca minor L.)

    Dictionnaire russe-français universel > барвинок малый

  • 71 неполнокрыл малый

    Dictionnaire russe-français universel > неполнокрыл малый

  • 72 пёстрая зубатка

    Dictionnaire russe-français universel > пёстрая зубатка

  • 73 пурпурный астрильд

    adj
    ornit. (огненный) petit beau-marquet ponceau (Pyrenestes minor), (огненный) petit pyrenèste (Pyrenestes minor)

    Dictionnaire russe-français universel > пурпурный астрильд

  • 74 пятнистая зубатка

    Dictionnaire russe-français universel > пятнистая зубатка

  • 75 усач еловый неполнокрылый

    Dictionnaire russe-français universel > усач еловый неполнокрылый

  • 76 усачик хвойный короткокрылый

    interj.

    Dictionnaire russe-français universel > усачик хвойный короткокрылый

  • 77 уховёртка малая

    n
    entomol. forficule naine (Labia minor), petit perce-oreille (Labia minor)

    Dictionnaire russe-français universel > уховёртка малая

  • 78 crime

    English-French dictionary > crime

  • 79 pic

    nm. (oiseau) ; (Rumilly) petit pic brun, petit épeiche ; sittelle/ sittèle, pic bleu ; épeiche, pic rouge: PSHÀ (Albanais.001, Annecy.003, Balme-Si., Leschaux, Thônes.004), pstà (Albertville.021), R. l. picus < pivert>, pica < pie> => Bec ; tapagolè < tape trou> fa. (001.CHA.).
    A1) pic noir (picus martius): pyôchà nê nm. (Tarentaise).
    A2) pic épeiche (picus major): pyokè nm., soldà (Tarentaise), pèka bwé (Cordon.083).
    A3) petit épeiche (picus minor): damèta nf. (Tarentaise).
    A4) petit épeiche (picus minor), petit pic brun: psha nm. (001).
    A5) pic, pivert, pic-vert (picus viridis Buffon): pyo nm. (001, Saxel.002, St-Paul- Cha.), pyu (Cordon), pika bwè < pique-bois> (001), pika bwé (Montagny-Bozel), p(e)ka bwè (001, Roche.048 | 002,003,004), bèka bwè (004) || pshà (001), pstà (021) || pyu (001,003,004, Moye.094, Samoëns) || pichà, pechà, pyôchà, pyokè (Tarentaise) ; raptà (Sevrier), kwè (002,048) ; korlanshe nf. (Quintal) ; prokureumonî < avocat des meuniers> (parce qu'il est réputé annoncé la pluie qui amène l'eau aux moulins) nm. (003, Balme-Si.), prokureû d'monî (Montagnole, St-Cassin, St- Germain-Ta.), porkoryeu du monî (001, Rumilly), R. Procureur ; tapa-neuyé < tapenoyers> nm. (Arvillard).
    B1) v., chanter (ep. du pivert): arkafâ < rire bruyamment> vi. (Ansigny). - N.: oiseau dont le chant est plui plui plui (094), plyu plyu plyu ou pyu pyu pyu (COD.) ; on dit qu'il annonce la pluie.
    nm. (outil, montagne): piko (Albanais.001), R. Bec.
    A1) sorte de pic à long manche pour déplacer le bois en grume (les troncs), châbler les billons: SAPI (Annecy.003, Clefs, Cordon, Morzine.081, Thônes), sâpi nm. (Saxel).
    A2) pic à foin (pour extirper le foin d'un tas serré dans le fenil): pikon nm. (Cordon).
    A3) pic montagneux: bèka nf. (Montagny-Bozel) || piko nm. (001), R. Bec ; pwinta < pointe> nf. (001).
    A4) pic de fer (pour la luge): => Luge.
    A5) tourne-bille avec un long manche terminé par un fer courbe et crochu, articulé pour retourner le bois en grume (les troncs): teûrna-blyè nm. (003).
    B1) adv., à pic: drai fi su l'waido < droit fil sur le vide> (Arvillard), à piko (001).
    C1) v., travailler avec un sapi: sapinâ vi. (081).

    Dictionnaire Français-Savoyard > pic

  • 80 incidental

    A n détail m.
    B incidentals npl Comm faux-frais mpl.
    C adj
    1 ( minor) [detail, by-product, fact, remark] secondaire ; [flaw, error] mineur ;
    2 ( occurring as minor consequence) to be incidental to accompagner [activity, job, undertaking] ;

    Big English-French dictionary > incidental

См. также в других словарях:

  • Minor chord — minor triad Component intervals from root perfect fifth minor third root …   Wikipedia

  • Minor International — Type Public limited Traded as SET: MINT Industry Agro and Fo …   Wikipedia

  • Minor Threat — performing at the Wilson Center in Washington, D.C., 1981 Background information Origin Washington, D.C. United State …   Wikipedia

  • Minor League Baseball — Abkürzung MiLB Ligagründung 1869 Mannschaften 240 Land (Länder) …   Deutsch Wikipedia

  • Minor Leagues — Minor League Baseball (oder kurz Minor Leagues) ist eine zusammenfassende Bezeichnung aller US amerikanischen Baseball Profi Ligen unterhalb der obersten Liga, den Major Leagues. Die einzelnen Ligen werden als unabhängige Unternehmen geführt, die …   Deutsch Wikipedia

  • Minor third — Inverse major sixth Name Other names Abbreviation m3 Size Semitones 3 …   Wikipedia

  • Minor seventh chord — Minor minor (i7) seventh chord on C[1]   …   Wikipedia

  • Minor major seventh chord — on C. i in C harmonic or ascending melodic minor[1] …   Wikipedia

  • minor — mi·nor 1 n: a person who has not yet reached the age of majority compare adult, juvenile, major minor 2 adj 1 a: being less important or serious …   Law dictionary

  • Minor seventh — Inverse major second Name Other names Abbreviation m7 Size Semitones 10 …   Wikipedia

  • Minor sixth — Inverse major third Name Other names Abbreviation m6 Size Semitones 8 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»