-
1 odprawiać
impf ⇒ odprawić* * *( odsyłać) to send away lub off; ( zwalniać z pracy) to dismiss, to discharge, (ekspediować: samolot, pociąg) to dispatch; (clić: towar) to declare, to pay duty on; (modły, mszę) to say* * *ipf.odprawić pf.1. (= usuwać, oddalać) send away, dismiss, send packing; odprawić kogoś z kwitkiem send sb away l. back empty-handed.2. (= wysyłać, wyprawiać) dispatch, send; (= clić) clear.3. (= odbywać, wykonywać) carry out; odprawiać mszę say l. celebrate a mass; odprawić ślub officiate at a wedding; odprawić pogrzeb conduct a funeral; odprawić modły say prayers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odprawiać
-
2 odprawiać
odprawiać mszę w kościele katolickim die Messe lesen; w kościele ewangelickim den Gottesdienst abhalten; -
3 odprawiać
1) ( odsyłać) abschicken, zurückschicken5) odprawić kogoś z kwitkiem jdn mit leeren Händen abziehen lassen -
4 odprawiać
глаг.• освободить• освобождать• отклонять• отправлять• уволить• увольнять* * *odprawia|ć\odprawiaćny несов. 1. отправлять;2. отсылать; велеть уйти; 3. увольнять; ср. odprawić+1. wyprawiać, ekspediować 2. oddalać
* * *odprawiany несов.1) отправля́ть2) отсыла́ть; веле́ть уйти́3) увольня́ть; ср. odprawićSyn: -
5 odprawiać
1. congédier2. célébrer3. débarquer4. renvoyer -
6 odprawiać
1 scaip 2 seol -
7 odprawiać
[одправячь]v.ndk -
8 odprawiać
1. вирядити;2. відправляти;3. звільняти -
9 odprawiać
1 itiwalag2 paalisín3 palayasin -
10 odprawiać
kowmak -
11 odprawiać
اعزامواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > odprawiać
-
12 odprawiać się
[одправячь шіĕ]v.ndk -
13 odpraw|ić
pf — odpraw|iać impf vt 1. (pozbyć się) to send (away), to dismiss- ruchem ręki odprawił strażników he dismissed the guards with a gesture of his hand- odprawili dzieci do babci they sent the children to stay with their grandma- dokądkolwiek się zgłaszał, odprawiano go z niczym wherever he went he was turned down2. (zwolnić) to dismiss [służącą, gosposię] 3. (dać pozwolenie na wyjazd) to clear [pociąg, samolot]- czy celnicy już was odprawili? have you gone through customs yet?- odprawić towar to clear the goods4. (wykonać) to celebrate [mszę, nabożeństwo]- odprawiać modły to say one’s prayers- odprawiać pokutę to do penance- odprawiać czary to perform magic■ odprawić kogoś z kwitkiem to send sb away empty-handedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpraw|ić
-
14 pokuta
-ty, -ty; dat sg - cie; fodprawiać (odprawić) pokutę — perf to do penance
* * *f.penance, atonement; sakrament pokuty rz.-kat. penance; odprawiać pokutę do penance; wyznaczyć l. zadać pokutę impose a penance, shrive.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokuta
-
15 отправлять
глаг.• ekspediować• kierować• konsygnować• nadawać• nadesłać• odprawiać• odsyłać• odtransportować• odtransportowywać• posyłać• posłać• przekazywać• przesyłać• przesłać• przysłać• rozesłać• skierować• wydawać• wyekspediować• wysyłać• wysłać• załatwiać• załatwić• zwracać* * *ekspediować, nadawać, odprawiać, pakować, słać, wyprawiać, wysyłać -
16 увольнять
глаг.• dymisjonować• odprawiać• odrzucać• uwalniać• uwolnić• wydalać• wypuścić• wyrzucać• zwalniać• zwolnić• zwracać* * *( с работы) oddalać, odprawiać, odwoływać, wydalać, zwalniać -
17 egzorcyzm
♂, Р. \egzorcyzmu церк. изгнание (заклинание) дьявола;odprawiać \egzorcyzmy изгонять дьявола
* * *м, P egzorcyzmu церк.изгна́ние (заклина́ние) дья́волаodprawiać egzorcyzmy — изгоня́ть дья́вола
-
18 msza
сущ.• груда• масса• месса• множество* * *msz|a♀, мн. Р. \mszay церк. месса, богослужение ň, литургия; обедня;\msza żałobna заупокойная месса, панихида; odprawiać \mszaę служить мессу (обедню); służyć do \mszay прислуживать во время мессы; \msza polowa месса под открытым небом
* * *ж, мн Р mszy церк.ме́сса, богослуже́ние n, литурги́я; обе́дняmsza żałobna — заупоко́йная ме́сса, панихи́да
odprawiać mszę — служи́ть ме́ссу (обе́дню)
służyć do mszy — прислу́живать во вре́мя ме́ссы
msza polowa — ме́сса под откры́тым не́бом
-
19 odprawić
odprawiać mszę w kościele katolickim die Messe lesen; w kościele ewangelickim den Gottesdienst abhalten; -
20 egzorcyzm
m (G egzorcyzmu) zw. pl exorcism- odprawiać egzorcyzmy to perform an exorcism* * ** * *mirz.-kat. exorcism.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > egzorcyzm
См. также в других словарях:
odprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprawiaćam, odprawiaća, odprawiaćają, odprawiaćany {{/stl 8}}– odprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprawiaćwię, odprawiaćwi, odprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odprawiać — sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek … Słownik frazeologiczny
odprawić — Odprawiać sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek … Słownik frazeologiczny
odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… … Słownik języka polskiego
sąd — 1. przestarz. Odprawiać, odbywać sąd nad kimś «sądzić kogoś»: Odbyli nad nią fikcyjny sąd i skazali ją na śmierć. T. Małyszek, Kraina. 2. Sąd ostateczny «wielkie zamieszanie, chaos»: Wtedy się odbywał sąd ostateczny, gdyż każdy chciał bębnić, a… … Słownik frazeologiczny
celebrować — ndk IV, celebrowaćruję, celebrowaćrujesz, celebrowaćruj, celebrowaćował, celebrowaćowany 1. «odprawiać nabożeństwo, obrzęd, zwłaszcza uroczyście» Ksiądz celebruje mszę. 2. «zachowywać się, robić coś uroczyście, z namaszczeniem, ze szczególną… … Słownik języka polskiego
czarować — ndk IV, czarowaćruję, czarowaćrujesz, czarowaćruj, czarowaćował, czarowaćowany 1. «czynić czary, odprawiać praktyki magiczne» 2. «wzbudzać zachwyt; pociągać, nęcić, wabić» Czarować chłopców uśmiechem. Czarować w towarzystwie. 3. pot. iron.… … Słownik języka polskiego
egzorcyzm — m IV, D. u, Ms. egzorcyzmzmie; lm M. y rel. «forma zaklęcia zmierzająca do usunięcia z człowieka lub rzeczy złych mocy; w kościele katolickim: obrzęd liturgiczny mający na celu usunięcie wpływu szatana na osobę lub rzecz» Dokonywać egzorcyzmów.… … Słownik języka polskiego
jutrznia — ż I, DCMs. jutrzniani; lm D. jutrzniani rel. «w kościele katolickim: pierwsza część modlitwy brewiarzowej odmawianej przed wschodem słońca» Odprawiać jutrznię. Dzwonić na jutrznię … Słownik języka polskiego
msza — ż II, DCMs. mszy; lm D. mszy 1. «główny obrzęd religijny w katolicyzmie i prawosławiu koncentrujący się wokół symbolicznej ofiary chleba i wina» Uroczysta msza. Msza żałobna. Msza na czyjąś intencję, za czyjąś duszę. Dać na mszę, zamówić mszę.… … Słownik języka polskiego
nabożeństwo — n III, Ms. nabożeństwowie; lm D. nabożeństwoeństw 1. «zespół obrzędów religijnych ujęty w normy liturgiczne lub zwyczajowe» Nabożeństwo żałobne. Uroczyste nabożeństwo. Odprawiać nabożeństwo. Iść na nabożeństwo. Książka do nabożeństwa. 2.… … Słownik języka polskiego