-
1 odrębnie
adv. [ująć, potraktować] separately, individually* * *adv.1. (= inaczej, samoistnie) differently, separately.2. (= szczególnie, oddzielnie) individually, distinctly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odrębnie
-
2 odrębnie
-
3 odrębnie
нареч.• отдельно -
4 odrębnie
1. окремо;2. особливо, відмінно -
5 samodzielnie
adv. 1. (niezależnie) [pracować, rządzić] independently, on one’s own- chciał jak najszybciej zacząć żyć samodzielnie he wanted to start living on his own a. independently as soon as possible- nasze dziecko chodzi już samodzielnie our baby can now walk on its own a. unaided- odrabiać lekcje samodzielnie to do homework on one’s own a. by oneself2. (odrębnie, oddzielnie) [istnieć, występować] separately* * *adv( bez pomocy) single-handed(ly), unaided; ( odrębnie) independently* * *adv.(= samemu) alone, by oneself; (= bez pomocy) unaided, single-handedly; (= odrębnie) independently; ( mieszkać) by oneself, alone; (pracować, występować) individually; robić coś samodzielnie do sth o.s., do sth on one's own.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samodzielnie
-
6 samodzielnie
samodzielnie [samɔʥ̑ɛlɲɛ] adv
См. также в других словарях:
odrębnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zupełnie inaczej, w inny sposób; odmiennie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie zgadza się z nimi, interpretuje to odrębnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrębnie — «osobno, niezależnie, w sposób odmienny» Odrębnie ująć zagadnienie … Słownik języka polskiego
osobno — «oddzielnie, odrębnie» Mieszkać osobno. Płacić osobno za każdego. Osobno poinformować kogoś o czymś … Słownik języka polskiego
samodzielnie — samodzielnieej 1. «bez niczyjej pomocy, bez niczyjego wpływu, niezależnie, niezawiśle» Robić coś, pracować samodzielnie. Żyć samodzielnie. 2. «odrębnie, samoistnie» Coś występuje samodzielnie … Słownik języka polskiego
samoistnie — «w oderwaniu od czegoś, odrębnie» Coś występuje samoistnie. Gruźlica krtani nie występuje samoistnie … Słownik języka polskiego
sektor — m IV, D. a, Ms. sektororze; lm M. y 1. «część, wycinek jakiejś przestrzeni, terenu» Sektor stadionu, widowni. 2. «część gospodarki narodowej traktowana odrębnie ze względu na określony typ własności środków produkcji» Sektor państwowy, prywatny,… … Słownik języka polskiego
się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… … Słownik języka polskiego
tetralogia — ż I, DCMs. tetralogiagii; lm D. tetralogiagii 1. lit. «cykl literacki złożony z czterech utworów, z których każdy stanowi zamkniętą całość, odrębnie zatytułowaną, powiązanych jednak ze sobą wspólnym tematem i zazwyczaj tytułem ogólnym» 2. lit. «w … Słownik języka polskiego
wolumin — m IV, D. u, Ms. woluminnie; lm M. y «jednostka introligatorska, biblioteczna, odrębnie zszyta i oprawiona, obejmująca całość dzieła, jego poszczególne części lub tomy» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
karczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. karczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. kark: Dziecko cały karczek miało w sińcach. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odrębnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielnie, odrębnie, nie razem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spać osobno. Jadać posiłki osobno. Te książki zapakuj osobno. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień