-
1 odkrywać
глаг.• выявить• выявлять• замечать• обнажать• обнаруживать• обнаруживаться• оголять• открывать• открыть• проявить• проявлять• раскрывать• раскрыть* * *1) (dokonywać odkrycia) открывать (совершать открытие)2) odkrywać (odsłaniać) открывать, обнажать3) odkrywać (ujawniać) открывать, раскрывать4) odkrywać (wykrywać) открывать, обнаруживатьotwierać открывать (отмыкать, отпирать)* * *odkrywa|ć\odkrywaćny несов. 1. открывать;2. обнаруживать; ср. odkryć+2. zauważać
* * *odkrywany несов.1) открыва́ть2) обнару́живать; ср. odkryćSyn:zauważać 2) -
2 odkry|ć
pf — odkry|wać impf (odkryję — odkrywam) Ⅰ vt 1. (odsłonić) to uncover [garnek, pudełko, skrzynię]- odkryć twarz to uncover a. show one’s face- odkryć głowę to take one’s hat/cap off- odkryć koc/kołdrę to lift up a blanket/quilt2. (wynaleźć) to discover- odkryć nowy ląd to discover a new land- odkryć nowy pierwiastek chemiczny to discover a new chemical3. (spostrzec) to discover- w mieszkaniu odkryła podsłuch she discovered that her flat was tapped- mając 45 lat odkryła w sobie zamiłowanie do rysunku at the age of forty five she developed a liking for sketching4. (ujawnić) to discover, to unravel- odkryć sekret to unravel a mystery- odkryć prawdę to find out the truth- w ten sposób odkrył, jak bardzo ją kocha and then he discovered how much he loved her- odkrył, że nie mieści się w stare spodnie he realized he couldn’t get into his old trousers5. (dostrzec talent) to discover [aktora, piosenkarza] 6. (ujawnić) to reveal- przyroda odkrywa przed nami swoje tajemnice nature reveals its mysteries to us- odkryć przyszłość to foretell the futureⅡ odkryć się — odkrywać się 1. (zrzucić przykrycie) to uncover oneself- dziecko w nocy się odkryło the baby threw off the bedclothes at night2. (ukazać się) to heave into sight, to heave into view- przed nami odkrywała się szeroka przestrzeń there was a wide space ahead of us3. przest. (ujawnić uczucia) to bare one’s soul, to open one’s heart■ odkryć Amerykę iron. to reinvent the wheelThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odkry|ć
См. также в других словарях:
grotołaz — m IV, DB. a, Ms. grotołazzie; lm M. ci i, te y, DB. ów «ten, kto bada, odkrywa mało dostępne przejścia grot, jaskiń» Sekcja grotołazów. Wyprawy grotołazów … Słownik języka polskiego
im — I → on II tylko w wyrażeniu: Im… tym… (zwykle w połączeniu ze stopniem wyższym lub najwyższym przymiotnika) «w jakim stopniu… w takim…; o ile… tym…» Im prędzej zdobędzie dyplom, tym lepiej dla niego. Im więcej ktoś wie, tym bardziej sobie… … Słownik języka polskiego
rewelator — m IV, DB. a, Ms. rewelatororze; lm M. rewelatororzy a. owie, DB. ów książk. «ten, kto odkrywa, objawia coś; odkrywca, objawiciel» Rewelator odwiecznych prawd. Rewelator gatunku powieściowego, prozy poetyckiej. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
