-
1 win the day
(to gain a victory; to be successful.) odnieść zwycięstwo -
2 triumph
['traɪʌmf] 1. ntryumf m or triumf m2. vito triumph over — opponent odnosić (odnieść perf) zwycięstwo nad +instr; disabilities, adversities przezwyciężać (przezwyciężyć perf) +acc
* * *1. noun1) (a great victory or success: The battle ended in a triumph for the Romans.) triumf2) (a state of happiness, celebration, pride etc after a success: They went home in triumph.) triumf2. verb(to win a victory: The Romans triumphed (over their enemies).) odnieść triumfalne zwycięstwo- triumphant
- triumphantly -
3 victory
['vɪktərɪ]nzwycięstwo ntto win a victory over sb — odnosić (odnieść perf) zwycięstwo nad kimś
* * *plural - victories; noun ((a) defeat of an enemy or rival: Our team has had two defeats and eight victories; At last they experienced the joy of victory.) zwycięstwo
См. также в других словарях:
zwycięstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. zwycięstwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} decydujący sukces w walce, w rywalizacji o coś; pokonanie kogoś, czegoś, wygranie wojny, gry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostateczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
zwycięstwo — n III, Ms. zwycięstwowie; lm D. zwycięstwoęstw «decydujący sukces w walce, pobicie nieprzyjaciela, przeciwnika (przeciwników), pokonanie konkurenta we współzawodnictwie, wygrana w zawodach, w jakiejś grze, w konkursie itp.; tryumf» Całkowite,… … Słownik języka polskiego
wygrać — dk I, wygraćgram, wygraćgrasz, wygraćgrają, wygraćgraj, wygraćgrał, wygraćgrany wygrywać ndk I, wygraćam, wygraćasz, wygraćają, wygraćaj, wygraćał, wygraćany 1. «grając zyskać, otrzymać to, o co się toczyła gra, uzyskać wygraną» Wygrać główną… … Słownik języka polskiego
finisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowy odcinek biegu, wyścigu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Atakować na finiszu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostać [pozostać] na placu boju — {{/stl 13}}{{stl 7}} odnieść zwycięstwo, pokonać kogoś, zmusić przeciwnika do ustąpienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na placu boju pozostały najlepsze drużyny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miazga — Zetrzeć, rozbić, zgnieść itp. kogoś, coś na miazgę; zrobić z kogoś, z czegoś miazgę «zniszczyć doszczętnie kogoś lub coś, odnieść nad kimś całkowite zwycięstwo»: Precz stąd! Wasze miejsce jest w kryminale! (...) I żeby mi się więcej na oczy nie… … Słownik frazeologiczny
przezwyciężyć — (samego) siebie «odnieść nad sobą zwycięstwo, wyrobić w sobie silną wolę»: Nie mógł naprawdę na tyle przezwyciężyć siebie, aby wydostać z gardła jedno słowo normalnym głosem. J. Iwaszkiewicz, Panny … Słownik frazeologiczny
przezwyciężać — Przezwyciężyć (samego) siebie «odnieść nad sobą zwycięstwo, wyrobić w sobie silną wolę»: Nie mógł naprawdę na tyle przezwyciężyć siebie, aby wydostać z gardła jedno słowo normalnym głosem. J. Iwaszkiewicz, Panny … Słownik frazeologiczny
imponujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. imponować (p.) imponujący w użyciu przym. «godny podziwu, nakazujący szacunek; olśniewający, wspaniały, ogromny» Imponujący widok, krajobraz. Odnieść imponujące zwycięstwo. Zrobić coś w imponujący sposób … Słownik języka polskiego
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego