-
1 odrzucać
اشغال ; انطاط ; زوال ; كاست ; كاهش ; نپذيرفتواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > odrzucać
-
2 hiwalayan
odrzucać -
3 talikdán
odrzucać -
4 tanggi
odrzucać -
5 udlot
odrzucać -
6 отторгать
odrzucać мед. -
7 cast away
odrzucaćwyrzucać -
8 repudiate
odrzucać roszczenie -
9 throw away
odrzucaćwyrzucać -
10 letde
odrzucać; wyrzucać -
11 parça
odrzucać; wyrzucać -
12 parçalamak
odrzucać; wyrzucać -
13 отбрасывать
глаг.• odpierać• odpychać• odrzucać• odrzucić• rzucać• wypierać• wyrzucać* * *odrzucać, odtrącać -
14 отвергать
глаг.• chylić• deklinować• negować• odchylać• odmawiać• odmówić• odpierać• odpychać• odrzucać• odrzucić• uchylać• wypierać• wyrzekać• wzbraniać• zakazywać• zaprzeczać• zbaczać• zwracać* * *oddalać, odrzucać, odtrącać перен. -
15 откидывать
глаг.• odpierać• odpychać• odrzucać• odrzucić• rzucać• wypierać* * *odpalać, odrzucać -
16 отклонять
глаг.• chylić• deklinować• odchylać• odpierać• odprawiać• odpychać• odrzucać• odrzucić• uchylać• wyrzucać• zbaczać• zboczyć• zwalniać* * *odchylać, oddalać юр., odrzucać, uchylać, utrącać разг. -
17 disallow
-
18 бросать
глаг.• ciskać• cisnąć• dorzucać• kwitować• miotać• nitkować• obrzucać• odrzucać• opuszczać• opuścić• porzucać• porzucić• rzucać• rzucić• rzutować• układać• wodować• wrzucać• wyjechać• wystrzelić• zaniechać• zarzucać• zostawiać• zostawić• zrezygnować• zrzucać* * *ciskać, miotać, porzucać, rzucać, wrzucać, wtrącać, zarzucać -
19 выбрасывать
глаг.• kłaść• nakryć• odrzucać• odrzucić• pokładać• powalić• układać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wyjąć• wymiotować• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wyrzucić• wyznaczyć• zarzucać• zwracać* * *wyrzucać, wywalać -
20 выкидывать
глаг.• dorzucać• miotać• nitkować• odrzucać• rzucać• wrzucać• wyrzucać• zrzucać* * *
См. также в других словарях:
odrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl 8}}– odrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzucać — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked … Słownik Polskiego slangu
leczyć — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked … Słownik Polskiego slangu
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogmatyzm — m IV, D. u, Ms. dogmatyzmzmie, blm 1. «bezkrytyczne przyjmowanie pewnych poglądów lub twierdzeń bez weryfikacji ich prawdziwości, uznawanie ich za prawdy bez liczenia się z doświadczeniem, praktyką i zdobyczami nauki» Kierować się dogmatyzmem.… … Słownik języka polskiego
majoryzować — ndk IV, majoryzowaćzuję, majoryzowaćzujesz, majoryzowaćzuj, majoryzowaćował, majoryzowaćowany «odrzucać większością głosów propozycję mniejszości, przegłosowywać; wyzyskiwać przewagę liczebną» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
oddalać — ndk I, oddalaćam, oddalaćasz, oddalaćają, oddalaćaj, oddalaćał, oddalaćany oddalić dk VIa, oddalaćlę, oddalaćlisz, oddalaćdal, oddalaćlił, oddalaćlony 1. «powiększać odległość między czymś a czymś, kimś albo między kimś a czymś, kimś; odsuwać»… … Słownik języka polskiego
pogardzać — ndk I, pogardzaćam, pogardzaćasz, pogardzaćają, pogardzaćaj, pogardzaćał, pogardzaćany pogardzić dk VIa, pogardzaćdzę, pogardzaćdzisz, pogardzaćgardź, pogardzaćdził, pogardzaćdzony 1. «okazywać pogardę, odnosić się do kogoś, czegoś z pogardą;… … Słownik języka polskiego
szuflować — ndk IV, szuflowaćluję, szuflowaćlujesz, szuflowaćluj, szuflowaćował, szuflowaćowany «przerzucać, przesypywać, odrzucać coś szuflą» Szuflować zboże w celu przewietrzenia, przesuszenia. Szuflować śnieg z chodnika … Słownik języka polskiego
warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… … Słownik języka polskiego