odległy

См. также в других словарях:

• odległy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, odległygli, odległyglejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leżący daleko od jakiegoś obiektu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odległy kraj. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odległy — odległyglejszy 1. «znajdujący się, położony daleko od danego miejsca; daleki» Dzielnica odległa od śródmieścia. Cel podróży był odległy. Wyjechać do odległej miejscowości. ◊ Odległy spacer, odległa wycieczka, przejażdżka itp. «spacer, wycieczka,… …   Słownik języka polskiego

• daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… …   Słownik języka polskiego

• mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach …   Słownik frazeologiczny

• apogeum — n VI; lm M. apogeumea, D. apogeumeów 1. «najwyższy stopień, szczytowy punkt (np. rozwoju)» Osiągnąć apogeum sławy. 2. astr. «punkt orbity okołoziemskiej Księżyca lub sztucznego satelity najbardziej odległy od Ziemi» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• dawny — dawnyni, dawnyniejszy 1. «odległy w czasie, sięgający dalekiej przeszłości, pochodzący z odległych lat; starożytny, staroświecki» Dawny strój, przesąd, zwyczaj. Dawne nazwy, tradycje. Przywracać czemu dawny wygląd. Najdawniejszy zabytek… …   Słownik języka polskiego

• długoterminowy — «dany, wzięty na długi termin; mający odległy termin» Kredyt, weksel długoterminowy. Pożyczka długoterminowa …   Słownik języka polskiego

• oddalony — oddalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oddalić (p.) oddalony w użyciu przym. «będący w pewnym oddaleniu od czegoś; odległy, daleki» Wsie oddalone od siebie o kilkanaście kilometrów. Mieszkał w oddalonym, małym miasteczku …   Słownik języka polskiego

• odosobniony — odosobnionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. odosobnić (p.) odosobniony w użyciu przym. 1. «leżący, pozostający na uboczu, daleko od innych: odległy, ustronny; żyjący na uboczu, samotny, osamotniony» Odosobnione miejsce. Odosobnione grupy …   Słownik języka polskiego

• ów — + owa, owo 1. «zaimek wskazujący towarzyszący rzeczownikowi, dziś najczęściej o zabarwieniu książk. i podn.» a) «wyróżniający kogoś lub coś spośród innych istot, przedmiotów podobnych; ten, ten właśnie» Oto ów znajomy. Tak się skończył ów sławny… …   Słownik języka polskiego

• pierwotny — pierwotnyni, pierwotnyniejszy 1. «taki, który występował, istniał bardzo dawno temu, w początkach, w czasach przedhistorycznych; dawny, odległy w czasie» Kultura pierwotna. Zwierzęta pierwotne. Pierwotne czasy. ∆ Człowiek pierwotny «człowiek w… …   Słownik języka polskiego