См. также в других словарях:
odrwić — dk VIa, odrwię, odrwisz, odrwij, odrwił, odrwiony odrwiwać ndk I, odrwićam, odrwićasz, odrwićają, odrwićaj, odrwićał, odrwićany «oszukać kogoś, zwieść, wyprowadzić w pole; okpić, oszwabić, ocyganić» Nie dać się odrwić przez kogoś a. komuś … Słownik języka polskiego