-
21 kazać ka·zać
-żę, -żeszvi impf/pf -
22 odpisać
-
23 kaltschnäuzig
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… … Słownik języka polskiego
głupio — głupiopiej 1. pot. «w sposób bezsensowny, świadczący o braku inteligencji, rozsądku; niedorzecznie, niemądrze, naiwnie» Głupio odpowiedzieć komuś. Postępować z kimś głupio. Dać się głupio wciągnąć w pułapkę. Głupio się uśmiechać. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
wyniośle — wyniośleej «w sposób wyniosły; z wyższością, lekceważąco, dumnie» Skinąć komuś wyniośle głową. Patrzeć na kogoś wyniośle. Odpowiedzieć komuś wyniośle … Słownik języka polskiego
burknąć — dk Va, burknąćnę, burknąćniesz, burknąćnij, burknąćnął, burknąćnęła, burknąćnęli, burknąćnąwszy «odpowiedzieć komuś z niechęcią, półsłówkami, powiedzieć coś w sposób opryskliwy, niegrzeczny» Burknąć coś niewyraźnie w odpowiedzi, ze złością.… … Słownik języka polskiego
odbąknąć — dk Va, odbąknąćnę, odbąknąćniesz, odbąknąćnij, odbąknąćnął, odbąknąćnęła, odbąknąćnęli, odbąknąćnąwszy pot. «niewyraźnie, krótko odpowiedzieć komuś, bąknąć w odpowiedzi» Odbąknął coś pod nosem … Słownik języka polskiego
odmruknąć — dk Va, odmruknąćnę, odmruknąćniesz, odmruknąćnij, odmruknąćnął, odmruknąćnęła, odmruknąćnęli, odmruknąćnięty, odmruknąćnąwszy odmrukiwać ndk VIIIb, odmruknąćkuję, odmruknąćkujesz, odmruknąćkuj, odmruknąćiwał, odmruknąćiwany «odpowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
opryskliwie — opryskliwieej «nieuprzejmie, szorstko» Odezwać się do kogoś opryskliwie. Odpowiedzieć komuś opryskliwie … Słownik języka polskiego
ostro — ostrzej 1. «spiczasto, spadzisto, stromo» Ostro zatemperowany ołówek. Ścieżka wznosiła się ostro. ∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się… … Słownik języka polskiego
półgębkiem — «połową ust, ledwie otwierając usta, niewyraźnie, niechętnie, nieśmiało, nieszczerze» zwykle w zwrotach: Mówić, uśmiechnąć się, jeść półgębkiem. Odpowiedzieć komuś półgębkiem … Słownik języka polskiego
niecenzuralnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niecenzuralny, nieprzyzwoity; nieprzyzwoicie, wulgarnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrażać się, pisać niecenzuralnie. Odpowiedzieć komuś niecenzuralnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień