odliczyć

См. также в других словарях:

• odliczyć — dk VIb, odliczyćczę, odliczyćczysz, odliczyćlicz, odliczyćczył, odliczyćczony odliczać ndk I, odliczyćam, odliczyćasz, odliczyćają, odliczyćaj, odliczyćał, odliczyćany 1. «odmierzyć, oddzielić część czegoś licząc poszczególne jednostki, cząstki»… …   Słownik języka polskiego

• odliczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odliczaćam, odliczaća, odliczaćają, odliczaćany {{/stl 8}}– odliczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odliczaćczę, odliczaćczy, odliczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odjąć — dk Xc, odejmę, odejmiesz, odejmij, odjąćjął, odjąćjęła, odjąćjęli, odjąćjęty, odjąćjąwszy odejmować ndk IV, odjąćmuję, odjąćmujesz, odjąćmuj, odjąćował, odjąćowany 1. «wziąć część czegoś, ująć, zmniejszyć; potrącić, odliczyć» Odjąć część pola na… …   Słownik języka polskiego

• odpisać — dk IX, odpisaćpiszę, odpisaćpiszesz, odpisaćpisz, odpisaćał, odpisaćany odpisywać ndk VIIIa, odpisaćsuję, odpisaćsujesz, odpisaćsuj, odpisaćywał, odpisaćywany 1. «odpowiedzieć w formie pisemnej na czyjeś pismo, na czyjś list, dać komuś pisemną… …   Słownik języka polskiego

• odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

• poodejmować — dk IV, poodejmowaćmuję, poodejmowaćmujesz, poodejmowaćmuj, poodejmowaćował, poodejmowaćowany 1. «kolejno ująć, potrącić, odliczyć wiele czegoś» Poodejmować pewne kwoty od ogólnej sumy. 2. «kolejno odjąć, usunąć, oderwać wiele czegoś» Poodejmować… …   Słownik języka polskiego

• potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… …   Słownik języka polskiego

• starować — dk IV, starowaćruję, starowaćrujesz, starowaćruj, starowaćował, starowaćowany «odliczyć wagę opakowania od całkowitej wagi towaru; obciążyć jedną z szal wagi dla zrównoważenia opakowania» …   Słownik języka polskiego

• strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… …   Słownik języka polskiego

• wyliczyć — dk VIb, wyliczyćczę, wyliczyćczysz, wyliczyćlicz, wyliczyćczył, wyliczyćczony wyliczać ndk I, wyliczyćam, wyliczyćasz, wyliczyćają, wyliczyćaj, wyliczyćał, wyliczyćany 1. «wymienić, podać w pewnym porządku, w kolejności osoby, rzeczy, jakieś… …   Słownik języka polskiego

• wytarować — dk IV, wytarowaćruję, wytarowaćrujesz, wytarowaćruj, wytarowaćował, wytarowaćowany «odliczyć wagę opakowania od całkowitej wagi towaru; obciążyć szalkę wagi w celu zrównoważenia opakowania» …   Słownik języka polskiego