-
1 droga
droga [drɔga] fdrogą lotniczą/morską auf dem Luftweg/Seeweg\droga boczna Nebenstraße f\droga dojazdowa Zufahrtsstraße f\droga główna Haupt[verkehrs]straße fdrogą elektroniczną auf elektronischem Wegpo drodze unterwegsz drogi! aus dem Weg!, weg da! ( fam)w drodze powrotnej auf dem Rückwegna drogę für unterwegs, für die Reisecoś jest w drodze etw ist im Kommen, etw steht bevor\droga między czymś a czymś [ lub od czegoś do czegoś] der Weg zwischen etw und etw [ lub von etw nach etw]drogą polubowną auf gütlichem Wege\droga prawna Rechtsweg mdrogą służbową/urzędową auf dem Dienstweg/Amtswegna drodze sądowej auf dem Rechtswegw drodze wyjątku ausnahmsweisebyć na rozstajnych \drogach am Scheideweg stehenswoją drogą andererseits, dennochszerokiej drogi! gute Fahrt! [ lub Reise!]\droga wolna! Bahn frei!kpisz, czy o drogę pytasz? willst du mich auf den Arm nehmen? ( fam), willst du mich verkohlen [ lub verschaukeln] ? ( fam)otwierać komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw frei machen [ lub bahnen]sprowadzać kogoś na złą drogę jdn auf Abwege führen, jdn irreleitenstanąć komuś na drodze do czegoś jdm in den Weg zu etw kommenustępować [ lub schodzić] komuś z drogi jdm aus dem Weg gehenzamknąć komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw verbauen ( fam)zatarasować [ lub zajść] komuś drogę jdm den Weg versperrenzejść na śliską drogę [ lub zboczyć z prostej drogi] auf die schiefe Bahn geraten, vom rechten Wege abkommenbyć na drodze do czegoś zu etw unterwegs sein
См. также в других словарях:
fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… … Słownik języka polskiego
długość — ż V, DCMs. długośćści; lm MD. długośćści 1. «rozciągłość linii albo płaszczyzny w tym kierunku, w którym dwa skrajne punkty leżą w największej odległości od siebie; w matematyce: liczba rzeczywista wyrażająca wielkość odcinka; w fizyce: jedna z… … Słownik języka polskiego
odstęp — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. odstęppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: odległość między dwoma obiektami; dystans : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odstęp między liniami, punktami. Duży,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpiętość — ż V, DCMs. rozpiętośćści, blm 1. «odległość między najdalszymi krańcami, krawędziami czegoś rozpiętego, całkowicie rozłożonego» Rozpiętość korony drzewa. Rozpiętość skrzydeł ptaka. Rozpiętość ramion cyrkla. Łuk o rozpiętości trzech metrów. ∆ bud … Słownik języka polskiego
odstęp — m IV, D. u, Ms. odstęppie; lm M. y 1. «odległość, przestrzeń między dwoma przedmiotami, punktami, dwiema osobami; oddalenie» Duży, mały odstęp. Odstępy między wyrazami. Utrzymać, zachować równe odstępy w marszu. 2. «odległość w czasie; przerwa… … Słownik języka polskiego
interwał — m IV, D. u, Ms. interwałale; lm M. y 1. «przerwa, odstęp, odległość w czasie między zjawiskami lub w przestrzeni między określonymi punktami» Interwał czasowy. 2. muz. «różnica wysokości między dwoma dźwiękami współbrzmiącymi lub następującymi po … Słownik języka polskiego